Associated Press

Από πρόσφατη εμφάνιση του Λ.Κούτσμα στο Κοινοβούλιο

Στις 26 Νοέμβρη το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας αρνήθηκε να εξετάσει τις καταγγελίες του Σιμονένκο για τις πολυάριθμες παραβιάσεις κατά τη διεξαγωγή των εκλογών και ο Κούτσμα ανέλαβε στις 30 Νοέμβρη επίσημα τα προεδρικά καθήκοντα της δεύτερης θητείας του. Από τις αρχές του Γενάρη 2000 άρχισε η διαδικασία που οι Ουκρανοί κομμουνιστές τη χαρακτηρίζουν ως προσπάθεια σφετερισμού της εξουσίας, εγκαθίδρυσης αυταρχικού καθεστώτος, ως απόπειρα κατά της δημοκρατίας και της νομοθεσίας. Ο Κούτσμα αποφάσισε την πραγματοποίηση στις 16 Απρίλη δημοψηφίσματος, με σκοπό την ενίσχυση των προεδρικών δομών και γενικά της εκτελεστικής εξουσίας στο σύνολό της σε βάρος της νομοθετικής εξουσίας.

Στο μεταξύ, ενεργοποιήθηκαν οι αντικομμουνιστές όλων των αποχρώσεων, οι εθνικιστές, οι αντίπαλοι της ολοκλήρωσης με τις χώρες της ΚΑΚ, πριν απ' όλα της Ρωσίας και της Λευκορωσίας. Ετσι, στις 20 Γενάρη, 259 από τους 446 βουλευτές του Κοινοβουλίου πέρασαν με το μέρος της προεδρικής ομάδας. Αρχισαν να εμποδίζουν τη λειτουργία του Κοινοβουλίου, διεξάγοντας συνεδριάσεις εκτός του Κοινοβουλίου και την 1η Φλεβάρη εξέλεξαν νέο πρόεδρο του Κοινοβουλίου τον Ιβάν Πλιούστς. Ενάντια στους νόμιμους ηγέτες του Κοινοβουλίου Αλεξάντρ Τκατσένκο και Αντάμ Μαρτινιούκ, ο δικαστής μιας από τις κεντρικές συνοικίες του Κιέβου κίνησε ποινική δίωξη «για αναρμόδιες ενέργειες των βουλευτών». Οι ενέργειες αυτές συνίσταντο στο γεγονός ότι οι βουλευτές που δεν πρόσκεινται στον Κούτσμα έκριναν τις πράξεις των συναδέλφων τους ως αντισυνταγματικές και διοργάνωσαν την περιφρούρηση σε 24ωρη βάση του κτιρίου του Κοινοβουλίου, ενώ 10 βουλευτές κήρυξαν απεργία πείνας σε ένδειξη διαμαρτυρίας. Οι κομμουνιστές προσέφυγαν στο Συνταγματικό Δικαστήριο. Ενώ το Δικαστήριο σιωπούσε, η «πλειοψηφία» καταλαμβάνει κυριολεκτικά με έφοδο την αίθουσα συνεδριάσεων του Κοινοβουλίου.

Τη στιγμή που οι οπαδοί του ισχύοντος Συντάγματος αρνούνται να συμμετάσχουν στη διαδικασία που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚ Ουκρανίας την αποκάλεσε «αντισυνταγματικό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα πολιτικών τυχοδιωκτών και ραδιουργών», οι τελευταίοι δε χάνουν καιρό. Στις 30 Γενάρη οι βουλευτές των Συμβουλίων Ιβανο-Φρανκόφσκ και Τιράσπολ παίρνουν απόφαση για «την απαγόρευση της δράσης του ΚΚ Ουκρανίας» στο έδαφος αυτών των δυτικών περιοχών της Ουκρανίας και ζητούν «τη διεξαγωγή δίκης κατά του ΚΚ Ουκρανίας» για «εγκλήματα κατά του λαού, αντικρατικές ενέργειες των κομμουνιστών στη διάρκεια των προεδρικών εκλογών και την οργάνωση ταραχών την Πρωτομαγιά και στις 7 Νοέμβρη 1999». Στη συνέχεια η «πλειοψηφία» του Κοινοβουλίου ψηφίζει την 1 Φλεβάρη νόμο με τον οποίο καταργεί το γιορτασμό της επετείου της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης.

