ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ «ΣΥΜΠΡΑΞΕΙΣ» ΙΔΙΩΤΩΝ - ΔΗΜΟΣΙΟΥ

Νέο χτύπημα στην πολιτιστική κληρονομιά

Ακόμη ένα χτύπημα στην πολιτιστική κληρονομιά επιφέρει η κυβέρνηση μέσω του νομοσχεδίου του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών «για τις συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα».

Συγκεκριμένα, στο Αρθρο 21 αναφέρεται ότι σε περίπτωση ανεύρεσης αρχαιοτήτων κατά τη διάρκεια κατασκευής του έργου, η Αρχαιολογική Υπηρεσία «υποχρεούται εντός αποκλειστικής προθεσμίας εξήντα (60) ημερών να υποδείξει τρόπους συνέχισης των εργασιών ή/ και να προβεί στις απαιτούμενες ενέργειες για τη διαφύλαξη των αρχαιοτήτων». Στην αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν σε 60 μέρες δε γίνουν αυτά, το Δημόσιο θα υποχρεούται να δώσει στους ιδιώτες παράταση «ίση με την καθυστέρηση που προκλήθηκε από τη μη συμμόρφωση της αρμόδιας Αρχαιολογικής Υπηρεσίας». Επιπλέον, ο ιδιώτης θα δικαιούται «ν' αναζητήσει την ανόρθωση κάθε θετικής ζημίας που τυχόν υπέστη από την καθυστέρηση».

Ο ισχύων αρχαιολογικός νόμος προβλέπει πως σε περίπτωση που τα ευρήματα το απαιτούν, η Αρχαιολογική Υπηρεσία οφείλει μέσα σε δύο μήνες να παραπέμψει το θέμα στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το οποίο με τη σειρά του πρέπει να γνωμοδοτήσει εντός επιπλέον δύο μηνών και να ακολουθήσει η Υπουργική Απόφαση. Δηλαδή, γίνεται λόγος για 4 μήνες που στην πράξη είναι ακόμη περισσότεροι, αφού η Αρχαιολογική Υπηρεσία - παρά τις φιλότιμες προσπάθειες αρχαιολόγων και εργαζομένων όλων των ειδικοτήτων - δεν επαρκεί σε προσωπικό και υποδομές να καλύψει τις ήδη υπάρχουσες μεγάλες ανάγκες.

Επιπλέον, ο αρχαιολογικός νόμος ορίζει, πως ακόμη κι αν αποφασιστεί η κατάχωση των ευρημάτων, αυτά πρέπει πρώτα να τεκμηριωθούν (φωτογράφιση κλπ.) και να γίνει λεπτομερής έκθεση με αναλυτική καταγραφή των ευρημάτων. Είναι μια πρόβλεψη που ειδικά από την πείρα των «μεγάλων» και των ολυμπιακών έργων κατέστη ...«επιστημονική φαντασία».

Πολύ περισσότερο, που στην περίπτωση των εν λόγω «συμπράξεων» του νομοσχεδίου, ο χρονικός περιορισμός των 60 ημερών χαρακτηρίζεται ως «αποκλειστικός»... υπό την «απειλή» των χρονοδιαγραμμάτων του έργου και της «αποζημίωσης» του ιδιώτη. Υπό αυτές τις συνθήκες είναι πρακτικά αδύνατον να διαφυλαχτεί οτιδήποτε βρεθεί στα έργα της «σύμπραξης», ακόμη κι αν υποτεθεί ότι οι κατά τόπους Εφορείες αρχαιοτήτων παρατήσουν κάθε άλλη εργασία τους.

Τέλος, το εν λόγω άρθρο του νομοσχεδίου δεν αφήνει, ουσιαστικά, περιθώρια αλλαγής της χωροθέτησης του έργου, αφού η Αρχαιολογική Υπηρεσία καλείται να υποδείξει τρόπους συνέχισης του έργου ή/ και να διαφυλάξει αρχαιότητες. Η δεύτερη περίπτωση μπορεί και να περιλαμβάνει όρους τροποποίησης μιας μελέτης, δηλαδή η Αρχαιολογική Υπηρεσία θα πρέπει να κάνει και αυτό μέσα σε 60 μέρες.

