Χαρακτήρισε τα μέτρα της κυβέρνησης εντελώς ανεπαρκή, που δεν καλύπτουν τις ανάγκες των πληγέντων από τις καταστροφικές πυρκαγιές σε σπίτια, αποθήκες, αγροτικές και δασικές εκτάσεις, ζώα, μελίσσια, αγροτικά μηχανήματα και άλλα. Ενώ επισήμανε ότι είναι «γενικές και αόριστες οι υποσχέσεις σας, χωρίς χρονοδιάγραμμα, με πολλές σκοπιμότητες και ασάφειες».

Οσον αφορά τα δήθεν μέτρα αποκατάστασης και προστασίας των δασών η Δ. Μανωλάκου κατήγγειλε ότι ετοιμάζεται η ακόμα μεγαλύτερη διείσδυση των επιχειρηματικών ομίλων στις δασικές εκτάσεις, με το πρόσχημα της «κλιματικής αλλαγής» και της «πράσινης» ανάπτυξης, που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ το προβάλλουν ως άλλοθι για να μπουκώνουν με χρήμα τους ομίλους της «πράσινης» μπίζνας.

«Γι' αυτό ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ συμφωνείτε πως αυτό που τώρα επείγει, είναι να δούμε την επόμενη μέρα με τα μάτια των "πράσινων" ομίλων και όχι, βέβαια, των πυρόπληκτων που έδιναν ακόμα τη μάχη απέναντι στη γύμνια του κράτους για να σώσουν ό,τι μπορούσαν από το βιος τους», σημείωσε η Δ. Μανωλάκου, προσθέτοντας πως οι όποιες αντιπαραθέσεις τους είναι για το ποιος είναι καλύτερος στη διαχείριση αυτής της πολιτικής.

Κατέθεσε στα πρακτικά το διεκδικητικό πλαίσιο των πυρόπληκτων λέγοντας πως «η φωτιά κατέκαψε τον τόπο τους, δεν έκαμψε όμως την αποφασιστικότητά τους να μην τον εγκαταλείψουν. Αντίθετα, θα αγωνιστούν και θα παραμείνουν στον τόπο τους».

Οπως είπε ο Μ. Συντυχάκης, η στρατηγική συναίνεση ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ που επιχειρήθηκε να εκφραστεί και με τον ανασχηματισμό φαίνεται από την πλήρη συμφωνία για την «πράσινη» ανάπτυξη και τη στήριξη των σχετικών ομίλων από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Από την άποψη αυτή, χαρακτήρισε πρόκληση την πλειοδοσία για το ποια καταστροφή ήταν η μεγαλύτερη, στο Μάτι ή η φετινή, όταν από το 1988 έως σήμερα ο λαός έχει πληρώσει αυτήν την πολιτική με 6 εκατ. καμένα στρέμματα, 227 νεκρούς και εκατοντάδες χιλιάδες κατεστραμμένες λαϊκές περιουσίες. Οταν από το 1994 έως σήμερα, όλες οι κάθε φορά τάχα «καινοτόμες» νομοθετικές παρεμβάσεις των αστικών κυβερνήσεων είχαν ως γνώμονα την ενίσχυση της καταστολής και της διαχείρισης επειδή είναι φτηνότερη από την πρόληψη. Εβαζαν και βάζουν στο ζύγι κόστους - οφέλους τα δάση και τις λαϊκές ανάγκες και η ΕΕ προωθεί τα δάση προς αξιοποίηση και ως μέσο κερδοφορίας και ανάπτυξης για τους ομίλους.

Αναφερόμενος στα μέτρα που περιέχονται στις ΠΝΠ για την, υποτίθεται, αποκατάσταση των δασών, τόνισε ότι απλώς εξειδικεύονται οι ρυθμίσεις του νόμου 4662/20 για την Πολιτική Προστασία που έχει ως προσανατολισμό ακριβώς τη διαχείριση της καταστολής, λαμβάνει υπόψη το κόστος, προωθεί την ιδιωτικοποίηση της Πολιτικής Προστασίας και μετατρέπει το όποιο πρόγραμμα αναδάσωσης σε εργαλείο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Ο Μ. Συντυχάκης τόνισε ότι «ο άνθρωπος, με τις σύγχρονες επιστημονικές μεθόδους, μπορεί να δαμάσει σε μεγάλο βαθμό τη φύση. Οχι να την καταστρέψει, αλλά να την κάνει σύμμαχο για την ανάπτυξη των λαϊκών αναγκών. Γι' αυτό απαιτείται ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος ανάπτυξης, που έχει μία απλή προϋπόθεση: Εξουσία λαϊκή με κεντρικό σχεδιασμό και κοινωνικό έλεγχο».

Στο πλαίσιο αυτό, επεσήμανε, επί χρόνια υποχρηματοδοτείται η δασοπροστασία, η Πυροσβεστική είναι υποστελεχωμένη και δεν υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο αντιπυρικής προστασίας. Η κυβέρνηση έδωσε μόλις 1,7 εκατ. ευρώ στα δασαρχεία, όταν αυτά ζήτησαν 17 εκατ., και μόλις 30 χιλιάδες ευρώ για τη δασοπροστασία στην Αττική, όταν για ΝΑΤΟικά προγράμματα έδωσε για φέτος 6 δισ. ευρώ. Το νομοθετικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει διαχρονικά οι κυβερνήσεις εμπορευματοποιεί τη γη, παραδίδει τον φυσικό πλούτο σε επιχειρηματικά συμφέροντα, προωθεί την «πράσινη ανάπτυξη», τις ανεμογεννήτριες, την τουριστική, βιομηχανική δραστηριότητα μέσα στα δάση, σημείωσε.

Αποδείχθηκε και πάλι, υπογράμμισε ο Χρ. Κατσώτης, ότι το αστικό κράτος είναι εχθρικό απέναντι στις λαϊκές ανάγκες, προσθέτοντας πως «το κράτος που δεν είχε τα μέσα για την κατάσβεση των πυρκαγιών είναι το ίδιο το κράτος που βγάζει χιλιάδες αστυνομικούς στους δρόμους όταν είναι να καταστείλει λαϊκές διαμαρτυρίες».

«Τα εγκαταλελειμμένα δάση, οι επιχειρήσεις και οι οικισμοί στα δάση, τα εγκαταλελειμμένα χωριά, οι άδειες - από προσωπικό, μέσα και υποδομές - Δασικές Υπηρεσίες είναι η εύφλεκτη ύλη, η αντίληψη της εμπορευματοποίησης των δασών, του κόστους και οφέλους είναι ο εμπρηστής τελικά», επισήμανε χαρακτηριστικά.

Το ΚΚΕ - τόνισε - καλεί τον λαό να δυναμώσει την αλληλεγγύη, να απαιτήσει τη στήριξη των πληγέντων, να διεκδικήσει την ολοκληρωμένη προστασία των δασών, σύγχρονο αντιπυρικό σχεδιασμό με βάρος στην πρόληψη και την οργάνωση των επίγειων δυνάμεων, να είναι σε ετοιμότητα και επαγρύπνηση, να απαιτήσει τα αναγκαία αντιπλημμυρικά έργα, καλεί την εργατική τάξη και τις λαϊκές δυνάμεις να συνεχίζουν να δείχνουν την αλληλεγγύη τους και να μην δείξουν καμία εμπιστοσύνη στην πολιτική που τσακίζει το σύνολο της ζωής της προς όφελος των συμφερόντων του κεφαλαίου και της αστικής τάξης.