Ο πόλεμος στη Γιουγκοσλαβία στηρίχτηκε στα ΝΑΤΟικά ψέματα. Τα μόνα αληθινά είναι οι δικές τους καταστροφές, δολοφονίες και τα άλλα εγκλήματα

Αυτά και πολλά άλλα, που θα αναφέρουμε λεπτομερειακά στη συνέχεια, τα είδαν και άκουσαν την Πέμπτη το βράδυ (8/2) εκατομμύρια τηλεθεατές του κρατικού καναλιού ARD σε ταινία που ετοίμασαν οι συνεργάτες του δυτικογερμανικού Ραδιοσταθμού (WDR) Jo Angever και Mathias Werth και είχε τον τίτλο: «Αρχισε με ένα ψέμα, ο δρόμος της Γερμανίας στον πόλεμο του Κοσσόβου».

Οι δύο συνάδελφοι δεν εφησύχασαν με τα επίσημα «επιχειρήματα» που προβλήθηκαν για την επίθεση του ΝΑΤΟ κατά του ανεξάρτητου και κυρίαρχου κράτους της Γιουγκοσλαβίας - μέλος του ΟΗΕ - αλλά, μελέτησαν οι ίδιοι εκθέσεις και αναλύσεις, μετέβησαν σε χωριά του Κοσσυφοπεδίου, που, τάχα, τα αποτέφρωσαν Σέρβοι στρατιώτες και τους κατοίκους τους τούς μακέλεψαν οι ίδιοι στρατιώτες, πριν ακόμα αρχίσουν οι ΝΑΤΟικοί βομβαρδισμοί, πήραν εκεί συνεντεύξεις από Αλβανούς χωρικούς, πήγαν στην Πρίστινα, που δήθεν το στάδιό της οι Σέρβοι το είχαν μεταβάλει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης Αλβανών (που και ο ΥΠΕΞ Γιόσκα Φίσερ το παρομοίασε με το Αουσβιτς) και ρώτησαν επιτόπου, αυτόπτες μάρτυρες. Ολοι αυτοί παρελαύνουν από τη σκηνή του ARD και απαντούν στις ερωτήσεις των Γερμανών δημοσιογράφων: Δεν είναι αλήθεια όσα ισχυρίστηκαν οι υπεύθυνοι στο Βερολίνο και στις Βρυξέλλες. Στο χωριό Ρούγκοβο, ο κ. Σάρπινγκ είχε ανακαλύψει μακελειό Αλβανών πολιτών από τις σερβικές δυνάμεις, παρότι ο Γερμανός αστυνομικός και μέλος της συνοδείας της επιτροπής του ΟΑΣΕ, Χένινγκ Χερς, είχε ειδοποιήσει ότι επρόκειτο για θύματα μάχης μεταξύ Σέρβων και Αλβανών. Ο ίδιος Χένινγκ Χερς επανέλαβε από το ARD ότι επρόκειτο για μάχη και όχι για μακελειό.

Για όλα αυτά οι δύο δημοσιογράφοι ρωτήσανε τι έχει να πει ο κ. Σάρπινγκ. Η απάντησή του ήταν ότι όλα έγιναν όπως τα έχει περιγράψει ως τώρα. Ομως, ο πρώην στρατηγός της Μπούντεσβερ και εκ των ένδον του υπουργείου Αμυνας επανέλαβε από το ARD ότι δεν υπήρξε γιουγκοσλαβικό σχέδιο - πέταλο και ότι σαν Γερμανός ντρέπεται για το ότι γίνεται σύγκριση μεταξύ (ανύπαρκτων) γιουγκοσλαβικών στρατοπέδων συγκέντρωσης και του Αουσβιτς.

Αντί γι' αυτή την κριτική από έναν ανώτατο στρατιωτικό, η γερμανική ηγεσία πρόσθεσε στο «ενεργητικό» της τον έπαινο του Jamie Shea. Αυτός δήλωσε ότι μετά την... κατά λάθος (!) ΝΑΤΟική επίθεση εναντίον των Αλβανών προσφύγων στη Διακοβίτσα (το πρώτο «ατύχημα του πολέμου») χρειάστηκε έξι εβδομάδων «σκληρή εργασία», για να επανακτηθεί η εμπιστοσύνη της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης στο ΝΑΤΟ, που είχε μειωθεί κατά 20-25 σημεία. Σ' αυτή την προσπάθεια, συνέβαλε και η γερμανική ηγεσία είπε: «Οχι μόνο ο υπουργός Σάρπινγκ, αλλά και ο καγκελάριος Σρέντερ και ο υπουργός Φίσερ υπήρξαν μεγαλειώδες παράδειγμα πολιτικών ηγετών, που δεν τρέχουν πίσω από την κοινή γνώμη, αλλά καταλαβαίνουν να τη διαμορφώνουν».