Στο φόντο της γενικότερης κυβερνητικής πολιτικής για εμπορευματοποίηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και ιδιωτικοποίηση της διαχείρισής της, το άρθρο 21 του νομοσχεδίου για τις «συμπράξεις» θα σημάνει νέο «πογκρόμ» - μετά από αυτό των Ολυμπιακών Αγώνων - στις αρχαιότητες.

ΘΑΝΟΣ ΑΣΙΚΗΣ

«Κλήρος» μας η ποίησή του

Ο κομμουνιστής ποιητής και ζωγράφος κηδεύεται σήμερα στη γενέθλια γη του

Ο Θάνος Ασίκης

«Ζεστή καρδιά/ γεμάτη γινάτι./ Θέλει τον κόσμο/ να χτίζει το μέλλον χωρίς φόβο./ Θέλει το παιδί/ να μεγαλώνει με τριανταφυλλί γέλιο(...)».

Αυτός ήταν ο πόθος του. Κι ήταν ό,τι εκείνος στερήθηκε από τρυφερότατη ηλικία. Και γι' αυτόν τον πόθο αγωνίστηκε μέσα από την ΚΟ Λογοτεχνών του ΚΚΕ. Γι' αυτόν έγραψε πολλά, γεμάτα μαχητικό λυρισμό, ποιήματα. Γι' αυτόν ζωγράφισε πολλούς όμορφους πίνακες. Λέμε για τον κομμουνιστή, εξαιρετικό ποιητή και ζωγράφο Θάνο Ασίκη, ο οποίος, βασανισμένος εδώ και δυο χρόνια από τον καρκίνο, υπέκυψε χθες τα χαράματα (1/6, 2 π.μ.), στη Ναύπακτο, στο σπίτι της μητέρας του, όπου έμενε τους τελευταίους μήνες, λόγω της υγείας του. Η κηδεία του γίνεται σήμερα, στις 11 π.μ., στο χωριό του, το Κροκύλιο Δωρίδας.

Ο Θάνος Ασίκης γεννήθηκε στο Κροκύλι, το 1947. Από τα γεννητούρια του «θράφηκε» με τα οράματα και τους αγώνες του ΚΚΕ. Ηταν γιος του Καβαλιώτη, καπνεργάτη, κομμουνιστή Βασίλη Ασίκη, συνδικαλιστή, προπολεμικά, του καπνεργατικού κινήματος, με φυλακές και εξορίες, συγκρατούμενου του Χαρίλαου Φλωράκη στη φυλακή της Αμφισσας (1941), γραμματέα του ΕΑΜ Φωκίδας, μαχητή του ΔΣΕ, πολιτικού πρόσφυγα στη Ρουμανία, έως το 1965, οπότε του επετράπη να γυρίσει στην Ελλάδα, καθώς ήταν ετοιμοθάνατος από καρκίνο, και όπου μετά από δέκα μέρες πέθανε. Η μητέρα του Βιολέτα, αδελφή του πρωτοπόρου αγωνιστή του ΚΚΕ και της Γ` Κομμουνιστικής Διεθνούς, Δημήτρη Σακαρέλλου, αγωνίστρια, επίσης, μετά τον εμφύλιο, κόντρα στις διώξεις των αγωνιστών, μόνη πάλεψε να μεγαλώσει τα δυο μικρά παιδιά της.

Ο Θάνος Ασίκης, μετά το Γυμνάσιο στο Κροκύλι, ήρθε στην Αθήνα, και σπούδασε στη Σχολή Δοξιάδη, Αρχιτεκτονική και Eλεύθερο Σχέδιο. Αργότερα σπούδασε και Δημοσιογραφία στη σχολή «Ομηρος». Τελικά, αφοσιώθηκε στην ποίηση και στη ζωγραφική. Στη διάρκεια της δικτατορίας, συνελήφθη και βασανίστηκε στην Ασφάλεια (Μεσογείων), από όπου μετά ενάμιση μήνα κράτησης αφέθηκε ελεύθερος.

