ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παρασκευή 24 Αυγούστου 2012
Σελ. /28
Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Θέλουν χειραγώγηση του λαού

Σε μια καλοστημένη επιχείρηση χειραγώγησης του λαού, με την κωδική ονομασία «επιμήκυνση της δημοσιονομικής προσαρμογής» επιδίδεται η συγκυβέρνηση. Λίγες μέρες πριν την επίσημη ανακοίνωση του νέου πακέτου μέτρων, οι κυβερνητικοί εταίροι επιχειρούν να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση στα λαϊκά στρώματα ότι μια πιθανή χρονική παράταση στην επιβολή της βάρβαρης πολιτικής, θα είναι για το καλό τους. Το αίτημα της συγκυβέρνησης, που αναμένεται να θέσει σήμερα και αύριο ο Αντ. Σαμαράς σε Μέρκελ και Ολάντ, για διετή παράταση της «δημοσιονομικής προσαρμογής», μέχρι το 2016, αποτελεί το νέο εργαλείο παραπλάνησης των λαϊκών στρωμάτων. Ερχεται να προστεθεί στις προεκλογικές και μετεκλογικές δηλώσεις των εταίρων της, για «επαναδιαπραγμάτευση» των όρων του μνημονίου και της δανειακής σύμβασης.

Τα αποτελέσματα από την «επαναδιαπραγμάτευση» των μέτρων θα γίνουν σύντομα και επίσημα γνωστά. Στις πλάτες του ελληνικού λαού θα φορτωθούν τα 11,6 δισ. ευρώ που προέβλεπε το μνημόνιο για την περίοδο 2013 - 2014 και ακόμα 2 - 2,5 δισ. ευρώ, που θα οδηγήσουν σε τρομακτικές περικοπές μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών. Οι εταίροι της συγκυβέρνησης υποστηρίζουν ότι με την υλοποίηση των βάρβαρων μέτρων θα έχουν «γερό χαρτί» στα χέρια τους για να ζητήσουν την επιμήκυνση. Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι εταίροι παραπέμπουν στην έκθεση της τρόικας, που θα πιστοποιήσει τη σφαγή του λαού, σαν «προαπαιτούμενο» για να ξεκινήσει η συζήτηση για το ενδεχόμενο της παράτασης της δημοσιονομικής προσαρμογής.

Ανεξάρτητα από τα παζάρια και τις «διαπραγματεύσεις» για επιμήκυνση ή όχι της δημοσιονομικής προσαρμογής, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες θα βυθιστούν τα επόμενα χρόνια ακόμα βαθύτερα στη φτώχεια και την εξαθλίωση, αφού τα μέτρα θα υλοποιηθούν και με το παραπάνω. Κι αυτό ανεξάρτητα από το αν θα δοθεί νέο δάνειο στη χώρα ή όχι, αν θα δρομολογηθεί νέο «κούρεμα» των κρατικών ομολόγων ή θα υπάρξει αναβολή της αποπληρωμής των δανείων που λήγουν μέχρι το 2016. Οποια και αν είναι η μορφή της διαχείρισης της κρίσης, θα έχει κοινό παρανομαστή την επιβολή όλο και περισσότερων αντιλαϊκών μέτρων για να διασφαλιστεί η επάνοδος των μονοπωλίων σε τροχιά ανάπτυξης και κερδοφορίας.

Ο λαός εξάλλου έχει πείρα από τα μέτρα που συνόδευσαν προηγούμενες «επιμηκύνσεις» του πρώτου δανείου της τρόικας και από το πρώτο «κούρεμα» που οδήγησε στην «αποψίλωση» των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων και οδήγησε στο δεύτερο μνημόνιο. Καμία προσδοκία δεν πρέπει να υπάρχει για «αλλαγή σελίδας», όπως υπόσχεται η συγκυβέρνηση. Τίποτα δεν πρέπει να περιμένει από τις διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ για φιλολαϊκή διαχείριση της κρίσης με «ισχυρή διαπραγμάτευση» και άλλο μείγμα πολιτικής, που όμως δεν αμφισβητεί την ΕΕ και την εξουσία των μονοπωλίων. Καμία κεντροδεξιά ή κεντροαριστερή διαχείριση δεν θα βελτιώσει τη ζωή του, δεν θα τον σώσει από τη χρεοκοπία που ήδη ζει. Η διέξοδος για το λαό δε βρίσκεται στα ψευτοδιλήμματα των κομμάτων του ευρωμονόδρομου, αλλά στην πάλη για το εμπόδισμα των μέτρων, με αγώνες προσανατολισμένους στην ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, στην αποδέσμευση από την ΕΕ και τη μονομερή διαγραφή του χρέους.