Οι αντικομμουνιστικές δυνάμεις συνέχισαν τις προκλητικές ενέργειές τους. Στις 11 Φλεβάρη η Γραμματεία του Κοινοβουλίου καταγράφει το νομοσχέδιο «Για την απαγόρευση της δράσης του ΚΚ Ουκρανίας». Εμπνευστές αυτού του νομοσχεδίου ήταν κυρίως οι βουλευτές της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του δεξιού εθνικιστικού Λαϊκού Ρουχ, οι οποίοι ζητούν την απαγόρευση του ΚΚ Ουκρανίας, «με σκοπό την εξασφάλιση των εγγυήσεων για την εφαρμογή των συνταγματικών δικαιοδοσιών της νομοθετικής, εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας, της εθνικής ασφάλειας και της δημόσιας τάξης». Την ίδια μέρα η Γραμματεία του Κοινοβουλίου καταγράφει το νομοσχέδιο «Για την έξοδο της Ουκρανίας από τη συμφωνία της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης της ΚΑΚ». Οι οπαδοί της δημοκρατίας διοργανώνουν πικετοφορίες μπροστά στο κτίριο του Κοινοβουλίου, κρατώντας κόκκινες σημαίες.

Σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πράβντα» στις 15 Φλεβάρη, ο ηγέτης του ΚΚ Ουκρανίας Πιοτρ Σιμονένκο, αναφερόμενος στη δημιουργηθείσα κατάσταση στο Κοινοβούλιο και γενικά στην πολιτική κατάσταση, στην οξύτατη διαμάχη σε σχέση και με το δημοψήφισμα που προκήρυξε ο Κούτσμα για τις 16 Απρίλη, μεταξύ άλλων είπε: «Οι ενέργειες του Προέδρου είναι απολύτως παράνομες και συντελούν στην παραπέρα ένταση της πολιτικής αστάθειας στην κοινωνία. Είναι ολοφάνερο ότι ο Κούτσμα επιδιώκει να αποσείσει την ευθύνη του για την αντιπαράθεση της νομοθετικής και της εκτελεστικής εξουσίας. Γιατί χρειάστηκε ξαφνικά το Κοινοβούλιο με δυο Βουλές; Πριν απ' όλα για να περιπλακεί η διαδικασία υιοθέτησης νόμων που δε συμφέρουν στον Πρόεδρο και το περιβάλλον του. Η Ανω Βουλή θα είναι το φίλτρο που θα μπορεί να το χρησιμοποιεί πάντα ο αρχηγός του κράτους προς το συμφέρον του. Για την ώρα δεν είναι ακόμα σαφές με ποιο τρόπο θα συγκροτείται η Ανω Βουλή - από τους επικεφαλής των διοικήσεων, από τους προέδρους των τοπικών Συμβουλίων ή κάποιους άλλους ακόμα; Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δημιουργία της Ανω Βουλής εξυπηρετεί τις περιφερειακές φατρίες που υποστήριξαν τον Κούτσμα στις εκλογές, είναι μια ιδιόμορφη ανταμοιβή για την πίστη στον αρχηγό τους. Κατ' αρχήν η συνταγματική μεταρρύθμιση έχει ένα μοναδικό σκοπό - την εγκαθίδρυση στην Ουκρανία (όπως και στη Ρωσία) καθεστώτος προσωπικής εξουσίας του Προέδρου, δηλαδή, στην ουσία, δικτατορίας. Το γεγονός ότι είναι υπαρκτή μια τέτοια απειλή, το μαρτυρεί και το πραξικόπημα που πραγματοποίησαν οι δεξιοί στο Κοινοβούλιο. Σε πρόσφατη ανακοίνωσή του το ΚΚ έκανε την εκτίμηση των συμβάντων».