Πολλές γερμανικές εφημερίδες δημοσίευσαν εκτενείς η μικρές περιλήψεις της τηλεοπτικής εκπομπής. Σε μερικές απ' αυτές αναφέρεται ότι η οπτική γωνία υπήρξε ως προς το περιεχόμενο ή ως προς τα πρόσωπα μονομερής. Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ», π.χ., υπογραμμίζει: «Ξενίζει ο σχεδόν αποκλειστικός προσανατολισμός στο πρόσωπο του Σάρπινγκ. Το έτσι λεγόμενο σχέδιο - πέταλο του το πάσαρε το υπουργείο Εξωτερικών του Γιόσκα Φίσερ».

Από την πλευρά της, η «Νόιες Ντόιτσλαντ» (10/11 Φλεβάρη) σημειώνει: «Είναι απαισιόδοξο το γεγονός ότι ως τώρα καμιά παράταξη του Μπούντεσταγκ δε θεώρησε αναγκαίο να απαιτήσει μια εξεταστική επιτροπή εναντίον των τριών μελών της κυβέρνησης. Το ΚΟΔΗΣΟ θέλει να ζητήσει την προσεχή εβδομάδα την εγγραφή Επίκαιρης Ερώτησης».

Associated Press

Από συγκέντρωση υποστηρικτών του Ου. Τσάβες

Κατά τη διάρκεια των γιορτασμών που πραγματοποιήθηκαν για τη συμπλήρωση δύο χρόνων της εξουσίας του, στις 2 του Φλεβάρη, και τα 9 χρόνια της ένοπλης εξέγερσης που τον έφερε στο πολιτικό προσκήνιο της χώρας, ο Πρόεδρος της Βενεζουέλας προχώρησε σε ανασχηματισμό της κυβέρνησής του, τοποθετώντας τον Χοσέ Βισέντε Ρανχέλ στο υπουργείο Αμυνας, κάνοντάς τον τον πρώτο πολίτη που έχει αναλάβει τη θέση του υπουργού τα τελευταία 56 χρόνια.

Καθώς ο Τσάβες δίνει έμφαση στη σοβαρότητα της απόφασής του, και ονομάζει τη διαδικασία αυτή ως «ενοποίηση των Ενοπλων Δυνάμεων με ολόκληρο το έθνος», οι αντίπαλοί του έχουν ανοιχτά κάνει υποθέσεις ότι η διαδικασία αυτή μπορεί να προκαλέσει ένα στρατιωτικό πραξικόπημα. Με βάση αυτό, έχουν υποστηρίξει πως όσο ο νέος υπουργός Αμυνας ασκούσε τη δημοσιογραφία είχε κριτικάρει το στρατό για διαφθορά.

Φυσικά, αυτοί που διαφωνούν με το διορισμό του Ρανχέλ, προβλέπουν «κινδύνους» για τη σταθερότητα της Βενεζουέλας από την υποτιθέμενη «κουβανοποίηση» της κυβέρνησης. Σύμφωνα με τον Ρανχέλ, αυτές οι κατηγορίες δείχνουν την πνευματική φτώχεια αυτών που την αναφέρουν. «Είναι ένα επιχείρημα που βασικά δυσφημεί τις Ενοπλες Δυνάμεις», είπε.

«Δεν πάω στο υπουργείο Αμυνας για να κάνω πολεμική. Δε με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο. Θα εργαστώ σοβαρά, επειδή είμαι άνθρωπος του διαλόγου και της ομοφωνίας», τόνισε ο Ρανχέλ δημόσια, απορρίπτοντας τις φήμες που καλλιεργούν οι δεξιοί αντίπαλοι για ένα πιθανό πραξικόπημα.

