Παπαγεωργίου Βασίλης

Ούτε το καλύτερο πρόγραμμα δε θα μπορούσε να αποδώσει με τέτοια ενάργεια την ουσία των ψευδεπίγραφων «νέων ιδεών» και της σκουριασμένης πολιτικής της «νέας ΝΔ» που επαγγέλλεται ο πρόεδρός της. Το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το πιο σκληρό τμήμα της ντόπιας πλουτοκρατίας, αποτελεί το χειροπιαστό παράδειγμα και το σήμα κατατεθέν στη σημαία που ανεμίζει η ΝΔ με το σύνθημα «ανταγωνιστικότητα παντού».

«Οταν μας λένε ότι η Ελλάδα είναι πολύ μικρή ή πολύ καθυστερημένη για να γίνει ανταγωνιστική, απαντάμε με τέσσερις λέξεις: Δείτε την ελληνική ναυτιλία», αναφώνησε ο Αντ. Σαμαράς στην ομιλία - ύμνο στο εφοπλιστικό κεφάλαιο που εκφώνησε στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά την περασμένη Δευτέρα.

Αυτό που στην πραγματικότητα εκθειάζει ο πρόεδρος της ΝΔ, είναι το καθεστώς γαλέρας στα πλοία, οι ναυτεργάτες χωρίς δικαιώματα, η πλήρης φοροασυλία και εισφοροαπαλλαγή του κεφαλαίου, η ολόπλευρη κρατική στήριξη στους καπιταλιστές, ώστε να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη κερδοφορία. Αυτό ακριβώς το «παράδειγμα» θέλει να κυριαρχήσει στη «στεριά», στο σύνολο της οικονομίας. Γι' αυτό μάχεται καθημερινά μαζί με την κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου.

Θεωρεί ότι δεν αρκούν τα βάρβαρα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που περιλαμβάνονται στο μνημόνιο, αλλά πρέπει να υπάρξουν «συμπληρωματικά» μέτρα ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας.

Στην πραγματικότητα, θεωρεί δεδομένη τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων και την κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης και ρίχνει το βάρος, στο πλαίσιο και του καταμερισμού μεταξύ των διαχειριστών της πλουτοκρατίας, να εμπλουτιστεί το «μείγμα» της εφαρμοζόμενης πολιτικής με νέα φιλομονοπωλιακά μέτρα.

Πρόκειται για μέτρα που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ήδη υλοποιεί ή έχει δρομολογήσει, αλλά η ηγεσία της ΝΔ θεωρεί χρέος της διαρκώς να προβάλλει, όχι τόσο για να ασκήσει πίεση στην κυβέρνηση, όσο για να καλλιεργήσει στα λαϊκά στρώματα την ιδέα ότι πρόκειται για μέτρα επιβεβλημένα για να βγει δήθεν η χώρα από την κρίση.

Τα μέτρα αυτά τα ονομάζει «αναπτυξιακά», επειδή στον καπιταλισμό, τον οποίο υπηρετεί, η ανάπτυξη είναι ταυτισμένη όχι με τις πραγματικές ανάγκες του λαού, αλλά με την κερδοφορία του εργοδότη.

Στην κατεύθυνση αυτή οι τομεάρχες της ΝΔ παρεμβαίνουν καθημερινά με δηλώσεις τους ή με κατάθεση Ερωτήσεων στη Βουλή, ζητώντας την άμεση ικανοποίηση των «αιτημάτων» των μεγαλοεπιχειρηματιών σε όλους τους κλάδους της οικονομίας.

Ορισμένα ενδεικτικά παραδείγματα:

-- Οι «γαλάζιοι» βουλευτές, επίσης, μπαίνουν μπροστά αξιώνοντας από το κράτος να τακτοποιήσει τις «οφειλές» του απέναντι στις επιχειρήσεις. (σ.σ.: για το αντίθετο, να τακτοποιήσουν δηλαδή οι επιχειρήσεις τις οφειλές τους στο δημόσιο, ποτέ δεν κατέθεσαν κάποια Ερώτηση).

-- Πιέζουν για να δοθούν νέα κίνητρα στους μεγαλοξενοδόχους, επειδή ο τουρισμός είναι το δεύτερο μετά τη ναυτιλία «συγκριτικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της χώρας», όπως επίσης και να ξεπαγώσουν τα μεγάλα έργα (και οι πιστώσεις) για τους μεγαλοεργολάβους, να επιταχυνθούν οι ΣΔΙΤ, κ.ά.

-- Συμβάλλουν ώστε να ωριμάσει η ιδέα της «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας του δημοσίου, να εκχωρηθεί δηλαδή κοψοχρονιά στο κεφάλαιο, τάχα γιατί έτσι θα γίνουν πιο ήπια τα αντιλαϊκά μέτρα και θα βγει πιο γρήγορα η χώρα από την κρίση.

Το μήνυμα μέσα από όλες αυτές τις διαρκείς παρεμβάσεις είναι ένα: Μόνο με την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας μπορεί να βγει η χώρα από την κρίση. Λες και η κρίση δεν προκλήθηκε ακριβώς εξαιτίας αυτής της πολιτικής, της ενίσχυσης της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Από τη σκοπιά αυτή, της ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας, αντιμετωπίζει η ηγεσία της ΝΔ και τα εργασιακά δικαιώματα, τη σφαγή των οποίων θεωρεί αναγκαία προκειμένου να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανταγωνιστικότητα.

Ο Αντ. Σαμαράς, μιλώντας την Παρασκευή στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ, επανέλαβε τη στοχοπροσήλωση του κόμματός του στην «περισσότερη ελαστικότητα στην αγορά εργασίας», εκφράζοντας με σαφήνεια τη συναίνεσή του στο Προεδρικό Διάταγμα - ταφόπλακα για τα εργασιακά δικαιώματα που προωθεί η κυβέρνηση.

Οι δύο «προϋποθέσεις» που έθεσε, επιχειρώντας να κρατήσει κάποιες αποστάσεις, δηλαδή να υπάρχει ταυτόχρονα «ισχυρό κοινωνικό δίχτυ προστασίας» και να εφαρμοστεί «σε περίοδο οικονομικής ανάκαμψης», είναι ολοφάνερο ότι αποσκοπούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι αναφερόμενος στην ίδια ομιλία στο Ασφαλιστικό δεν ψέλλισε ούτε μια λέξη σε βάρος του προωθούμενου νομοσχεδίου.

Κι όμως, στην ίδια ομιλία ο πρόεδρος της ΝΔ δε δίστασε να ισχυριστεί ότι «είμαστε μόνη ελπίδα διεξόδου από την κρίση». Ελπίδα του αστικού συστήματος και του κεφαλαίου ίσως. Σε καμία όμως περίπτωση ελπίδα του εργαζόμενου λαού, αφού βρίσκεται σταθερά απέναντι στα συμφέροντά του.