ΠΟΛΙΤΙΚΗ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Εκδήλωση τιμής για τα 65 χρόνια από την εκτέλεση του Νίκου Μπελογιάννη

Στο σημείο της εκτέλεσης του ηρωικού στελέχους του ΚΚΕ συγκεντρώθηκαν μέλη και φίλοι του Κόμματος το πρωί της Κυριακής 2 Απρίλη

Ο Θ. Χιώνης

«Κουκουές και μπροστάρης. Αυτό τα λέει όλα...».

Με τα λόγια αυτά, που έγραψε ο ιστορικός ηγέτης του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδης για τον ήρωα κομμουνιστή Νίκο Μπελογιάννη, ολοκλήρωσε την ομιλία του στην εκδήλωση τιμής για τα 65 χρόνια από την εκτέλεσή του ο Θοδωρής Χιώνης, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.

Η εκδήλωση αυτή, το πρωί της Κυριακής 2 Απρίλη, στο σημείο που εκτελέστηκε από το αστικό κράτος ο Ν. Μπελογιάννης, μαζί με τους Ηλία Αργυριάδη, Νίκο Καλούμενο και Δημήτρη Μπάτση, διοργανώθηκε από τις Οργανώσεις Α' Αθήνας - Γαλατσίου και Ανατολικών Συνοικιών της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και από την ΟΠ Αττικής της ΚΝΕ.

Ανάμεσα στους συγκεντρωμένους βρέθηκαν και τα παιδιά του Νίκου Καλούμενου, Μαργαρίτα και Πέτρος, που εισέπραξαν ένα ζεστό χειροκρότημα από τους παρευρισκόμενους. Επίσης, στην εκδήλωση συμμετείχε ο κομμουνιστής δήμαρχος Καισαριανής, Ηλίας Σταμέλος.

Μετά την ομιλία του Θοδωρή Χιώνη ακολούθησε καλλιτεχνικό αφιέρωμα που επιμελήθηκαν η Σύλβια Καπερνάρου, η Αριάδνη Μιχαηλάρη, ο Χρήστος Μπαλτάς και ο Μανώλης Ανδρουλιδάκης. Οι καλλιτέχνες διάβασαν απόσπασμα από το βιογραφικό του Ν. Μπελογιάννη, που συνέταξε ο ίδιος το 1947, λίγο μετά την άφιξή του στην έδρα του Γενικού Αρχηγείου του ΔΣΕ. Στη συνέχεια απήγγειλαν τα ποιήματα των Ν. Χικμέτ, Γ. Ρίτσου και Κ. Βάρναλη για τον ήρωα του ΚΚΕ και τραγούδησαν μαζί με τους συγκεντρωμένους τιμώντας τον και αποδεικνύοντας ότι ο Μπελογιάννης ζει και εξακολουθεί να εμπνέει τους εργατικούς - λαϊκούς αγώνες.

Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την κατάθεση στεφάνων από τις Οργανώσεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στο μνημείο που έχει στήσει το Κόμμα στο σημείο της εκτέλεσης.

Θυσία που πήγαζε από τον πιο όμορφο στόχο της ανθρωπότητας

«Τον Μπελογιάννη όπως και τους χιλιάδες ήρωες που γέννησε το ΚΚΕ, τους τιμάμε διαδηλώνοντας ότι συνεχίζουμε, ακλόνητοι από το χρέος που έχουμε, να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να ξημερώσουν και στη χώρα μας καλύτερες μέρες», ανέφερε ο Θ. Χιώνης. Ενώ, αναφερόμενος στη ζωή του Ν. Μπελογιάννη, σημείωσε ότι δολοφονήθηκε επειδή ήταν στέλεχος του ΚΚΕ, επειδή δεν πρόδωσε το λαό, δεν κρύφτηκε, δεν έφυγε τα χρόνια της Κατοχής, όπως έκαναν τα διαλεχτά παιδιά της αστικής τάξης.

Η συγκίνηση κορυφώθηκε στην εκδήλωση όταν ο ομιλητής μετέφερε τα λόγια του ίδιου του εκτελεσμένου μέλους της ΚΕ του Κόμματος, του Ν. Μπελογιάννη στο στρατοδικείο, που δείχνουν το μεγαλείο του αλύγιστου κομμουνιστή: «Αν έκανα δήλωση αποκήρυξης θα αθωωνόμουν, κατά πάσα πιθανότητα, μετά μεγάλων τιμών (...) Αλλά η ζωή μου συνδέεται με το ΚΚΕ και τη δράση του. Δεκάδες φορές μπήκε μπροστά μου το δίλημμα να ζω προδίδοντας τις πεποιθήσεις μου, την ιδεολογία μου, είτε να πεθάνω παραμένοντας πιστός σε αυτές. Πάντοτε προτίμησα το δεύτερο δρόμο και σήμερα τον ξαναδιαλέγω...».

