Ωστόσο οι ιδιαιτερότητες δεν περιορίζονται στον χρόνο διεξαγωγής. Εξαρχής η επιλογή του Κατάρ για τη διοργάνωση του Μουντιάλ στιγματίστηκε από αποκαλύψεις για σκάνδαλα διαφθοράς και χρηματισμού παραγόντων της FIFA προκειμένου να ψηφίσουν υπέρ της ανάθεσης της διοργάνωσης στο Κατάρ, ενώ τα χρόνια που ακολούθησαν εκδηλώθηκαν διαμαρτυρίες ενάντια στην εν λόγω πετρελαιομοναρχία, όπου είναι καθεστώς η καταπάτηση δημοκρατικών ελευθεριών και οι διακρίσεις με βάση το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό. Και, βέβαια, για το εργατικό αίμα με το οποίο έχουν ποτιστεί τα κέρδη που προσδοκούν οι διοργανωτές και η FIFA από το πανάκριβο πρότζεκτ «Μουντιάλ στο Κατάρ».

Πέρα από τα όσα θα γίνουν στα γήπεδα του Κατάρ και θα γράψουν τις νέες σελίδες στην ιστορία του θεσμού σε αγωνιστικό επίπεδο, εξωαγωνιστικά η εικόνα της διοργάνωσης έχει ήδη στιγματιστεί από τους χιλιάδες θανάτους και τους εκατοντάδες τραυματισμούς εργατών στα έργα της διοργάνωσης, κυρίως μεταναστών από φτωχότερες χώρες της Ασίας. Θανάτους και τραυματισμούς με βασικές αιτίες τις άθλιες συνθήκες δουλειάς, αλλά και τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης. Και, φυσικά, δεν πρόκειται για εργατικά «ατυχήματα», ούτε για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά για προφανή εργοδοτικά εγκλήματα, στον βωμό της μπίζνας δισεκατομμυρίων μεταξύ του Κατάρ, της FIFA, των κατασκευαστικών ομίλων και των χορηγών που θησαυρίζουν μέσω της διοργάνωσης. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει και η τεράστια προσπάθεια συγκάλυψης των όσων συνέβησαν όλα τα προηγούμενα χρόνια από τους αρμόδιους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πριν έναν χρόνο περίπου, αρχές Δεκέμβρη του 2021, σε ρεπορτάζ της αγγλικής εφημερίδας «Guardian» γινόταν λόγος για 6.5000 θανάτους εργατών από το 2010 που ξεκίνησαν τα έργα. Αντίστοιχο ρεπορτάζ του γερμανικού δικτύου ΖDF ανέβαζε τον αριθμό των θυμάτων στις 15.000, συμπεριλαμβανομένων και όσων πέθαναν εξαιτίας των συνθηκών διαβίωσης - περισσότερο συνθηκών σύγχρονης σκλαβιάς, όπως έχει αναδειχθεί σε πολλές περιπτώσεις, με εργάτες να στοιβάζονται κατά δεκάδες σε κοντέινερ, ακόμα και στη μέση της ερήμου, χωρίς στοιχειώδη μέτρα υγιεινής, ενίοτε χωρίς καν πόσιμο νερό κ.ο.κ.

Σύμφωνα με τα ρεπορτάζ, τα θύματα ήταν στην πλειονότητά τους εργάτες με καταγωγή από την Ινδία, το Νεπάλ, το Μπαγκλαντές, το Πακιστάν, τη Σρι Λάνκα και άλλες φτωχές γειτονικές χώρες. Μέχρι σήμερα έχει γίνει πλήθος καταγγελιών από διεθνείς οργανώσεις για τις συνθήκες εργασίας στα φαραωνικού τύπου έργα στο Κατάρ, όπου κυριάρχησαν μεταξύ άλλων η έλλειψη μέτρων προστασίας και ασφάλειας, η εντατικοποίηση της εργασίας, με ελάχιστο χρόνο ξεκούρασης, αλλά και η εξοντωτική πίεση από μεγαλοεργολάβους και πολυεθνικές για την τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων παράδοσης των έργων. Καταγγελίες υπήρξαν και για απειλές και μεθόδους τρομοκράτησης προς τους εργάτες (π.χ. κατάσχεση διαβατηρίων και εγγράφων), προκειμένου να μη διαμαρτύρονται ενάντια στην κατάσταση που βίωναν, καθώς και για μη τήρηση των συμφωνηθέντων όσον αφορά τις αμοιβές των εργατών.