Ο Σιμονένκο αναφέρει ότι ο στρατηγικός σκοπός του κόμματος - η πάλη για την αποκατάσταση της εξουσίας των εργαζομένων -παραμένει αμετάβλητος. Μεταξύ των καθηκόντων τακτικής του κόμματος επισήμανε τα εξής:

Ενίσχυση και εδραίωση των δομών του κόμματος, ώστε σε κάθε κατοικημένη περιοχή να δρουν κομματικές οργανώσεις. Ανέβασμα σε ποιοτικά νέο επίπεδο της ιδεολογικής, θεωρητικής και της προπαγανδιστικής δουλιάς του κόμματος. Πρέπει να εξηγηθεί στους πολίτες τι συμβαίνει σήμερα στη χώρα, ποια είναι η θεμελιακή αντίθεση της σημερινής εποχής και ποιος δρόμος ανάπτυξης ανταποκρίνεται στα συμφέροντα της πλειονότητας του πληθυσμού. Ανάπτυξη, παράλληλα με την κοινοβουλευτική πάλη, των εξωκοινοβουλευτικών μορφών πάλης. Η δουλιά στο Κοινοβούλιο αποτελεί μέρος της κομματικής δραστηριότητας, δεν αποτελεί αυτοσκοπό, διότι δεν μπορεί το ΚΚ να κλειστεί στα κοινοβουλευτικά πλαίσια που σημαίνει θάνατος για το κόμμα.

Τέλος, μετά τη νίκη του Κούτσμα στις εκλογές, τα «δημοκρατικά» ΜΜΕ και στην Ουκρανία και στη Ρωσία διατυμπάνισαν για άλλη μια φορά τα περί «χρεοκοπίας της κομμουνιστικής ιδέας» και μάλιστα προανήγγειλαν τη γρήγορη αποχώρηση του ΚΚ Ουκρανίας από την πολιτική σκηνή. Ο Σιμονένκο υπογράμμισε ότι όποια χτυπήματα κι αν δεχτεί το κόμμα, δε θα κατορθώσει κανείς να καταπνίξει τη θέληση των κομμουνιστών για αγώνα. Το ΚΚ Ουκρανίας ήταν και παραμένει στην πρωτοπορία της αντίστασης στο εγκληματικό ολιγαρχικό καθεστώς.

Associated Press

Παιδιά πρόσφυγες στη Ρουάντα

Η τραγική κατάσταση των παιδιών, ιδιαίτερα σε χώρες όπου διεξάγονται εμφύλιοι πόλεμοι, έχει επιδεινωθεί σε τέτοιο βαθμό, που για πρώτη φορά ο ΟΗΕ, σε όλη την ιστορία των διεθνών ειρηνευτικών ενεργειών του, έχει ορίσει τρία στελέχη του, τα οποία θα φροντίζουν αποκλειστικά για τη διάσωση των ανυπεράσπιστων και αθώων αυτών θυμάτων, όπως δήλωσε (17/2) στην έδρα του διεθνούς οργανισμού ο Ολάρα Οτουνού, ειδικός αντιπρόσωπος του γενικού γραμματέα, Κόφι Ανάν, για τα Παιδιά και τις Ενοπλες Συγκρούσεις. Σύμφωνα με στοιχεία του ΟΗΕ, μέσα στα τελευταία δέκα χρόνια, δύο εκατομμύρια παιδιά εξοντώθηκαν τόσο σε εμφύλιους πολέμους, όσο και σε εθνικές και θρησκευτικές αντιπαραθέσεις.

