Η μεταφορά του λιμανιού της Χαλκίδας στις εγκαταστάσεις των Τσιμέντων περιλαμβάνεται ανάμεσα στα άλλα στο «master plan» του Οργανισμού

Από τις εμβληματικές προτάσεις του «στρατηγικού σχεδιασμού» του ΟΛΝΕ, ο οποίος συμπεριλαμβάνεται στο Διετές Επιχειρησιακό Σχέδιο 2018 - 2020 της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας, είναι η μεταφορά του Λιμένα Χαλκίδας στο χώρο των εγκαταστάσεων των Τσιμέντων Χαλκίδας. Πρόκειται για σχεδιασμό που φέρει τη σφραγίδα της «Lafarge» στην οποία ανήκουν οι εγκαταστάσεις και ήδη έχει γνωστοποιηθεί από την πολυεθνική ότι η μεταφορά του λιμανιού εκεί θα βοηθήσει τις επενδύσεις της, για συνδυασμένες μεταφορές logistics, καθώς στο σημείο αυτό υπάρχουν υποδομές όπως οδική πρόσβαση αλλά και σιδηροδρομική γραμμή.

Πλευρές αυτών των «στρατηγικών» για το κεφάλαιο «σχεδιασμών» ανέδειξαν με τη γραπτή τοποθέτησή τους στο Περιφερειακό Συμβούλιο οι περιφερειακοί σύμβουλοι της «Λαϊκής Συσπείρωσης» Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας.

Δίνοντας τη «μεγάλη εικόνα» του σχεδιασμού που αφορά τις ανάγκες των επιχειρηματικών ομίλων, οι περιφερειακοί σύμβουλοι που είναι εκλεγμένοι με το συνδυασμό του ΚΚΕ, αναφέρουν ότι προβλέπεται ακόμα «Επιχειρηματικό Πάρκο Εξυγίανσης Οινοφύτων», το οποίο προωθείται από τον Σύνδεσμο Βιομηχάνων Στερεάς Ελλάδας, πάντα με την πλήρη σύμπνοια της Περιφέρειας, επειδή η μεταφορά του λιμανιού της Χαλκίδας θα συμβάλει στη γρήγορη μεταφορά εμπορευμάτων από τη βιομηχανική ζώνη Οινοφύτων.

Περιλαμβάνονται ακόμα, όπως τονίζουν, «σκέψεις για διασύνδεση με Κύμη και πιθανόν στρατιωτικούς σκοπούς, μέσα σε ένα διεθνές πλαίσιο που μυρίζει μπαρούτι».

Ενώ ο όλος σχεδιασμός επιφέρει και «αλλαγές στην Εκπαίδευση και προσαρμογή της στις ανάγκες του κεφαλαίου, με συγχώνευση Τμημάτων του ΤΕΙ Ψαχνών με το ΕΚΠΑ, δημιουργία νέων σχολών όπως π.χ. τη διαχείριση λιμένων και τη δημιουργία της "Τεχνόπολις Ευρίπου" που ουσιαστικά αφορά την ανάπτυξη έρευνας για λογαριασμό των βιομηχάνων της περιοχής». Προβλέπεται ακόμα κατασκευή μαρίνων για την ανάπτυξη του τουρισμού κ.ά.

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι στην τοποθέτησή τους ανέδειξαν ακόμη ότι πρόκειται για «στρατηγικό σχέδιο» που ανοίγει τον δρόμο για μεγαλύτερη διείσδυση του κεφαλαίου, ιδιωτικοποιήσεις, υπογραφή συμβάσεων παραχώρησης σε μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες (ΣΔΙΤ), για αλλαγή χρήσεων γης σε όφελος μονοπωλίων που κινούνται στον χώρο του τουρισμού και για κατασκευή συγκροτημάτων κατοικιών, για την κατασκευή εμπορευματικών σταθμών ακόμη και για εγκαταστάσεις επισκευής και συντήρησης πλοίων με ξεχωριστή στρατιωτική σημασία (Κύμη, Κάρυστος). Ενώ «συνδέεται με τη δημιουργία ενεργειακού κόμβου στην περιοχή, που θα αξιοποιεί το ρεύμα από τις ανεμογεννήτριες, τα φωτοβολταϊκά, το φυσικό αέριο και την καύση απορριμμάτων σε βιομηχανίες της περιοχής».

Ακόμα, σημειώνουν ότι πρόκειται για σχέδιο που «στρώνει τον δρόμο σε κερδοφόρες εργολαβίες», φέρνοντας ως παράδειγμα ότι για την ανάπτυξη των επιχειρηματικών ομίλων και των επενδύσεών τους στην περιοχή, τώρα προβλέπεται και ο εκσυγχρονισμός μέρους του οδικού δικτύου της Εύβοιας που επί χρόνια παραμένει σε άθλια κατάσταση.

