ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δύο γραμμές συγκρούονται στις εκλογές

Τις τελευταίες μέρες, ανακοινώνονται οι υποψήφιοι για τις περιφέρειες και τους δήμους της χώρας. Μια διαδικασία, που, για τα αστικά κόμματα και τα κόμματα με λογικές διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, αντανακλά εσωκομματικές αντιπαραθέσεις, ίσως και κόντρες μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Είναι όμως μόνον αυτό; Για παράδειγμα, στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ οι αντιπαραθέσεις για το ποιος θα είναι ο υποψήφιος για την περιφέρεια Αττικής, έχει να κάνει μόνο με την καρέκλα; `Η στο ΠΑΣΟΚ το ποιος θα δεχτεί να είναι υποψήφιος έχει να κάνει με το πώς αντιλαμβάνεται ο κάθε πολιτικός την καριέρα του; Στη ΝΔ, όσα μεσολάβησαν έως ότου ανακοινωθεί ο υποψήφιος για τη δημαρχία της Θεσσαλονίκης, ήταν μόνο θέμα εσωκομματικών συσχετισμών;

Με αφορμή τα παραπάνω, η συζήτηση έχει προσανατολιστεί στο ποιος είναι ο «καταλληλότερος», ποιος εκπροσωπεί καλύτερα την τάδε ή τη δείνα συνιστώσα, κ.λπ. Με απλά λόγια: Από τη μια, γίνεται προσπάθεια αποπροσανατολισμού και παραπλάνησης από το κύριο, δηλαδή, την πολιτική που το κάθε κόμμα, ο κάθε υποψήφιος, ο κάθε συνδυασμός πρεσβεύει. Και, από την άλλη, το αστικό πολιτικό σύστημα, οι καπιταλιστές, ψάχνουν να βρουν τους κατάλληλους τρόπους, για να θωρακίσουν τα συμφέροντά τους και αυτά των καπιταλιστών και μέσω των εκλεγμένων στην Τοπική Διοίκηση. Και όλα αυτά, σε μια περίοδο που κλιμακώνεται μέρα με τη μέρα η επίθεση σε βάρος των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, διαλύοντας τη λαϊκή οικογένεια, προκειμένου να βγει αλώβητο το κεφάλαιο από την κρίση. Τους βολεύει, λοιπόν, να ρίξουν πολλές υποψηφιότητες, για να ανακόψουν τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την οργή του κόσμου. Για να θολώσουν τα νερά...

Το πόσο απόλυτα ταξικός είναι ο τρόπος που προβάλλουν τα αστικά ΜΜΕ την ιστορία με τους υποψήφιους, αποκαλύπτεται από το εξής: Η δραστηριότητα της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ που στηρίζει το ΚΚΕ, σε χώρους δουλειάς, νοσοκομεία, εργατογειτονιές, παντού όπου ζει και δουλεύει η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, είναι «θαμμένη». Στην πραγματικότητα, αυτό που θάβεται είναι τα προβλήματα όλων εκείνων που με αίμα, κόπο και ιδρώτα παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας, αλλά δεν μπορούν να ζήσουν από αυτόν, επειδή πάει στις τσέπες των καπιταλιστών, και η φιλολαϊκή διέξοδος. Με δεδομένο ότι ο «Καλλικράτης» είναι το καλύτερο εργαλείο, για να συνεχίζεται απρόσκοπτα αυτή η αντιλαϊκή πολιτική, ο λαός χρειάζεται δίπλα του εκλεγμένους ασυμβίβαστους αγωνιστές. Οι υποψήφιοι της ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ δίνουν τη μάχη, με επίκεντρο τις λαϊκές ανάγκες μέσα και από την προεκλογική δουλειά σε όλη τη χώρα. Καλούν σε αγώνα και σε ψήφο για να συμβάλουν αποφασιστικά και μέσα από την Τοπική Διοίκηση στην οργάνωση αντίστασης, ενάντια στην αντιλαϊκή λαίλαπα. Δείχνουν τη διέξοδο, προβάλλοντας το δρόμο ανάπτυξης κόντρα στα μονοπώλια, μόνη απάντηση στην κρίση.

Οσοι υποψήφιοι κι αν εμφανιστούν από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, τον ΛΑ.Ο.Σ. ή όσοι δήθεν «ανεξάρτητοι» κατέβουν και σε αυτές τις εκλογές, η ουσία δεν αλλάζει. Δύο γραμμές συγκρούονται στην κοινωνία, δύο γραμμές συγκρούονται και στις εκλογές. Το παράδειγμα της Ικαρίας, όπου ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑ.Ο.Σ., ΣΥΡΙΖΑ στηρίζουν κοινό συνδυασμό ενάντια στο ΚΚΕ, το δείχνει πιο ανάγλυφα. Μια επιλογή έχουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα. Να ψηφίσουν ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ που στηρίζει το ΚΚΕ.

Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Ανεπαρκείς και πολυχρησιμοποιημένοι

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τον τίτλο του πιο πολυχρησιμοποιημένου μαϊντανού του συγκροτήματος διεκδικεί ο Νίκος Μπελογιάννης, γιος της Ελλης Παππά, αφού οι εφημερίδες «Βήμα» και «Νέα» τον ανασύρουν κάθε φορά που θέλουν να χτυπήσουν το ΚΚΕ με αιχμή την Ιστορία του. Ενόψει μάλιστα της έκδοσης των κειμένων με τις συκοφαντίες της Ελλης Παππά, που η ίδια επέλεξε να εκδοθούν μετά το θάνατό της, προφανώς για να γλιτώσει τον αντίλογο, ο γιος της Ελλης Παπά κερδίζει δικαίως «σεντόνια» στις εφημερίδες του Λαμπρακέικου. Σε μια τέτοια συνέντευξη το Σάββατο στα «Νέα», λέει με ύφος καρδιναλίων: «Μα ο Περισσός εφαρμόζει την πολιτική που θα εφάρμοζε ο Ζαχαριάδης! Πρόκειται λοιπόν για τυπική διαδικασία πια, άπαξ και αποκατέστησε τον Στάλιν, να αποκαταστήσει και το κακέκτυπό του (...) Ο Περισσός έχει λυσσάξει να προκαταλάβει την Ιστορία και ανοίγει φακέλους από την εποχή που πολλοί στο κόμμα χαφιεδολογούσαν. Οταν κάποιος δημοσιεύει όλα τα αρχεία του, αυτό συμβάλλει στην επιστημονική έρευνα της σύγχρονης Ιστορίας. Ενώ όταν από τους φακέλους που διατηρεί κλειστούς, διαλέγει επιλεκτικά κάποια έγγραφα, το κάνει απλώς για να σπιλώσει διάφορα ονόματα. Εφαρμόζει δηλαδή, τις μεθόδους κάθε Ασφάλειας, της ΚΥΠ, της CΙΑ, της Στάζι, της Κα Γκε Μπε». Βεβαίως το γεγονός ότι το βιβλίο της Ε. Παππά βρίθει από δικολαβικές σοφιστείες της λογικής, κάνω αστήριχτες υποθέσεις και πάνω εκεί χτίζω άποψη, είναι αρεστό ως αντιΚΚΕ εργαλείο. Ασε που και η Ε. Παππά συμμετείχε στη χαφιεδολογία, δηλαδή έκανε τα ίδια που κατηγορεί άλλους. Το κάνει και στο βιβλίο. Το ΚΚΕ, μέσω και του «Ριζοσπάστη», έχει απαντήσει τεκμηριωμένα σε μία προς μία τις αιτιάσεις και τις υποκειμενικές κρίσεις της Παππά, κάθε φορά που έβγαινε στη δημοσιότητα κάποιο κομμάτι των κειμένων της. Αυτό είναι το ζόρι του Μπελογιάννη και όσων τον κρατούν υπό τη σκέπη τους, επειδή τους είναι χρήσιμος ως αντικομμουνιστής. Η εμπάθεια είναι το χαρακτηριστικό εκείνων που κάθε άλλο παρά επιδιώκουν να αναζητήσουν με σοβαρότητα απαντήσεις σε καίρια ζητήματα, που σχετίζονται με την Ιστορία του λαϊκού κινήματος και την αδιαμφισβήτητη προσφορά του ΚΚΕ. Η ανεπάρκειά τους, όμως, είναι τέτοια, που δεν μπορεί να σκεπαστεί, όσους χαρακτηρισμούς και ψέματα κι αν επινοήσουν σε βάρος του ΚΚΕ.

Πολύ αργά για ψεύτικα δάκρυα

Κροκοδείλια δάκρυα για τους συνταξιούχους χύνει τώρα η Ντ. Μπακογιάννη, στην απεγνωσμένη προσπάθειά της «να πιάσει επαφή» με τα λαϊκά στρώματα ενόψει του κόμματος που ετοιμάζει. Η κυβέρνηση, ισχυρίζεται η πρώην υπουργός, θα μπορούσε να στηρίξει τους συνταξιούχους εφαρμόζοντας μάλιστα πιστά το μνημόνιο(!), που και η ίδια υπερψήφισε. Πώς; Επειδή, λέει έπεσε έξω το μνημόνιο στην πρόβλεψή του για πληθωρισμό 1,9% το 2010 σε σύγκριση με το 4,7% που «τρέχει» τώρα. Αρα, σύμφωνα με την υπουργό, οι συνταξιούχοι δικαιούνται μια αύξηση 3% για το 2011(!). Το λέει και δεν ντρέπεται. Ούτε για το πετσόκομμα της 13ης και 14ης σύνταξης, ούτε για το τριετές πάγωμα των συντάξεων, ούτε για το χαράτσι του ΛΑΦΚΑ στις συντάξεις που είναι πάνω από 1.400 ευρώ, ούτε για την άγρια φοροεπιδρομή των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ, καύσιμα, τσιγάρα, ποτά, κ.ο.κ.), ούτε βέβαια για τη διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, την επέκταση του εργασιακού μεσαίωνα, κ.ο.κ. Πολύ αργά για ψεύτικα δάκρυα. Η Ντ. Μπακογιάννη γνώριζε πολύ καλά όταν υπερψήφιζε το μνημόνιο ότι οι συνταξιούχοι και οι εργαζόμενοι θα φτωχύνουν και θα πεινάσουν...