Ο Οτουνού, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ουγκάντας, διατέλεσε πρόεδρος της Διεθνούς Ακαδημίας για την Ειρήνη, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, και επί δύο χρόνια προωθούσε επίμονα το θέμα αυτό στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Στο τέλος του περασμένου μήνα, ο πρώτος τέτοιος «συνήγορος παιδιών», όπως αποκαλέστηκαν τα στελέχη αυτά, ορίστηκε για τη Σιέρα Λεόνε, όπου παιδάκια εξοντώθηκαν ή ακρωτηριάστηκαν, το ίδιο όπως και ενήλικοι πολίτες, στον εμφύλιο πόλεμο αυτής της χώρας, ενώ άλλα εξαναγκάστηκαν βίαια να ενταχθούν στον «αντάρτικο» στρατό κατά της κυβέρνησης ή μετατράπηκαν σε δούλους. Οι δύο άλλοι «συνήγοροι» θα συμμετέχουν στις ειρηνευτικές δραστηριότητες στο Κονγκό. Και οι τρεις ανήκουν στη ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, την οργάνωση του ΟΗΕ για βοήθεια στα παιδιά. Εκτός από αυτούς, θα οριστούν και άλλοι για τον ίδιο σκοπό, προερχόμενοι τόσο από τον ΟΗΕ, όσο και από ιδιωτικές οργανώσεις βοήθειας.

Associated Press

Ο υποσιτισμός και οι ασθένειες, από τις κύριες αιτίες των δεινών στον παιδικό πληθυσμό

Στη Σιέρα Λεόνε ως «συνήγορος» στάλθηκε η Φιλιππινέζα Μπιτουίν Γκονζάλες, η οποία άρχισε ήδη ενέργειες βοήθειας σε τραυματισμένα παιδιά και σε άλλα που στρατολογήθηκαν εκβιαστικά και φροντίζει για την εκπαίδευσή τους. Η ίδια, επίσης, διερευνά τη χρησιμοποίηση του ντόπιου ραδιοφωνικού δικτύου, προκειμένου να γνωστοποιηθεί ευρύτερα η αποστολή της, σύμφωνα με μήνυμά της στον Οτουνού.

Στη Νέα Υόρκη, ο Οτουνού - ο οποίος μεγάλωσε στην Ουγκάντα, αλλά είναι τώρα πολίτης της Ακτής του Ελεφαντοστού - χρησιμοποιεί και αυτός ηλεκτρονικά μέσα για την ευρύτερη διαφώτιση του κοινού, σχετικά με την αποστολή αυτή. Κανόνισε ήδη να επιδειχτούν ειδικά βίντεο σε σχολεία της πόλης αυτής, ώστε να ενημερωθούν τα Αμερικανόπουλα για τα δεινά παιδιών σε άλλες χώρες. Ελπίζει, είπε, «ότι θα καταφέρει να δημιουργήσει ένα δίκτυο από παιδιά, γονείς και δασκάλους εδώ και στο εξωτερικό και έτσι να υποστηριχτεί πλατιά ο ανθρωπιστικός αυτός στόχος».

Ο Οτουνού είχε συναντήσεις με κυβερνητικούς αξιωματούχους και πολεμικούς αντιπάλους τους σε Σρι Λάνκα, Σομαλία, Κονγκό, Σιέρα Λεόνε και Κολομβία. Εξήγησε σχετικά:«Τους είπα, "δέχομαι το λόγο σας. Αλλά αν αυτό είναι το όραμά σας για την κοινωνία σας, πώς θα μπορούσατε να το επιτύχετε με ό,τι κάνετε τώρα, καταστρέφοντας τα παιδιά σας;»...

