ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ανάπτυξη με μισθούς 300 ευρώ!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προχτές ο Γ. Βρούτσης ανακοίνωσε περιχαρής ότι η μέση σύνταξη όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων το 2012 ανέρχεται στα 542 ευρώ. Επετεύχθη έτσι ο στόχος που ο ίδιος και η κυβέρνηση είχαν θέσει ότι δεν μπορεί η σύνταξη να είναι πάνω από το κατώτατο μισθό των 586 ευρώ... Χθες, τα στοιχεία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας που δημοσιοποιήθηκαν, μέσω του «Ελεύθερου Τύπου», έρχονται να αποδείξουν ότι επιτεύχθηκε και ο στόχος που αφορά τους μισθούς, που έπεσαν στα 300 ευρώ το μήνα για τους νεοδιόριστους. Τα στοιχεία είναι πράγματι συγκλονιστικά: Από τις 502.598 νέες προσλήψεις που έγιναν στον ιδιωτικό τομέα μέσα στους πρώτους 9 μήνες του 2012, οι 285.470 θέσεις εργασίας ήταν με πλήρη απασχόληση (8ωρο) και κανονικό μισθό, ενώ οι 217.126 θέσεις καλύφθηκαν από εργαζόμενους με καθεστώς μερικής ή εκ περιτροπής εργασίας, δηλαδή με 4ωρη και τριήμερη απασχόληση με το μισό μισθό, δηλαδή με 300 ευρώ! Με άλλα λόγια, το 50% των νεοπροσλαμβανόμενων βρίσκονται σε συνθήκες εργασιακής γαλέρας και με μισθούς πείνας. Ας σημειωθεί ότι αυτός είναι ο νόμιμος μισθός για απασχολούμενους με μερική απασχόληση, δηλαδή με τα 295 ευρώ (μικτά) μετά τις μειώσεις που έγιναν τον περασμένο Φλεβάρη με την 6η Πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου. Πράγματι, έχει δίκιο λοιπόν η κυβέρνηση που διατυμπανίζει σε όλους τους τόνους ότι έχει «αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα» και έχουν διασφαλιστεί οι προϋποθέσεις για επενδύσεις και ανάπτυξη. Αυτή είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη που επαγγέλλονται, έτσι θα κάνουν τις επενδύσεις. Ο λαός δεν πρέπει να τρέφει ψευδαισθήσεις. Ανάπτυξη προς όφελος του λαού, με γνώμονα την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του, δεν μπορεί να υπάρξει δίχως να κοινωνικοποιηθούν τα μονοπώλια από μια λαϊκή εξουσία.

Ανάπτυξη για το λαό ή για τα μονοπώλια

«Το "πράσινο φως" στη χορήγηση μέρους προκαταβολής ύψους 244.170,26 ευρώ στη Unilever Logistics για την ενίσχυσή της με το κίνητρο της επιχορήγησης και το κίνητρο της φορολογικής απαλλαγής, ενέκρινε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Ν. Μηταράκης. Σημειώνεται ότι η επένδυση της Unilever Logistics αφορά στην ίδρυση μονάδας παροχής υπηρεσιών εφοδιαστικής αλυσίδας στο Σχηματάρι, συνολικού επιλέξιμου κόστους 10,312 εκατ. ευρώ και ενισχυόμενου κόστους 9,3 εκατ. ευρώ, με αναλογούσα επιχορήγηση ύψους 1,395 εκατ. ευρώ, δηλαδή ποσοστό 15%». Η χτεσινή είδηση, μια μέρα δηλαδή μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους επικεφαλής 13 πολυεθνικών, μεταξύ των οποίων και ο διευθύνων σύμβουλος της παραπάνω πολυεθνικής, τα λέει όλα για τις επενδύσεις που θέλει να προσελκύσει η κυβέρνηση αλλά και τα «μέσα» που χρησιμοποιεί για να το πετύχει. Δεν αρκείται μόνο στη διασφάλιση των γενικότερων προϋποθέσεων για την απρόσκοπτη κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, όπως η φτηνή εργατική δύναμη, η τζάμπα προσφορά υποδομών και δημόσιας περιουσίας, αλλά προσφέρει και φρέσκο «ζεστό χρήμα» μέσω κρατικών επιχορηγήσεων, «κινήτρων» και φοροαπαλλαγών. Ολα αυτά στο όνομα των επενδύσεων που θα φέρουν θέσεις εργασίας για τα εκατομμύρια των ανέργων. Πρόκειται, βέβαια, για καλλιέργεια ψεύτικων προσδοκιών. Οι επενδύσεις που θα γίνουν από τους εγχώριους και ξένους επιχειρηματικούς ομίλους θα γίνουν σε επιλεγμένους τομείς της οικονομίας, με γνώμονα την άμεση και υψηλή κερδοφορία. Θα δημιουργήσουν όμως λίγες, προσωρινές και μερικής απασχόλησης θέσεις εργασίας, που σε κάθε περίπτωση θα είναι ελάχιστες, για να ανακουφίσουν έστω και λίγο το οξύτατο πρόβλημα της υψηλής ανεργίας. Δεν είναι τυχαίο ότι στις δηλώσεις που έγιναν μετά τη συνάντηση του Α. Σαμαρά με τα στελέχη των πολυεθνικών δεν έγινε η παραμικρή αναφορά σε θέσεις εργασίας. Η «παράλειψη» αυτή έβγαζε μάτι και στις ανακοινώσεις που έχουν εκδοθεί από το Μέγαρο Μαξίμου τις προηγούμενες βδομάδες με τις οποίες διαφημίζονταν οι επενδύσεις ορισμένων επιχειρηματικών ομίλων (Cosco, Hewllet-Packard, Philip Morris - Παπαστράτος, Unilever)...Ο λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Φιλολαϊκή ανάπτυξη μπορεί να υπάρξει μόνο με κοινωνικοποιημένα μονοπώλια και το λαό στην εξουσία.

