ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Απάνθρωπη πολιτική

Με τραγικό τρόπο ήρθαν αυτές τις μέρες στο φως της δημοσιότητας οι συνέπειες της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στον τομέα της Πρόνοιας. Το διαχρονικό έγκλημα της υποχρηματοδότησης, της υποβάθμισης και διάλυσης των δημόσιων υπηρεσιών δομών Πρόνοιας αναδείχτηκε με τις σοκαριστικές αποκαλύψεις για τις απάνθρωπες συνθήκες στις οποίες ζουν παιδιά με ειδικές ανάγκες στο Κέντρο Περίθαλψης Παιδιών στα Λεχαινά Ηλείας.

Παιδιά με ειδικές ανάγκες, εγκεφαλικές βλάβες, γενετικά προβλήματα νοσηλεύονται σε ξύλινα κλουβιά, με μόνο ένα στρώμα. Στο ίδρυμα που νοσηλεύονται 80 παιδιά, υπηρετούν μόλις οκτώ εργαζόμενοι! Στις ίδιες τραγικές συνθήκες, σε αποθήκες ανθρώπινων ψυχών, ζουν άνθρωποι με ειδικές ανάγκες, μικρά παιδιά, σε μια σειρά Ιδρύματα της χώρας. Στο Ιδρυμα Χρονίων Παθήσεων Παίδων Σκαραμαγκά για βαρύτατα περιστατικά, για 55 - 60 παιδιά, υπηρετούν μόλις 17 νοσηλευτές, ενώ δεν υπάρχει εξειδικευμένος γιατρός. Στο Ιδρυμα Χρονίων Παθήσεων στο Χαϊδάρι υπηρετούν μόλις 50 νοσηλευτές, για όλες τις βάρδιες, για 200-220 βαριά ασθενείς. Σύμφωνα με την καταγραφή που έκανε το υπουργείο Υγείας τον Ιούνη του 2010 για λογαριασμό της τρόικας, στη χώρα λειτουργούν με τεράστιες ελλείψεις 97 δομές Πρόνοιας με τη μορφή Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου. Εχουν 6.203 οργανικές θέσεις, εκ των οποίων οι 3.244 (52,12%) είναι κενές. Φέτος, η κρατική χρηματοδότηση στην Πρόνοια μειώθηκε κατά 168 εκατ. ευρώ.

Ολόκληρος ο τομέας της Υγείας και Πρόνοιας, οι συγκεκριμένες δομές θα λειτουργούν ως επιχειρήσεις, βάσει των αποφάσεων της κυβέρνησης και της τρόικας, πιο αποφασιστικά στην επίδραση των νόμων της αγοράς. Τα υπαρκτά προβλήματα - αποτέλεσμα συνειδητών πολιτικών επιλογών - επιχειρούν να τα λύσουν με τις ιδιωτικοποιήσεις ή με τη μορφή του εθελοντισμού και της φιλανθρωπίας, που υποκαθιστά την αναγκαία κρατική μέριμνα η οποία έπρεπε να υπάρχει σε αυτούς τους ευαίσθητους τομείς. Με συγκεκριμένες αποφάσεις, με μια σειρά περικοπές ακόμα και σε αυτές τις υποβαθμισμένες παροχές, η φροντίδα του ανάπηρου ή του παιδιού με ειδικές ανάγκες βαρύνει όλο και περισσότερο την ίδια την οικογένεια. Στο νόμο οδοστρωτήρα για την Υγεία - Πρόνοια που ψηφίστηκε πρόσφατα, καθιερώνεται νοσήλιο στα Ιδρύματα Πρόνοιας, στις Στέγες υποστηριζόμενης διαβίωσης για ΑμΕΑ, που θα πληρώνουν τα υποχρηματοδοτούμενα από το κράτος ασφαλιστικά ταμεία, με άμεσο κίνδυνο την αύξηση των εισφορών των οικογενειών με ΑμΕΑ και την εκδίωξη από τα ιδρύματα των ανασφάλιστων, που κινδυνεύουν να βρεθούν κυριολεκτικά στο δρόμο. Επίσης, γίνεται πλήρης καταγραφή των στοιχείων των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, προκειμένου να αξιοποιηθούν ανάλογα, σε δραστηριότητες στο χώρο της Υγείας και ιδιαίτερα της Πρόνοιας.

