ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Τρίτη 5 Ιούνη 2007
Σελ. /48
Υποκρισία με το περιβάλλον

Γρηγοριάδης Κώστας

«...η παραλία, οι ακτές, το περιβάλλον δεν είναι ένα φιλέτο για εμπορικές χρήσεις. Είναι ένα κοινωνικό αγαθό».

Από χτεσινή συνέντευξη της υπερνομάρχη Αττικής κας Φ. Γεννηματά.

Αν δεν κάνουμε λάθος, η κυρία υπερνομάρχης δεν είναι αυτή που προωθεί την παράδοση του περιβάλλοντος ελεύθερου χώρου της πρώην σχολής Ευελπίδων σε επιχειρηματίες; Δεν είναι αυτή που από κοινού με τον εκάστοτε δήμαρχο Αθήνας δε βρήκαν να πουν το παραμικρό για την παράνομη δόμηση - τσιμεντοποίηση στο Πεδίον του Αρεως από τον «Πανελλήνιο», συμφερόντων Κυριακού; Κατά τα άλλα, περισσεύουν τα λόγια στην παράδοση του περιβάλλοντος στους επιχειρηματίες.

Μήπως η κα Γεννηματά, κατά την περίοδο διακυβέρνησης της χώρας από το ΠΑΣΟΚ, είχε ακούσει τίποτα για την «αμαρτωλή» Εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων (ΕΤΑ); Τι έκανε η ΕΤΑ επί ΠΑΣΟΚ και της δώσανε το προσωνύμιο της αμαρτωλής; Τι, τέλος πάντων, ήταν η «ΕΤΑ», Μαγδαληνή; ΄Η μήπως ξεπουλούσε τα τουριστικά ακίνητα;

Επιμύθιο: ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είναι οι νεκροθάφτες του περιβάλλοντος, οι πολιτικοί μεσάζοντες των επιχειρηματιών. Και αυτή είναι η βάση, το πρώτο άρθρο για να καταλάβουμε τι συμβαίνει σήμερα με το περιβάλλον και την άγρια λεηλασία του...

Προεκλογικοί έλεγχοι και κερδοσκοπία

Απολογιστικά στοιχεία, σχετικά με τους ελέγχους που διενήργησαν οι υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Εμπορίου στο πρώτο τετράμηνο του χρόνου, έδωσε στη δημοσιότητα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης. Κάνει λόγο για αύξηση του αριθμού των ελέγχων σε σύγκριση με το αντίστοιχο τετράμηνο του 2006, που έφτασαν φέτος τις 34.569, ενώ διαπιστώθηκαν 685 παραβάσεις. Τέτοιους... απολογισμούς θα βλέπουμε συχνά από δω και πέρα μπροστά στην κυβερνητική προεκλογική πρεμούρα να εξωραΐσει την πολιτική της. Την πολιτική δηλαδή του «ανταγωνισμού» και της «ελεύθερης αγοράς», που σημαίνει πλήρης ασυδοσία των κάθε λογής κερδοσκόπων σε βάρος των συμφερόντων των εργαζομένων. Για τους εργαζόμενους, όμως, δεν μπορεί παρά να είναι ξεκάθαρο ότι «ελεύθερη αγορά» και «ενίσχυση του ανταγωνισμού», που με κάθε ευκαιρία υπογραμμίζει η κυβέρνηση ότι είναι στο επίκεντρο της πολιτικής της, δεν είναι δυνατόν να έχουν χώρο για πραγματική και ουσιαστική προστασία των συμφερόντων τους. Αλλωστε αυτό αποδεικνύεται ακόμα και για τον πιο καλοπροαίρετο που δεν αμφισβητεί κυβερνητικά στοιχεία, όπως τα παραπάνω: Οι έλεγχοι... έλεγχοι και η κερδοσκοπία... κερδοσκοπία

Εμπορεύονται ακόμα και την... αυτοκτονία

Γραμμή παρέμβασης για... την αυτοκτονία, με το σχετικό τηλέφωνο επικοινωνίας και τη χρέωση ανά λεπτό της τηλεφωνικής επαφής διαφημίζουν τα ραδιόφωνα. Η γραμμή λειτουργεί με πρωτοβουλία κάποιας ΜΚΟ (Μη Κυβερνητική Οργάνωση) και τη στήριξη του υπουργείου Υγείας.

