Η σημερινή στάση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κάνουν πλάτες στο κράτος - δολοφόνο Ισραήλ την ώρα που αυτό προχωρά στη γενοκτονία του Παλαιστινιακού λαού, και από κοντά του ΣΥΡΙΖΑ και των διαφόρων αποκομμάτων που προέκυψαν από αυτόν, που με το ένα χέρι σκουπίζουν τα κροκοδείλια δάκρυά τους και με το άλλο «ξορκίζουν» οποιαδήποτε διαταραχή στις σχέσεις με το κράτος - δολοφόνο, δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Αποτελεί τη συνέχεια της «στρατηγικής σχέσης» που όλοι μαζί διαμόρφωσαν την προηγούμενη 15ετία, ως κυβερνήσεις αλλά και από τις θέσεις της αντιπολίτευσης.
Η «σκυταλοδρομία» υπαγορεύεται από τα συμφέροντα της αστικής τάξης: Γι' αυτό και σε κάθε βήμα στη σχέση αυτή, από τις συμφωνίες για τον «East Med» τις οποίες προετοίμασε το ΠΑΣΟΚ και υπέγραψε ο ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τα σημερινά σχέδια για τον ανταγωνιστικό στην Κίνα διάδρομο Ινδίας - ΕΕ (IMEC), και από τις αποστολές στην Ερυθρά για τα συμφέροντα των εφοπλιστών μέχρι τα σχέδια για την «ανοικοδόμηση» της Γάζας και τα deals με τουριστικούς ομίλους και πολεμικές βιομηχανίες, τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων βρίσκονται στην «καρδιά» της. Την ίδια ώρα η σύσφιξη των στρατιωτικών σχέσεων, όπως και των κάθε είδους λυκοφιλιών, με τις τριμερείς και άλλες συμφωνίες, αποτυπώνει την προσπάθεια αναβάθμισης της αστικής τάξης στα ευρωατλαντικά σχέδια στην περιοχή, σε αντιπαράθεση με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, μετατρέποντας την Ελλάδα σε θύτη σε βάρος άλλων λαών και τον ελληνικό λαό σε στόχο των ανταγωνισμών.
Εκεί λοιπόν - στα συμφέροντα της αστικής τάξης, στις συμμαχίες της και στην πολιτική που τα υπηρετεί - χρειάζεται να στοχεύσει πιο αποφασιστικά και ο αγώνας σωματείων, φορέων, συλλόγων που όλες αυτές τις μέρες διαδηλώνουν την αλληλεγγύη τους στον Παλαιστινιακό λαό, απαιτώντας να σταματήσουν τώρα η σφαγή και η στήριξη στο κράτος - δολοφόνο.
22/7/2010. Το ΠΑΣΟΚ κάνει την αρχή: Η πρώτη επίσκεψη Ελληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ |
Σημειωτέον, ήδη από το 2002 ο Γ. Παπανδρέου, ως υπουργός Εξωτερικών του ΠΑΣΟΚ, επισκεπτόμενος τα παλαιστινιακά εδάφη εν μέσω της κλιμάκωσης αιματηρών ισραηλινών επιθέσεων ενάντια στους Παλαιστινίους συνιστούσε «αυτοσυγκράτηση εκατέρωθεν»...
Ετσι, σταθερή ήταν όλα τα επόμενα χρόνια η τακτική ίσων αποστάσεων από θύτη και θύματα, ακόμα και για προκλητικότατες ενέργειες όπως η επίθεση του ισραηλινού στρατού σε νηοπομπή που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Λωρίδα της Γάζας στις 31 Μάη 2010, προκαλώντας λουτρό αίματος. Ο τότε πρωθυπουργός έκανε λόγο για απαράδεκτα και καταδικαστέα γεγονότα, αλλά δεν ξέχασε να αναφερθεί στη λεγόμενη «ασφάλεια» του κράτους - κατακτητή Ισραήλ, που στο όνομά της γίνονται μέχρι και σήμερα μεγάλα εγκλήματα.
