Η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται για το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, σε συνδυασμό με την ΚΑΠ της ΕΕ, οδηγούν τη μικρομεσαία αγροτιά σε ολοκληρωτική καταστροφή. Το εισόδημα των αγροτοκτηνοτρόφων έχει συρρικνωθεί λόγω των χαμηλών τιμών παραγωγού στα αγροτικά προϊόντα, του υπέρογκου και διαρκώς αυξανόμενου κόστους παραγωγής, των δραστικών περικοπών στις επιδοτήσεις και των σημαντικών ζημιών στην αγροτική παραγωγή και το αγροτικό κεφάλαιο.

Κι ενώ το αγροτικό εισόδημα μειώνεται, το κόστος ζωής στην ύπαιθρο διογκώνεται. Η ακρίβεια στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, αλλά και στους λογαριασμούς του ρεύματος, του νερού, του τηλεφώνου, στα εισιτήρια μεταφοράς και στα διόδια, όπως και στα αγροτικά μέσα και εφόδια καλπάζει με την αύξηση του ΦΠΑ στο 23%. Από κοντά έρχονται απανωτά βαριά χαράτσια που επιβάλλουν κυβέρνηση - τρόικα. Χαράτσια όπως: Οι τεράστιες αυξήσεις στα ασφάλιστρα του ΕΛΓΑ και στις εισφορές του ΟΓΑ, το τέλος για τα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ, η έκτακτη εισφορά για το εισόδημα που, μετά τη μείωση του αφορολόγητου στα 5.000 ευρώ, την πληρώνουν και πολλοί αγρότες, η «τακτοποίηση» των «αυθαιρέτων», στα οποία περιλαμβάνονται και τα πλινθόσπιτα της δεκαετίας του '60 που κατοικούνται από πάμφτωχους γριές και γέροντες συνταξιούχους του ΟΓΑ, η εξίσωση πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης, τα δημοτικά τέλη για το νερό, φωτισμό, καθαριότητα που επιβάλλουν και στα χωριά οι «Καλλικρατικοί» δήμοι, το πρόστιμο για την ανανέωση των αδειών στις γεωτρήσεις, το κόστος για την ηλεκτρονική σήμανση των ζώων. Κι από την αρχή του νέου χρόνου έρχονται κι άλλα, όπως η νέα αύξηση στην τιμή του ηλεκτρικού ρεύματος, η μείωση της σύνταξης του ΟΓΑ κ.ά.

Η απάντηση σε όλα αυτά πρέπει να είναι η οργάνωση και η ανάπτυξη νέων αγώνων της μικρομεσαίας αγροτιάς, μέσα από τις γραμμές της ΠΑΣΥ, ακόμα πιο μαζικών, πιο μαχητικών, πιο αποφασιστικών, σε συντονισμό με τους συμμάχους εργατοϋπάλληλους, μικρομεσαίους επαγγελματοβιοτέχνες, νέους και γυναίκες των λαϊκών οικογενειών.

«Μην τους βγάζετε σε πρόωρη συνταξιοδότηση - Απολύστε τους!». Αυτή είναι στην πραγματικότητα η πρόταση της Δημοκρατικής Συμμαχίας για την αντιμετώπιση του ελλείμματος αλλά και τη «διάσωση» των Ταμείων. Με αφορμή την εκτίμηση που έκανε ο υπουργός Εργασίας στη Βουλή, ότι δηλαδή μέχρι το 2014 τα Ταμεία θα πρέπει να εξασφαλίσουν 3,25 δισ. ευρώ για καταβολές συντάξεων σε 200.000 νέους συνταξιούχους, ο εκπρόσωπος του κόμματος της Ντ. Μπακογιάννη ζήτησε από την κυβέρνηση «να θέσει επιτέλους τέλος στο σκάνδαλο των προνομιακών πρόωρων συνταξιοδοτήσεων» στο δημόσιο τομέα, γιατί, όπως σημειώνει με νόημα, «είναι αδιανόητο να βγάζουμε ανθρώπους στη σύνταξη όταν δεν έχουμε να τους πληρώσουμε και να διακινδυνεύουμε έτσι την πλήρη οικονομική καταστροφή της χώρας». Με δεδομένο ότι η Ντ. Μπακογιάννη έχει ταχθεί υπέρ της δραστικής μείωσης των δημόσιων δαπανών, της κατάργησης δημόσιων φορέων και φυσικά του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων, η λύση που, εμμέσως πλην σαφώς, προτείνει δεν είναι να μη συνταξιοδοτηθούν πρόωρα οι εργαζόμενοι και να παραμείνουν στη δουλειά, αλλά να απολυθούν επειδή «δεν μπορεί το κράτος να τους πληρώνει»! Φυσικά, η πρόταση αυτή δεν εκπλήσσει αφού ταιριάζει γάντι με τη φυσιογνωμία και το ρόλο του αντιδραστικού μορφώματος της ΔΗΣΥ.