Ολοένα και περισσότερες υπηρεσίες κοινωνικής στήριξης και υγείας περνούν στην αρμοδιότητα διαφόρων ΜΚΟ, οι οποίες αποτελούν «όχημα» για την παραπέρα εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Πρόνοιας. Και μάλιστα καλλιεργώντας κοινωνικό προφίλ για όλες τις σχετικές επιχειρήσεις και... καταξιώνοντάς τες στην κοινή γνώμη. Το ότι, βέβαια, κάτι τέτοιο το στηρίζει το υπουργείο Υγείας δεν προκαλεί έκπληξη, αφού η οριστική «εξαφάνιση» του κράτους από τους τομείς της Πρόνοιας και της Υγείας αποτελεί επίσημη πολιτική της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ.

Τέτοια είναι η λύσσα του κέρδους που καλλιεργεί ο καπιταλισμός, που έχει ως αποτέλεσμα να βγαίνει στο παζάρι ακόμα κι η απελπισία. Γιατί κάποιος που αντιμετωπίζει τέτοιο σοβαρό πρόβλημα, έχει ανάγκη ολοκληρωμένης στήριξης από οργανωμένες δομές, ενταγμένες σε ένα σύστημα δωρεάν κοινωνικής πολιτικής και όχι σε τηλεφωνικές γραμμές απελπισίας...


Φοβού τους διαψεύδοντες...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ θέμα για άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, δηλώνει ο Ευάγγελος Αντώναρος, ενώ η κυβέρνηση «διαρρηγνύει τα ιμάτιά της», όταν ακούει φήμες για μείωση συντάξεων ή αύξηση ορίων ηλικίας στο Ασφαλιστικό.

Δυο πράγματα μπορεί να ισχύουν: ΄Η οι Ελληνες είναι πολύ καχύποπτοι και κακοπροαίρετοι ή όντως έχουν δίκιο να φοβούνται αυτά που ετοιμάζονται στα υπουργεία και στις κάθε λογής «επιτροπές διαλόγου».

Οταν όμως γνωρίζεις ποια είναι η άποψη του ΟΟΣΑ και της ΕΕ γι' αυτά τα θέματα κι όταν επίσης γνωρίζεις την επιμέλεια με την οποία προωθούν αυτές τις κατευθύνσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, έχεις κάθε λόγο να ανησυχείς.

Αλλωστε, τα κόμματα που διεκδικούν τη διακυβέρνηση της χώρας είναι η ΝΔ, που κατάργησε τα δικαιώματα των νεοπροσλαμβανόμενων στον ΟΤΕ, και το ΠΑΣΟΚ, που προσπάθησε να περάσει το νομοσχέδιο Γιαννίτση.

Κι έχουν αποδείξει και οι δυο πως σε τέτοια θέματα ξέρουν και να διαλέγονται και να συμφωνούν και να συναινούν.

ΝΑ ΚΑΛΥΤΕΡΕΨΕΙ η συμπεριφορά των οδηγών ευελπιστούν - όπως λένε - Πολύδωρας και Λιάπης με την εφαρμογή του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Αυτού που το χαμηλότερο πρόστιμο που προβλέπει είναι μεγαλύτερο από ένα μισθό νεοπροσλαμβανόμενου.

Ομως όλοι έχουμε καταλάβει πως αν ευελπιστούν σε κάτι είναι στο ...να γεμίσουν τα ταμεία του Αλογοσκούφη. Φαίνεται πως ούτε οι έμμεσοι φόροι, ούτε τα χαράτσια κάθε είδους τούς φτάνουν.

Το μόνο που κάνουν είναι να μετατρέψουν τους τροχονόμους σε φοροεισπράκτορες και είναι θέμα χρόνου το πότε θα θεσμοθετήσουν και μπόνους για τις εισπράξεις.