Η τελευταία ποιητική συλλογή του Θ. Ασίκη, «Αρτηρίες» («Σύγχρονη Εποχή»), με εξώφυλλο φιλοτεχνημένο από τον ίδιο

Ηταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών και της Ενωσης Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδας (ΕΜΣΕ), καθώς είχαν μελοποιηθεί αρκετά ποιήματά του. Από την αρχή της δημιουργίας της ΚΟ Λογοτεχνών του ΚΚΕ, έγινε μέλος της, όπως και του τμήματος της ΕΕΔΥΕ, Επιτροπή Ειρήνης Λογοτεχνών, στη δίτομη ανθολογία της οποίας, με τίτλο «Η Ειρήνη στη Σύγχρονη Ποίηση» (1984), περιλήφθηκαν και δύο ποιήματα του Θ. Ασίκη («Λειτουργία», «Τ' αντρείωμα»). Το 1978 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή «Προεκτάσεις». Ακολούθησε η συλλογή «Πρόσωπα στο μέλλον» (1980). Στο ενεργητικό του, εκτός από παρουσιάσεις ζωγραφικών έργων του, σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, είχε πολλές άλλες ποιητικές συλλογές: «Ακρονυμίες», «Μικρογραφίες», «Μυστικές στιγμές», «Χωρίς σκηνικό», «Ερωτόφυλλα»,«Σε φοβάμαι πατρίδα», «Εκ των ενόντων», «Σημεία φυγής», «Απόνησος», «Αφορμές», «Μνήμη Τσε Γκουεβάρα», «Καστελόριζο», «15 ποιήματα για τις Κυκλάδες», «Ολα σαν όνειρο» και το θεατρικό «Το διάλειμμα».

Από τη «Σύγχρονη Εποχή» κυκλοφόρησαν στο παρελθόν οι ποιητικές συλλογές του «Χρυσή τομή», «Οδόφραγμα», «Αποσκευές», «Η εισβολή», όπως και η τελευταία συλλογή του «Οι αρτηρίες» (φθινόπωρο του 2004), όπου ο Θάνος Ασίκης «αυτοβιογραφεί» στιχουργικά τα γιατί και τα διότι των παθών του: «Παιδί του εμφυλίου είμαι/(...) Με τα σημάδια μου. Με τα τραγούδια μου/ (...) Για να 'χω την ιστορία της πατρίδας μου/ Πάνω από μένα», και όπου διακηρύσσει την αισιοδοξία του: «Δεν κάνει πίσω η ορμή/ Δεν τροποποιείται το καταστατικό του λαού/ Θα επαληθευθεί στην πράξη».

ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΚΕ

Να διατηρηθεί ρωμαικός δρόμος στην Βέροια

Το ζήτημα της αμφιδρόμησης της οδού Μητροπόλεως στη Βέροια, που θα σημάνει την υποβάθμιση, ίσως ακόμη και την καταστροφή του ρωμαϊκού δρόμου που αποκαλύφθηκε το 1996, φέρνει στη Βουλή ο βουλευτής του ΚΚΕ, Γιώργος Χουρμουζιάδης, με Ερώτηση προς τον υπουργό Πολιτισμού.

Ο βουλευτής σημειώνει ότι «ο δρόμος αυτός αποτελεί το πιο σημαντικό κατάλοιπο της Αρχαίας Βέροιας και η καταστροφή του ή η οποιαδήποτε κακή μεταχείρισή του θα στερήσει την πόλη και τη χώρα από ένα στοιχείο του Αρχαίου Πολιτισμού». Ρωτά τέλος τον υπουργό τι προτίθεται να κάνει για να αποφευχθεί η καταστροφή του ρωμαϊκού δρόμου στη Βέροια.

Να σημειωθεί ότι το θέμα είχε συζητηθεί στο Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το οποίο είχε γνωμοδοτήσει υπέρ του αιτήματος της δημοτικής αρχής για αμφιδρόμηση του δρόμου, επικαλούμενη λόγους... «ενίσχυσης» της εμπορικής κίνησης των καταστημάτων, αφού πρόκειται για την κεντρική οδική αρτηρία της πόλης.

Κατά της αμφιδρόμησης του δρόμου τάχθηκαν και δημότες της Βέροιας, με το ΣτΕ να προχωρά σε προσωρινή αναστολή των εργασιών.