Associated Press

Ο Ου. Τσάβες στη διάρκεια μιας περιοδείας

Κατά τη διάρκεια των γιορτασμών, ο Πρόεδρος Τσάβες ολοκλήρωσε τις αλλαγές στην κυβέρνησή του διορίζοντας τον Λουίς Μικιλένα στο πόστο του υπουργού Εσωτερικών και Δικαιοσύνης και μεταφέροντας τόν μέχρι τότε υπουργό Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, Λουίς Αλφόνσο Ντάβιλα στο υπουργείο Εξωτερικών.

Οπως αναφέρουν οι αντίπαλοι του Τσάβες, με τον ανασχηματισμό αυτόν της κυβέρνησης, ο Τσάβες έχει τοποθετήσει σε υπουργεία - κλειδιά μαρξιστές που αντιτίθενται στην ελεύθερη αγορά και βλέπουν τις ΗΠΑ ως εχθρούς τους. Για τον Ρανχέλ αναφέρουν ότι είναι αντιαμερικανός που θαυμάζει και εκτιμά τον Φιντέλ Κάστρο, ενώ τονίζουν ότι θα ανοίξει ακόμα περισσότερο το ρήγμα ανάμεσα στη Βενεζουέλα και τις ΗΠΑ και θα δημιουργήσει προβλήματα ασφάλειας με την Κολομβία.

Οι ίδιες οι φωνές που σήμερα καταδικάζουν τον ηγέτη της Βολιβαριανής Επανάστασης για το διορισμό πολίτη στο πόστο, που για περίπου έναν αιώνα ήταν εξ ολοκλήρου από το στρατό, προηγούμενα τον είχαν κριτικάρει για «υπερβολική στρατιωτικοποίηση» των δημοσίων θέσεων, μια εκστρατεία που ξεκίνησε αφού είχε διορίσει δύο στρατιωτικούς αξιωματούχους σε βασικές θέσεις στην κρατική εταιρία πετρελαίου της Βενεζουέλας.

Τις τελευταίες βδομάδες, οι δυνάμεις που αντιτίθενται στον Τσάβες έχουν επιμείνει πως υπάρχει μια γοργή μείωση της δημοτικότητάς του. Εχουν ακόμα ζητήσει και δημοψήφισμα ανάκλησης, δηλαδή πρόκειται για έναν τρόπο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί όταν η μισή θητεία του Προέδρου έχει ολοκληρωθεί, δηλαδή το 2003, αν έχουν μαζευτεί οι απαιτούμενες υπογραφές.

Ωστόσο, οι γιορτασμοί της δεύτερης επετείου του Τσάβες ως Προέδρου και της 9ης επετείου από τη στρατιωτική εξέγερση που ήταν επικεφαλής, κράτησαν πάνω από 4 μέρες κάτω από το σύνθημα, «η επανάσταση προχωρά με βήμα νικητή», δεν έχουν αφήσει καμιά αμφιβολία ότι ο Πρόεδρος συνεχίζει να χαίρει της υποστήριξης του λαού.

Την τελευταία μέρα των γιορτασμών, πραγματοποιήθηκε μεγάλη πορεία, στην οποία επικεφαλής ήταν ο Τσάβες, όπου πάνω από 4.000 άρματα ακολούθησαν την πορεία, μια διαδρομή που είχαν κάνει πριν 9 χρόνια τα μέλη της στρατιωτικής εξέγερσης στις πόλεις Βαλένσια και Καράκας. Μαζική ήταν η συμμετοχή του κόσμου τόσο σ' αυτήν την πορεία όσο και στις άλλες συγκεντρώσεις.

Ενα μεγάλο μέρος του Τύπου που κάλυπτε τις εκδηλώσεις γιορτασμού, που επίσης παρακολουθούν τις εξελίξεις στη Βενεζουέλα, συμφωνεί πως οι βασικοί στόχοι του Τσάβες, εκτός από την προσπάθεια να αποτρέψει δικτατορίες και απόπειρες δολοφονίας εναντίον του που γίνονται από τους ισχυρούς και επικίνδυνους εχθρούς του, είναι πως πρέπει επίσης να επιτύχει μια οικονομική ανάπτυξη σε σχετικά γρήγορη περίοδο, που θα του επιτρέπει να σταματήσει τη μιζέρια στην οποία ζει ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού.

