«Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκμεταλλεύεται το ναυτικό ναυάγιο - έγκλημα, για να προχωρήσει δύο χρόνια νωρίτερα στην πλήρη "απελευθέρωση" των Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών. Με αυτή την πράξη της διογκώνει ακόμη περισσότερο τις κύριες αιτίες που οδήγησαν στο χαμό 80 ανθρώπων: Την πολιτική της, που θρέφει τα κέρδη του εφοπλιστικού κεφαλαίου, οδηγεί σε καθεστώς γαλέρας στα πλοία και αδιαφορεί μπροστά στην αξία της ανθρώπινης ζωής.

Η ανάπτυξη των Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών με βάση τα συμφέροντα του εφοπλιστικού κεφαλαίου αποτελεί την πηγή της κακοδαιμονίας. Ο ανταγωνισμός γέννησε και ισχυροποιεί τα μονοπώλια. Γι' αυτό και το ζήτημα δεν είναι η δράση μόνο μιας εταιρίας, αλλά το σύνολο των εταιριών, ντόπιων και ξένων.

"Απελευθέρωση" των Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών σημαίνει ακόμη πιο βάρβαρο ανταγωνισμό σε βάρος του επιβατικού κοινού, κατάργηση κάθε προγραμματισμού και ελέγχου στη δρομολόγηση και στην κατάσταση των πλοίων, ανεξέλεγκτο καθορισμό της τιμής των εισιτηρίων και των ναύλων, παραπέρα υποβάθμιση της συγκοινωνιακής εξυπηρέτησης και του εφοδιασμού των νησιών, χτύπημα του δικαιώματος εργασίας και των άλλων θεμελιακών δικαιωμάτων των ναυτεργατών. Σημαίνει κατάργηση κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στο Αιγαίο και στο Ιόνιο.

Ο αγώνας ενάντια στο εφοπλιστικό κεφάλαιο και στην επικίνδυνη κυβερνητική πολιτική, ο αγώνας για την επιβολή μέτρων προστασίας της ανθρώπινης ζωής στη θάλασσα, θέτει επιτακτικά την αναγκαιότητα εφαρμογής μιας άλλης πολιτικής, γενικά και στις θαλάσσιες μεταφορές ειδικότερα, με άξονα τη δημιουργία Εθνικού Οργανισμού Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών, με εργατικό κοινωνικό έλεγχο, που θα έχει την αποκλειστική ευθύνη για την οργάνωση του νευραλγικού αυτού χώρου, την ανανέωση των πλοίων, τον προγραμματισμό για την απρόσκοπτη σύνδεση της ηπειρωτικής με τη νησιωτική Ελλάδα, την εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την ασφάλεια των πλοίων και την αντιμετώπιση των ναυτεργατικών προβλημάτων.

Στα πλαίσια και με στόχο μια τέτοια πολιτική επιβάλλεται σήμερα να αναπτυχθεί η πάλη για τη διατήρηση του ΚΑΜΠΟΤΑΖ, την ανάκληση του κοινοτικού κανονισμού 3577/92, την αντιμετώπιση της πολιτικής της απελευθέρωσης, που προωθεί η κυβέρνηση για λογαριασμό των εφοπλιστών και γενικότερα του μεγάλου κεφαλαίου».

Φαίνεται ότι έπρεπε να υπάρξουν σχεδόν 80 νεκροί, προκειμένου να ενεργοποιηθούν οι μηχανισμοί της Δικαιοσύνης και να αρχίσει να διερευνάται το φαινόμενο MFD και το πώς σε ελάχιστο χρονικό διάστημα μια εταιρία γιγαντώθηκε τόσο, ώστε να μονοπωλήσει σχεδόν τις ακτοπλοϊκές γραμμές στο Αιγαίο. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εισαγγελέας Θωμαδάκης ζήτησε όλο το φάκελο της εταιρίας, προκειμένου να εξετάσει τη διασπορά των μετοχών. Αλλες πληροφορίες αναφέρουν ότι ίσως τα πράγματα φτάσουν και μέχρι τη διάλυση της εταιρίας. Φυσικά, διόλου δεν πρέπει να αποκλειστεί το ενδεχόμενο πίσω από όλα αυτά να κρύβονται σκοπιμότητες ή μερικοί να προσπαθήσουν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση, ώστε να γίνουν «χαλίφης στη θέση του χαλίφη» (ο οποίος τις προσεχείς μέρες δεν αποκλείεται να προφυλακιστεί, είτε για να τεθεί οριστικά εκτός μάχης, είτε για να εκτονωθεί η αγανάκτηση του κόσμου). Η πίτα είναι μεγάλη και ο αγώνας αλληλοεξόντωσης αναμένεται σκληρός και χωρίς κανόνες.

