Γρηγοριάδης Κώστας |
****
Μένουν όμως τα αντικομμουνιστικά στις TV και στ' άλλα ΜΜΕ...
****
Οχι μόνο για να μη διακρίνει ο τηλέπαθος το πραγματικό τείχος της φτώχειας, της ανεργίας, της ανασφάλειας κ.ά. αλλά και για να του κόβουν τη θέα από τη δυνατότητα να τα ξεπεράσει...
****
Φινλανδός μισθοφόρος στο Αφγανιστάν (ΜΕΓΚΑ): Ηθελα λίγη περιπέτεια και να γνωρίσω τον κόσμο...
****
Δεν φταίει αυτός... Αυτοί που τον παραμύθιασαν και τον κατασκεύασαν να βλέπει τα ιμπεριαλιστικά εγκλήματα σαν «λίγη περιπέτεια» ...
****
Με την ευκαιρία, τούτες τις ώρες η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να διπλασιάσει τους Ελληνες στρατιώτες στο Αφγανιστάν...
****
Ο τηλέπαθος (ο ξυπνητός) θα θυμάται πως ήταν πάλι κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ , που αποφάσισε να συμμετάσχει στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα, που συνέχισε η κυβέρνηση της ΝΔ και τώρα παραδίδει πάλι στο ΠΑΣΟΚ...
****
Σκυταλοδρομία συνέχισης της στρατηγικής των μονοπωλίων...
****
Γ. Παπακωνσταντίνου (ΠΑΣΟΚ): Το ασφαλιστικό δεν κλείνει ποτέ...
****
Αλλη σκυταλοδρομία εδώ: Νόμος Σιούφα (ΝΔ), Νόμος Ρέππα (ΠΑΣΟΚ), Νόμος Πετραλιά (ΝΔ) και τώρα ανάλογα Νόμος Λοβέρδου ή Παπακωνσταντίνου (ΠΑΣΟΚ)...
****
Κάθε φορά και χειρότερα για τον τηλέπαθο...
****
Για όσο τους ανέχεται...
****
TV: Μάχη εντυπώσεων για την ηγεσία της ΝΔ...
****
Δηλαδή τι περιμένατε;;; Μάχη ουσίας;;;
Ο Νοέμβρης της ψυχής μας δεν έχει σύνορα, δεν μπαίνει στο μικροσκόπιο των αναλύσεων και της κριτικής. Δεν έχει αρχή, δεν έχει τέλος, δε διασχίζει νεφελώματα στα βάθη των οριζόντων. Δεν είναι άυλος και μετέωρος, δεν προέρχεται από παρθενογένεση.
Είναι δικός μας, κατά δικός μας, φτιαγμένος από χρυσάφι με οράματα και ιδανικά.
Είναι ο Νοέμβρης της μεγάλης γένεσης της Επανάστασης και της δημιουργίας. Από τις αετοφωλιές του Γοργοπόταμου, στα κάγκελα του Πολυτεχνείου. Από τα ερημικά στενοσόκακα, τις παράγκες της προσφυγιάς και τα συνθήματα στους τοίχους, εκεί που πρωτοσήκωσε ανάστημα το τιμημένο ΚΚΕ, μέχρι το μεγαλείο της Εθνικής μας Αντίστασης. Είναι ο δικός σου Νοέμβρης και μη σκιάζεσαι.
Μη φοβάσαι, σύντροφε, στοχάσου το δυναμισμό της ανυψωμένης σου γροθιάς, της ανοιχτής σου αγκάλης, των σφιγμένων σου χεριών, της δυνατής φωνής σου. Τα φουσκωμένα μπράτσα και τις άγριες μουτσούνες των σπιούνων - μη φοβάσαι - αυτούς που σε φοβούνται, 91 χρόνια και η σπορά είναι γερή, στη θέση του ζευγά, άλλος ζευγάς, στου θεριστή άλλος θεριστής και του τρυγητή άλλος τρυγητής.
Τη βροχή και το χαλάζι. Στα χέρια σου τα ηνία της ζωής και του αγώνα. Το αλάτι της Γης, το ψωμί, το κρασί, το γάλα και το μέλι. Εμείς της Γης οι κολασμένοι..!