Σε ολοκληρωτική επίθεση κατά των εργαζομένων προχωρά η εργοδοσία, αξιοποιώντας το σύνολο των αντεργατικών νόμων που έχουν θεσπίσει οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αλλά και το «μαύρο μέτωπο» της συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΛΑ.Ο.Σ. και τρόικας. Στο στόχαστρο της εργοδοσίας έχουν μπει κατά κύριο λόγο οι Συλλογικές Συμβάσεις των εργαζομένων, αφού, χτυπώντας αυτές, χτυπάνε πολλαπλά τις εργατικές κατακτήσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, οι «Ενώσεις Προσώπων» αναδεικνύονται ιδιαίτερα χρήσιμα εργαλεία για την εργοδοσία. Τις στήνει για να επιβάλει τις επιχειρησιακές συμβάσεις. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα συμβαίνουν στον όμιλο γαλακτοβιομηχανίας «Αφοι Σαράντη» (εταιρείες ΟΛΥΜΠΟΣ, ΤΥΡΑΣ, ΡΟΔΟΠΗ), που αποκάλυψε χτες ο «Ρ», όπου, με μια φτιαγμένη από στελέχη της εταιρείας «Ενωση Προσώπων», ουσιαστικά δηλαδή από την ίδια την εταιρεία, υπογράφει επιχειρησιακή σύμβαση που προβλέπει μείωση μισθών από 10% έως 40%, κατάργηση 8ωρου και χτύπημα των ασφαλιστικών δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν χαρακτηριστικό το «Πρακτικό Διαβουλεύσεων» μεταξύ εργοδοσίας και «Ενωσης Προσώπων», αφού οι υπογραφές έχουν ήδη πέσει σε μια «λευκή κόλλα», πριν γίνει οποιαδήποτε «διαβούλευση», που είναι ενδεικτικό πως οι εργοδότες γενικά προχωράνε στην κατάργηση των κλαδικών συμβάσεων. «Μνημείο» υποταγής των εργαζομένων στις απαιτήσεις της εργοδοσίας αποτελεί το κείμενο της «Ιδρυτικής Πράξης» της «Ενωσης Προσώπων», όπου και αναφέρεται πως ένας απ' τους σκοπούς της ίδρυσής της είναι η ...«προάσπιση της δημοκρατίας και της ειρήνης στις εργασιακές σχέσεις». Ταυτόχρονα, προκειμένου να αιτιολογήσει την αποστολή της ως εργαλείο σφαγιασμού των κατακτήσεων των εργαζομένων, η «Ενωση» χρησιμοποιεί αυτούσια τα επιχειρήματα της εργοδοσίας. Ετσι, ζητά τη νέα άθλια επιχειρησιακή σύμβαση «σε μια προσπάθεια προσαρμογής της εταιρείας στις συνθήκες της αγοράς».

Οι παραπάνω εξελίξεις δεν αφορούν μόνο τους εργάτες του ομίλου «Αφοι Σαράντη», ούτε καν μόνο τους εργάτες του κλάδου του γάλακτος, των τροφίμων και των ποτών, αλλά το σύνολο των εργαζομένων. Περιπτώσεις όπως η παραπάνω αναμένεται να γενικευτούν. Αλλωστε, είναι διακηρυγμένος στόχος της εργοδοσίας να χτυπήσει ακριβώς αυτά τα τρία σημεία: Πρώτον, να μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων, μέσα απ' το τσάκισμα των κλαδικών συμβάσεων. Δεύτερον, να χτυπήσει το 8ωρο, προωθώντας τη συνολική διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου. Τρίτον, να μειώσει τις ασφαλιστικές της εισφορές, με δραματικές συνέπειες για την ίδια την ασφάλιση και τη συνταξιοδότηση των εργαζομένων. Επιπρόσθετα, μέσα απ' αυτές τις Ενώσεις, η εργοδοσία επιδιώκει ν' αποκόψει τους εργάτες απ' τα κλαδικά τους συνδικάτα, να εμποδίσει τη συσπείρωσή τους σε κλαδικό επίπεδο, που είναι βασική μορφή συνδικαλιστικής οργάνωσης για ν' αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η εργοδοτική επιθετικότητα.

Απέναντι σε αυτή τη συνδυασμένη και στοχευμένη επίθεση, οι εργαζόμενοι δεν έχουν άλλο δρόμο πέρα απ' την ολόπλευρη αξιοποίηση των δικών τους όπλων. Η συσπείρωση και η ενότητα των εργαζομένων σε ταξική κατεύθυνση, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, είναι απαραίτητος όρος για να απαντηθεί η ένταση της εργοδοτικής επιθετικότητας. Η εργοδοσία δεν πρόκειται να σταματήσει. Είναι αδίστακτη, προκειμένου να διασφαλίσει τα κέρδη της. Γι' αυτό και είναι απαραίτητο οι εργάτες, να οργανωθούν, να γυρίσουν την πλάτη στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, να παραμερίσουν τις δημιουργημένες απ' την εργοδοσία «Ενώσεις Προσώπων» και να αγωνιστούν για την ίδια τους τη ζωή με τα συνδικάτα που παλεύουν κόντρα στο σύνολο της πολιτικής του κεφαλαίου.