Γιατί είναι σαφές ότι αν τους ενδιέφερε η οδική συμπεριφορά και η ασφάλεια των οδηγών, θα είχαν πράγματι αναβαθμίσει τις μαζικές συγκοινωνίες, θα είχαν δώσει χρήματα για να φτιάξουν τους δρόμους και θα είχαν αποκαταστήσει τα σημεία - καρμανιόλες στις Εθνικές Οδούς.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ανησυχίες καλών φίλων

Είναι γεγονός ότι η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ διαθέτει άριστους φίλους στον Τύπο, όπως π.χ. η «Ελευθεροτυπία», και χρήσιμους για την πολιτική του «υπηρέτες» του Τύπου όπως κάποιοι αρθρογράφοι της. Ενας απ' αυτούς, σε άρθρο του, στην «Κυριακάτικη», όχι μόνο υποδεικνύει τους εχθρούς του ΠΑΣΟΚ, αλλά εισηγείται και τον τρόπο της εξουδετέρωσής (αν όχι εξόντωσής) τους.

Εγκαλεί, λοιπόν, τη Χαριλάου Τρικούπη, για συμπλεγματική συμπεριφορά απέναντι στο ΚΚΕ, το οποίο κατηγορεί για πολιτική ίσων αποστάσεων από τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Για να είμαστε ακριβείς, προκειμένου να γίνει πιο πειστικός πασχίζει τάχα να κάνει κριτική και στον ΣΥΝ ότι κρατά ίσες αποστάσεις, δηλαδή ότι κάνει κριτική και στο ΠΑΣΟΚ. Μόνο που σπεύδει να διευκρινίσει ότι για την ανανεωτική αριστερά, δηλαδή για τον ΣΥΝ, το ΠΑΣΟΚ πρέπει να απευθύνει μια καθαρή και ανοιχτή πρόταση διαλόγου, μια διαρκή επίθεση «ειλικρινούς» φιλίας, αφού τα δύο κόμματα δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα στον κοινό στόχο για την «προοδευτική διακυβέρνηση» της χώρας. Αναγνωρίζει, δηλαδή, στο ΣΥΝ μια συμμαχική δύναμη με το ΠΑΣΟΚ.

Ενώ εγκαλεί το ΠΑΣΟΚ ότι φοβάται την κριτική προς το ΚΚΕ μήπως κατηγορηθεί για αντικομμουνισμό. Και του υποδεικνύει την αναγκαιότητα να ενισχύσει την αντιπαράθεσή του με το ΚΚΕ αλλά και το είδος αυτής της αντιπαράθεσης.

Με τη μαχητικότητα που διακρίνει κάθε ειλικρινή φίλο της σοσιαλδημοκρατίας, ο αρθρογράφος αναρωτιέται πώς είναι δυνατό να ανέχεται, το ΠΑΣΟΚ, την κριτική του ΚΚΕ. «Ξυπνήστε», φωνάζει, μπας και καταλάβουν εκεί, στην ηγεσία του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι ο εχθρός είναι «προ των πυλών» απειλώντας το εκλογικό της ποίμνιο.

Για το θιασώτη της πολύχρονης προσφοράς της σοσιαλδημοκρατίας (δηλαδή της διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ) στον τόπο μας, το ΚΚΕ δε «δικαιούται διά να ομιλεί». Πολύ περισσότερο δε δικαιούται να επισημαίνει την πανθομολογούμενη πολιτική σύμπλευση των δύο συνεταίρων του δικομματισμού. Και, δε δικαιούται, γιατί το ΚΚΕ επιμένει να κάνει τη διάκριση ανάμεσα στην πολιτική υπέρ της πλουτοκρατίας και ποια είναι η πολιτική για τα λαϊκά συμφέροντα. Και να αποκαλύπτει ότι το ΠΑΣΟΚ εφάρμοσε ως κυβέρνηση και έχει στο πρόγραμμά του επεξεργασμένη πολιτική υπέρ της πλουτοκρατίας. Επιμένει επίσης να χαρακτηρίζει σοσιαλιστικά τα καθεστώτα που εγκαθιδρύθηκαν στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο...

Αν δεν τον συγκρατούσε το πνεύμα του «πολιτικώς ορθού», ο αρθρογράφος θα μπορούσε να εισηγηθεί στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ μια επίθεση κατά του ΚΚΕ, κατά τα πρότυπα της αντιμετώπισης του «σιδηρού παραπετάσματος». Ομως, οι εποχές έχουν αλλάξει(;).