Τα δεινά, όμως, δεν περιορίζονται μόνο εδώ. Σύμφωνα με έκθεση της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, περίπου επτά εκατομμύρια παιδιά πεθαίνουν κάθε χρόνο από υποσιτισμό. Που σημαίνει, περισσότερα παιδιά από όσα πεθαίνουν από πόλεμο, φυσικές καταστροφές ή από διάφορες μεταδοτικές ασθένειες. Αλλά και όσα επιβιώνουν από τον υποσιτισμό, μένουν σωματικά και πνευματικά εξασθενημένα. «Η συνέχιση του υποσιτισμού» δήλωσε η Κάρολ Μπέλαμι, εκτελεστική διευθύντρια της ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, «έχει βαθιές και τρομακτικές συνέπειες για τα παιδιά, την κοινωνία και το μέλλον της ανθρωπότητας». «Ωστόσο - συμπλήρωσε - η παγκόσμια αυτή κρίση έχει προκαλέσει μικρή δημόσια ανησυχία, παρά τη σημαντική και αυξανόμενη επιστημονική επιβεβαίωση αυτού του κινδύνου».

Κατά την ίδια έκθεση, ο συνολικός αριθμός των υποσιτιζόμενων παιδιών του κόσμου αυξάνεται και τώρα περιλαμβάνει το ένα τρίτο όλων των μικρών (κάτω των πέντε ετών) παιδιών στην περιοχή της Αφρικής κάτω από τη Σαχάρα και πάνω από το μισό των μικρών παιδιών στη Νότια Ασία.

Ομως, διευκρινίζεται, ενώ το πρόβλημα του παιδικού υποσιτισμού είναι πιο έντονο στις φτωχότερες χώρες του κόσμου, υπάρχουν πολλά τέτοια παιδιά και στις φτωχότερες περιοχές των εκβιομηχανισμένων χωρών - και τα ποσοστά τους ανεβαίνουν, καθώς το χάσμα ανάμεσα στους πλούσιους και τους φτωχούς εξακολουθεί να διευρύνεται. Ακόμα και στις ΗΠΑ, σχετικές έρευνες υπολογίζουν ότι 13 εκατομμύρια παιδιά κάτω των 12 ετών δεν έχουν τη δυνατότητα να λάβουν όλη την τροφή που χρειάζονται.

Παράλληλα, σύμφωνα με άλλη έρευνα, στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες, μόνο το 13% των κοριτσιών και το 22% των αγοριών παρακολουθούν σχολεία μέσης εκπαίδευσης.

Κλείνουμε το γραφτό αυτό, αναφέροντας ότι ένα άλλο τμήμα του ΟΗΕ, ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας, υπολογίζει πως σήμερα εργάζονται σε διάφορα σκλαβοπάζαρα του κόσμου πάνω από 250.000.000 παιδιά μικρότερα των 14 χρόνων, παίρνοντας μισθούς κάτω από το επίπεδο της πείνας. Απασχολούνται σε εργοστάσια ιματισμού και χαλιών, σε ορυχεία, οικιακές εργασίες, στην πορνεία και άλλα παρόμοια.

Η Εθνική Διεύθυνση του ΚΟΔΗΣΟ αποφάσισε να πραγματοποιήσει το προσεχές κομματικό συνέδριο τον Απρίλη στη (δυτικογερμανική) πόλη Μίνστερ. Στο στάδιο της προετοιμασίας του έχουν εμφανιστεί ζητήματα στα οποία τόσο στη βάση όσο και στην κορυφή διαπιστώνεται ομοφωνία, ενώ σε άλλα και στα δύο επίπεδα (κορυφή και βάση) οι γνώμες είναι αντιτιθέμενες. Τη Δευτέρα (14/2) η διεύθυνση συζητούσε στο Βερολίνο ένα κείμενο θέσεων με τον τίτλο «Για την υπέρβαση κρίσεων και συγκρούσεων», που θα υποβληθεί στο συνέδριο σαν πρόταση της ηγεσίας για έγκριση.