Μετά το «τσουνάμι» των αποκαλύψεων και τις διεθνείς αντιδράσεις, οι διοργανωτές του Κατάρ και η FIFA το τελευταίο διάστημα έχουν επιδοθεί σε μια προσπάθεια εξωραϊσμού της εικόνας της διοργάνωσης, προκειμένου να προστατεύσουν και την ίδια και όσους συσχετίζονται με αυτή (πολυεθνικές, χορηγούς) από ενδεχόμενες απώλειες κερδών. Ετσι, με αφορμή και το αίτημα που διατυπώθηκε πρόσφατα για αποζημιώσεις στις οικογένειες των νεκρών και τραυματισμένων εργατών, Κατάρ και FIFA προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη δική τους εικονική πραγματικότητα, με την Παγκόσμια Συνομοσπονδία να παραδέχεται τον θάνατο μόλις ...3 εργατών στα έργα και τους διοργανωτές να αναφέρουν τον θάνατο άλλων 36, αλλά «από παθολογικές αιτίες»... Θέσεις που προκάλεσαν νέες αντιδράσεις σε διεθνές επίπεδο.

Μπορεί η FIFA και οι διοργανωτές να αρνούνται σθεναρά την καταβολή οικονομικών αποζημιώσεων στις οικογένειες των εργατών, ωστόσο τα πράγματα δείχνουν να βρίσκονται σε εντελώς άλλο επίπεδο όσον αφορά τα χρηματικά ποσά που σχετίζονται με τη διοργάνωση. Υπολογίζεται ότι μέχρι σήμερα έχουν δαπανηθεί κοντά στα 200 εκατ. ευρώ για τα έργα που απαιτούνταν (στάδια, υποδομές, συγκοινωνίες, χώροι φιλοξενίας), ποσό σχεδόν 20πλάσιο απ' αυτό που δαπανήθηκε για το Μουντιάλ του 2018 στη Ρωσία (11 εκατ. ευρώ), προσδίδοντας έτσι στη φετινή διοργάνωση τον τίτλο της ακριβότερης στην Ιστορία του Μουντιάλ.

Μέσω του ποδοσφαίρου και δη της δημοφιλέστερης διοργάνωσής του, η κυβέρνηση του Κατάρ - της μικρότερης χώρας που έχει διοργανώσει Μουντιάλ, μετά την Ελβετία το 1954 - επεδίωξε την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προβολή και ενίσχυση της χώρας. Οι προσδοκίες της πετρελαιομοναρχίας δεν είχαν να κάνουν μόνο με τα έσοδα από τη βιομηχανία του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, αλλά και με πολύπλευρα οφέλη, σε ζητήματα που αφορούν μεταξύ άλλων τις γεωπολιτικές αντιθέσεις στην ευρύτερη περιοχή, π.χ. τη σχέση του Κατάρ με τα γειτονικά αραβικά κράτη.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν δοθεί στη δημοσιότητα από στελέχη της Οργανωτικής Επιτροπής «Κατάρ 2022», η διοργάνωση αναμένεται να φέρει μέχρι και 17 δισ. δολάρια. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνονται τα έσοδα από τη διεξαγωγή του Μουντιάλ, από τα οποία βάσει διαφόρων συμφωνιών το Κατάρ θα καρπωθεί περίπου το 85%, αλλά και αυτά που θα προκύψουν για την οικονομία της χώρας με βάση και τις μελλοντικές ευκαιρίες που ανοίγονται με αφορμή τη διοργάνωση, σε τομείς όπως οι Μεταφορές, ο Τουρισμός, οι δομές φιλοξενίας, η Εστίαση.

Εκδήλωση με θέμα «ΑΕΚ σημαίνει προσφυγιά» πραγματοποιεί η ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ την Κυριακή 20 Νοέμβρη στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Στις 11 π.μ., στον περιβάλλοντα χώρο του γηπέδου της ΑΕΚ, θα γίνουν αποκαλυπτήρια τιμητικής πλακέτας στη μνήμη του Σπύρου Κοντούλη, αγωνιστή της ΕΑΜικής Αντίστασης και θρυλικού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Θα παρευρεθεί ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας.

Στις 11.30 π.μ. θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στο 1ο Γυμνάσιο - 1ο Λύκειο Ν. Φιλαδέλφειας (Τρυπιά 47).

Θα πραγματοποιηθούν ομιλίες από τους:

Θέμη Γκιώνη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, με θέμα «Η συμβολή του ΚΚΕ και η επίδραση του λαϊκού κινήματος στο ελληνικό ποδόσφαιρο».

Σπύρο Τζόκα, πανεπιστημιακό - συγγραφέα, με θέμα «Η σύντομη διαδρομή του θρύλου της ΑΕΚ Σπύρου Κοντούλη».

Νάσο Μπράτσο, δημοσιογράφο - συγγραφέα, με θέμα «Η ίδρυση των πρώτων σωματείων από πρόσφυγες στην Ελλάδα μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή».

Νίκο Αγγελίδη, δημοσιογράφο, με θέμα «Η ίδρυση της ΑΕΚ - Τα πρώτα δύσκολα χρόνια».