Επίσης, θα πρέπει να μειώσει τα επίπεδα εγκληματικότητας και βίας που υπάρχουν στη χώρα. Η βία ήταν η αιτία να πεθάνουν 61 κάτοικοι μέσα σε τρεις μόνο μέρες (2-4 του Φλεβάρη), ενώ σε γενικές γραμμές σημειώνονται περίπου 100 θάνατοι τη βδομάδα.

Ο νέος υπουργός Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, Λουίς Μικιλένα, έχει αναφέρει πως ένας από τους βασικούς στόχους της Επανάστασης είναι η αλλαγή αυτής της κατάστασης. Πρόκειται για ένα από τα κύρια καθήκοντα που έχει αντιμετωπίσει στη ζωή του και είπε ότι είναι αισιόδοξος πως θα μπορέσει να λάβει την υποστήριξη των προοδευτικών τομέων και της κατανόησης του λαού.

Δεν αποκλείεται οι αναγνώστες του «Ριζοσπάστη» να διάβασαν την είδηση της σύλληψης στη Μανίλα και την αεροπορική μεταφορά δέσμιου στη Γερμανία και την προώθησή του στο Παρίσι του Αλφρέ Σιρβέν, ενός προσώπου - κλειδί σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα του περασμένου αιώνα.

Αν και είναι συγκατηγορούμενος, πρόκειται «κατ' αρχήν» να ανακριθεί και καταθέσει σαν μάρτυρας στη δίκη του πρώην Γάλλου ΥΠΕΞ, Ρολάν Ντιμά, της πρώην ερωμένης του υπουργού, Κριστίν Ντεβιέρ - Ζονκούρ, και του πρώην διευθυντή του κοντσέρν πρατηρίου βενζίνης «Elf - Aquitaine», Λεφλόχ - Πριζάν. Και οι τρεις αυτοί κατηγορούμενοι αναφέρονται στο πρόσωπο του Σιρβέν, που έκανε το μοίρασμα των χρημάτων για τις δωροδοκίες. Και όλοι τους ελπίζουν ότι ο συγκατηγορούμενός τους αυτός θα βρει τρόπο να «καλύψει» τους υψηλά ισταμένους φίλους του, να τους δώσει άφεση αμαρτιών, ώστε να βγουν αθώες περιστερές και, ίσως, μια μέρα να καταφύγουν στη λαϊκή ετυμηγορία για να ψαρέψουν ψήφους ολιγοσυνείδητων ή αμετανόητων οπαδών τους.

Το σκάνδαλο αυτό έχει ουσιαστικά τρεις πλευρές. Με την αρχή του στη Γερμανία, και εγκαλούμενους πολίτες και της Γαλλίας (τους προαναφερόμενους και άλλους), και της Γερμανίας, τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Κολ και ορισμένα στελέχη του κόμματός του, αλλά και άλλους. Γι' αυτό και τα μέλη της γερμανικής Εξεταστικής Επιτροπής της «υπόθεσής δωρεών» προς τα κόμματα ζήτησαν να παραμείνει ο Σιρβέν μερικές μέρες κρατούμενος στη Γερμανία για να απαντήσει σε ερωτήσεις τους. Αλλά η σοσιαλδημοκράτισσα υπουργός Δικαιοσύνης, Χέρτα Ντόιμπλερ - Γκμελίν, απάντησε ότι μια και κατά του Σερβέν δεν υπάρχει ένταλμα σύλληψης στη Γερμανία, πρέπει να ισχύσουν οι γαλλο-γερμανικοί κανόνες έκδοσης, κατά τη συμφωνία του Σένγκεν, επομένως έπρεπε να συνεχιστεί η προώθησή του στο Παρίσι, όπως και έγινε.

Αλλωστε ο... αερομεταφερόμενος αυτός «κλειδοκράτορας» των μυστικών του μεγάλου σκανδάλου δωροδοκίας, δήλωσε ότι θα μιλήσει στη Γαλλία. Θα πει εκεί πραγματικά την «αλήθεια και μόνο την αλήθεια»; Ή μήπως θα του επιτρέψουν να καταθέσει μόνο απαλλακτικά στοιχεία; Γιατί η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (7/2) πληροφορεί από το Παρίσι: «Ερευνες του γαλλικού Τύπου επιβεβαιώνουν ότι ο Σιρβέν πρέπει να έχει ισχυρούς προστάτες στο Παρίσι, που φοβούνται τα όσα γνωρίζει...».