Κυβερνητικές... «σκουληκιές»

Εκεί που τους χρωστάνε... αποζημιώσεις, τους παίρνουν και... νέες εισφορές. Εχει γίνει, πλέον, εξοργιστική η κυβερνητική κοροϊδία σε βάρος των βαμβακοπαραγωγών για τις αποζημιώσεις από τις μεγάλες ζημιές από το πράσινο σκουλήκι. Αποτελεί πρόκληση και εμπαιγμό να παρουσιάζει ο πρωθυπουργός ένα ακόμα νέο χαράτσι - την προαιρετική ασφάλιση στον ΕΛΓΑ για το πράσινο σκουλήκι του βαμβακιού - ως ανακουφιστικό μέτρο. Τη στιγμή που οι βαμβακοπαραγωγοί είναι αβοήθητοι, έχουν χάσει από το πράσινο σκουλήκι μεγάλο μέρος της παραγωγής τους και των επιδοτήσεων που δικαιούνται για 3η συνεχή χρονιά (2010 - 2012), αν και χρυσοπληρώνουν φυτοφάρμακα, αλλά και τα μεγάλα ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ και ασφάλιση - αποζημίωση δεν έχουν! Τώρα καλούνται να πληρώσουν επιπλέον! Πρωθυπουργός και συγκυβέρνηση επιμένουν σκοπίμως να αφήνουν μέχρι τώρα χωρίς αποζημιώσεις τους πληγέντες βαμβακοπαραγωγούς από το πράσινο σκουλήκι και κρύβονται πίσω από την άρνηση έγκρισης της Κομισιόν για την αποζημίωση μέσω ΠΣΕΑ (Πολιτική Σχεδιασμού Εκτάκτων Αναγκών) των ζημιών του 2010. Οι βαμβακοπαραγωγοί πληρώνουν ήδη τσουχτερά ασφάλιστρα στον ΕΛΓΑ και δεν αντέχουν επιπλέον χαράτσια, για κάλυψη των ζημιών από το πράσινο σκουλήκι, αν θέλουν να έχουν αποζημίωση, που πάλι δε θα καλύπτει το 100% της ζημιάς. Η όλη κατάσταση αποδεικνύει, για μια ακόμα φορά, την ορθότητα του αιτήματος της ΠΑΣΥ, για ΕΛΓΑ αποκλειστικά κρατικό φορέα, με πλήρη ασφάλιση αγροτικής παραγωγής και κεφαλαίου για το 100% των ζημιών από όλους τους φυσικούς κινδύνους και νόσους. Στην κατεύθυνση αυτή, οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι καλούνται οργανωμένα και συντονισμένα να αγωνιστούν και να διεκδικήσουν το δίκιο τους.

