Το πρώτο πράγμα που διδάσκεται ένα παιδάκι που μαθαίνει αριθμητική - και δη πρόσθεση - είναι ότι ποτέ (μα ποτέ) δεν προσθέτουμε μήλα με πορτοκάλια. Συνεπώς με τους κύριους της κυβέρνησης, που χτες διά του κυβερνητικού εκπροσώπου, άρχισαν να προσθέτουν στην τιμή του βαμβακιού την τιμή του... πετρελαίου και πάνω σ' αυτά την... επιστροφή του ΦΠΑ για να βγάλουν ένα νούμερο που το βάφτισαν «εισόδημα του βαμβακοπαραγωγού», δυο τινά συμβαίνουν: `Η δε γνωρίζουν τους κανόνες της πρόσθεσης ή πιστεύουν ότι όταν απευθύνονται στους αγρότες έχουν να κάνουν με «ζούδια». Πάντως οι αγρότες τούς παρακολουθούν και θα τους απαντήσουν...
Να αποσείσει κάθε ευθύνη για τις καταστροφές, που έγιναν στη Σάμο από τις προχτεσινές βροχοπτώσεις, έσπευσε ο υπουργός Εσωτερικών, Κ. Σκανδαλίδης. «Από την Τετάρτη είχαμε έγκαιρα προειδοποιήσει, μέσω της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας, ότι υπήρχε πρόβλεψη έντονων βροχοπτώσεων. Κινητοποιήθηκε ολόκληρος ο μηχανισμός, όλη τη νύχτα συντονιζόταν η δουλιά από το Κέντρο Επιχειρήσεων της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας. Ο καιρός δεν επέτρεπε να πάνε επιτόπου δυνάμεις»! Το χειρότερο είναι πως πιστεύει ότι με αυτή την -εξόφθαλμα προκλητική - δήλωση «καθάρισε» και ότι μπορεί πλέον οι κυβερνώντες να έχουν ήσυχη τη συνείδησή τους. Το ευτύχημα είναι ότι αυτή τη φορά, καθαρά από τύχη, δε θρηνήσαμε θύματα, γιατί είναι βέβαιο ότι η κυβέρνηση Σημίτη θα τους έριχνε ξεδιάντροπα την ευθύνη, με το γνωστό ακαταμάχητο επιχείρημα, ότι δεν πήραν υπόψη τις «προειδοποιήσεις»!
«Μέρες της κατοχής σε σύγχρονη έκδοση θυμήθηκαν οι αντιστασιακοί στον Γοργοπόταμο, όταν, κρατώντας στα χέρια κουπόνια που τους είχαν δώσει, περίμεναν περισσότερο από τρεις ώρες για ένα πιάτο φαγητό». Το απόσπασμα είναι από τοπική εφημερίδα της Λαμίας και αφορά στον γιορτασμό της επετείου -την περασμένη Κυριακή- της ανατίναξης του Γοργοπόταμου, από τις ελεγχόμενες από την κυβέρνηση αντιστασιακές οργανώσεις. Και το ρεπορτάζ συνεχίζει: «Σκηνές απείρου κάλλους με κοσμητικά επίθετα που δεν μπορούσε να ακούσει ανθρώπινο αυτί ήταν αυτά τα οποία λέγονταν... Περισσότερα από 500 άτομα περίμεναν υπομονετικά μέχρι σημείου αγανάκτησης, πότε τελικά θα έρθει η σειρά τους, για το γεύμα που τους είχαν υποσχεθεί. Οι περισσότεροι προτίμησαν να απομακρυνθούν νηστικοί παρά να υποστούν την ταπείνωση που τους επέβαλαν».
Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν...
Εμείς, λέει,
θα τρέχουμε
σαν βόδια όπου λάχει,
στρατό
θα αποστέλλουμε
σε όποια ευρω-μάχη,
μα αν συμβεί
κάτι εδώ,
αν κινηθούν
οι Τούρκοι,
βγάλτε θα πουν
οι «εταίροι» μας
μονάχοι
το «παλούκι»!
***
Βεβαίως έτσι
συνεχώς
μας φέρονται
οι «φίλοι»
τους προσκυνάμε
και κλοτσιά
τρώμε απ' αυτούς
σαν σκύλοι
κι εμείς εκεί
δηλώνουμε
«ανήκομεν στη Δύση»,
στο δόγμα
επιμένουμε
που θα μας ξεκληρίσει!