Εξάλλου, και χώρια τα όποια λεγόμενα, η πρακτική της σοσιαλδημοκρατικής κυβέρνησης ήταν συγκεκριμένη. Χαρακτηριστικά, το 2011 σε αντίστοιχη αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας υπήρξε απαγόρευση απόπλου οποιουδήποτε σχετιζόμενου πλοίου από ελληνικά λιμάνια, ενώ η κυβέρνηση ανακοίνωσε μέσω του αρχηγείου του Λιμενικού Σώματος ότι «θα υπάρχει συνεχής ηλεκτρονική επιτήρηση του ευρύτερου χώρου της Ανατολικής Μεσογείου για την καταγραφή, όπου τούτο είναι δυνατό, των κινήσεων πλοίων που τυχόν θα συμμετάσχουν σε ανάλογη κίνηση».
Γοργά ήταν τα βήματα και στη στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών. Μέρος της αποτέλεσαν οι κοινές ασκήσεις αλλά και η παραχώρηση εναέριου χώρου για ασκήσεις της ισραηλινής αεροπορίας. Τέτοια ήταν η κοινή αεροπορική άσκηση με την επωνυμία «Μίνωας 2010» (είχε προηγηθεί ο «Ενδοξος Σπαρτιάτης» το 2008). Υποκριτικά μάλιστα η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ λόγω της προαναφερθείσας επίθεσης στη νηοπομπή ανακοίνωσε τη διακοπή της άσκησης, το κύριο μέρος της οποίας είχε ήδη διεξαχθεί. Εναν μήνα μετά, βέβαια, το ΠΑΣΟΚ ...ξέχασε να ανακοινώσει ότι στις 18 και 19 Ιούλη το Αιγαίο παραχωρήθηκε για τη διεξαγωγή μεγάλης ισραηλινής αεροπορικής άσκησης.
Επίσης, τον Ιούλη του 2010 ο Γ. Παπανδρέου επισκέφτηκε το Ισραήλ και συναντήθηκε με τον Νετανιάχου, όπως και σήμερα έτσι και τότε πρωθυπουργό και σφαγέα των Παλαιστινίων. Χαρακτηριστικά είχε πει ότι «για πρώτη φορά πρωθυπουργός της Ελλάδας επισκέπτεται το Ισραήλ, από την αναγνώρισή του και έπειτα». Και αφού «έσπασε το ρόδι», οι επισκέψεις κυβερνητικών στελεχών στο Ισραήλ αλλά και αξιωματούχων του κράτους - δολοφόνου στην Ελλάδα ήταν συχνότατες.
Τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ήταν η σειρά του Νετανιάχου να επισκεφτεί την Ελλάδα, με επίκεντρο τη διεύρυνση της στρατιωτικής συνεργασίας των δύο χωρών.
Μεταξύ άλλων συμφωνήθηκαν η διεύρυνση των κοινών στρατιωτικών ασκήσεων ανάμεσα στις δύο χώρες, η συνεργασία των Ενόπλων Δυνάμεών τους στη βάση ετήσιου προγράμματος και η συνεργασία των πολεμικών βιομηχανιών των δύο χωρών, που θα περιλάμβανε μεταξύ άλλων ανταλλαγή τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.
Για τα παραπάνω, ο τότε υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας είχε ισχυριστεί ότι η κυβέρνηση στηρίζεται στις «σταθερές αξίες» της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής! Επικαλούνταν μάλιστα το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήδη από την περίοδο 1999 - 2004 είχε προχωρήσει «σε αρκετά και ουσιαστικά ανοίγματα προς την ισραηλινή πλευρά». Για τον στρατιωτικό τομέα, ειδικότερα, είχε πει ότι «υπάρχει σχεδιασμός και στη συνεργασία στο στρατιωτικό επίπεδο, την οποία εντατικοποιούμε».
Ηταν τέτοια η προώθηση των στρατηγικών σχέσεων με το Ισραήλ - και τις ΗΠΑ φυσικά - που το ισραηλινό λόμπι των ΗΠΑ τον Φλεβάρη του 2011 πραγματοποίησε τη διάσκεψή του για πρώτη φορά στην Αθήνα, και μάλιστα απηύθυνε χαιρετισμό σε αυτήν και ο ίδιος ο Γ. Παπανδρέου.