Ψάχνουν για «άλλο καπιταλιστικό σύστημα»

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι σοσιαλιστές της Ολλανδίας έτοιμοι να κάνουν την ανατροπή» εκτιμά γνωστό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ σε χτεσινό του άρθρο. Αναφερόμενο στο προβάδισμα που έχει το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα Ολλανδίας (μπροστά στις εκλογές που θα γίνουν το Σεπτέμβρη), το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ συνδέει τις ελπίδες που γεννά η επικράτησή του με τοποθετήσεις όπως αυτή που έκανε πρόσφατα ο ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, Εμίλ Ρεμέρ. «Οι άνθρωποι είναι περισσότερο σημαντικοί από τους μικρούς κανόνες και αν μας απειλήσουν με πρόστιμο, θα πάω πολύ ευγενικά να εξηγήσω στις Βρυξέλλες, στην Ευρώπη, ότι έχουμε να κάνουμε με συνθήκες που επιβάλλουν επενδύσεις» δήλωσε ο Ρεμέρ για την περίπτωση που το χρέος της χώρας ξεπεράσει το 3%.

Είναι απίθανο... Δεν υπάρχει δύναμη που να σπεύδει να καλλιεργεί αυταπάτες για το ενδεχόμενο τάχα η ΕΕ να «χαλιναγωγηθεί» ή να «αλλάξει» και να μη σπεύσει ο ΣΥΡΙΖΑ να δηλώσει φίλος ή θαυμαστής της. Το ζήτημα είναι να μη θίγεται καν το ζήτημα της αποδέσμευσης από την καπιταλιστική ΕΕ και την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων σε κάθε χώρα - αφού άλλος δρόμος για τη σωτηρία των λαών δεν υπάρχει -, ώστε να μένει ο λαός μας εγκλωβισμένος στους νόμους της εκμετάλλευσης, της αναπαραγωγής και έντασης της φτώχειας και της εξαθλίωσης, της ανεργίας. Οπως τόνισε και ο Ρεμέρ: «Αυτό το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται στο τέλος του...». Ας ψάξουμε λοιπόν για ένα άλλο... καπιταλιστικό σύστημα. Και ο ΣΥΡΙΖΑ για άλλο «ηθικό και ανθρώπινο» καπιταλιστικό σύστημα ψάχνει, χειραγωγώντας το λαό στην εκμετάλλευση...

Ο πρίγκιπας και το ... αίσχος

Σοκ για το τολμηρό θέαμα και προβληματισμό, επειδή ο τρίτος στη σειρά διάδοχος του βρετανικού θρόνου αδυνατεί να αλλάξει το «ίματζ» του πλέιμποϊ, γέμισαν χτες έντυπα και ηλεκτρονικά ΜΜΕ. Θέμα των «ρεπορτάζ» ο γυμνός πρίγκιπας Χάρι που έμεινε χωρίς τίποτα μετά από μια παρτίδα μπιλιάρδο - στριπτίζ... Οι μεγαλοεκδότες, μεγαλοκαναλάρχες και συνολικά η τάξη τους, ποντάρουν πολλά σε τέτοιου είδους «ενημέρωση» των εργαζομένων λες και τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, την ώρα που τους εξαθλιώνουν, τους νοιάζουν τα καμώματα του πρίγκιπα. Ετσι, από τη μια μεριά μπορεί να χάνεται ο κόσμος, κι από την άλλη οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες να ασχολούνται με τη σαπίλα των αστών και των πριγκίπων. Ασφαλώς, πρόκειται για τα ίδια ΜΜΕ, που δεν ασχολούνται με τα προβλήματα του λαού, με τους αγώνες του, ενώ στηρίζουν τη βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική. Αν, λοιπόν, κάποιος πρέπει να φωνάξει «αίσχος», αυτό δεν θα αφορά τη γύμνια του ... πρίγκιπα, αλλά την εγκληματική επιχείρηση παραπλάνησης που στήνεται σε βάρος των εργαζομένων. Σάπια η αστική ενημέρωση. Η αξιοποίηση και διάδοση του «Ρ» γίνεται όλο και πιο επιτακτική.

