Οι πέντε Κουβανοί αγωνιστές |
Ηδη πάνω από 500 διάσημοι διανοούμενοι και καλλιτέχνες ανά τον κόσμο έχουν υπογράψει την κάρτα προς τον Ομπάμα με την απαίτηση της άμεσης απελευθέρωσης των Κουβανών αγωνιστών. Ανάμεσα σε άλλους, βρίσκεται ο κάτοχος Νόμπελ Ουόλε Σογιάνκα, ο Αμερικανός Νόαμ Τσόμσκι, ο Βραζιλιάνος θεολόγος Φράι Μπέτο, ο Πορτορικανός καλλιτέχνης Ντάνι Ριβέρα, ο Γάλλος ηθοποιός Ζαν Μαρί Μπίνοκ κ.ά.
Στη συγκεκριμένη επιστολή επιβεβαιώνεται πως οι πέντε Κουβανοί που βρίσκονται για πάνω από 10 χρόνια φυλακισμένοι στις ΗΠΑ είναι αθώοι επειδή προσπάθησαν να συλλέξουν πληροφορίες ώστε να σταματήσουν και να αποτρέψουν επιθετικές πράξεις ενάντια στην πατρίδα τους και να διασφαλίσουν τις ζωές Αμερικανών πολιτών.
Πάντως, στις 30 Γενάρη, οι συνήγοροι των «5» κατέθεσαν προσφυγή στο Ανώτατο Δικαστήριο για επανεξέταση της υπόθεσης και διεξαγωγής νέας δίκης. Σύμφωνα με έναν από τους δικηγόρους των πέντε, τον Τόμας Γκολντστάιν, πιθανότατα το Μάη αναμένεται να παρθεί μια απόφαση για το αν θα εξεταστεί το ζήτημα, και σε περίπτωση μιας τέτοιας απόφασης, μια απάντηση αναμένεται στα τέλη του 2009 ή το 2010.
Από τη συγκέντρωση - συναυλία που πραγματοποίησαν η ΚΟΑ του ΚΚΕ και η ΚΝΕ έξω από την αμερικανική πρεσβεία πέρσι τον Ιούνη |
Οι πέντε αυτοί Κουβανοί κηρύχτηκαν ένοχοι, με ψευδείς κατηγορίες, χωρίς φυσικά να έχουν αποδειχτεί, από ελεγχόμενο και αυθαίρετο δικαστήριο του Μαϊάμι. Τους έχουν επιβληθεί άδικες και δυσανάλογες ποινές, που φτάνουν μέχρι και δις ισόβια. Εχουν υποστεί σειρά κακοποιήσεων και εξευτελισμών, μένοντας απομονωμένοι για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αποτελεί συστηματική πρακτική η άρνηση έκδοσης βίζας στους γονείς, στις συζύγους και στα παιδιά τους από την αμερικανική κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις συζύγους των Ρενέ Γκονζάλες και Χεράρντο Ερνάντες, Ολγα Σαλανουέβα και Αντριάνα Πέρες, οι αμερικανικές αρχές έχουν αρνηθεί την έκδοση βίζας 9 φορές (την τελευταία φορά τον περασμένο Σεπτέμβρη) με το πρόσχημα πως αποτελούν «κίνδυνο για την ασφάλεια των ΗΠΑ».
Αποτελούν θύματα ενός νομικού συστήματος που «προστατεύει» τρομοκράτες και δολοφόνους (όπως τους πρώην πράκτορες της CIA Λουίς Ποσάδα Καρίλες και Ορλάντο Μπος που θεωρούνται «εγκέφαλοι» της κατάρριψης αεροσκάφους της «Cubana» το 1976 όπου σκοτώθηκαν στον αέρα οι 73 επιβαίνοντες) και καταδικάζει πραγματικούς αγωνιστές. Η υπόθεση των πέντε Κουβανών από την αρχή της σύλληψής τους, στις 12 Σεπτέμβρη του 1998, έχει σηματοδοτηθεί από βία, αυθαιρεσία, μίσος, απειλές, πιέσεις και πολιτική εκδίκηση. Ωστόσο, οι πέντε Κουβανοί συνεχίζουν μέχρι και σήμερα να τροφοδοτούν τις συνειδήσεις με ένα λαμπερό παράδειγμα δύναμης και αξιοπρέπειας. Εχουν γίνει σύμβολο, που ακολουθούν οι νέοι της Κούβας και του πλανήτη μας, επειδή το μίσος και ο εξευτελισμός δεν έχουν καταφέρει να συντρίψουν το ηθικό τους.
Αξίζει να σημειωθεί πως η δίκη των πέντε Κουβανών είναι η μόνη δικαστική διαδικασία στην ιστορία των ΗΠΑ που έχει καταδικαστεί από την Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των ΗΠΑ! Επίσης, η συγκεκριμένη υπόθεση έχει κρατήσει σε μάκρος, με το Εφετείο της Ατλάντας (Αύγουστος του 2005) να αποφασίζει την ακύρωση των ποινών και διατάσσοντας τη διεξαγωγή νέας δίκης, με την αιτιολογία ότι το Μαϊάμι δεν αποτελεί αποδεκτό τόπο εκδίκασης, καθώς λειτουργούν σειρά αντικουβανικών οργανώσεων και ένα χρόνο αργότερα, άλλο δικαστήριο να αποφαίνεται ενάντια στην προηγούμενη απόφαση, τονίζοντας τη νομιμότητα της δίκης του Μαϊάμι και αποστέλλοντας την υπόθεση για παραπέρα εξέταση. Πέρσι το καλοκαίρι, το Εφετείο της Ατλάντας απέρριψε σχεδόν όλα τα επιχειρήματα της υπεράσπισης σε ό,τι αφορά το κατηγορητήριο «περί κατασκοπίας κατά των ΗΠΑ», χαρακτηρίζοντας πως «στερούνται αξίας» και επικύρωσε τις καταδικαστικές αποφάσεις. Η μόνη διαφοροποίηση είναι ότι παρέπεμψε στο δικαστήριο του Μαϊάμι τις υποθέσεις τριών από τους πέντε, του Ραμόν Λαμπανίνιο, του Φερνάντο Γκονζάλες και του Αντόνιο Γκερέρο, υποτίθεται προς επανεξέταση. Σε ό,τι αφορά τις ποινές των Χεράρδο Ερνάντες και Ρενέ Γκονζάλες παραμένουν ως έχουν.
Παρά το γεγονός ότι η υπόθεση των πέντε επιχειρείται να κρατηθεί κάτω από ένα πέπλο σιωπής των ΜΜΕ, ιδιαίτερα στις ΗΠΑ, χάρη στη διεθνιστική αλληλεγγύη, στο φιλειρηνικό κίνημα και στις διάφορες οργανώσεις, αλλά και στον κουβανικό λαό, έχει επιτευχθεί να «σπάσει η σιωπή» με μια σειρά από κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις, εκθέσεις φωτογραφιών, άρθρα σε εφημερίδες και περιοδικά αλλά και συλλογή χιλιάδων υπογραφών σε μια σειρά χώρες σε όλες τις ηπείρους.
Πάντως, όποια και αν είναι η εξέλιξη στο Ανώτατο Δικαστήριο, το κίνημα αλληλεγγύης στην Κούβα θα πρέπει να είναι σε ετοιμότητα και να συνεχίσει να εκφράζει την αλληλεγγύη και τη συμπαράσταση στους πέντε Κουβανούς πατριώτες, ώστε οριστικά να επιστρέψουν στην πατρίδα και στις οικογένειές τους.