Ακολούθησαν η υπογραφή του «επιχειρησιακού μνημονίου» και άλλη μια κοινή άσκηση, με τίτλο «Morning Wind» («Πρωινός Ανεμος»), στην Πελοπόννησο και στο Ιόνιο Πέλαγος.
Ταυτόχρονα η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ προχωρούσε τόσο το έργο του «ξεπλύματος» του κράτους - δολοφόνου, μέσα από διάφορα κανάλια, όσο και μια σειρά συμφωνίες σε διάφορους τομείς, επιδιώκοντας τη γεωστρατηγική και συνολικότερη αναβάθμιση της ελληνικής αστικής τάξης, όπως στην Ενέργεια ή ακόμα και στον Τουρισμό, όπου υπεγράφη πρωτόκολλο συνεργασίας από τους αρμόδιους υπουργούς της Ελλάδας, Π. Γερουλάνο, και του Ισραήλ, Σ. Μισέζνικοφ.
Η σημαντική προϋπηρεσία του ΠΑΣΟΚ στα αλισβερίσια με το κράτος - δολοφόνο τα επόμενα χρόνια συνεχίστηκε μέσω των κυβερνήσεων συνεργασίας όπου συμμετείχε (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΛΑ.Ο.Σ. και ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ).
INTIME NEWS |
20/3/2019: Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ με την παρουσία του Πομπέο σφραγίζει το σχήμα «3+1» |
Χαρακτηριστικό άλλωστε της σημασίας που απέδιδε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ - και τα διάφορα κέντρα που τη στήριξαν - στην εμβάθυνση της συνεργασίας με το κράτος - δολοφόνο Ισραήλ ήταν και το γεγονός ότι ένα από τα πρώτα ταξίδια του Αλέξη Τσίπρα ως πρωθυπουργού ήταν στο Ισραήλ, για να συναντήσει τον Νετανιάχου (τον «Μπίμπι», όπως τον προσφωνούσε χαϊδευτικά). Κατά την επίσκεψή του τότε ο Τσίπρας μίλησε για «ουσιαστική τροχιά στρατηγικής συνεργασίας» και για τους τομείς όπου βλέπει περισσότερο «ψητό» το κεφάλαιο: «Θα μπορούσαμε να κάνουμε ουσιαστικότερα βήματα ενίσχυσης των επενδύσεων ανάμεσα στις δύο χώρες», ανέφερε, για να προσθέσει: «Επικεντρώνουμε τις συνομιλίες στην ανάγκη ενίσχυσης της συνεργασίας σε διάφορες μορφές Ενέργειας, στον αγροτοδιατροφικό τομέα, στις υδάτινες τεχνολογίες, στις θαλάσσιες μεταφορές, στην ενίσχυση της συνεργασίας στον Τουρισμό». Εσπευσε μάλιστα μεταξύ άλλων να επισημάνει ότι το ισραηλινό κράτος είναι «φίλος και σύμμαχος».
15/10/2023: Η τομεάρχης Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, Ρ. Δούρου, σπεύδει στην ισραηλινή πρεσβεία, αναπαράγοντας όλα τα σχετικά προσχήματα |
Πράγματι, η συνεργασία των δύο κρατών τόσο στο στρατιωτικό επίπεδο - και με κοινές στρατιωτικές ασκήσεις - όσο και στο επίπεδο των προγραμμάτων αμυντικής έρευνας και ανάπτυξης μπήκε σε νέες βάσεις με τη διακρατική συμφωνία της κυβέρνησης του Ισραήλ με την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ (Ν. 4398/2016). Η συμφωνία προέβλεπε μεταξύ άλλων «κοινές στρατιωτικές ασκήσεις ή εκπαιδεύσεις (οι οποίες διεξάγονται είτε μέσα στις αντίστοιχες επικράτειες των μερών είτε έξω από αυτές)», «στρατιωτικές ασκήσεις ή εκπαιδεύσεις του προσωπικού του κράτους αποστολής μέσα στην επικράτεια του κράτους υποδοχής», ακόμα και «χωρίς την άμεση συμμετοχή του προσωπικού του κράτους υποδοχής» (τύπου «μπάτε σκύλοι αλέστε»), «κοινά προγράμματα αμυντικής έρευνας και ανάπτυξης», όπως και «οποιαδήποτε άλλη μορφή αμυντικής συνεργασίας», ενώ έμπαινε βασικός στόχος η «περαιτέρω ενίσχυση (...) της αμυντικής και στρατιωτικής συνεργασίας».