Οι σχεδιασμοί αυτοί έχουν συνδιαμορφωθεί, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις που εκφράζουν ανταγωνιστικά συμφέροντα, από τους συνδυασμούς των ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ αλλά και των άλλων αστικών κομμάτων. Συνδέονται, όπως αποδεικνύεται, με την ανάπτυξη των κλάδων που έχουν το προβάδισμα στην επιδιωκόμενη καπιταλιστική ανάπτυξη, δηλαδή «κινούνται στις ράγες της εξυπηρέτησης της κερδοφορίας» του κεφαλαίου, σε βάρος των λαϊκών αναγκών και γι' αυτό απορρίπτονται από τη «Λαϊκή Συσπείρωση».

Οσο για τις θέσεις εργασίας που αναφέρονται στον «στρατηγικό σχεδιασμό» του ΟΛΝΕ, επισημαίνεται από τους περιφερειακούς συμβούλους της «Λαϊκής Συσπείρωσης» ότι «οι εργαζόμενοι γενικά - και ειδικότερα όσοι εργάζονται στα λιμάνια - θα ζουν με μισθούς καθηλωμένους, κατά πολύ αναντίστοιχους από την άνοδο της παραγωγικότητας της εργασίας, με την ψαλίδα κερδών - μισθών συνεχώς να μεγαλώνει, με εργαλεία τη γενίκευση των ελαστικών σχέσεων εργασίας, την εντατικοποίηση και τρομοκρατία, χωρίς Συλλογικές Συμβάσεις, χωρίς συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας».

Οι περιφερειακοί σύμβουλοι του ΚΚΕ τονίζουν ότι τοποθετούνται με κριτήριο το «ανάπτυξη για ποιον; Για τα κέρδη των μονοπωλίων ή τις λαϊκές ανάγκες» και επισημαίνουν: «Ο χωροταξικός σχεδιασμός, η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που έχει η περιοχή μας, η ανάπτυξη ασφαλούς οδικού δικτύου, η εξασφάλιση της αναψυχής και τουρισμού, έργα υποδομής που θα έδιναν ανάσα με θέσεις εργασίας, οι παραγωγικές μονάδες που είναι χρήσιμες για προϊόντα που καλύπτουν λαϊκές ανάγκες, μπορούν να μπουν στην υπηρεσία του λαού μας με διαφορετική οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, με πανεθνικό σχεδιασμό που να αξιοποιεί τα πλεονεκτήματα κάθε περιοχής, έχοντας βασικό κριτήριο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών και όχι της κερδοφορίας των ομίλων».

Η Εύβοια, τονίζουν, και πιο συγκεκριμένα η ευρύτερη περιοχή της Χαλκίδας, «έχει μεγάλες παραγωγικές δυνατότητες, έμπειρο, πολυάριθμο και εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό, δυνατότητες που είτε ασφυκτιούν είτε καταστρέφονται για το κυνήγι του κέρδους». Γι' αυτό «με τον πλούτο να ανήκει σε αυτούς που τον παράγουν, μπορεί να υπάρξει σχεδιασμός για ισόρροπη ανάπτυξη που να αξιοποιήσει και να απελευθερώσει τις παραγωγικές δυνατότητες της περιοχής. Να εξασφαλίσει μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, εξαλείφοντας την ανεργία και ελαχιστοποιώντας τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από την παραγωγική δραστηριότητα, μέτρα για την προστασία της υγιεινής και ασφάλειας, για την υγεία των εργαζομένων και του λαού».

«Σε ένα τέτοιο πλαίσιο - καταλήγουν - ο τουρισμός, η αναψυχή, η ελεύθερη πρόσβαση στα πολιτιστικά τοπία και μνημεία, η γνωριμία με την ιστορία του τόπου μας θα είναι δικαίωμα του λαού και όχι πανάκριβο εμπόρευμα και πολυτέλεια για λίγους. Σε τέτοιες συνθήκες ο χωροταξικός σχεδιασμός μπορεί να εξασφαλίζει επαρκείς, ασφαλείς, ευρύχωρες, κατάλληλες λαϊκές κατοικίες, επαρκείς υποδομές κοινής ωφελείας (π.χ. αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, αντισεισμική θωράκιση, υποδομές κοινωνικών υπηρεσιών κ.ά.), νοσοκομεία, εκπαιδευτικά ιδρύματα, ελεύθερους χώρους που να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών του λαού. Γρήγορες, φθηνές και ασφαλείς μεταφορές για τους εργαζόμενους στον τόπο εργασίας και αναψυχής, πραγματική πρόσβαση στη θάλασσα και τους ορεινούς όγκους για ανάπαυση, ασφαλή κτίρια και υποδομές των εργασιακών χώρων».

Σε εξέλιξη βρίσκονται οι προετοιμασίες από το ΤΑΙΠΕΔ για την ιδιωτικοποίηση άλλων 10 μεγάλων λιμανιών της χώρας, που θέλει να «τρέξει» η κυβέρνηση, ώστε με την ψήφιση του σχετικού νομοσχεδίου του υπουργείου Ναυτιλίας, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή τις επόμενες μέρες, να μην υπάρξει καμία καθυστέρηση για την παράδοση των λιμανιών στους επιχειρηματικούς ομίλους. Η παράδοση άλλωστε των λιμανιών εντάσσεται στον «στρατηγικό» στόχο να καταστεί η Ελλάδα κόμβος διαμετακόμισης και ενεργειακός, απαίτηση που προβάλλει η εγχώρια αστική τάξη για να αναβαθμίσει τη θέση της στην ευρύτερη περιοχή, που ήδη «καίγεται» από τους ανταγωνισμούς.