Παράγουν μόνο για το κέρδος

Για τους εργάτες ως τάξη, η επομένη της καπιταλιστικής κρίσης (όταν αυτή έρθει) θα ξημερώσει με κατακόρυφη επιδείνωση της ζωής τους, με τεράστια απώλεια δικαιωμάτων και κατακτήσεων, με τεράστια πτώση του βιοτικού τους επιπέδου. Για το κεφάλαιο, ως τάξη, η επομένη της κρίσης θα ξημερώσει με αλλαγές στις επενδύσεις, συγχωνεύσεις, εξαγορές κ.τ.λ. και συνολικά μια συνολική αναμόρφωση της παραγωγικής δραστηριότητας με στόχο, ασφαλώς, τη διεκδίκηση με αξιώσεις μιας όσο το δυνατόν ευκολότερης και γρηγορότερης κερδοφορίας. Αναμόρφωση, η οποία είναι σίγουρο ότι θα στερήσει ακόμα περισσότερο από το λαό την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων που μπορεί να προσφέρει ο φυσικός πλούτος, το εργατικό δυναμικό κ.τ.λ. της χώρας. Για παράδειγμα, μεγάλες εταιρείες ήδη ενισχύουν την εξαγωγική τους δραστηριότητα, σε μια προσπάθεια να μετριάσουν τις αρνητικές συνέπειες από την κρίση. Τέτοια σχέδια έχει, μεταξύ άλλων, και η ΣΙΔΕΝΟΡ που αναμένεται - σύμφωνα με δημοσιεύματα - να στραφεί στην αγορά της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, επειδή η ζήτηση την Ελλάδα «μετά από 4 χρόνια συνεχούς ύφεσης, έχει επιστρέψει στις αρχές της δεκαετίας του 1990, αφού σωρρευτικά η μείωση στα προϊόντα χάλυβα για το 2012 ξεπερνά το 80% σε σχέση με το 2007 και το 2008, όταν ακόμη δεν είχε ξεκινήσει η κρίση στην Ελλάδα».

Βέβαια, η ζήτηση δε μειώθηκε επειδή μειώθηκαν οι λαϊκές ανάγκες που έχουν σχέση με αντίστοιχα προϊόντα. Ούτε φυσικά και επειδή αυτές έχουν ικανοποιηθεί πλήρως... Ωστόσο, οι βιομήχανοι δεκάρα δεν πρόκειται να δίνουν αν το προϊόν των εργοστασίων τους καταλήγει σε μακρινές αγορές, ακόμα κι αν αυτό είναι απαραίτητο στη δική μας χώρα. Κι αυτό, από τη μεριά τους, είναι λογικό: Καπιταλιστές είναι οι άνθρωποι, όχι φιλάνθρωποι... Οι καπιταλιστές δεν παράγουν για να καλύψουν λαϊκές ανάγκες, αλλά για το κέρδος. Είναι η ίδια «λογική» που θέλει την Ελλάδα να παράγει μια σειρά αγροτικά προϊόντα, αλλά ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού της να μην μπορεί να τα εξασφαλίσει. Η «λογική» τού να είναι η Ελλάδα «μεγάλη ναυτική δύναμη», αλλά μια εκδρομή σε νησί να γίνεται απλησίαστη για όλο και περισσότερες λαϊκές οικογένειες.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