Ολα τα παιδιά δωρεάν σε παιδικούς σταθμούς

Η συζήτηση που έχει ανοίξει, το τελευταίο διάστημα, για τους παιδικούς σταθμούς και τα εμπόδια που αντιμετωπίζουν τα νέα ζευγάρια και τα παιδιά τους, είναι υποκριτική και μακριά από το πραγματικό πρόβλημα. Γιατί το πρόβλημα είναι ένα και μοναδικό. Ολα τα παιδιά των εργατικών λαϊκών οικογενειών πρέπει να πηγαίνουν σε παιδικό σταθμό. Ομως, χιλιάδες παιδιά μένουν εκτός και οι εργαζόμενοι γονείς τους δυσκολεύονται να βγουν στο μεροκάματο. Από αυτή τη σκοπιά, η όποια κουβέντα γίνεται, με αφορμή την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που έκρινε άκυρη τη σύμβαση ανάμεσα στην ΕΕΤΑΑ (φορέας υλοποίησης του προγράμματος του ΕΣΠΑ) και τους δικαιούχους φορείς (δημοτικοί και ιδιωτικοί παιδικοί σταθμοί), οι δήθεν τσακωμοί που εκδηλώνονται ανάμεσα σε δημάρχους, υπουργό Εργασίας, οι σκληρές δηλώσεις για το Ελεγκτικό Συνέδριο, καθώς και η όποια εξέλιξη υπάρξει, δε θα λύσει το βασικό και κύριο πρόβλημα που αναφέραμε παραπάνω. ΟΛΑ τα παιδιά πρέπει να πηγαίνουν σε παιδικούς, βρεφονηπιακούς σταθμούς χωρίς οι γονείς τους να πληρώνουν τροφεία. Επίσης, πρέπει να υπάρχουν εργαζόμενοι με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα που θα εργάζονται στους παιδικούς σταθμούς.

Θυμίζουμε ότι στα τέλη Αυγούστου, το υπουργείο Εργασίας κατέληξε σε συμφωνία με την Κεντρική Ενωση Δήμων Ελλάδας, ώστε να περικοπούν υπηρεσίες προς τα παιδιά, που θα φιλοξενούνταν, δωρεάν, σε ιδιωτικούς και δημοτικούς παιδικούς σταθμούς. Τουλάχιστον 53.000 παιδιά είχαν αποκλειστεί, ενώ οι ανάγκες των γονιών σε φιλοξενία ήταν και είναι βεβαίως πολύ μεγαλύτερες, αφού δε διαθέτουν χρήματα να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικούς σταθμούς, ενώ οι δημοτικοί - εκτός χρηματοδότησης ΕΣΠΑ - δεν επαρκούν.

Η μείωση αυτή στο κόστος ανά παιδί, μαζί με μια επιπλέον ενίσχυση του προγράμματος κατά 20 εκατ. ευρώ από το υπουργείο Εργασίας, εμφανίστηκε, τότε, ως μεγάλη επιτυχία, ως... θρίαμβος, γιατί - έλεγαν - θα εξοικονομούνταν πόροι και θα φιλοξενούνταν περισσότερα παιδιά στις δομές Προσχολικής Αγωγής που ήταν ενταγμένες στο πρόγραμμα. Η όλη εξέλιξη κατέληξε στο να φιλοξενηθούν μεν περισσότερα παιδιά, και συγκεκριμένα 61.000 από 43.000 που προβλεπόταν αρχικά. Οδήγησε, όμως, πολλούς παιδικούς σταθμούς στην επιβολή τροφείων που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνουν και τα 400 ευρώ το χρόνο, κυρίως για τη σίτιση των παιδιών. Θυμίζουμε, επίσης, ότι οι γονείς επιβαρύνονται και για το κόστος μεταφοράς των μαθητών, το οποίο από την αρχή δεν προβλεπόταν στη σύμβαση. Τώρα, όλοι οι εμπλεκόμενοι αναζητούν νομικές λύσεις, ώστε να μη σταματήσει το πρόγραμμα.

Οι εργαζόμενοι, οι λαϊκές οικογένειες, τα νέα ζευγάρια, οι εργαζόμενοι στους παιδικούς σταθμούς, οι εργαζόμενοι στους δήμους, πρέπει να οργανώσουν την πάλη τους και να απαιτήσουν να μη μείνει κανένα παιδί εκτός, να μην κλείσει κανένας, αλλά αντίθετα να διευρυνθεί το δίκτυο των παιδικών σταθμών, να καταργηθούν τα τροφεία, να υπάρξει κρατική χρηματοδότηση που θα καλύπτει όλες τις ανάγκες των παιδιών, να μη γίνει καμία απόλυση εργαζόμενου. Αυτοί είναι στόχοι πάλης, πρέπει να τεθούν στο προσκήνιο στους τόπους δουλειάς και τις γειτονιές. Μακριά από τις διαχειριστικές λύσεις και λογικές που διαιωνίζουν και εντείνουν ένα μεγάλο βάσανο για τα φτωχά νοικοκυριά.