- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Επωνύμως
- Από μέρα σε μέρα
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Θέατρα
- Κινηματογράφοι
- Τηλεόραση
- Φαρμακεία
- Νοσοκομεία
- Χρήσιμα τηλέφωνα
- Δρομολόγια πλοίων
- Δελτίο καιρού
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Το παραπάνω απόσπασμα, ύμνος για την «κοινωνική ευθύνη» και τη «φιλανθρωπία», της εταιρείας «ΑΛΟΥΜΥΛ ΜΥΛΩΝΑΣ ΑΕ», μπορείτε να το βρείτε στην ιστοσελίδα της εταιρείας. Πρόκειται για ένα μικρό δείγμα του τι ισχυρίζεται η εταιρεία για την... εταιρεία. Για τον εαυτό της, δηλαδή.
*
Τον πίνακα που δημοσιεύει σήμερα η στήλη δε θα τον βρείτε στην ιστοσελίδα της εταιρείας. Αλλά θα τον βρείτε αν ψάξετε τους ισολογισμούς της «ΑΛΟΥΜΥΛ» καθώς και στα επίσημα στοιχεία της ICAP.
Τι προκύπτει: Από το 1995 μέχρι και το 2007 τα καθαρά κέρδη της «ΑΛΟΥΜΥΛ» ξεπέρασαν τα 73 εκατομμύρια ευρώ. Οσο για το 2008 και ειδικά για το διάστημα του 9μήνου που υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία (όπως προκύπτει από δελτίο Τύπου της ίδιας της εταιρείας) τα κέρδη του Ομίλου διαμορφώθηκαν στα 13,5 εκατ. ευρώ ενώ ειδικά της μητρικής εταιρείας ανήλθαν στα 3,8 εκατ. ευρώ.
Σημειωτέον ότι ο συγκεκριμένος Ομιλος, που διαθέτει περί τις 26 θυγατρικές εντός και εκτός Ελλάδας (δραστηριοποιείται μέχρι τον Περσικό Κόλπο) έχει «τιμηθεί», όπως αυτοδιαφημίζεται, με «εργολαβίες σε συνεργασία με το ελληνικό Δημόσιο» (π.χ., για το Μουσείο της Ακρόπολης, το κλειστό Γυμναστήριο του Ηρακλείου κλπ.).
*
Γιατί τα σημειώνουμε όλα αυτά; Γιατί η συγκεκριμένη εταιρεία, παρά τη συνεχή και αδιατάρακτη κερδοφορία της, έχει προβεί τους τελευταίους μήνες σε «εκατόμβη» απολύσεων και έφτασε στο σημείο να προχωρά σε ατομικές συμβάσεις με τους εργαζομένους της για τη μείωση κατά 20% του μισθού τους! Οσο για τον ιδιοκτήτη της (που επαίρεται γιατί στην επιχείρησή του δεν υπάρχει εργαζόμενος που να αμείβεται με μισθό κάτω των... 900 ευρώ) είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχάνων Βορείου Ελλάδας.
Που σημαίνει ότι η τακτική της «ΑΛΟΥΜΥΛ» δεν είναι υπόθεση που εξαντλείται στην επιχειρηματική δράση του κυρίου Μυλωνά, προσωπικά. Είναι τρανή εκδήλωση της τακτικής της τάξης του κ. Μυλωνά, της τάξης των βιομηχάνων, για το πώς στο όνομα της οικονομικής κρίσης μεταφέρουν νέα δυσβάσταχτα βάρη στις πλάτες των εργατών.
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
|
Το 1979 προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες η ταινία «Flic ou voyou» («Μπάτσος ή αλήτης»), με τον Μπελμοντό.
Το 1981 προβλήθηκε η ταινία «Pour la peau d' un flic» («Για το τομάρι ενός μπάτσου»), με τον Αλέν Ντελόν.
Και μη μας πει κανείς ότι η απόδοση της γαλλικής λέξης «Flic» στα ελληνικά ως «Μπάτσος» είναι αυθαίρετη. Επ' αυτού επικαλούμαστε τη «μαρτυρία» του γαλλο-ελληνικού λεξικού «Κάουφμαν» (σελίδα 476).
Ομοίως επικαλούμαστε τη «μαρτυρία» του ελληνο-αγγλικού Λεξικού, εκδόσεις Ρίζου, σελίδα 888, όπου πιστοποιείται ότι η αγγλική λέξη «Cop» μεταφράζεται στα ελληνικά, επίσης, ως «Μπάτσος».