Στο ναυτικό έγκλημα του σαπιοκάραβου «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» και στον άδικο χαμό δεκάδων ανθρώπων, αναφέρεται η Επίκαιρη Ερώτηση, που κατέθεσε στη Βουλή η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Αλέκα Παπαρήγα προς τον πρωθυπουργό Κ. Σημίτη.

«Το ναυτικό έγκλημα, το ναυάγιο του ηλικίας 34 ετών σαπιοκάραβου "ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ" και ο άδικος χαμός δεκάδων ανθρώπων, δημιουργούν σοβαρό πολιτικό ζήτημα.

Διαπιστώνουμε ότι βρίσκεται σε εξέλιξη οργανωμένη επιχείρηση συγκάλυψης των κυβερνητικών - εφοπλιστικών ευθυνών και απόκρυψης του εγκληματικού ρόλου της εφοπλιστικής ασυδοσίας και της πολιτικής που τη στηρίζει.

Υποβιβάζονται τα πραγματικά γεγονότα, οι καταγγελίες ναυτεργατών και συνδικάτων, που τεκμηριώνουν ότι το πλοίο "ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ" (πρώην "GOLDEN VERGINA") είχε πολύ βεβαρημένο παρελθόν και ήταν αναξιόπλοο. Παρουσίαζε κρίσιμα προβλήματα στα χειριστήρια της κύριας μηχανής, στην εφεδρική ηλεκτρομηχανή, στη στεγανότητα του πλοίου, ρήγμα στο πλώριο μέρος του σκάφους, ενώ ούτε τα σωστικά μέσα του πλοίου λειτούργησαν σωστά.

Με ευθύνη της κυβέρνησης και του ΥΕΝ, το σαπιοκάραβο αυτό, όπως και άλλα παρήλικα πλοία, εξαιρέθηκαν από την εφαρμογή της οδηγίας 98/18 της Ευρωπαϊκής Ενωσης, η οποία προβλέπει πρόσθετα μέτρα ασφαλείας. Χαρακτηριστικό στοιχείο του τραγικού ναυαγίου είναι η προκλητική αδιαφορία - καθυστέρηση του ΥΕΝ και των αρμόδιων αρχών, για την οργάνωση άμεσης, έγκαιρης, οργανωμένης επιχείρησης διάσωσης των επιβαινόντων στο πλοίο.

ΕΡΩΤΑΤΑΙ ο κ. πρωθυπουργός:

• Γιατί το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα για την αντιμετώπιση της αναξιοπλοΐας του πλοίου και την εξασφάλιση της πλήρους λειτουργίας των σωστικών του μέσων;
• Γιατί η κυβέρνηση δεν έλαβε τα κατάλληλα μέτρα για την οργάνωση έγκαιρα αποτελεσματικής επιχείρησης διάσωσης;
• Τι μέτρα προτίθεται να πάρει για την προστασία της ανθρώπινης ζωής, την αντιμετώπιση της ασυδοσίας των ναυτιλιακών εταιριών, την αποτροπή της διαλυτικής "απελευθέρωσης" των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, την απόσυρση των σαπιοκάραβων, τη διενέργεια πραγματικών ελέγχων στα πλοία, την αναδιοργάνωση, αποστρατικοποίηση και εκδημοκρατισμό της επιθεώρησης των εμπορικών πλοίων;».