Σύμφωνα με τον οικονομικό Τύπο, στις 20 Δεκέμβρη ο πρόεδρος του Ταμείου Αρ. Ξενοφών έστειλε επιστολή στους προέδρους και διευθύνοντες συμβούλους των υπό ιδιωτικοποίηση λιμανιών, για να ενημερώσει ότι «στο πλαίσιο του σχεδιασμού μας αναφορικά με την αξιοποίηση των 10 περιφερειακών λιμένων του προγράμματος αξιοποίησης του Ταμείου, ενισχύουμε την ομάδα έργου λιμένων του ΤΑΙΠΕΔ με στελέχη από το υφιστάμενο δυναμικό μας. Παράλληλα, αναδιαρθρώνουμε την εκπροσώπησή μας στα διοικητικά συμβούλια των Οργανισμών Λιμένων, ώστε να διασφαλίζεται κατάλληλος συντονισμός ενεργειών, αφού πλέον ο εκπρόσωπός μας θα είναι το αντίστοιχο σημείο αναφοράς στην ομάδα έργου λιμένων».

Υπενθυμίζεται ότι τα 10 λιμάνια που ήδη είναι ανώνυμες εταιρείες και πρόκειται να ιδιωτικοποιηθούν παραπέρα είναι αυτά των Αλεξανδρούπολης, Ελευσίνας, Λαυρίου, Ραφήνας, Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Καβάλας, Βόλου, Πάτρας και Ηρακλείου.

Το μοντέλο ιδιωτικοποίησης που προκρίνεται σε αυτήν τη φάση και που αποδεικνύει τα παραπάνω είναι όχι πλέον η μεταφορά των πλειοψηφικών πακέτων των Οργανισμών Λιμένων, όπως έγινε με τον ΟΛΠ και τον ΟΛΘ, αλλά οι υπο-παραχωρήσεις των πιο κερδοφόρων τομέων που διαθέτει κάθε λιμάνι, όπως σταθμοί εμπορευματοκιβωτίων, κρουαζιέρα, εμπορικά τμήματα κ.ο.κ. Η αρχή θα γίνει, σύμφωνα με τους προγραμματισμούς του ΤΑΙΠΕΔ, από τα λιμάνια Αλεξανδρούπολης - για το οποίο ως γνωστόν υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από τις ΗΠΑ - Ηγουμενίτσας, Κέρκυρας, Καβάλας και Βόλου. Μάλιστα, προγραμματίζεται Αλεξανδρούπολη και Καβάλα να ιδιωτικοποιηθούν με κοινή πρόσκληση ενδιαφέροντος, ώστε να έχουν κοινό «επενδυτή», προκειμένου το δεύτερο να λειτουργήσει συμπληρωματικά του πρώτου.

Το σχετικό νομοσχέδιο του υπουργείου που αφορά την ιδιωτικοποίηση των λιμανιών και άλλες διατάξεις προβλέπει ότι «μεταβιβάζεται και περιέρχεται, χωρίς αντάλλαγμα, στην Ανώνυμη Εταιρεία με την επωνυμία "Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ" (ΤΑΙΠΕΔ) το δικαίωμα υπο-παραχώρησης σε τρίτους, μέσω συμβάσεων υπο-παραχώρησης συγκεκριμένων επιχειρησιακών μονάδων ή/και λιμενικών λειτουργιών και υπηρεσιών των λιμενικών και άλλων εγκαταστάσεων, όπως αυτές προσδιορίζονται, με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του Ταμείου (...) στην περιοχή αρμοδιότητας των Οργανισμών Λιμένων ΑΕ Αλεξανδρούπολης, Βόλου, Ελευσίνας, Ηγουμενίτσας, Ηρακλείου, Καβάλας, Κέρκυρας, Λαυρίου, Πάτρας, Ραφήνας».

Προβλέπει πως οι συμβάσεις υπο-παραχώρησης συνάπτονται μεταξύ του υπο-παραχωρησιούχου επενδυτή, του οικείου Οργανισμού Λιμένος και του ΤΑΙΠΕΔ. Η διοίκηση του τοπικού Οργανισμού Λιμένος «οφείλει, μέσα σε αποκλειστική προθεσμία 30 ημερολογιακών ημερών από την ημερομηνία έγκρισής της από το Ελεγκτικό Συνέδριο, να υπογράψει τη σχετική σύμβαση υπο-παραχώρησης. Αν δεν το κάνει εντός 30 ημερών, τότε η υπογραφή της σύμβασης υπο-παραχώρησης θα γίνεται με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των Μετόχων του Οργανισμού Λιμένος» στην οποία το ΤΑΙΠΕΔ ελέγχει το 100%, προκειμένου να αποκλειστούν τυχόν αντιδράσεις που μπορεί να αφορούν ανταγωνισμούς συμφερόντων.