Οι ανάγκες των οικογενειών από τα λαϊκά στρώματα, των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες δεν μπορούν να καλυφθούν με τη φιλανθρωπία. Βέβαια, στο πλαίσιο του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, η Πρόνοια μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε ατομική, οικογενειακή υπόθεση, ενώ απαιτείται να είναι υπόθεση όλης της κοινωνίας. Μέσα από ένα ενιαίο, καθολικό, αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, που θα παρέχει υπηρεσίες ποιοτικές και σύγχρονες, σύμφωνα με τις δυνατότητες που δίνει η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας. Απαιτείται η πάλη όλων των εργαζομένων, των λαϊκών στρωμάτων, για πολιτική πρόληψης της ασθένειας και της αναπηρίας, αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Υγεία - Πρόνοια - Παιδεία - Ειδική Αγωγή, με απαγόρευση της επιχειρηματικής δράσης, μαζικές προσλήψεις εργαζομένων στον κοινωνικό τομέα με μόνιμη και σταθερή δουλειά, για τη δημιουργία δημόσιων κέντρων στήριξης των βαριά αναπήρων και των οικογενειών τους.

Η πραγματική ανατροπή

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Είμαστε ο φορέας που ανατρέπει τα κακώς κείμενα, φέρνοντας λύσεις, ελευθερίες και προοπτική». Οσο και αν προσπαθεί ο πρωθυπουργός να προσδώσει ένα θετικό πρόσημο στην πολιτική που εφαρμόζει, το μόνο που καταφέρνει είναι να προκαλεί μεγαλύτερη οργή με τους αστείους ισχυρισμούς του, όπως ο παραπάνω που ανέφερε στη χτεσινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου. Τα μόνα κακώς κείμενα που έχει ανατρέψει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είναι τα δικαιώματα των εργαζομένων και οι κατακτήσεις δεκαετιών του λαού. Αυτά θεωρεί κακώς κείμενα, ακριβώς γιατί εμποδίζουν την απρόσκοπτη κερδοφορία του κεφαλαίου. Είναι φορέας ανατροπής η κυβέρνηση, όσο είναι φορείς ανατροπής το ΔΝΤ και η ΕΕ και άλλοι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί, που μπαίνουν μπροστά για να ανοίξουν το δρόμο για την επέλαση των μονοπωλιακών κολοσσών. Σε αυτή την κατεύθυνση δικαιολογημένα επαίρεται ότι η κυβέρνησή του έχει να επιδείξει «πλούσιο απολογισμό» και γι' αυτό άλλωστε αποσπά τα εύσημα των αγορών και των εκπροσώπων τους. Σε αυτούς εξάλλου απευθυνόταν χτες όταν έλεγε ότι δεν πρόκειται «να αποδράσει» ή «να συνθηκολογήσει» και πως θα επιταχύνει την εφαρμογή των βάρβαρων αντιλαϊκών μέτρων. Γνωρίζει όμως ότι έχει το λαό απέναντί του και ακόμα χειρότερα ότι δεν μπορεί να πουλήσει ούτε καν ψεύτικες ελπίδες. Αργά ή γρήγορα το τσουνάμι της λαϊκής οργής θα τους σαρώσει. Το ζητούμενο είναι η οργή του λαού να προσλάβει οργανωμένο και ταξικό χαρακτήρα ώστε να γκρεμίσει το καθεστώς του κεφαλαίου και να εγκαθιδρύσει τη λαϊκή εξουσία. Αυτή είναι η πραγματική ανατροπή προς όφελος του λαού.