Και τον «πονάει» όπως και την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ το γεγονός ότι το παραμύθι «του ΠΑΣΟΚ και των άλλων δημοκρατικών δυνάμεων» τέλειωσε εδώ και καιρό. Τους «πονάει» επίσης γιατί ένα συνεχώς διευρυνόμενο ποσοστό του εκλογικού σώματος αναζητάει την έξοδο διαφυγής από τη δικομματική συμπαιγνία. Και τους «πονάει» πιο πολύ ότι αυτή η εξέλιξη είναι αποτέλεσμα μιας συνεπούς πολιτικής του ΚΚΕ για τον απεγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων από μια πολιτική που συνυπηρετούν με την ίδια συνέπεια ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Τέλος, τους προκαλεί όχι απλώς ανησυχία, αλλά και έντονο εκνευρισμό, η πιθανότητα (ή προοπτική) αυτή η «απώλεια» να συνοδεύεται από την ενίσχυση του ΚΚΕ. Δικαιολογημένα...


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Ξιφουλκεί ...

Στη συνδιάσκεψη της Οργάνωσης Β΄ Αθήνας του ΣΥΝ ο Αλ. Αλαβάνος «ξεσπάθωσε». Τι για «αποσταθεροποίηση του δικομματισμού» είπε, τι για «τέλος εποχής του δικομματισμού», ακόμα και για «κύκνειο άσμα του δικομματισμού». Δεν ξέρουμε πώς αντιλαμβάνονται το δικομματισμό στην Κουμουνδούρου και τον εναντίον του αγώνα. Γιατί «τέλος του δικομματισμού» σημαίνει αδυναμία εφαρμογής της πολιτικής της πλουτοκρατίας. Σημαίνει αγώνας ενάντια και στην κυβέρνηση και στην αξιωματική αντιπολίτευση. Αλλά ποια είναι η τακτική του ΣΥΝ απέναντι στο ΠΑΣΟΚ; Του κάνει τάχα κριτική γιατί δεν παίζει πάντα το ρόλο του σαν αντιπολίτευση. ΄Η παρουσιάζει ως πραγματική αντιπολίτευση τη στάση του π.χ. στη Βουλή για την αναθεώρηση του Συντάγματος και του άρθρου 16 και ας διαλαλούσε το ΠΑΣΟΚ ότι συμφωνεί με την αναθεώρησή του και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια. ΄Η πρόσφατα με την τοποθέτησή του στο Ελληνικό για ανοιχτές ακτές και ας είναι το κόμμα που και σε επίπεδο κυβέρνησης και σε επίπεδο Τοπικής Αυτοδιοίκησης ενίσχυσε την επιχειρηματική δράση στις παραλίες. Τι προσπαθεί να πει ο ΣΥΝ όταν διαλαλεί τα περί «τέλους του δικομματισμού»; Μα ότι μπορεί το ΠΑΣΟΚ, ένα κατ' εξοχήν κόμμα της πλουτοκρατίας, να γίνει και φιλολαϊκό, με την επίδραση που του ασκεί ο ΣΥΝ. Και να προκύψει έτσι κάποια στιγμή φιλολαϊκή διακυβέρνηση των αριστερών δυνάμεων, δηλαδή ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ. Αυταπάτες, δηλαδή, εγκλωβισμού λαϊκών δυνάμεων στον έναν πόλο του δικομματισμού. Αλλωστε, το πείραμα δοκιμάζεται στην προώθηση με ζέση συνεργασιών με το ΠΑΣΟΚ σε κρίσιμα πεδία, όπως το συνδικαλιστικό κίνημα και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Πεδία - κρίκοι για την αποκέντρωση και το πέρασμα με τις μικρότερες δυνατές αντιστάσεις της αντιλαϊκής πολιτικής. Αυτές οι συνεργασίες είναι που αποδεικνύουν την αφερεγγυότητα της ηγεσίας του ΣΥΝ, που παραμονές εκλογών ξιφουλκεί εναντίον του δικομματισμού...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