Αναφέραμε ότι το σκάνδαλο είναι «τριφασικό», με αρχική πρώτη φάση την πόλη Λόινα (της πρώην ΓΛΔ). Μετά την προσάρτηση της ΓΛΔ οι διαχειριστές του γερμανικού ιμπεριαλισμού χαρακτήρισαν και το μοντέρνο βιομηχανικό κέντρο διυλιστηρίων της πόλης σαν «παλαιωμένο» και άξιο «εκσυγχρονισμού». Επρεπε επομένως να βρεθεί ο «κατάλληλος» επενδυτής - εκσυγχρονιστής, στον οποίο να «πουληθεί» το εργοστάσιο με το τεράστιο γήπεδό του. Για την τότε κυβέρνηση Κολ αυτό δεν ήταν δύσκολο. Βρέθηκε στο πρόσωπο της «Elf-Aquitaine», που ολόκληρο το συγκρότημα, τής προσφέρθηκε για ένα... πιάτο φακή. Εκεί αρχίζει το πρώτο σκάνδαλο και ακόμα τα όσα αναφέρθηκαν για τον τότε Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν, ότι σαν «ευχαριστώ» για άρση της αρχικής του αντίρρησης στην ένωση των δύο γερμανικών κρατών, άφησε να ρεύσει στο ταμείο του κόμματός του από την πλευρά της «Elf-Aquitaine» (και από τη γερμανική πλευρά) ένα σεβαστό ποσό σαν «λάδωμα».

Αφήνουμε τώρα τις σχετικές λεπτομέρειες και ανακρίσεις (που μάλλον συσκότισαν, παρά διαλεύκαναν το πρώτο αυτό σκάνδαλο) για να περάσουμε στην τωρινή συνέχεια, τη δίκη στο Παρίσι, που είναι η δεύτερη και ταυτόχρονα τρίτη φάση, αφού συμπλέκονται στην υπόθεση γαλλικά και γερμανικά ονόματα. Ας επιτραπεί όμως να μεταφέρω εδώ λίγες σειρές για τη σημασία του εργοστασίου Λόινα, ακόμα από ένα μονότομο λεξικό τσέπης «Meyers» του 1964. Γράφει: «Εργοστάσια Λόινα, Βάλτερ Ούλμπριχτ», VEB (= εργοστάσια λαϊκής ιδιοκτησίας). Βιομηχανική επιχείρηση της ΓΛΔ στη Λόινα, περί τους 30.000 απασχολούμενοι. Η άλλοτε επιχείρηση του κοντσέρν της «IG - Farben» είχε μεγίστη σημασία για τη διεξαγωγή του φασιστικού πολέμου λόγω της παραγωγής κινητήριων υλών, προϊόντων αζώτου κλπ. Μετά το 1945 έγινε λαϊκή ιδιοκτησία και γνώρισε έκτοτε εξαιρετική ανάπτυξη (χαρακτηριστικά: το 1958 αύξηση της παραγωγής 150% σε σχέση με την παραγωγή του 1938. Η μεικτή παραγωγή ως το 1970 θα σημειώσει και άλλη αύξηση). Κλείνω εδώ αυτή την παρένθεση, σημειώνοντας για την κατανόηση των συνεπειών της προσάρτησης ότι το κρατίδιο της Σαξωνίας - Ανχάλτης, όπου βρίσκεται η Λόινα, είναι σήμερα το κρατίδιο με το μεγαλύτερο ποσοστό ανεργίας - 21,3%, το Δεκέμβρη του 2000 19,7% (γερμανικός Τύπος 7/2, από τις ανακοινώσεις του Μπέρνχαρντ Γιακόντα, προέδρου του Ομοσπονδιακού Ιδρύματος Εργασίας).