Πέφτουν οι φιλολαϊκές μάσκες

Κροκοδείλια ήταν τα δάκρυα που έχυνε όλες τις προηγούμενες μέρες η ηγεσία της ΝΔ με τις επίμονες «ερωτήσεις» της προς την κυβέρνηση για τους μισθούς των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Οπως από την πρώτη στιγμή επισήμανε ο «Ρ», ο πραγματικός στόχος της συνεχούς υποκίνησης του θέματος αυτού από τη ΝΔ ήταν να ασκήσει πίεση για να προχωρήσει η εφαρμογή του πρόσφατου αντεργατικού νόμου για την άμεση εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων, συμπαρατασσόμενη με μεγάλες επιχειρήσεις και την ηγεσία του ΣΕΒ που πιέζουν σε αυτή την κατεύθυνση. Οι φιλεργατικές μάσκες της ΝΔ, που τις προηγούμενες μέρες εμφανιζόταν να είναι τάχα αντίθετη με τη μείωση του λεγόμενου «μισθολογικού κόστους», διατυμπανίζοντας μάλιστα ότι δεν είναι το σημαντικότερο πρόβλημα, δεν μπορούσαν βέβαια να σταθούν για πολύ. Ετσι χτες ο εκπρόσωπος Τύπου παραδέχθηκε ότι το κόμμα του συναινεί στην εφαρμογή των επιχειρησιακών συμβάσεων και άλλων ευέλικτων εργασιακών σχέσεων στο όνομα της «αναγκαίας προσαρμογής των επιχειρήσεων» στις συνθήκες της κρίσης και του ανταγωνισμού. «Η διαβούλευση και η συμφωνία εργοδοτών και εργαζομένων σε επίπεδο επιχείρησης μπορεί να αποκλίνει από τα ισχύοντα σε επίπεδα κλαδικής συμφωνίας, όταν αυτό επιβάλλεται από συγκεκριμένες επιχειρησιακές ανάγκες», είναι η επίσημη θέση του κόμματος με την οποία ενθαρρύνει ανοικτά τις επιχειρησιακές συμβάσεις, όπως και την εκ περιτροπής εργασία, που όπως είπε ο εκπρόσωπος εφαρμόζεται εδώ και δύο χρόνια και επιτρέπει μείωση του μισθού μέχρι και 20%. Ας αφήσουν, λοιπόν, το παραμύθι τα στελέχη της ΝΔ ότι τάχα είναι κατά της μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα. Κανένας εργαζόμενος δε μασάει...

Ποιος θα πρωτοεξυπηρετήσει το κεφάλαιο...

Τσακώθηκαν χτες κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, για το ...ΕΣΠΑ. Οι Κ. Χατζηδάκης και Κ. Μουσουρούλης της ΝΔ κατηγόρησαν τον Μ. Χρυσοχοΐδη ότι δεν ενεργοποιεί το ΕΣΠΑ και καθηλώνεται η απορροφητικότητα. Κι ανταπάντησε ο υπουργός ότι κάνει «δημιουργική λογιστική» η ΝΔ, που δεν μπορεί να μιλά για απορροφητικότητα όταν η κυβέρνηση την πήρε από το 2,9% και την πήγε στο 18,5% και τέτοια.

Κι ενώ αυτοί μαλώνουν για το πόσα δίνει και πόσο γρήγορα ο καθένας τους στο μεγάλο κεφάλαιο από τα κονδύλια που προορίζονται ακριβώς γι' αυτό, με ...ολίγη από «μικρομεσαίους», αλλά μόνο εκείνους που είναι «καινοτόμοι», «εξωστρεφείς» και «βιώσιμοι» στη βάση των κριτηρίων της ΕΕ, τα βάσανα του κόσμου δεν έχουν τελειωμό.

«Στένεμα» για τους εργαζόμενους και ανεργία. Εξευτελιστικές συντάξεις που μετατρέπουν σε ζητούμενο ακόμη και την επιβίωση. Ολόκληρες οικογένειες να μην έχουν κανέναν πόρο και να χρωστάνε παντού. Μικρομάγαζα και βιοτεχνίες, που μεγάλωσαν γενιές, να κλείνουν, με τους ιδιοκτήτες τους να αισθάνονται και άχρηστοι. Η αγροτιά να ξεκληρίζεται και να αναζητά διέξοδο στα νέα αδιέξοδα της «πράσινης» οικονομίας, που κι αυτή για τους μεγάλους είναι. Τα παιδιά να καταδικάζονται στην αγραμματοσύνη και στη δουλειά χωρίς δικαιώματα. Οι άρρωστοι να συνωστίζονται σε ένα σύστημα Υγείας που θα τους «ξεβράζει» όλο και περισσότερο εάν δεν έχουν να πληρώσουν.

Γι' αυτά δε μαλώνουν. «Θίγονται» μόνο αν καθυστερήσει να μπει στις τσέπες των αφεντικών κανένα εκατομμύριο ευρώ.

Αλλά είναι μια καλή ευκαιρία για όσους ακούν και βλέπουν αυτά τα χάλια, να κατέβουν στις 23 του Φλεβάρη στο δρόμο με τις δυνάμεις του λαϊκού μετώπου και να δηλώσουν τη δική τους οργή για τα δικά τους συμφέροντα.