Από τη διαμαρτυρία των φτωχών αγροτών

Απλά, καθαρά, σταράτα τα λόγια που ακούγονται απ' τα μεγάφωνα.

«Ταξική συσπείρωση, Αντεπίθεση»

Λιτό και με στόχο το σύνθημα στα πανό.

Εργάτες, υπάλληλοι, αγρότες, μικροεπαγγελματίες, οι διαδηλωτές.

Για τη διαδήλωση του ΠΑΜΕ είχαν οριστεί δύο κεντρικές προσυγκεντρώσεις. Μια στην Αγ. Σοφίας και η δεύτερη στο λιμάνι. Στις 6.30 τα μηχανοκίνητα των αγροτών είχαν πάρει θέση στην Αγγελάκη, απέναντι από τη ΧΑΝΘ όπου θα γινόταν και η συγκέντρωση. Βαμβάκι, ντομάτες, μελιτζάνες στην καρότσα. Οταν έρθει να ανέβει στο βήμα ο εκπρόσωπος των αγροτών που συσπειρώνονται στην ΠΑΣΥ, τα γεννήματα της γης και της σκληρής δουλειάς στο χωράφι θα απλωθούν στο οδόστρωμα - δήλωση ότι προτιμούν να χαρίσουν στον κόσμο τη σοδειά τους παρά να τους την αρπάξουν τα τρωκτικά της «ανάπτυξης», οι εκμεταλλευτές δηλαδή και του αγρότη και του εργάτη.

Στις 6.30, πάντα, στην πλατεία έχουν ήδη πάρει θέση: εργαζόμενοι στα Εμφιαλωμένα Ποτά με σήμα κατατεθέν τα πορτοκαλί καπέλα τους και πιο δίπλα επαγγελματοβιοτέχνες με αιχμή το Ασφαλιστικό. Υστερα, χάθηκε ο λογαριασμός. Από την Τσιμισκή «εισβάλλουν» στην πλατεία οι πρώτοι διαδηλωτές. Στο πανό: «Θα τους κάνουμε το βίο αβίωτο». Υπογραφή ΠΑΜΕ Δυτικών Συνοικιών. Θέμα τα βαριά κι ανθυγιεινά. Κάτι ξέρουν αυτές οι γειτονιές από βαριά δουλειά και θάνατο πριν να φτάσει η ώρα της σύνταξης.

Το σύνθημα της ταξικής αντεπίθεσης κυριάρχησε στη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ

Φτάνουν οι ξενοδοχοϋπάλληλοι δείχνοντας τα κέρδη και τη χλιδή μες στην οποία ζουν τα αφεντικά των ξενοδοχείων. Δηλώνουν πως αρνούνται τη μίζερη ζωή. «Η ταξική αλληλεγγύη είναι δύναμη αντίστασης», δηλώνουν οι εργάτες στη «Μαλαματίνα» και πλάι τους παίρνουν θέση οι οικοδόμοι του Μετρό. Φτάνουν οι εργάτες της Νάουσας: «Διεκδικούμε τον πλούτο που παράγουμε». Από κοντά οι άνεργοι του Λαναρά.

Είναι ήδη 7.20. Εχουν φτάσει οι διαδηλωτές από Ανατολική Μακεδονία και Θράκη. Χειροκρότημα και σύνθημα: «Οσο τα βρίσκουνε οι πράσινοι και μπλε, η μόνη αντιπολίτευση είσαι εσύ λαέ». Εργαζόμενοι στο Καζίνο και στην ΔΕΥΑΘ που βιώνουν αυτές τις μέρες την εργοδοτική τρομοκρατία έχουν ήδη πάρει θέση.

Η συγκέντρωση ανάβει. Στο βήμα με σύντομους χαιρετισμούς:

-- Ο Μ. Μπαλτζής από τα Εμφιαλωμένα: «Καλούμε τους εργαζόμενους πέρα από πολιτικές τοποθετήσεις να ενταχθούν στις γραμμές του ΠΑΜΕ (...) να παραμερίσουν τις συμβιβασμένες ηγεσίες (...) για δυναμικές μαχητικές διεκδικήσεις».

-- Ο Γ. Ρίσκος από την ΠΑΣΥ και ο Γ. Παπαδόπουλος από τη Συντονιστική Επιτροπή των επαγγελματοβιοτεχνών. Πέρα από τις καταγγελίες για τις τιμές στα αγροτικά και το ξερίζωμα (αγρότες), τη φοροεπιδρομή και το Ασφαλιστικό (ΕΒΕ), κοινό το μήνυμα: «Απαραίτητο, κυρίαρχο ζήτημα να προχωρήσει και να δυναμώσει η κοινωνική συμμαχία που δημιουργήθηκε εδώ και χρόνια με την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ, της ΠΑΣΥ, της ΣΕΑ - ΕΒΕ. Για τα δίκαια αιτήματα, για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων».

-- Η Μαρία Παρλάκογλου μεταφέρει την εμπειρία από τους εργαζόμενους στο Καζίνο, την αντιμετώπιση της εργοδοτικής τρομοκρατίας αλλά και τις απειλές των εργατοπατέρων προς τους αγωνιζόμενους εργάτες.

-- Ο Δημήτρης Βασιλειάδης, πρόεδρος του Συλλόγου Υπαλλήλων της ΕΥΑΘ, ο οποίος έγινε πρόσφατα και στόχος παρακολούθησης από την ασφάλεια της Θεσσαλονίκης, χαιρετίζει τη συνεπή και έμπρακτη συμπαράσταση του ΠΑΜΕ στο δίκαιο αγώνα των εργαζομένων της ΕΥΑΘ και καταγγέλλει τη διαπλοκή και την ιδιωτικοποίηση της εταιρείας.

Κεντρικός ομιλητής στη συγκέντρωση, ο Σωτήρης Ζαριανόπουλος, μέλος της Γραμματείας Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ και γγ του ΕΚΘ, ο οποίος σημειώνει από το βήμα: «Η σιωπή, η ανοχή, η μείωση της απαιτητικότητας από τη ζωή μας θα την κάνει πιο μαύρη. Δεν έχουμε άλλο δρόμο. Ανυπακοή - Αντίσταση - Αντεπίθεση - Ανατροπή. Ολοι μαζικά στα Συνδικάτα. Να δυναμώσουν, να αναπνεύσουν με νέους ανθρώπους, με γυναίκες. Με τα ταξικά μας αδέρφια, τους μετανάστες. Να αναζωογονηθούν. Να δράσουν μαζικά, ταξικά, αποφασιστικά».

Είναι ήδη 8.30 όταν η συγκέντρωση γίνεται διαδήλωση. Μια αντιπροσωπεία έχει επιδώσει το ψήφισμα στο «Βελίδειο», ενώ οι διαδηλωτές κατευθύνονται προς το αμερικάνικο προξενείο, σε μια ακόμη δήλωση ότι αυτός ο αγώνας δε σταματάει εδώ, έχει αντίπαλο συνολικά το σύστημα εξουσίας των μονοπωλίων.