Με την κόκκινη σημαία του ΚΚΕ να σκεπάζει τη σορό του, κηδεύτηκε το πρωί του Σαββάτου στον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου στην Πετρούπολη, ο παλαίμαχος κομμουνιστής και πρώην δήμαρχος της πόλης, Νίκος Παξιμαδάς. Ο σύντροφος Νίκος Παξιμαδάς έφυγε από τη ζωή την περασμένη Πέμπτη, πλήρης ημερών, σε ηλικία 98 χρόνων, έχοντας υπηρετήσει το Κόμμα για 70 σχεδόν χρόνια.

Ο πάνδημος αποχαιρετισμός φανερώνει την καταξίωσή του σαν πρωτοπόρος κομμουνιστής, απ' όποιο μετερίζι κι αν τον έταξε το Κόμμα. Σύντροφοι, συγγενείς, φίλοι και πολλοί από τους κατοίκους της Πετρούπολης που τον γνώρισαν στο πέρασμα της ζωής του, ήταν εκεί για το τελευταίο «αντίο».

Στην τελετή παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ, με επικεφαλής την ΓΓ της ΚΕ του Κόμματος, Αλέκα Παπαρήγα. Επίσης, αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, με επικεφαλής τον Γραμματέα του, Γιάννη Πρωτούλη, καθώς και ο παλαίμαχος κομμουνιστής και επίτιμος δήμαρχος Καισαριανής Παναγιώτης Μακρής. Παρόντες ακόμα, εκπρόσωποι φορέων της πόλης και εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Σύντροφοί του, ανάμεσά τους και η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στάθηκαν τιμητική φρουρά στη σορό του, όπου από νωρίς το πρωί πλήθος κόσμου πέρασε να αφήσει ένα λουλούδι.

Ο σύντροφος Ν. Παξιμαδάς έγινε μέλος του Κόμματος το 1942. Μετά τη γερμανική κατοχή, ακολούθησε την πορεία χιλιάδων κομμουνιστών και ΕΑΜιτών στην εξορία. Από το 1948 μέχρι το 1954 εξορίστηκε στη Μακρόνησο και τον Αϊ - Στράτη. Μετά την επιστροφή του, πρόσφερε αφειδώς τις νομικές υπηρεσίες του στους διωκόμενους και φυλακισμένους κομμουνιστές. Το 1967, μόλις κηρύχθηκε η στρατιωτική δικτατορία, συνέχισε τον αγώνα μέσα από την παρανομία και μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε σταθερός στο Μαρξισμό - Λενινισμό. Στα χρόνια της αντεπανάστασης και της κρίσης του ΚΚΕ, το 1990 - 1991, πάλεψε με όλες τις δυνάμεις του για να σταθεί το ΚΚΕ όρθιο.

Τον αποχαιρετισμό εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ, εκφώνησε ο Γ. Μαυρίκος. Δυο λιτά λόγια για τον σύντροφο Νίκο Παξιμαδά είπαν ακόμα ο Γιώργος Παναγής, εκ μέρους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ, ο Γιώργος Γιώγος πρώην δήμαρχος Πετρούπολης, η Ερμιόνη Αθανασίου από το τοπικό παράρτημα της ΠΕΑΕΑ και ο Δ. Βλάχος, Δήμαρχος Πετρούπολης. Φωνάζοντας «αθάνατος» και με παρατεταμένα χειροκροτήματα ο κόσμος είπε το δικό του «αντίο», όπως και η νεολαίοι της ΚΝΕ φωνάζοντας το σύνθημα «ούτε σε ξερονήσια ούτε σε φυλακές ποτέ τους δε λυγίσανε οι κομμουνιστές».

Στην επικήδεια ομιλία, ο Γιώργος Μαυρίκος είπε μεταξύ άλλων: «Αποχαιρετούμε τον παλαίμαχο κομμουνιστή σύντροφο Νίκο Παξιμαδά. Εναν ξεχωριστό λαϊκό αγωνιστή που για 70 χρόνια τίμησε και έφερε επάξια τον τίτλο του μέλους του ΚΚΕ. Σκληροτράχηλος, ευθύς, αιχμηρός ο σ. Νίκος Παξιμαδάς όταν μπροστάρης μαζί με κατοίκους και μέλη του Κόμματος έμπαινε σε υπουργεία και αρμόδιους φορείς "τρέμανε τα ταβάνια". Ετσι λύθηκαν τότε βασικά προβλήματα. Με αντίσταση, ανυπακοή, με ρήξη απέναντι στο κατεστημένο, απέναντι στην αστική τάξη. Γιατί η Ιστορία γράφεται με ανυπακοή.

Μέσα από αυτούς τους αγώνες, άλλοτε στην ημινομιμότητα και άλλοτε στην παρανομία, η Πετρούπολη μαζί με την Καισαριανή απέκτησαν πανελλαδική εκτίμηση και αναγνώριση και έγιναν υποδείγματα στις διεκδικήσεις. Οταν ο λαός της Αθήνας αναφερότανε σε αυτές τις πόλεις συνήθως έλεγε στο Στάλινγκραντ στην Πετρούπολη και στο Στάλινγκραντ στην Καισαριανή, θέλοντας να υπογραμμίσουν την περηφάνια, την ανυποχώρητη πάλη, τον σκληρό ταξικό αγώνα που έφερε και φέρνει αποτελέσματα.

Ο Ν. Παξιμαδάς, σαν γνήσιο παιδί του ΚΚΕ πορεύτηκε με τις αρχές, τις αξίες και το όραμα για έναν κόσμο σοσιαλιστικό, δίχως εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Εδειξε σταθερότητα, πίστη στα ιδανικά του, δεν αλλαξοπίστησε, δεν ταλαντεύτηκε. Εθεσε την επιστήμη και τη νομική του κατάρτιση στην υπηρεσία της εργατικής τάξης, υπερασπίζοντας διωκόμενους παράνομους αγωνιστές, απλούς καθημερινούς Πετροπουλιώτες.

Και ιδιαίτερα σήμερα που η σαπίλα του αστικού καθεστώτος φαίνεται και με γυμνό μάτι, σήμερα τέτοια παραδείγματα σαν τη ζωή του σ. Νίκου αξίζει και επιβάλλεται να τα αντιπαραθέτουμε στο σκληρό ιδεολογικό και πολιτικό αγώνα που διεξάγουμε. Με όλα αυτά τα χαρακτηριστικά ο λαός της Πετρούπολης και όχι μόνο εκτίμησε, τίμησε και λάτρεψε τον Ν. Παξιμαδά.

Τώρα, σύντροφε Νίκο, εδώ μπροστά σου σε διαβεβαιώνουμε, για μια ακόμα φορά, ότι δε θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα τιμήσουμε τη ζωή, τη δράση και τη μνήμη σου. Θα συνεχίσουμε στο δρόμο του αγώνα που πορεύτηκες 98 χρόνια, τον τιμημένο δρόμο του ΚΚΕ».