Ενα από τα σημεία του είναι, ας το χαρακτηρίσουμε έτσι, η «πέτρα του σκανδάλου», που από μήνες συζητιέται ανοιχτά στο κόμμα με υπέρ και κατά και ασφαλώς θα αφήσει το θερμόμετρο των συζητήσεων στο Μίνστερ να ανεβεί κατά ορισμένους βαθμούς. Αυτό το σημείο ορίζει τη θέση του ΚΟΔΗΣΟ στο θέμα των διεθνών περιπλοκών και της αποστολής στρατιωτικών δυνάμεων σε άλλες χώρες ως εξής: Το ΚΟΔΗΣΟ, αν προηγούμενα έχουν εξαντληθεί όλα τα πολιτικά μέσα για τη λύση της σύγκρουσης, σε αναγκαία περίπτωση θα εξετάσει αν «ο αναγκαίος τερματισμός μιας γενοκτονίας ή μια επίθεση από τον ΟΗΕ με στρατιωτικά μέσα μπορεί να γίνει (σ.σ. από το ΚΟΔΗΣΟ) αποδεκτός/-ή». Με άλλα λόγια σε εξαιρέσεις, σε μεμονωμένες περιπτώσεις, και όχι κατά κανόνα, το ΚΟΔΗΣΟ θα εξετάσει αν θα εγκρίνει ή όχι μιαν αποστολή ξένου στρατού σε άλλη χώρα που θα γίνεται με εντολή του ΟΗΕ.

Στο σημείο αυτό υπάρχει διαφωνία. Από καιρό τώρα κόμματα και μέλη, αλλά και άλλοι φιλειρηνικοί πολίτες είναι χωρίς εξαίρεση κατά της αποστολής. Πρόκειται για την αντιπρόεδρο και βουλευτίνα στο Ευρωκοινοβούλιο Σύλβια - Υβόνη Κάουφμαν, τον καθηγητή Μιχαήλ Βενταμίν (από την ηγεσία της Κομμουνιστικής Πλατφόρμας) και τη Δωροθέα Μέντσερ από την Κάτω Σαξωνία.

Η Κάουφμαν δήλωσε ότι με τη νέα αυτή θέση εγκαταλείπονται βαθμιαία παλιότερες θέσεις του ΚΟΔΗΣΟ οι οποίες στηρίζονται «στη ρήξη με τη σκέψη σε στρατιωτικές κατηγορίες». Εκτός απ' αυτό, είπε, όποιος σκέπτεται για στρατιωτικές αποστολές, έστω και σε εξαιρετική περίπτωση, αυτός δεν μπορεί να τάσσεται υπέρ της κατάργησης όλων των οπλικών συστημάτων. Στο συνέδριο πρόκειται να υποβάλει δική της πρόταση για ψήφιση.

Στο προαναφερόμενο κείμενο θέσεων αναφέρεται ότι το ΚΟΔΗΣΟ αποκρούει τις αυτοεξουσιοδοτήσεις του ΝΑΤΟ για επεμβάσεις, όπως επίσης κάθε εξαγωγή πολεμικού υλικού, τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης των όπλων μαζικής καταστροφής, κατά της προσπάθειας των ΗΠΑ να παραμερίσουν τον ΟΗΕ και κατά της αποστολής Γερμανών στρατιωτών στο εξωτερικό.

Παλιότερα γινόταν λόγος για αλλαγή ορισμένων άρθρων του καταστατικού, ώστε να φαίνεται σαφέστερα ο διαχωρισμός του ΚΟΔΗΣΟ από τον «δογματισμό», δηλαδή τον μαρξισμό - λενινισμό.

Το καταστατικό, που ισχύει, ορίζει ότι τα ηγετικά κομματικά στελέχη εκλέγονται για οκτώ χρόνια. Αυτό για τον πρόεδρο του κόμματος Λόταρ Μπίσκι, σημαίνει να παραιτηθεί στο τέλος του 2000. Τώρα γίνεται λόγος για τροποποίηση του καταστατικού στο Μίνστερ ώστε η θητεία τους να είναι δεκάχρονη, υπό τον όρο ότι αν επανεκθέσουν υποψηφιότητα, θα πάρουν τα δύο τρίτα των ψήφων των συνέδρων.