Εναν χρόνο μετά, το 2017, την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας Ελλάδας, Ισραήλ και Κύπρου σηματοδότησε η πρώτη τριμερής συνάντηση των υπουργών Αμυνας στην Αθήνα, όπου αποφασίστηκε η επέκταση της συνεργασίας σε επίπεδο επιχειρήσεων και ασκήσεων κ.ο.κ.
Μάλιστα, το 2018 η Σύνοδος Κορυφής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ διευρύνθηκε, καθώς για πρώτη φορά συμμετείχαν οι ΗΠΑ, δηλωτικό κι αυτό της σημασίας που αποδίδει διαχρονικά ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός στις διεργασίες στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής, πεδίο οξύτατων ανταγωνισμών για τις ενεργειακές πηγές, τους εμπορικούς δρόμους κ.ά. Το σχήμα «3+1» (Ελλάδα, Κύπρος, Ισραήλ + ΗΠΑ) η τωρινή κυβέρνηση της ΝΔ ψάχνει τρόπους να το επανενεργοποιήσει.
Στο παραπάνω πλαίσιο πραγματοποιήθηκαν τα Ανώτατα Συμβούλια Συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ: Για το 2ο ο Αλ. Τσίπρας ξαναβρέθηκε στο Ισραήλ, ενώ το 3ο Συμβούλιο έγινε στη Θεσσαλονίκη το 2017.
Στο «παλμαρέ» των σχέσεων καταγράφονται οι επισκέψεις Κοτζιά και Καμμένου το 2015 στο Ισραήλ, 7 τριμερείς, 2 Ανώτατα Συμβούλια διμερούς συνεργασίας και η συνεργασία στα Ενεργειακά με τον «East Med».
Και, βέβαια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν παρέλειψε κι αυτή να κάνει πλάτες στις σφαγές του Ισραήλ. Για παράδειγμα, τον Μάη του 2018, την ώρα που ο «διαβολικά καλός» Τραμπ (πάλι με βάση τα λεγόμενα Τσίπρα) αποφάσιζε να εγκαινιάσει τη νέα πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ιερουσαλήμ, αναγνωρίζοντάς την ουσιαστικά ως πρωτεύουσα του Ισραήλ, 40 Παλαιστίνιοι δολοφονήθηκαν ενώ λίγες μέρες πριν ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωνε τον Νετανιάχου ότι συμμερίζεται τις «ανησυχίες του για την ασφάλεια στην περιοχή».
Αποκορύφωμα αποτελεί όλη την περίοδο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η αγνόηση και το καταχώνιασμα του ομόφωνου ψηφίσματος της ελληνικής Βουλής το 2015 για την αναγνώριση του παλαιστινιακού κράτους. Μεθόδευση την οποία συνεχίζει επάξια η ΝΔ, παίρνοντας τη σκυτάλη στην σύσφιξη των σχέσεων και στη στήριξη του κράτους - δολοφόνου Ισραήλ.
Μάλιστα έχει γράψει Ιστορία η κυνική απάντηση του Αλ. Τσίπρα ενώπιον του Μ. Αμπάς κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα το 2015, όταν ο τότε πρωθυπουργός ρωτήθηκε αν και πότε η κυβέρνηση θα αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης. «Οταν ο χρόνος κριθεί κατάλληλος, η Ελλάδα θα προχωρήσει στα απαραίτητα βήματα. Εως τότε εμείς θα κρίνουμε πώς η Ελλάδα θα παίξει εποικοδομητικό ρόλο στη διαδικασία επίλυσης του Παλαιστινιακού ζητήματος», ανέφερε. Και για να μην υπάρξει καμία παρερμηνεία των προθέσεων της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, για μία ακόμα φορά προχώρησε σε εξίσωση θυμάτων και θυτών: «...όπως μας ανησυχεί ιδιαίτερα και η κλιμάκωση της καταπίεσης, της έντασης και της βίας, στην Παλαιστίνη και στο Ισραήλ, δυστυχώς με θύματα αμάχους»!