Τουτέστιν, οι τίτλοι των αμερικανικών ταινιών, όπως «Η μεγάλη των μπάτσων σχολή», «Ο μπάτσος του Μπέβερλι Χιλς», «Μπάτσος Διαμάντι», «Ο μπάτσος του θηριοτροφείου», «Οι μπάτσοι του Χόλιγουντ», «Ο μπάτσος της μαμάς» κλπ., ελπίζουμε να μη θεωρηθούν (ηθελημένη τουλάχιστον) «περιύβριση αρχής». Για απλή απόδοση στα ελληνικά των πρωτότυπων τίτλων επρόκειτο, κ. Δένδια...
Το «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» είναι τόσο πολιτικά ανώριμο, όσο και εκείνο το άλλο, το «αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι». Επιπλέον, είναι τόσο ολοκληρωτικό στη διατύπωσή του, που στα «αβαθή» του νοήματα εξαντλείται κάθε διάθεση στιγματισμού της κρατικής καταστολής (ή, αντίστοιχα, της «ενσωματωμένης» ενημέρωσης). Οτι η αστική εξουσία και τα κέντρα της μπορούν να ενσωματώνουν τέτοια συνθήματα είναι επίσης αποδεδειγμένο. Είτε όταν τα συγκεκριμένα κέντρα αναγνωρίζουν σε αυτά τα συνθήματα (και γι' αυτό ενίοτε τα «πριμοδοτούν») έναν ανώδυνο τρόπο ώστε να «ξεδίνουν» όσοι τα φωνάζουν, είτε όταν οι κήρυκες της «ευπρέπειας» και της ταξικής «συναίνεσης» πιάνονται από το ψέλλισμά τους, για να προβαίνουν σε «κοινωνική κατήχηση».
Το επόμενο βήμα είναι αυτό που ζούμε τώρα: Πρόκειται για την προσχηματική επίκληση της «ευθιξίας» των Αρχών στα δυσάρεστα για τα ώτα των δημοσίων λειτουργών ακούσματα. Το «προσέχετε πώς μιλάτε» μετασχηματίζεται πλέον σε «μίλησε, πιάστε τον»! Οπου το «μίλησε» θα εξισώνεται με το «έβρισε». Ετσι θα ισχυρίζονται οι επιφορτισμένοι με το καθήκον της εμπέδωσης κλίματος «τάξεως» και της εφαρμογής των προαλειφόμενων διατάξεων περί «περιύβρισης αρχής». Και εδώ, φυσικά, δεν πρόκειται ούτε για πολιτική ανωριμότητα του κράτους, που τάχα συναγωνίζεται εκείνη των «αντιεξουσιαστικών» του ειδώλων, ούτε για «αστειότητα» της κυβέρνησης, όπως θέλουν να λένε οι «εταίροι» της του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για αναγωγή του αυταρχισμού σε «υπέρτατη Αρχή».
*
ΥΓ: Στο ΠΑΣΟΚ υποδύονται πάλι τους «άμωμους». Αλλά, ας μας υπενθυμίσουν: Οταν τον Απρίλη του 1999 (για να αναφερθούμε σε ένα μόνο παράδειγμα) επιβλήθηκαν ποινές από 4,5 μέχρι 18 μήνες από τον Αρειο Πάγο σε δύο κατηγορούμενους με το αιτιολογικό ότι εξύβρισαν αστυνομικούς με το σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», ποιός κυβερνούσε;...
1920 Οι ΗΠΑ, παρά το γεγονός ότι είχαν απεμπολήσει το δόγμα Μονρόε του «απομονωτισμού» από το 1917, με την είσοδό τους στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, αρνούνται να υπογράψουν τη Συνθήκη των Βερσαλλιών και να μπουν στην Κοινωνία των Εθνών, επικαλούμενοι το φόβο της εμπλοκής τους σε μελλοντικό πόλεμο.
1944 Οι Γερμανοί εισβάλλουν στην πρώην σύμμαχό τους Ουγγαρία και την καταλαμβάνουν.
1964 Τίθεται σε λειτουργία το μεγάλο τούνελ των Αλπεων, που συνδέει την Ελβετία και την Ιταλία.
1970 Η πρώτη συνάντηση στην Ιστορία μεταξύ των ηγετών της Δυτικής και της Ανατολικής Γερμανίας, των Βίλι Μπραντ και Βίλι Στοφ, αντίστοιχα.
