Στη δευτερολογία της η Αλέκα Παπαρήγα σημείωσε τα παρακάτω:

«Ειλικρινά δεν ξέρω αν η ανεργία είναι το κερασάκι στην τούρτα των υποκλοπών ή το αντίθετο. Ωστόσο και η ανεργία και οι υποκλοπές είναι πάρα πολύ σοβαρά θέματα, αλλά το ανακάτεμά τους δεν ξέρω σε τι βοηθάει. Θα έρθω σ' αυτό το ζήτημα της νομιμότητας.

Θέλω να ρωτήσω, κύριε πρωθυπουργέ. Ξέρετε πάρα πολύ καλά - αυτά τα λένε και τα εγχειρίδια - ότι κάθε φορά οι νόμοι εκφράζουν ένα συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης, μια κυριαρχούσα άποψη. Και, βεβαίως, αυτή η κυριαρχούσα άποψη είναι νομιμοποιημένη. Εχουμε δικαίωμα να παλεύουμε για να αλλάξουν οι συνθήκες και να επέλθει άλλη νομιμότητα και να αλλάξουν οι νόμοι; Πώς θα αλλάξουν οι νόμοι δίχως αγώνα, δίχως αν θέλετε να δημιουργηθεί μια άλλη κατάσταση;

Θα το πω καθαρά. Η απεργία είναι το μοναδικό σχετικά δυνατό όπλο μέσα στις συνθήκες που ζούμε. Η απεργία βέβαια πλήττει συμφέροντα, πριν από όλα της εργοδοσίας. Είναι δυνατόν να βελτιωθεί η θέση των εργαζομένων δίχως να χτυπηθούν τα συμφέροντα των λίγων; Αυτή είναι η ουσία. Και η επιστράτευση προστάτευε τα συμφέροντα των εφοπλιστών. Είχε προκάλυμμα κάποιες διαμαρτυρίες μιας μικρής μερίδας αγροτών και, θα το πω καθαρά, ιδιοκτητών θερμοκηπίων. Βεβαίως, υπήρχαν άνθρωποι που δυσανασχέτησαν πάρα πολύ - αυτό αν θέλετε ήταν το επίπεδο κατανόησης - μια ομάδα ιδιοκτητών θερμοκηπίων αγροτών οι οποίοι έβλεπαν να χάνουν ένα μέρος των κερδών τους. Αυτοί που φώναζαν στις τηλεοράσεις δε φοβούνταν μην πεθάνουν στην πείνα. Αυτοί που πραγματικά κινδύνευαν από συνέπειες - διότι οι απεργίες έχουν και συνέπειες - μπορεί να δυσανασχετούσαν, δεν καταδέχτηκαν όμως να αξιοποιηθούν ούτε από την κυβέρνηση, ούτε από τους εφοπλιστές. Και αυτό το λέμε με πλήρη γνώση ποιοι ήταν αυτοί που φώναζαν στα κανάλια. Απόδειξη είναι πως και οι ίδιοι είπαν ότι, όταν σταμάτησε η απεργία, τα προϊόντα τους δεν είχαν πάθει τίποτε. Απλώς, είχαν χάσει κάποιες αγορές και θα αναγκάζονταν να βρουν κάποιες άλλες να τα πουλήσουν λίγο φθηνότερα. Είχαν απώλειες μέρους των κερδών τους.

Οι ναυτεργάτες όμως παίζουν τη ζωή τους. Και δεν είναι τυχαία σήμερα (σ.σ. προχτές) η απόφαση του δικαστηρίου για το ναυάγιο του πλοίου "ΣΑΜΙΝΑ". Ο ιδιοκτήτης "λάδι". Κανένα πρόβλημα. Το πλοίο "λάδι". Κανένα πρόβλημα. Παλιό, αλλά δεν είχε προβλήματα. Ποιοι φταίνε; Οι καπετάνιοι και οι πλοίαρχοι.

Αυτή τη νομιμότητα, κύριε πρωθυπουργέ, εμείς δεν τη σεβόμαστε. Μακάρι να είχαμε τη δύναμη, να είχε τη δύναμη ο ελληνικός λαός, και εμείς μαζί του, να μπορούσαμε να την ανατρέπαμε και να γινόταν μια νέα νομιμότητα που θα έστελνε τον κ. Κληρονόμο και τους άλλους εκεί που έπρεπε. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι θα συμμορφωθούμε. Πάνω απ' όλα μας ενδιαφέρει να μην έχει κανένα κύρος ο αντιλαϊκός νόμος απέναντι στο λαό. Οταν δεν έχει κύρος, πρέπει να σταματήσει να τον φοβάται. Εμείς σ' αυτή την κατεύθυνση παλεύουμε και δεν πρόκειται να εγκαταλείψουμε αυτή την πάλη.