Κατόπιν αυτών, θα ήταν αχαριστία η ΝΔ να μην αναγνωρίσει τις υπηρεσίες του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν τον Ιούλη του 2020 όταν ήρθε για ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής νομοσχέδιο με τίτλο «Κύρωση της Συμφωνίας μεταξύ του υπουργείου Αμυνας του Κράτους του Ισραήλ και του υπουργείου Εθνικής Αμυνας της Ελληνικής Δημοκρατίας για την προμήθεια Εξοπλισμού και Υπηρεσιών Αμυνας», ένα νομοσχέδιο επέκτασης της στρατιωτικής συνεργασίας με το κράτος - δολοφόνο του Παλαιστινιακού λαού.
Στη συζήτηση που προηγήθηκε της ψήφισης του νομοσχεδίου στη Διαρκή Επιτροπή Εθνικής Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων, ο εισηγητής εκ μέρους της ΝΔ Στ. Γκίκας χαρακτήρισε το νομοσχέδιο «συμφωνία - οδηγό και πλαίσιο», ενώ συνεχάρη τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «σωστά» αναβάθμισε τη σχέση Ελλάδας - Ισραήλ το 2016 με αυτήν τη συμφωνία. Κι αυτό καθώς, όπως είπε ο υπουργός Αμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος, η συμφωνία «βάζει το πλαίσιο για να ακολουθήσουν κι άλλες συμφωνίες, πιο εξειδικευμένες (...) που δεν μπορεί να περιμένουν άλλο».
Ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια έχει πάρει τα εύσημα και επίσημα απ' τους Ισραηλινούς. Σε συζήτηση που είχαν διοργανώσει τον Μάη του 2020 το ΕΛΙΑΜΕΠ και η πρεσβεία του Ισραήλ στην Ελλάδα για τις διμερείς σχέσεις, ο τότε Ισραηλινός πρέσβης Γιόσι Αμράνι αναγνώρισε ότι επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έγινε μεγάλη πρόοδος στις διμερείς σχέσεις, τονίζοντας ότι πρέπει να συνεχίσουν όπως έγινε επί Τσίπρα, ετοιμάζοντας το επόμενο βήμα αναβάθμισης των διμερών σχέσεων, όπως και έγινε.
Στην ίδια συζήτηση ο Αλ. Διακόπουλος, σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του πρωθυπουργού, αναφέρθηκε σε διαβεβαιώσεις που έδινε ως στρατιωτικός σε ομολόγους του από το Ισραήλ ήδη από τα τέλη 2014, όταν ερχόταν ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση, ότι «η σχέση μας δεν είναι οπορτουνιστική ή μεταβατική αλλά γεωστρατηγική, και θα συνεχίσει και θα εμβαθύνει επί ΣΥΡΙΖΑ, όπως και έγινε».
Κάτι που επιβεβαίωσε και ο Ε. Καλπαδάκης, διπλωματικός σύμβουλος του Αλ. Τσίπρα, υποστηρίζοντας τον δικομματικό («bipartisan») χαρακτήρα της ενίσχυσης των σχέσεων με το Ισραήλ που έγινε πιο ισχυρός με τα χρόνια. Οπως είπε, η τέτοια διαδικασία ενίσχυσης ξεκίνησε το 2010, επί Γ. Παπανδρέου, και δεν αμφισβητήθηκε από τα κόμματα του εκάστοτε δικομματισμού.
Και κάπως έτσι η «μαχητική» υπεράσπιση της στρατηγικής σχέσης με το κράτος - δολοφόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ φτάνει στο σήμερα: Από τα πρωτοκλασάτα στελέχη του, όπως η Ρ. Δούρου, να σπεύδουν την επομένη της 7ης Οκτώβρη στην ισραηλινή πρεσβεία για να αναπαράγουν όλα τα προσχήματα που προετοίμασαν τη σφαγή που ακολούθησε, μέχρι τις δηλώσεις Ζαχαριάδη στην αρχή αυτής της εβδομάδας, πως η καταδίκη της γενοκτονίας «δεν σημαίνει, μια εξωτερική πολιτική που έχει βάθος χρόνου και βάθος περιεχομένου να την ακυρώσουμε»...