Θεωρείται βέβαιο ότι εκτός από τον (κατηγορούμενο πρώην διευθυντή του κοντσέρν «Elf», Λεφλόχ - Πριζάν αυτός που θα μπορούσε να λύσει τα συμπλεκόμενα αινίγματα ιδιωτικοποίησης και μοιρασιάς των τεράστιων κερδών και δωροδοκιών της «υπόθεσης» Λόινα και των συνδεόμενων επιχειρήσεων βενζινοπρατηρίων Μινόλ (του κοντσέρν Elf-Τίσεn) είναι ο Αλφρέδος Σιρβέν. Θα ανοίξει το στόμα ή θα αποδειχθεί Σφίγγα;

Αν δεν είναι εύκολο να διεισδύσει κανείς στα άδυτα του λαβυρινθικού σκανδάλου, αφού δεν έχουν ανοίξει όλα τα ντοσιέ των κατηγορητηρίων απ' αυτά τουλάχιστον που είδαν ως τώρα το φως της δημοσιότητας συνάγονται τα εξής: Υπάρχει αφενός η υποψία της απάτης επιδοτήσεων, ότι δηλαδή η Elf το επίσημα προϋπολογισμένο ποσό (για τη «νεοϊδρυση» της Λόινα) ύψους 4,5 δισ. μάρκων το στρογγύλεψε κατά την απόδοση λογαριασμών μονομιάς, κατά 1,5 δισ. μάρκα. Αυτή η υποψία ενισχύθηκε από μια «παράπλευρη» γερμανική άποψη ότι από γερμανικές επιδοτήσεις ύψους 1,4 δισ. μάρκων είχαν καταβληθεί αδικαιολόγητα 500 εκατ. μάρκα. Αυτά ήρθανε σε γνώση της κυβέρνηση Κολ, όπως και το γεγονός ότι ο μάνατζερ της Elf στις αρχές του 1998 άφησε να υπολογιστεί η αξία του νεοκατασκευασμένου εργοστασίου Λόινα κατά 1,6 δισ. μάρκα λιγότερο.

Λεπτομέρειες για τον Κολ οι υποψίες αυτές που άφησε να κυλήσει ο χρόνος. Ισως να συνεχιζόταν το μυστήριο, αν ο «κάλος» δεν πίεζε το πόδι της ίδιας της μητρικής, εταιρίας «Elf». Συνέβη δηλαδή το εξής: σε συνδυασμό με τη Λόινα διαπιστώθηκαν υπεξαιρέσεις μεγάλων ποσών στα ταμεία της. Η γαλλική δικαιοσύνη ζήτησε τη βοήθεια της γενικής εισαγγελίας της Γενεύης, που από την έρευνα διαπιστώθηκε ότι μέσω ενός δικτύου τραπεζικών λογαριασμών διακλαδώθηκαν από τη θυγατρική εταιρία της Elf στη Γενεύη - με μάνατζερ τον Σιρβέν - 1,3 δισ. μάρκα προς τη Γαλλία και τη Γερμανία.

Στο γερμανικό Τύπο δημοσιεύονται γνωστά ονόματα της Χριστιανοδημοκρατίας (CDM) που βλόγησαν τα χέρια τους στο άνομο χρήμα του «εκσυγχρονισμένου» πρώην εργοστασίου της ΓΛΔ. Αλλά το σκάνδαλο αναταράσσει τον τάφο και του χριστιανοκοινωνιστή πρώην Βαυαρού πρωθυπουργού Φραντς - Γιόζεφ Στράους. Η «Μπερλίνερ Τσάιτουνγκ» (7/2) πληροφορεί σχετικά: «Σύμφωνα με αντίστοιχες ανακρίσεις της ελβετικής δικαιοσύνης ο επιχειρηματίας Ντίτερ Χόλτσερ (CDK) και άλλοτε έμπιστος του Στράους, ομολόγησε ότι τουλάχιστον 50 εκατ. μάρκα διαβιβάστηκαν στους λογαριασμούς της εταιρίας του, «Δέλτα Ιντερνάσιοναλ». Ο Χόλτσερ, εναντίον του οποίου γίνονται ανακρίσεις για υποψία ξεπλύματος χρήματος, διαβίβασε από το ποσό αυτό αρκετά εκατομμύρια στον φυγάδα, πρώην υφυπουργό Χόλγκερ Πφαλς (CSU). Οπως εξακρίβωσε η δικαιοσύνη του Αουζμπουργκ ο γιος του Στράους, Μαξ, είχε τη δυνατότητα να βάζει χέρι σε μέρος των χρημάτων της «Δέλτα».

Πραγματικά τι πανάγιος κόσμος!