Ο Θ. Χιώνης αναφέρθηκε, επίσης, στα όσα εξακολουθεί ακόμα και σήμερα να συμβολίζει ο Ν. Μπελογιάννης, αλλά και στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και άλλων δυνάμεων να καπηλευτούν τέτοιες ηρωικές μορφές του κομμουνιστικού κινήματος, την ίδια την Ιστορία του ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ, αποκόβοντας αυτούς τους αγώνες από το πραγματικό, ριζοσπαστικό περιεχόμενό τους. Οπως είπε, «ο Μπελογιάννης δεν είναι απλά μια ηρωική μορφή του παρελθόντος. Η δράση του, η υπόθεση για την οποία πάλεψε, η στάση του εκφράζουν και σήμερα με έναν από τους καλύτερους τρόπους τη μακρόχρονη μάχη για την εργατική, τη λαϊκή νίκη...». Ενώ σε άλλο σημείο της ομιλίας του υπογράμμισε: «Ο Μπελογιάννης, όπως κάθε άνθρωπος, δεν γεννήθηκε ήρωας, αν και βρίσκεται στο πάνθεον των λαϊκών ηρώων, μαζί με χιλιάδες άλλους κομμουνιστές που έμειναν άγνωστοι. Δεν θα υπήρχαν οι Μπελογιάννηδες, η δράση, η προσφορά στον τόπο μας, η στάση τους αν δεν υπήρχε το ΚΚΕ. Η "μήτρα" που γεννά ανθρώπους που εμπνέονται από υψηλά ιδανικά, που αφιερώνονται στην πιο δίκαιη υπόθεση, ανθρώπους με στέρεες πεποιθήσεις και με στάση αρχών σε όλα τα ζητήματα. Γιατί τέτοιο είναι το Κόμμα μας και τέτοιο έχουμε χρέος να παραμείνει».

Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του Θ. Χιώνη θα δημοσιευτούν στο 4σέλιδο «Κομματική Ζωή και Δράση» της ερχόμενης Παρασκευής.

Εκδηλώσεις ΚΟ του ΚΚΕ

Αύριο, Τετάρτη:

-- Στις 7 μ.μ., στο Δώμα του Νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», η ΤΟ Υγείας - Πρόνοιας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ καλεί σε εκδήλωση - συζήτηση, με θέμα «Οι αλλαγές στην Ιατρική Ειδικότητα. Οι θέσεις του ΚΚΕ για την Ιατρική Εκπαίδευση». Θα μιλήσει ο Γιώργος Σιδέρης, μέλος της ΕΠ της ΚΟ Αττικής, ειδικευόμενος ιατρός.

-- Στις 7 μ.μ., στον 1ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, η ΚΟΒ Πληροφορικής Κ. Μακεδονίας του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση - συζήτηση, με θέμα «Ζούμε για να δουλεύουμε ή δουλεύουμε για να ζούμε;». Θα μιλήσει ο Γρηγόρης Λιονής, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ.

-- Στις 7 μ.μ., στην αίθουσα Δημοτικού Συμβουλίου πρώην δήμου Ιωλκού - Ανακασιάς, η ΚΟΒ Βορείων Συνοικιών Βόλου διοργανώνει εκδήλωση με θέμα «Το νερό είναι κοινωνικό αγαθό και όχι ιδιοκτησία κανενός». Θα μιλήσει ο Απόστολος Νάνος, μέλος της ΤΕ Μαγνησίας του ΚΚΕ και δημοτικός σύμβουλος.

-- Στις 6 μ.μ., στο ΤΕΙ Κατερίνης, η ΤΟ Πιερίας διοργανώνει εκδήλωση για τον ΔΣΕ. Θα μιλήσει ο Αντώνης Παπαδόπουλος, Γραμματέας της ΤΕ Πιερίας του ΚΚΕ, και θα προβληθεί το ιστορικό ντοκιμαντέρ της ΚΕ του ΚΚΕ με τίτλο «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε». Οι παρευρισκόμενοι θα έχουν τη δυνατότητα να προμηθευτούν το λεύκωμα για τη δράση του ΔΣΕ στην Κεντρική Μακεδονία.

