Κάθετα αντίθετο με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ειδικότερα όσον αφορά στις ρυθμίσεις που προβλέπει αυτό για την ασφάλιση των συγγραφέων, είναι το σύνολο των Ελλήνων εκδοτών. Οι συλλογικοί φορείς τους, μέσω της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκδοτών- Βιβλιοπωλών, προσανατολίζονται σε κινητοποιήσεις για το θέμα, ενώ χθες άρχισε η συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Πρόκειται για ρυθμίσεις, που αποτελούν ακόμη ένα χτύπημα στον πολύπαθο χώρο του βιβλίου, αφού, μεταξύ άλλων, προβλέπουν την καταβολή ενός 0,5% επί της χονδρικής τιμής πώλησης των βιβλίων, ποσοστό που το ν/σ χαρακτηρίζει ως «επιμερισμένη εργοδοτική εισφορά» για την ασφάλιση των συγγραφέων. Οι εκδότες (χθες για το θέμα έδωσε συνέντευξη Τύπου ο Σύνδεσμος Εκδοτών Βιβλίου) εκτιμούν ότι με την άσχημη - και ενίοτε τραγική - κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει η μεγάλη πλειοψηφία των μικρομεσαίων εκδοτών, το ποσοστό αυτό θα μετακυλισθεί, μοιραία, στην τιμή πώλησης του βιβλίου, δηλαδή στον αναγνώστη. Σε συνδυασμό με τις άλλες απαράδεκτες φορολογικές πιέσεις που δέχεται το βιβλίο, ο εκδοτικός κλάδος θα οδηγηθεί σε περαιτέρω συρρίκνωση, με κλείσιμο, συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων, γιγαντώνοντας ακόμη περισσότερο τα μεγάλα εκδοτικά, διολισθαίνοντας σε ολιγοπωλιακές συνθήκες ένα - πνευματικό κατ' αρχήν - αγαθό, όπως είναι το βιβλίο.

Επιπλέον, μετατρέποντας σε μισθωτή τη σχέση του συγγραφέα με τον εκδότη, όπως προκύπτει με το νομοσχέδιο, οι εκδότες εκτιμούν ότι ακυρώνεται ο ρόλος του συγγραφέα ως ελεύθερου πνευματικού δημιουργού. Εκεί που τα εύλογα ερωτηματικά για το νομοσχέδιο είναι οφθαλμοφανέστατα, είναι στην πρώτη παράγραφο, όπου το χαρακτηρισμό - την ιδιότητα του δραματουργού, του ποιητή και του πεζογράφου, θα τον δίνει ...«ειδική επιτροπή του ΥΠΠΟ», η οποία θα ορίζεται με απόφαση του υπουργού! Πιο απλά, το κράτος πλέον θα αποφασίζει ποιος είναι συγγραφέας και ποιος όχι, ποιος θα δικαιούται και ποιος όχι τη σχετική ασφάλιση!

Ακόμη μια «πονηριά» του ν/σ εμπεριέχεται στην παράγραφο 7, η οποία προβλέπει ότι, μέσα σε ένα χρόνο από την ισχύ του νόμου, θα εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο θα καθορίζει τα κριτήρια, βάσει των οποίων θα καθορίζεται η επαγγελματική ιδιότητα των παραπάνω. Τα κριτήρια αυτά θα είναι, μεταξύ άλλων, το είδος των βιβλίων και οι «συναφείς προς το βιβλίο δραστηριότητες». Στην εσκεμμένη γενικότητα της ρύθμισης αυτής χωράνε οι πάντες: Από λογοτέχνες μέχρι «συγγραφείς» ...του «Καζαμία». Αδιευκρίνιστες παραμένουν και οι «συναφείς προς το βιβλίο δραστηριότητες» και ποιοι επαγγελματίες μπορούν να συμπεριληφθούν σ' αυτές ...«ελαφρύνοντας», ταυτόχρονα, τις ασφαλιστικές εισφορές των σημερινών εργοδοτών τους...

Στη δημιουργία ενός χώρου ενημέρωσης, παιδείας και πολιτισμού αποσκοπεί η μετατροπή του «Δημόσιου Καπνεργοστασίου» (Λένορμαν 218), σε «Βιβλιοθήκη Πόλης» από τη Βουλή, στην οποία παραχωρήθηκε το κτίριο από την ΚΕΔ το 2000.