Περνούν τις εξετάσεις τους

«Και βέβαια θέλουμε τις μεγάλες επενδύσεις να έλθουν, να εγκατασταθούν στη χώρα. Είμαστε εμείς άλλωστε που είπαμε ΝΑΙ να στηριχθούν οι επενδύσεις και τα φορολογικά κίνητρα να ισχύσουν και για τα αποδεδειγμένως επανεπενδυόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, η φορολογία να κατέβει από το 24% στο 20%»!

Ποιος τα λέει αυτά; Αυτή τη βδομάδα τα είπε ο πρόεδρος της «Δημοκρατικής Αριστεράς» Φ. Κουβέλης, μιλώντας στη συνεδρίαση της Πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής του κόμματος. Είναι, βλέπετε, πολλοί αυτοί που συνωθούνται στον προθάλαμο για να πάρουν απ' την πλουτοκρατία το «πράσινο φως» να εισέλθουν στην κεντρική πολιτική σκηνή, με έναν πιο αναβαθμισμένο ρόλο. Τα διαπιστευτήριά τους καταθέτουν. Προκαλούν όμως βάναυσα το λαό εισηγούμενοι «όλα στο κεφάλαιο», τη στιγμή που ο ίδιος έχει γονατίσει. Και η πρόκλησή τους δε θα μείνει αναπάντητη.

Κυβερνητική ψευδολογία

Γρηγοριάδης Κώστας

Παραπέρα τρανταχτές ανατιμήσεις τόσο στους συντελεστές ΦΠΑ όσο και στους ειδικούς φόρους για το πετρέλαιο θέρμανσης των λαϊκών νοικοκυριών ετοιμάζεται να φορτώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, σε εκπλήρωση του μνημονίου τους με την τρόικα και πάντα στο πλαίσιο της συνολικής πολιτικής τους απέναντι στο λαό και στο εισόδημά του.

Οι πρωθυπουργικές δήθεν διαβεβαιώσεις από το βήμα της ΔΕΘ, τα ήξεις - αφήξεις της κυβέρνησης δεν πρέπει να ξεγελάσουν τα λαϊκά στρώματα. Αλλωστε και η πολύ πρόσφατη συσσωρευμένη πείρα έρχεται να τους καταμαρτυρήσει τα χειρότερα, το γεγονός ότι ζουν με το ψέμα στο στόμα, προκειμένου να μανουβράρουν τα πράγματα, να ξεγελάσουν το λαό, προκειμένου στη συνέχεια να προχωρήσουν, και μάλιστα με εντατικότερους ρυθμούς, στην αντιλαϊκή κλιμάκωση.

Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δεν έχει δείξει ούτε καν το παραμικρό δείγμα δισταγμού. Τέτοιο παράδειγμα έχουμε και από τη συνέντευξη Τύπου του Γ. Παπανδρέου μετά τη λήξη της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες - 26 Μάρτη 2010 - και την έγκριση του «μηχανισμού στήριξης» των ΕΕ - ΔΝΤ.

Σε δημοσιογραφική ερώτηση για το εάν θα παρθούν πρόσθετα μέτρα ο πρωθυπουργός απαντά επί λέξει:

«Πιστεύω ότι έχουμε πάρει όλα τα απαραίτητα μέτρα. Εγινε ό,τι χρειαζόταν. Εχουμε την έγκριση όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όλων των 27 μελών για το Πρόγραμμά μας, αλλά και τη θετική στήριξη του ΔΝΤ. Ετσι, δεν χρειάζονται άλλα μέτρα. Αυτό που χρειάζεται είναι η υλοποίηση, και αυτό ακριβώς κάνουμε και το κάνουμε με αποφασιστικό τρόπο»... Και συνεχίζει: «Βέβαια, ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να κάνουμε χρήση αυτού του μηχανισμού. Το γεγονός όμως ότι υπάρχει, είναι πολύ θετικό μήνυμα».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και βέβαια, στη συνέχεια τα πρόσθετα πακέτα έπεφταν βροχή όπως με τη δεύτερη δόση ανατιμήσεων στο ΦΠΑ, τις παραπέρα περικοπές μισθών, τον αντιασφαλιστικό νόμο, νέες ανατιμήσεις πάνω στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης κ.ο.κ. Σε αντίθεση με ό,τι τότε «ελπίζανε και πιστεύανε» ενεργοποίησαν και το «μηχανισμό στήριξης», για τον οποίο σήμερα δηλώνουν και περήφανοι...