Η Γαλλική Επανάσταση άλλαξε ολόκληρο Σύνταγμα. Αυτό το Σύνταγμα που υπάρχει σήμερα εκφράζει ένα συγκεκριμένο συσχετισμό δύναμης. Τι θα κάνουμε; Εφ' όρου ζωής θα μείνουμε με αυτό το Σύνταγμα; Εμείς θέλουμε να ανατραπεί. Το λέμε. Αύριο θα φέρετε καινούριο Σύνταγμα με το οποίο θα ψηφίσετε τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. Θα τα καταψηφίσουμε, μα δε θα σεβαστούμε αυτό το Σύνταγμα.

Αυτό όμως που εμείς κάνουμε και δεν πρόκειται να παραιτηθούμε απ' αυτό είναι να προσπαθούμε να πείσουμε το λαό ότι πρέπει να αλλάξει συσχετισμό δύναμης, να αλλάζει και Συντάγματα. Αιώνιο σεβασμό στους αντιλαϊκούς νόμους δεν μπορούμε να έχουμε».

«Θέλω να σταθώ σε ένα ζήτημα, μια που τέθηκε, στο θέμα των υποκλοπών, χωρίς να μπω επί της ουσίας στο θέμα των συγκεκριμένων υποκλοπών. Αναρωτιέμαι το εξής πράγμα: Δημιουργήθηκε ένα κλίμα - και σωστά - ύψιστης ευαισθησίας και αντίδρασης για το ζήτημα των υποκλοπών. Και πραγματικά ίσως πριν από δέκα, δεκαπέντε χρόνια πολύς κόσμος δε θα φανταζόταν ότι ανάμεσα σ' αυτούς που παρακολουθούνται είναι και ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Δεν μπορώ όμως να καταλάβω την αντίδραση που έχει δείξει και ο πρωθυπουργός και ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να τα πω και σε σας, κύριε Παπανδρέου, γιατί το τελευταίο διάστημα έχετε διατελέσει περισσότερα χρόνια υπουργός Εξωτερικών, αλλά και η Νέα Δημοκρατία νομίζω ότι στο διάστημα αυτό πολλά ξέρει. Ξέρετε πάρα πολύ καλά ότι είναι νομιμοποιημένη η παρακολούθηση των πάντων. Και αν δεν είναι νομιμοποιημένη η παρακολούθηση, έχετε ή δεν έχετε υποστεί ωμό εκβιασμό για αγορές εξοπλιστικών προγραμμάτων; Τα πάντα. Ποιο εθνικό συμφέρον; Η έννοια του εθνικού συμφέροντος σήμερα έχει γίνει λάστιχο. Εχετε δεχτεί πολύ περισσότερα από κάποιες υποκλοπές. Οι Ηνωμένες Πολιτείες δε σας έχουν εκβιάσει ποτέ; Ο κ. Κλίντον και η κ. Ολμπράιτ ή ο κ. Μπους και η κ. Κοντολίζα Ράις; Θα μου πείτε ότι εκεί είναι πολιτική δράση και ότι οι υποκλοπές είναι κάτι άλλο. Μα, ξέρετε ότι είναι μέρος αυτού του σχεδίου.

Δεν ξέρω αν την πρώτη ευθύνη έχει η πρεσβεία των Ηνωμένων Πολιτειών. Δεν ξέρω, γιατί δεν έχω ασχοληθεί με αυτό το ζήτημα. Αν δεν παρακολουθούν στο συγκεκριμένο κλαδί, είναι στο δέντρο των παρακολουθήσεων. Εκεί είναι το θέμα; Επομένως, βεβαίως να αντιμετωπίσουμε τις υποκλοπές και ό,τι μπορεί να βγει καλό είναι. Και όσο περισσότεροι τιμωρηθούν, επίσης καλό είναι. Αλλά μην κάνουμε τώρα τις αθώες περιστερές και ρίχνουμε το ζήτημα στη διαδικασία. Υπάρχουν συστήματα παρακολούθησης ολκής, και επίσημα και ημιεπίσημα. Και πάνω απ' όλα, το ΠΑΣΟΚ και η Νέα Δημοκρατία ξέρουν το όργιο που υπάρχει σ' αυτό τον τομέα.

Ο κ. Κορωνιάς είναι το τέλος της υπόθεσης. Αν δεν υπάρχει ο κ. Κορωνιάς και ο κάθε κ. Κορωνιάς, δεν μπορεί να γίνονται οι παρακολουθήσεις. Δεν μπορεί να γίνονται απευθείας από την Ουάσιγκτον ή από τη Βόννη ή από το Λονδίνο. Χρειάζεται μια ολόκληρη ιεραρχία.

