Σε συμφωνία φαίνεται να έχουν καταλήξει οι «κοινωνικοί εταίροι» για το σφαγιασμό μισθών και συμβάσεων, έχοντας εξασφαλίσει ρητά και την ολόπλευρη στήριξη των τριών κομμάτων που συγκυβερνούν.

Τα παραπάνω προκύπτουν από όσα ανέφερε αμέσως μετά το τέλος της χτεσινής διυπουργικής σύσκεψης ο υπουργός Εργασίας, Γ. Κουτρουμάνης, μιλώντας με δημοσιογράφους. Συγκεκριμένα, σημείωσε ότι «στο πλαίσιο του κοινωνικού διαλόγου οι εταίροι φαίνεται ότι καταλήγουν στα τρία σημεία» και ότι στο πλαίσιο αυτό και στο θέμα της περικοπής των επικουρικών συντάξεων κατά 650 εκατομμύρια ευρώ υπάρχει «πολιτική συμφωνία» ανάμεσα στα τρία κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση δηλώνει πανέτοιμη να κάνει οτιδήποτε χρειαστεί για την επιτάχυνση της αντεργατικής επίθεσης αν για οποιοδήποτε λόγο καθυστερήσουν οι «εταίροι», καθώς κυβερνητικά στελέχη άφησαν ανοιχτό το ενδεχόμενο η κυβέρνηση να προχωρήσει σε Πράξη Νομοθετικού Περιεχόμενου για την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού ή την κατάργηση του ενός εκ των δύο.

Σύμφωνα με τον υπουργό, μέχρι στιγμής οι «εταίροι» τα βρίσκουν στα εξής:

• Ψαλίδι στις κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας που έχουν μεγάλη απόκλιση από τα όρια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Ο υπουργός είπε ότι αυτό μπορεί να γίνει με επιχειρησιακές συμβάσεις όπως αυτή της Χαλυβουργίας. Είναι προφανές ότι εννοεί την επιχειρησιακή σύμβαση που υπέγραψαν οι εργατοπατέρες -ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ- στη Χαλυβουργία Βόλου η οποία προβλέπει εκ περιτροπής εργασία και 500 ευρώ μισθό σε συνθήκες κόλασης.
• «Πάγωμα» των αυξήσεων στους μισθούς και «πάγωμα» των μισθολογικών ωριμάνσεων (τριετίες, επιδομάτα και άλλα) για το 2012. Δεν αποκλείεται και η κατάργηση των ωριμάνσεων. Αυτό σημαίνει ότι δε θα δοθεί τον Ιούλιο του 2012 ούτε η προβλεπόμενη από την ΕΓΣΣΕ αύξηση της τάξης του 2,6% και ότι στην πράξη οι μισθοί μειώνονται. Το ίδιο σημαίνει και η κατάργηση των μισθολογικών ωριμάνσεων.
• Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών των εργοδοτών η οποία οδηγεί στην παραπέρα κλοπή του πλούτου που παράγουν οι εργάτες και παρακρατούν οι εργοδότες, συρρικνώνει τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων και επομένως τις υπηρεσίες και παροχές που προσφέρουν. Αντιθέτως, δημιουργούν συνθήκες στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Οι συμφωνίες «κοινωνικών εταίρων» και της συγκυβέρνησης αποδεικνύουν περίτρανα πόσο αρμονική και αδιατάρακτη είναι η συνεργασία μεγαλοεργοδοτών - εργατοπατέρων αλλά και ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑ.Ο.Σ. ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων, για να βουλιάζουν τη λαϊκή οικογένεια όλο και πιο βαθιά στην εξαθλίωση.

Επιπλέον, οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν το ΠΑΜΕ που κατήγγειλε τον «κοινωνικό διάλογο» προειδοποιώντας από την πρώτη στιγμή ότι κάθε μάζωξη των «εταίρων» προμηνύει νέα βάσανα για τους εργάτες. Αναδεικνύονται καθαρά οι εγκληματικές ευθύνες της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ που συμπρωταγωνιστεί στο σχεδιασμό και την εφαρμογή των πιο άγριων μέτρων που προωθούνται τα τελευταία χρόνια ενάντια στην εργατική τάξη. Στην κατεύθυνση αυτή, άλλωστε, ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, με θράσος κορόιδευε τους εργαζόμενους χτες καθώς ενώ ήδη είχε συμφωνηθεί η κλιμάκωση της λαίλαπας έβγαινε σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για να καθησυχάσει τους εργαζόμενους ότι δε θα χτυπηθούν οι μισθοί και οι συμβάσεις...

Η ανανέωση συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου μπορεί να δικαιολογείται «από την ανάγκη αντικατάστασης» ακόμη και σε περίπτωση «που η ανάγκη αυτή αποδεικνύεται πως είναι επαναλαμβανόμενη, ακόμη και μόνιμη», αναφέρεται σε απόφαση που πήρε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πρόκειται για απόφαση που στηρίζει τη διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας, απαντώντας μάλιστα σε όσους καλλιεργούσαν αυταπάτες ότι όσοι κάλυπταν «μόνιμες ανάγκες» (όπως κάποιοι επιμένουν να διακρίνουν τις ανάγκες σε ... μόνιμες και προσωρινές) θα γλίτωναν από τις ελαστικές σχέσεις εργασίας.

Σύμφωνα με ειδησεογραφικά πρακτορεία, το δικαστήριο του Λουξεμβούργου (CEJ) αποφάνθηκε ότι «μόνο και μόνο το γεγονός ότι ένας εργοδότης υποχρεώνεται να προσφύγει σε προσωρινές αντικαταστάσεις με τρόπο επαναλαμβανόμενο, ακόμη και μόνιμο, και ότι οι αντικαταστάσεις αυτές μπορούν επίσης να καλυφθούν με την πρόσληψη μισθωτών βάσει συμβάσεων εργασίας αόριστης διάρκειας, δε σημαίνει ότι υπάρχει κατάχρηση». Το δικαστήριο είχε κληθεί να αποφανθεί για την περίπτωση μιας Γερμανίδας υπαλλήλου, της Μπιάνκα Κιουτσιούκ, η οποία εργάσθηκε για τον ίδιο εργοδότη επί ένδεκα χρόνια βάσει 13 διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου. Η Κιουτσιούκ αντικαθιστούσε κάθε φορά μισθωτούς που απασχολούνταν με συμβάσεις αόριστου χρόνου και έπαιρναν τις διακοπές τους.

Για τις μεθοδεύσεις κυβέρνησης - τρόικας - ΣΕΒ το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σε σχόλιό του υπογραμμίζει:

«Αρκετά κράτησε η κοροϊδία. Τα κόμματα της κυβέρνησης έχουν βάλει στο τραπέζι του Προκρούστη, μαζί με την τρόικα και τους βιομήχανους, και τους μισθούς και τις συλλογικές συμβάσεις και τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα. Είναι έτοιμοι να συνθλίψουν κυριολεκτικά τη ζωή των εργαζομένων. Αυτό που τους δυσκολεύει είναι η αγανάκτηση που φουντώνει στους χώρους δουλειάς. Φοβούνται την αποφασιστική πάλη της εργατικής τάξης που επιβάλλεται εδώ και τώρα να εκφραστεί σε οργανωμένη ταξική αντεπίθεση. Με πανεργατική απεργία, με ξεσηκωμό».