Το συνέδριο όμως θα έχει και από άλλη άποψη ενδιαφέρον. Αυτό άφησε να εννοηθεί ο κοινοβουλευτικός ηγέτης του ΚΟΔΗΣΟ, Γκρέγκορ Γκίζι, σε συνέντευξή του στην «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (8 Φλεβάρη), τονίζοντας την ανάγκη κατάρτισης ενός «νέου προγράμματος αρχών». Δήλωσε ότι το κόμμα είναι τώρα ήδη ικανό για (κυβερνητικό) συνασπισμό. Αλλά δεν πρόκειται γι' αυτό. «Πρόκειται για μια πίεση για μεταρρυθμίσεις, για μια κεντροαριστερή επιλογή. Για τη δημιουργία της, το ΚΟΔΗΣΟ πρέπει να δώσει τη συμβολή του. Αυτό είναι το κεντρικό ζήτημα για το 2002» (οπότε θα γίνουν γενικές εκλογές). «Για το μέλλον του ΚΟΔΗΣΟ», συνέχισε ο Γκίζι, «είναι ιδιαίτερα σημαντικό να δώσει τώρα δημοκρατικο-σοσιαλιστικές απαντήσεις για ζητήματα του μέλλοντος και στο σημείο αυτό να τραβήξει μια σαφή διαχωριστική γραμμή από τη δογματική Αριστερά. Αυτό το αρχίσαμε τον Δεκέμβρη του 1989 και εδώ δεν επιτρέπεται στο μέλλον να υπάρξει πλέον καμιά ταλάντευση».

Στην ερώτηση, ποια η ποιοτική διαφορά μεταξύ του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς», ο Γκίζι απάντησε: «Θέλουμε να μην κυριαρχούν πια στην κοινωνία τα συμφέροντα της αξιοποίησης του κεφαλαίου, αλλά τα κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά συμφέροντα των ανθρώπων». Και συνέχισε, απαντώντας σε άλλη ερώτηση: «Το SPD θέλει έναν κατά το δυνατό και δημοκρατικό καπιταλισμό... Εμείς θέλουμε έναν δημοκρατικό σοσιαλισμό. Η κυριαρχία βρίσκεται ακριβώς στο ζήτημα στο ποια κυριαρχία συμφερόντων θα γίνει αποδεκτή».

Δέκα μέρες αργότερα η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» σχολιάζει: «οι συζητήσεις έχουν γίνει οξύτερες. Δεν είναι πια μόνο οι ορθόδοξες δυνάμεις που κάνουν μέτωπο κατά της κομματικής μεταρρύθμισης. Η αντιπρόεδρος του ΚΟΔΗΣΟ και ευρωβουλευτίνα Σύλβια - Υβόνη Κάουφμαν θεωρούνταν ως τώρα υποστηρίχτρια της ρεφορμιστικής πορείας. Τώρα θεωρεί ότι βρίσκεται σε εσφαλμένη πορεία...».

Στην Κάουφμαν απαντάει το μέλος της διεύθυνσης, Μιχαήλ Σούμαν, ότι δεν μπορεί να σκεφθεί ότι για το ΚΟΔΗΣΟ δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική επιλογή από τον «ριζοσπαστικό πασιφισμό».

Αντίθεση εκδηλώνεται και από την Κομμουνιστική Πλατφόρμα μέσα στο ΚΟΔΗΣΟ. Η Σάρα Βάγκενκχεχτ, από τα ηγετικά στελέχη της, προειδοποιεί τον Γκίζι να μην παίξει «κορόνα - γράμματα» τον αντικαπιταλιστικό χαρακτήρα του ΚΟΔΗΣΟ και ότι είναι καλύτερα το κόμμα σε ομοσπονδιακό επίπεδο να μείνει στην αντιπολίτευση.

Τι θα συμβεί, διερωτάται η εφημερίδα, αν αυτοί «οι δογματικοί συνεργαστούν με τους πασιφιστές και τους Δυτικούς αριστερούς; Τότε θα μπορούσε η πλειοψηφία για τους μεταρρυθμιστές να μην αποβεί μονοσήμαντη».