-- Στις 7 μ.μ., στο Αμφιθέατρο του Α' Δημοτικού Σχολείου Ληξουρίου, η ΚΟ Παλίκης διοργανώνει εκδήλωση για τον ΔΣΕ. Θα μιλήσει ο Παναγής Σωτήρας, Γραμματέας της ΚΟΒ Παλικής του ΚΚΕ, και θα ακολουθήσει προβολή του ντοκιμαντέρ για τον ΔΣΕ.

Πολύ μελάνι, μάταιος κόπος...

Συνεχίστηκαν τις προηγούμενες μέρες τα αφιερώματα από όλων των «αποχρώσεων» τις γραφίδες για τον Νίκο Μπελογιάννη, επιβεβαιώνοντας για μια ακόμα φορά τους φόβους της αστικής τάξης, που ξέρει καλά τι συμβολίζει το εκτελεσμένο μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Κάποιοι δημοσιογράφοι βρήκαν στο νεοϊδρυθέν μουσείο της Αμαλιάδας την ευκαιρία να «αναγνωρίσουν θεσμικά» τον Μπελογιάννη και να κάνουν ένα ακόμα βήμα «λησμονιάς», δήθεν συγχωρώντας τον για όσα εκπροσωπούσε. Παίρνοντας τη σκυτάλη από την καπηλεία του ΣΥΡΙΖΑ, αγωνίζονται για να μετατρέψουν τον Μπελογιάννη σε «σύμβολο εθνικής συμφιλίωσης». Μόνο που η εκτέλεσή του αποδεικνύει το ακριβώς αντίθετο: ότι οι αστοί και το κράτος τους δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με την εργατική τάξη, ούτε στον αιώνα των αιώνων.

Αλλοι απέκτησαν μεταφυσικές ικανότητες και με μια πρωτοφανή ενόραση «μαντεύουν» τι θα έκανε ο Μπελογιάννης αν γλίτωνε την εκτέλεση... Και ένας από αυτούς, με τη στρατευμένη στο σύστημα φώτισή του, δηλώνει σίγουρος ότι αν ζούσε ο Μπελογιάννης «θα μάτωνε η καρδιά του για τα χιλιάδες θύματα του Στάλιν, τις εκτελέσεις, τις εξορίες, τα βάσανα που φόρτωσε σε εκατομμύρια ανθρώπους ο υπαρκτός σοσιαλισμός...». Προσπερνάμε το γεγονός ότι ο Μπελογιάννης δολοφονήθηκε μόλις 11 μήνες πριν πεθάνει ο Στάλιν, επομένως η Ιστορία τού είχε δώσει και την ευκαιρία να τοποθετηθεί για τον ηγέτη της ΕΣΣΔ, αλλά ούτε τότε έκανε τη χάρη στα σημερινά «μέντιουμ». Αντίθετα, δεν μετάνιωσε ούτε στιγμή για την προσήλωσή του στην υπόθεση του σοσιαλισμού, υπερασπιζόμενος την εργατική εξουσία.

Τέλος, οι ίδιες σελίδες που «τιμούν» τον Μπελογιάννη, δεν παραλείπουν να φιλοξενήσουν και αναλύσεις από φθαρμένους «ανανήψαντες» τύπου Τ. Λαζαρίδη (που υπηρετεί εδώ και δεκαετίες τον αντικομμουνισμό, επιβεβαιώνοντας ότι πολλές φορές τα στερνά δεν τιμούν τα πρώτα), που «συνήλθε», συνειδητοποιώντας το μάταιο της πάλης... Τόσο η «Χρυσή Αυγή», όσο και σύσσωμος σχεδόν ο αστικός Τύπος, έσπευσαν να αναπαράγουν την συγκεκριμένη τοποθέτηση, δείχνοντας πώς προτιμούν τους «αγωνιστές»: Είτε στρατευμένους στην αστική εξουσία είτε μετανιωμένους, που καλούν σε συστράτευση για να διαφυλαχθεί η «ευρωπαϊκή πορεία της χώρας...».

Μάταιος κόπος: Οι χιλιάδες λέξεις που εξακολουθούν να αφιερώνονται στον Μπελογιάννη από τις αστικές γραφίδες είναι χαμένες από χέρι. Γιατί το μεγαλείο του αλύγιστου κομμουνιστή που δολοφονήθηκε από το αστικό κράτος, και μάλιστα από κυβέρνηση του λεγόμενου «Κέντρου», δεν μπορεί να χωρέσει στις αντιεπιστημονικές, κουτοπόνηρες και αντικομμουνιστικές αναλύσεις τους.

Δ. Π.