Αρα, εδώ πρέπει να το πούμε και πρέπει να συζητήσουμε το ζήτημα της προστασίας των ζητημάτων εθνικής ασφάλειας. Δεν ξέρω, εδώ είναι ένα ολόκληρο θέμα. Ποια είναι τα ζητήματα πια εθνικής ασφάλειας; Οχι ότι δεν υπάρχουν. Εδώ όλα είναι παραδομένα στο ΝΑΤΟ. Και μια σειρά από παρακολουθήσεις έχουν σχέση με ανταγωνισμούς γύρω από εξοπλιστικά προγράμματα. Αυτό το ξέρουμε. Εδώ για το ποια μυστική υπηρεσία θα αναλάβει το πακέτο των Ολυμπιακών Αγώνων, έγινε ολόκληρη ιστορία. Φαγώθηκε ή δε φαγώθηκε η CIA με τις Βρετανικές Μυστικές Υπηρεσίες, τη Μοσάντ και τη ΜΙΤ; Αυτά είναι γνωστά. Επομένως, να τα συζητήσουμε. Βεβαίως. Αυτά δεν τα λέμε για να ισοπεδωθεί η υπόθεση και να πούμε ότι μπορεί ο καθένας να εξοικειωθεί με την ατομική παρακολούθηση του τηλεφώνου του. Οχι. Εν πάση περιπτώσει, όμως, πού θα δοθεί η αντιπαράθεση; Σε ποιο σημείο; Αν αυτή η υπόθεση των υποκλοπών βοηθήσει στο να φωτιστεί πλατύτερα στον ελληνικό λαό τι σημαίνει σήμερα ανταγωνισμός, τι σημαίνει κυνήγι των αγορών, τι σημαίνει εξοπλιστικά προγράμματα, τότε μπορούμε να εξηγήσουμε και πάρα πολλά.

Θέλω να πω και το εξής: Παρακολουθήθηκε ο πρωθυπουργός. Πλήρη προστασία στον εαυτό του δεν μπορεί να παρέχει, όπως δεν μπορούσε να παρέχει - κατά τη γνώμη μου - και ο κ. Σημίτης. Πάντως, μπορεί και να παρακολουθείται και να κάνει και τη δουλιά του».

«Θα ήθελα, όμως, να ξεκαθαρίσω το εξής: Πέρα από τις υποκλοπές και τις παρακολουθήσεις υπάρχει και μία άλλη κατάσταση που εδώ δεν ακούστηκε καθόλου. Εχουμε αντιληφθεί - και θα βάλω πρώτο πληθυντικό, γιατί κι εμείς που τα λέμε, δεν έχουμε πλήρη εικόνα - τι συμβαίνει με τον απλό εργαζόμενο όταν μπαίνει μέσα στο χώρο δουλιάς, ποιος τον παρακολουθεί και τι, που δεν μπορεί να σχολιάσει και να κουνήσει το κεφάλι του, που γυρίσαμε σε παλαιότερες εποχές, να φοβάται να πάρει την προκήρυξη, να φοβάται να μιλήσει στη διάρκεια της περιοδείας; Καλά είναι τα ατομικά δικαιώματα των πολιτικών, αλλά πάνω από όλα είναι τα συλλογικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Το θέμα των υποκλοπών είναι σοβαρό, αλλά είναι ένα κλαδάκι στο δέντρο. Κι έχει να κάνει με τον οξύτατο ανταγωνισμό στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων - όπως λέμε εμείς - και πιο εξευγενισμένα, της νέας τάξης πραγμάτων. Και μέσα εκεί είναι και οι επιχειρηματίες και μέσα εκεί είναι και οι μεσίτες των όπλων και μέσα εκεί είναι όλοι εκείνοι που θέλουν την Ελλάδα μία πύλη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, προς τη ρωσική αγορά και προς τα Βαλκάνια. Οργιο μυστικών υπηρεσιών και της διαπάλης των μυστικών υπηρεσιών γίνεται η Ελλάδα. Και θύματα θα είναι και οι πρωθυπουργοί και οι Πρόεδροι της Δημοκρατίας. Πάνω από όλα, όμως, θύμα είναι ο λαός, διότι ο απλός εργαζόμενος δεν μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του. Ολοι εσείς, που κυβερνάτε, μπορείτε να βρείτε συστήματα προστασίας και αυτοπροστασίας, στηριγμένοι στον έναν ανταγωνιστή έναντι του άλλου».