Eurokinissi |
4/9/2024. Εν μέσω μακελειού στη Γάζα πραγματοποιείται η τριμερής Ελλάδας - Κύπρου - Ισραήλ |
- Με τον νόμο 4721/2020 κυρώθηκε η Συμφωνία για «κινηματογραφική συμπαραγωγή» μεταξύ των δύο κυβερνήσεων - σε έναν τομέα που μόνο αθώος δεν είναι, καθώς διαμορφώνει συνειδήσεις και πνίγει την αντίθετη φωνή.
- Με τον νόμο 4723/2020 κυρώθηκε η «Συμφωνία για συνεργασία στην καταπολέμηση του εγκλήματος και σε θέματα δημόσιας ασφάλειας». Οι «τομείς συνεργασίας» περιλαμβάνουν την «καταπολέμηση του σοβαρού και οργανωμένου εγκλήματος», την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας και της χρηματοδότησής της», «έρευνες και πληροφορίες για τη δημόσια ασφάλεια», την «προστασία κρίσιμων υποδομών» κ.ά. Εννοιες που ξεχειλώνονται στα χέρια των αρμόδιων μηχανισμών και υπηρεσιών, ώστε να τυλιχτεί σε μια κόλλα χαρτί όποιος θεωρηθεί απειλή για το κράτος του Ισραήλ.
Ολα αυτά με τη συνεργασία των ελληνικών αρχών, η οποία «προάγεται» μέσω π.χ. «της ανταλλαγής γνώσεων, εμπειριών, πραγματογνωμοσύνης, πληροφοριών, έρευνας και βέλτιστων πρακτικών», «της εξακρίβωσης και της ανταλλαγής προβληματισμών σχετικά με τη δημόσια ασφάλεια βάσει απειλών, αξιολογήσεων κινδύνων, προτεραιοτήτων, τρωτών σημείων και συνεπειών» και «της διευκόλυνσης της τεχνικής και τεχνολογικής ανταλλαγής τεχνογνωσίας, συμπεριλαμβανομένων της εκπαίδευσης, των ασκήσεων και της προμήθειας εξοπλισμού και υπηρεσιών». «Εξοπλισμοί» και «υπηρεσίες» όπως με τα γνωστά ισραηλινά κατασκοπευτικά λογισμικά, που «αξιοποιήθηκαν» από την κυβέρνηση της ΝΔ για τις γενικευμένες παρακολουθήσεις και το φακέλωμα.
Eurokinissi |
27/5/2024. Αλλη μια από τις δεκάδες συνεκπαιδεύσεις με τους Ισραηλινούς φονιάδες |
Πάνω σε τέτοια ζητήματα, και για τις «ποικίλες πτυχές ανάπτυξης και διαχείρισης της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ των δύο εταίρων», όπως γραφόταν στα σχετικά προπαρασκευαστικά κείμενα, το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά μαζί με το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ προσπάθησαν τις προηγούμενες μέρες να στήσουν συνέδριο για την ενίσχυση των διμερών μπίζνες.
Τον τόνο είχε δώσει ο ίδιος ο Μητσοτάκης όταν επισκεπτόταν τέλη Μάρτη την Ιερουσαλήμ (την οποία οι ΗΠΑ προκλητικά έχουν αναγνωρίσει ως «πρωτεύουσα» του Ισραήλ), για να συζητήσει με τον αρχισφαγέα Νετανιάχου την «περαιτέρω εμβάθυνση της διμερούς συνεργασίας» πάνω σε «κοινά συμφέροντα», «προκλήσεις» και «αξίες» και την παραπέρα εξέλιξη της διμερούς «στρατηγικής σχέσης». Οπως διέχεαν συγκεκριμένα από το Μαξίμου, η επίσκεψη ανέδειξε «τη σημασία και το βάθος της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας - Ισραήλ και τη βούληση περαιτέρω ενίσχυσης της συνεργασίας σε μια σειρά τομείς, με έμφαση στην άμυνα, στον συντονισμό σε ενεργειακά έργα κοινού ενδιαφέροντος και στην υλοποίηση του διαδρόμου IMEC (India - Middle East - Europe Economic Corridor), που αναβαθμίζει ακόμα περισσότερο τη στρατηγική σημασία των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ».
