Πολύ ακριβά θα πληρώσουν φέτος οι ροδακινοπαραγωγοί τα δεινά της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου (ΠΟΕ) και της ΝΑΤΟικής επίθεσης στη Γιουγκοσλαβία. Μπορεί αυτή τη φορά να γλίτωσαν από τους ανοιξιάτικους παγετούς που τα δύο προηγούμενα χρόνια "ρήμαξαν" την παραγωγή ροδακίνων και νεκταρινιών, αλλά και τώρα που η παραγωγή είναι πολύ καλή, δε γλιτώνουν πάλι τη δραματική μείωση του εισοδήματός τους.

Η φετινή παραγωγή θα είναι υπερδιπλάσια σε σχέση με πέρσι, εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει το 1.000.000 τόνους (650.000 τόνοι συμπύρηνα ροδάκινα, 280.000 επιτραπέζια και 130.000 νεκταρίνια). Και το γεγονός ότι η φετινή παραγωγή είναι καλή, αντί να αποτελεί χαρά, τείνει να μεταβληθεί σε εφιάλτη για τους παραγωγούς. Κι αυτό εξαιτίας του καταστροφικού κανονισμού της ΕΕ για τα οπωροκηπευτικά, των αρνητικών επιπτώσεων του ΠΟΕ (πρώην ΓΚΑΤΤ) (με τη μείωση των εξαγωγικών επιδοτήσεων και του όγκου επιδοτούμενων εξαγωγών) και επιπλέον του βρώμικου πολέμου του ΝΑΤΟ, (που στέκεται εμπόδιο στη μεταφορά). Ετσι, το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής δε θα μπορεί ούτε να εξαχθεί, ούτε να οδηγηθεί στην απόσυρση. Η κατάσταση αυτή θα έχει ως αποτέλεσμα οι παραγωγοί να εισπράξουν εξευτελιστικές τιμές από εμπόρους και βιομηχάνους για τις ποσότητες που θα καταφέρουν να πουλήσουν και ακόμα πιο εξευτελιστικές τιμές για τις λίγες ποσότητες που θα αποσυρθούν (το 40% των εμπορεύσιμων ποσοτήτων), ενώ εκατοντάδες χιλιάδες τόνοι (υπολογίζεται γύρω στους 300.000 τόνους) θα μείνουν και θα σαπίσουν στα χωράφια.

Το αδιέξοδο που δημιουργείται για τους παραγωγούς ροδακίνων και νεκταρινιών, το υπουργείο Γεωργίας επιχειρεί να το αποκρύψει και να δημιουργήσει ψεύτικες ελπίδες, με την ανακοίνωση κάποιων ημίμετρων - κοροϊδία. Στην κατεύθυνση αυτή, το υπουργείο Γεωργίας ανακοίνωσε χτες ότι δόθηκε εντολή να προχωρήσει η διαδικασία προβολής του ελληνικού ροδάκινου. Απέφυγε όμως να ανακοινώσει πώς και πότε θα γίνει αυτό και τι κονδύλια θα δοθούν. Σχετικά με το παραπάνω, πρέπει να σημειωθεί ότι παρόμοιες "εξαγγελίες" έγιναν και για τα εσπεριδοειδή, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα και κανένα όφελος για τους παραγωγούς. Επίσης ανακοινώθηκε ότι ζητήθηκε από την ΕΕ να ισχύσει η επιδότηση των μεταφορικών λόγω του πολέμου στη Γιουγκοσλαβία, όπως έγινε και το 1992. Ομως ακόμα και αν γίνει αυτό, δεν πρόκειται ν' αλλάξει η κατάσταση προς το καλύτερο για τους παραγωγούς και για τις εξαγωγές αγροτικών προϊόντων. Αλλωστε αυτό καταμαρτυρούν και τα επίσημα κυβερνητικά στοιχεία που αναφέρουν ότι στο διάστημα 1992 - 1996 οι εξαγωγές οπωροκηπευτικών μειώθηκαν κατά 70.000 τόνους ετησίως σε σύγκριση με το διάστημα 1987 - 1991, ενώ για φέτος η μείωση θα είναι ακόμα μεγαλύτερη.

Το υπουργείο Γεωργίας στο πλαίσιο δημιουργίας εντυπώσεων, ανακοίνωσε ως μέτρο (!) ότι επίκειται κατάθεση νόμου για τη δημιουργία δύο διεπαγγελματικών οργανώσεων στο ροδάκινο (μια για τα επιτραπέζια και μια για συμπύρηνα). Ομως και γι' αυτό είναι γνωστό, ότι οι παραγωγοί δε θα έχουν κανένα όφελος, αφού είναι φανερό ότι οι διεπαγγελματικές οργανώσεις στήνονται για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των εμπόρων - βιομηχάνων. Επίσης ανακοινώθηκε ένα ακόμα "μέτρο" - κοροϊδία: Οτι το υπουργείο Γεωργίας θα ζητήσει από την αρμόδια διαχειριστική επιτροπή της ΕΕ να αυξήσει το ποσοστό απόσυρσης. Ομως και να γίνει δεκτό αυτό - που δεν πρόκειται να γίνει - πάλι δε λύνεται το πρόβλημα και η "κίνηση" αυτή εντάσσεται καθαρά στην επιχείρηση δημιουργίας ψεύτικων ελπίδων στους ροδακινοπαραγωγούς. Τέλος, το υπουργείο Γεωργίας ανακοίνωσε για το "θεαθήναι", ότι επίκειται συνεργασία με τα άλλα συναρμόδια υπουργεία, προκειμένου να εξασφαλιστούν περισσότερες άδειες διέλευσης από την Αυστρία, να εξασφαλιστεί ικανός αριθμός φορτηγών ψυγείων από τρίτες χώρες και να δίνεται προτεραιότητα στα φορτηγά - ψυγεία στα οχηματαγωγά πλοία.

