Με εντατικούς ρυθμούς προχωρά η συγκυβέρνηση το σχέδιό της για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων της χώρας προσφέροντας ακόμη ένα πεδίο κερδοφορίας στους κατασκευαστικούς ομίλους, τις αεροπορικές εταιρείες και τις εταιρείες διαχείρισης αεροδρομίων, σε βάρος των συμφερόντων του εργαζόμενου λαού, βάζοντας σε κίνδυνο ταυτόχρονα την εθνική ασφάλεια, παρά τα όσα εκ του αντιθέτου υποστηρίζει. Τις τελευταίες μέρες το αρμόδιο υπουργείο Υποδομών, έχει ανακοινώσει ότι το αμέσως επόμενο διάστημα θα ξεκινήσουν οι πρώτοι «πλειστηριασμοί» για τη μακρά μίσθωση των πιο εμπορικών περιφερειακών αεροδρομίων, ενώ όσα έχουν χαμηλή επιβατική κίνηση περνούν υπό τη διαχείριση νέας ανώνυμης εταιρείας που συστάθηκε με σκοπό μεσοπρόθεσμα να πουληθεί κι αυτή, «πακέτο» με τα αεροδρόμια που έχει στο χαρτοφυλάκιό της.

Παράλληλα, προχωρούν και άλλες αρνητικές ρυθμίσεις όπως η αλλαγή ρόλου της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας και η κατάργηση αρκετών τμημάτων και διευθύνσεών της, αλλά και μέτρα «διευκόλυνσης» των αεροπορικών εταιρειών, όπως η μείωση των τελών -σε περίοδο δυσβάσταχτων φόρων για τα λαϊκά στρώματα- που καταβάλλουν για τη χρήση των εγχώριων αεροδρομίων. Φυσικό και αναμενόμενο οι εκπρόσωποι της «Διεθνούς Ενωσης Αερομεταφορών» να εκφράζουν την ικανοποίησή τους για τα παραπάνω, μιας και ούτε καν φραστικές υποσχέσεις ότι θα διατηρήσουν δρομολόγια στα ελληνικά αεροδρόμια, ή ότι η μείωση των τελών θα «περάσει» έστω και σε ένα μικρό μέρος της, στις τιμές των εσωτερικών εισιτηρίων, δεν παρέχουν για «τα μάτια του κόσμου». Ας μην ξεχνάμε ότι παρά τα όσα διαφορετικά υποστηρίζουν οι σχετικές διαφημίσεις, οι τιμές τους για μια τεράστια μερίδα του πληθυσμού είναι «απλησίαστες». Να πούμε βέβαια ότι όλα τα παραπάνω, υποτίθεται, γίνονται σε επικοινωνία με την πολεμική αεροπορία, η οποία χρησιμοποιεί κάποια από τα αεροδρόμια που θα παραχωρηθούν...

Φυσικά, το «Ελ. Βενιζέλος» δε θα μπορούσε να μείνει έξω από τη «λίστα για τα ψώνια» διεθνών μονοπωλιακών ομίλων, αφού ακόμη και τη χρονιά που πέρασε, με μειωμένη επιβατική κίνηση, εξυπηρέτησε τη διακίνηση πάνω από 12 εκατομμυρίων επιβατών και δεκάδων χιλιάδων τόνων εμπορευμάτων. Το ελληνικό δημόσιο μέχρι πρόσφατα κατείχε το 55% των μετοχών του διεθνούς αερολιμένα, η -ισπανικών πλέον- συμφερόντων «Hochtief» («Χόχτιφ») μέσω δύο διαφορετικών επιχειρηματικών σχημάτων το 40% και το υπόλοιπο 5% κατέχουν διαφορετικά μέλη της οικογένειας Κοπελούζου. Πλέον το ποσοστό που ορίζεται ως καθαρή συμμετοχή του δημοσίου είναι 25%, καθώς το υπόλοιπο 30% πέρασε στο χαρτοφυλάκιο του ταμείου αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) και οδεύει ταχέως, όχι απλά για «μίσθωση μακράς διαρκείας», αλλά προς πώληση.

Ηδη ο υπουργός Οικονομικών φέρεται να έχει συναντηθεί με εκπροσώπους κινέζικων επιχειρηματικών ομίλων διαχείρισης αεροδρομίων, οι οποίοι εκφράζουν το ενδιαφέρον τους για την απόκτηση αυτού του ποσοστού, ενώ και η «Hochtief» μέσω διαρροών από τις 22 Φλεβάρη έχει εκφράσει την επιθυμία της να πουλήσει συμμετοχές της σε αεροδρόμια. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι από την έναρξη της λειτουργίας του το «Ελ. Βενιζέλος» έχει προσφέρει στον κρατικό προϋπολογισμό, μόνο από μερίσματα, πάνω από 750 εκατ. ευρώ, ενώ οι μισοί και πλέον επισκέπτες του προέρχονται από το εξωτερικό. Πολλά ακόμη μπορούν να ειπωθούν για την πολιτική της συγκυβέρνησης στον τομέα των αεροδρομίων και των αερομεταφορών γενικά, όμως επί του παρόντος θέλουμε να πούμε ετούτο: Η προέλευση των επιχειρηματικών σχημάτων στα οποία τελικά θα καταλήξουν τα ελληνικά αεροδρόμια, μόνο απλή υπόθεση «οικονομικού τιμήματος» δεν είναι, καθώς σχετίζεται άμεσα με το κουβάρι των μονοπωλιακών ανταγωνισμών για τα μερίδια στις υπό ιδιωτικοποίηση επιχειρήσεις σε βάρος του λαού. Να γιατί λέμε ότι και οι μεταφορές και τα αεροδρόμια πρέπει να γίνουν λαϊκή ιδιοκτησία.