Την ίδια περίοδο ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Στ. Παπασταύρου υποδεχόταν στην Αθήνα τον Ισραηλινό υπουργό Περιφερειακής Συνεργασίας Νταβίντ Αμσαλέμ, συζητώντας «ενεργειακά projects» (όπως το περιβόητο καλώδιο για την ενεργειακή διασύνδεση, που προς το παρών έχει παγώσει), τους «κοινούς στόχους» των δύο κυβερνήσεων και την προώθηση της «σταθερότητας» από το Ισραήλ! Ο Αμσαλέμ συναντήθηκε κατόπιν και με τον υφυπουργό Εξωτερικών αρμόδιο για την Οικονομική Διπλωματία και Εξωστρέφεια Τ. Χατζηβασιλείου. «Κατά τη συνάντηση συζητήθηκαν οι εμπορικές σχέσεις Ελλάδας - Ισραήλ και επιβεβαιώθηκαν οι κοινοί στόχοι για σταθερότητα, ασφάλεια και ευημερία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου», έλεγαν. Σε αυτήν τη βάση, άλλωστε, του πολέμου και των μπίζνες του κεφαλαίου, Χατζηβασιλείου και Αμσαλέμ συναντήθηκαν με αντιπροσωπεία κρατικών εταιρειών του Ισραήλ, παρουσία και στελεχών του EBEA και του ΣΕΒ.
Είχαν προηγηθεί:
Ταυτόχρονα, καθώς μπίζνες και πολεμική εμπλοκή πάνε μαζί, ήταν επί ημερών της ΝΔ που με διακρατική συμφωνία η 120ή Πτέρυγα Εκπαίδευσης στην Καλαμάτα δόθηκε στην ισραηλινή «Elbit» για να στήσει «Διεθνές Εκπαιδευτικό Κέντρο Πτήσεων», οι «συμπράξεις» και στην πολεμική βιομηχανία «τρέχουν» (π.χ. με την προμήθεια ισραηλινών οπλικών συστημάτων, αλλά και «επενδύσεις» ισραηλινών πολεμικών βιομηχανιών), ενώ συνεχείς είναι οι συνεκπαιδεύσεις και οι κάθε είδους «διευκολύνσεις» στο κράτος - δολοφόνο, χωρίς μάλιστα να μετράμε τις σχετικές διευκολύνσεις στις ΗΠΑ και λοιπούς που τους κάνουν πλάτες από την πρώτη στιγμή του μακελειού.
Ενδεικτικά, τέλη Μάρτη πολεμικά πλοία του κράτους - δολοφόνου έδεναν στη Σούδα, ενώ οι Ισραηλινοί φονιάδες προσκλήθηκαν προηγουμένως στην πολυεθνική άσκηση της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας «Ηνίοχος 25», όπου κανονίστηκε να συμμετέχουν με ιπτάμενο ραντάρ τύπου G-550, καθώς τα μαχητικά τους ήταν πολύ ...απασχολημένα βομβαρδίζοντας τη Γάζα.
Με τέτοιο «φόρτο εργασίας», άλλωστε, τέλη Μάη του 2024, λίγες μόλις ώρες μετά από φρικιαστική σφαγή στη Ράφα, ξεκίνησε συνεκπαίδευση όπου η ελληνική Πολεμική Αεροπορία συμμετείχε με 56 αεροσκάφη F-16, ενώ από πλευράς της ισραηλινής IAF συμμετείχαν 2 ιπτάμενα τάνκερ σε μεγάλης κλίμακας άσκηση εναέριου ανεφοδιασμού νότια της Κρήτης, με το ΓΕΑ να ανακοινώνει τότε - χωρίς ίχνος ντροπής - ότι «η διεξαγωγή της δραστηριότητας (...) συνέβαλε στην επαύξηση του επιπέδου της επιχειρησιακής ετοιμότητας, της μαχητικής ικανότητας και της ανταλλαγής τεχνογνωσίας, και στην αναβάθμιση της στρατιωτικής συνέργειας των δύο χωρών». Της «μαχητικής ικανότητας» των Ισραηλινών να επιχειρούν εναντίον αμάχων και γυναικόπαιδων...