Η καλοστημένη παράσταση, που δόθηκε στην Ουάσιγκτον για τα πενήντα χρόνια του ΝΑΤΟ με οικοδεσπότη τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, μια παραλλαγή για τη Μις Αμερική ή τη Μις Κόσμος, και ακόμα περισσότερο σαν ημέρα απόδοσης των Οσκαρ, παρά την γκλαμουριά - για να χρησιμοποιήσω με χυδαίο τρόπο τη μαγική απάτη, όπως μεταφράζεται η αγγλική λέξη "glamour" - προξένησε αλγεινή εντύπωση σε όσους δε θαμπώνονται από τα αυτοκρατορικά χρώματα και τα φώτα των πολυελαίων.

Ωστόσο, παρατηρήθηκε μια έλλειψη, εκτός αν μου διέφυγε από τη μικρή οθόνη, που μ' εντυπωσίασε περισσότερο.

Αυτοί που έκαναν τη χειραψία, που έπαιρναν ένα αόρατο Οσκαρ, που διαφαινόταν όμως στο χαμόγελο του Προέδρου της παράστασης, δεν έκαναν ένα βήμα μπροστά να ευχαριστήσουν και να αναγγείλουν τις βιομηχανίες, τα χρηματιστήρια, τις τραπεζικές ομάδες, τις οργανώσεις -κρατικές και παρακρατικές- και διάφορες εταιρίες, στις οποίες χρωστάνε το ανέβασμά τους στη σκηνή.

Κι αυτό επειδή έχει γίνει ρουτίνα οι βραβευόμενοι, μόλις πάρουν το Οσκαρ στα χέρια τους, να ευχαριστούν δημόσια όσους τους βοήθησαν στην εκτέλεση του έργου τους, ώστε να τους αποδοθεί το αγαλματίδιο. Εξάλλου το Οσκαρ σημαίνει και λεφτά, πολλά λεφτά...

Κατά τ' αμερικανικά δεδομένα ευχαριστούν τους γονείς τους, το σύντροφο της ζωής τους, τους συνεργάτες τους ή όποιους άλλους.

Ομως, αν σκεφθούμε ψυχρά πρέπει, αντί της κοροϊδίας, να τους αναγνωρίσουμε την ειλικρίνεια που δείχνουν για την ευγνωμοσύνη που εκφράζουν γι' αυτούς που τους βοήθησαν στην πραγματοποίηση της συγκεκριμένης επιτυχίας, για την οποία παίρνουν και το Οσκαρ.

Στην εκδήλωση των 50χρονων του ΝΑΤΟ όλοι οι πρωθυπουργοί - μέλη του αποδείχτηκαν, το λιγότερο, αγνώμονες, αφού κανένας δε μίλησε γι' αυτούς που τους στηρίζουν.

Εκτός αν η χειραψία με τον πλανητάρχη τα υπονοούσε όλα.

Και πραγματικά βρέθηκα σε δίλημμα, αφού δεν μπορούσα ν' αποφασίσω ποια παράγραφο μικρή ή μεγάλη να μεταφέρω σ' αυτή τη στήλη. Τόσες πολλές είναι αυτές που ταιριάζουν στη σημερινή κατάσταση.

Από μια συνάντηση στις 10 Φλεβάρη 1948 στο Κρεμλίνο, ανάμεσα σε διάφορους αξιωματούχους, ο Στάλιν λέει:

"Η Αλβανία ακόμα δεν έγινε δεκτή στον ΟΗΕ, οι Αγγλοι και οι Αμερικανοί δεν την αναγνωρίζουν".

Τι να σχολιάσω περισσότερο, τη θέση της Αλβανίας ή του ΟΗΕ στο πρόσφατο παρελθόν και σήμερα; Αλλά μήπως όλοι μας δεν ξέρουμε;

Στην ίδια συνάντηση ο ίδιος λέει:

"Οι Αμερικανοί και οι Αγγλοι ενδιαφέρονται πολύ για τη Μεσόγειο. Θέλουν να έχουν βάσεις στην Ελλάδα και θα χρησιμοποιήσουν κάθε μέσο για να διατηρήσουν εκεί μια κυβέρνηση που να τους υπακούει. Αυτό είναι ένα μεγάλο διεθνές ζήτημα...".

Ψάχνω τις αράδες του ημερολογίου, έχω τη θέση τους στις σελίδες οπτικά μέσα στο μυαλό μου. Και τις βρίσκω.

Είναι από την ίδια καταγραφή, στο ίδιο ημερολόγιο και χρωστάω χάρη πρώτα στον Δημητρόφ και μετά στη μεταφράστρια δημοσιογράφο Κωνσταντίνα Κούτρα και στον εκδοτικό οίκο και όσους βοήθησαν σ' αυτή την έκδοση - και τους αναφέρω χωρίς να πάρω κανένα Οσκαρ - που πλούτισε τις γνώσεις μου.

Η ερώτησή μου βρίσκεται στις πρώτες γραμμές.

Ιωάννα ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