Ηδη συντηρήθηκαν και ανακαινίστηκαν τμήματα του υπογείου, του ισογείου και του πρώτου ορόφου, που στεγάζουν τα τμήματα εκδόσεων, μικροφωτογράφησης, ηλεκτρονικής αποθήκευσης της Βιβλιοθήκης της Βουλής, συντήρησης έργων τέχνης και εντύπων και η σημαντικότατη, μοναδική στην Ελλάδα, συλλογή εφημερίδων και περιοδικών της Βιβλιοθήκης της. Ολοκληρώνεται ο χώρος (1.200 τ.μ.) που θα στεγάσει προσωρινά την Μπενάκειο Βιβλιοθήκη, ενώ την άνοιξη προβλέπεται η ολοκλήρωση του τμήματος του πρώτου ορόφου (1.850 τ.μ.), που θα στεγάσει τη Βιβλιοθήκη Πόλης. Αυτή θα περιλαμβάνει αναγνωστήριο, πληροφοριακή συλλογή (λεξικά, εγκυκλοπαίδειες κλπ.), συλλογή ελληνικής λογοτεχνίας (από το 1994 και συνεχώς εμπλουτιζόμενη), ξενόγλωσση λογοτεχνία και παιδικό βιβλίο. Συνολικά θα περιλαμβάνει 20.000 τίτλους, για δανεισμό στο κοινό, προερχόμενους από την τεράστια Βιβλιοθήκη της Βουλής που απαριθμεί περίπου 800.000, «ασφυκτιούντες» στο κτίριο της Βουλής, τόμους. Το μεγαλύτερο μέρος αυτού του πλούτου θα μεταφερθεί στα βιβλιοστάσια της «Βιβλιοθήκης Πόλης», τα οποία θα είναι κλειστά για το ευρύ κοινό, πλην των 20.000 τόμων που προαναφέρθηκαν. Περίπου 50.000 τόμοι εξειδικευμένου περιεχομένου θα παραμείνουν στη Βουλή για τις ανάγκες των βουλευτών και των κοινοβουλευτικών συντακτών. Η μετεγκατάσταση αυτή εφαρμόζεται στο πλαίσιο μελέτης εκσυγχρονισμού και αναδιοργάνωσης της Βιβλιοθήκης της Βουλής. Επιπλέον, στο «Δημόσιο Καπνεργοστάσιο» θα λειτουργήσει «Κέντρο διά βίου Εκπαίδευσης και Επιμόρφωσης» για όλες τις ηλικίες.

Το «Δημόσιο Καπνεργοστάσιο» κατασκευάστηκε το 1927 από τον αρχιτέκτονα Ν. Γαβαλά, για να στεγάσει μικρούς καπνοβιοτέχνες. Οι τελευταίοι αποχώρησαν από το κτίριο στις αρχές της δεκαετίας του '90, ενώ από το 1989 το υπουργείο Πολιτισμού το χαρακτήρισε ως διατηρητέο μνημείο.

Το έργο «Αρκαδία» (1993) του Τομ Στόπαρντ ανεβάζει το ΚΘΒΕ στο Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών, την Παρασκευή, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Αρβανιτάκη, μετάφραση Χριστίνας Μπάμπου - Παγκουρέλλη, σκηνικά Γιώργου Σουγλίδη, κοστούμια Φωτεινής Δήμου, μουσική Κώστα Σουρβάνου, φωτισμούς Αλέκου Αναστασίου, χορογραφία Κατερίνας Παπαγεωργίου. Παίζουν: Χρίστος Γεωργίου, Κωνσταντίνος Δανίκας, Στέλλα Καζάζη, Δημήτρης Καρέλλης, Κωνσταντίνος Κωτσαδάμ, Γιώργος Ντουμούζης, Φίλιππος Σοφιανός, Αλεξάνδρα Παλαιολόγου, Βασίλης Παπαδημητρίου, Ερατώ Πίσση, Γιώργος Ρούφας, Κλαίρη Χριστοπούλου.

Η «Αρκαδία» διαδραματίζεται στο αρχοντικό της οικογένειας Κόβερλι στο Σίντλεϊ Παρκ, αλλά ο χρόνος μετατοπίζεται από τις αρχές του 19ου αι. στο τέλος του 20ού αιώνα. 1809-1812: Ο Σέπτιμους, δάσκαλος της Τομασίνα Κόβερλι, είναι ερωτευμένος με τη μητέρα της. Επειτα από ίντριγκες - συζυγικές απιστίες, καλλιτεχνικές αντιζηλίες και επιστημονικές ανακαλύψεις - θα στραφεί τελικά στην αγκαλιά της μαθήτριας, με ειρωνικά τραγικό τρόπο. 1992: Ο πανεπιστημιακός Μπέρναρντ Ναϊτινγκέιλ έχει ανακαλύψει κάποιες επιστολές, που τον κάνουν να πιστεύει πως πριν από 180 χρόνια ο λόρδος Μπάιρον έκανε έρωτα στη γυναίκα ενός ποιητή, τον οποίο σκότωσε στη συνέχεια σε μονομαχία. Παράλληλα, η ιστορικός Χάνα Τζάρβις διεξάγει τη δική της έρευνα, προσπαθώντας να ανακαλύψει μια παράξενη φιγούρα που έζησε στους κήπους του αρχοντικού. Ταξιδεύοντας μεταξύ παρελθόντος και παρόντος, ο θεατής παρακολουθεί την προσπάθεια των ερευνητών να ανακαλύψουν τι πραγματικά συνέβη πριν από δύο αιώνες στο Σίντλεϊ Παρκ και ταυτόχρονα παρακολουθεί τα ίδια τα γεγονότα, όπως συνέβησαν τότε.

Εφυγε ο 74χρονος ηθοποιός - σκηνοθέτης Λάμπρος Κωστόπουλος, η κηδεία του οποίου θα γίνει σήμερα (3μμ), από το Νεκροταφείο Ζωγράφου.

Ο Λάμπρος Κωστόπουλος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1930 και φοίτησε στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου, με δάσκαλο τον Ροντήρη. Πρωτοδούλεψε στο Εθνικό ως ηθοποιός και στη συνέχεια ως βοηθός του Αλέξη Μινωτή. Το 1966 - '67 διεύρυνε τη σκηνοθετική του δραστηριότητα ανεβάζοντας στο Εθνικό τραγωδίες όπως «Μήδεια», «Αντιγόνη» και άλλα έργα στην Κεντρική και στη Νέα Σκηνή του θεάτρου. Επίσης συνεργάστηκε με τα ΔΗΠΕΘΕ Βέροιας και Καλαμάτας. Στο ενεργητικό του είχε και παιδικά βιβλία και συνεργασία με το περιοδικό «Νέα Εστία».