INTIME NEWS

Λειτουργούν συντονισμένα πανελλαδικά, και σαν «ένα μπλόκο» συνεχίζουν τη σκληρή μάχη εντείνοντας πολύμορφα την αγωνιστική πίεση προς την κυβέρνηση για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων τους, κόντρα στην αδιαλλαξία και τον εμπαιγμό, που εκφράζεται και με τα καλέσματα για προσχηματικό διάλογο.

Προβάλλουν συγκεκριμένα αιτήματα, όπως:

• Κατώτερες εγγυημένες τιμές που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν βιώσιμο εισόδημα για να καλύψουν τις βιοποριστικές ανάγκες και τα έξοδα καλλιέργειας.
• Μείωση του κόστους παραγωγής. Αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία και επαναπροσδιορισμός των λίτρων ανά καλλιέργεια, πλαφόν στην τιμή του αγροτικού ρεύματος στα 7 λεπτά/Kwh και κατάργηση του Χρηματιστηρίου Ενέργειας, επιδότηση στα μέσα και εφόδια και κατάργηση του ΦΠΑ.
• Αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος για το 2025 σε όλα τα προϊόντα που έχουν καταρρεύσει οι τιμές τους κάτω από το κόστος παραγωγής.
• Ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της παραγωγής από καιρικά φαινόμενα και ζωονόσους.

Η ικανοποίηση αυτών και όλων των αιτημάτων θα τους δώσει μια ανάσα για να μπορέσουν να συνεχίσουν να παράγουν και να ζουν από τη δουλειά τους, και τα οποία αντικειμενικά αφορούν όλο τον λαό, που στενάζει από την ακρίβεια και το κουτσουρεμένο εισόδημα.

Ο ξεσηκωμός των αγροτοκτηνοτρόφων είναι που κάνει την κυβέρνηση να «τα βρίσκει σκούρα» εδώ και τέσσερις εβδομάδες. Με το δίκιο του αγώνα τους έχουν αποκρούσει όλες τις προσπάθειες υπονόμευσης και συκοφάντησης από την ίδια την κυβέρνηση και τους μηχανισμούς της, η οποία κάθε φορά που επιχειρεί να τους διαβάλλει, εκτίθεται όλο και πιο πολύ.

Ετσι, τα «άγνωστα αιτήματα» έγιναν σε μία νύχτα «27 από τα οποία τα 20 έχουν ικανοποιηθεί», η «ασαφής εκπροσώπηση» προσπάθησε να γίνει από την κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της ότι «κάποιοι βολεμένοι που παίρναν τις επιδοτήσεις» κ.ο.κ. Μάταιος κόπος!

Η κυβερνητική προπαγάνδα, οι χειρισμοί που κάνει, οι «απαντήσεις» που δίνει απλά επιβεβαιώνουν τα αδιέξοδα μιας βάρβαρης πολιτικής: Από τη μία τάχα αναγνώριση ότι οι αγρότες «έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται» και από την άλλη «παράλογες» και «εκτός ορίων» οι διεκδικήσεις. Τα όρια βέβαια τα θέτουν τα κέρδη των βιομηχάνων που θωρακίζει και η σημερινή κυβέρνηση, η ΚΑΠ της ΕΕ που στηρίζουν όλα τα αστικά κόμματα, οι δημοσιονομικοί στόχοι που γίνονται πιο σφιχτοί στο πλαίσιο της πολεμικής οικονομίας και του νέου ματωμένου προϋπολογισμού. Επομένως οι διεκδικήσεις κατά την κυβέρνηση είναι τόσο «παράλογες», όσο «λογικό» είναι να κερδίζουν μια χούφτα παράσιτα παίρνοντας τζάμπα τη σοδειά των παραγωγών, όσο λογικό είναι να τσακίζονται στα χωράφια όλο τον χρόνο και να «μπαίνουν μέσα», να μην έχουν καμιά προστασία από ζωονόσους και άλλες καταστροφές. Οι διεκδικήσεις είναι τόσο «εκτός πραγματικότητας», όσο «ρεαλιστικό» είναι να δίνονται κάθε χρόνο δισ. ευρώ για τους επιχειρηματικούς ομίλους, για την προώθηση των επενδύσεών τους, πότε «ψηφιακές», πότε «πράσινες» και πότε «μαύρες» του πολέμου.

Για παράδειγμα, στο αίτημα των αγροτοκτηνοτρόφων για κατώτατες εγγυημένες τιμές στα προϊόντα τους, ώστε να έχουν στοιχειωδώς εξασφαλισμένο εισόδημα και για να είναι φτηνότερα για όλο τον λαό, η κυβέρνηση απαντά πως είναι «εκτός κανόνων αγοράς και ευρωπαϊκού πλαισίου της ΚΑΠ». Την ίδια στιγμή, το αντιλαϊκό κράτος εξασφαλίζει εγγυημένες τιμές για την κερδοφορία των παραγωγών των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, διασφαλίζει τα «κατώτατα κέρδη» στους κατασκευαστικούς ομίλους που λυμαίνονται τους δρόμους θησαυρίζοντας από τα πανάκριβα διόδια, αποζημιώνει ακτοπλόους εφοπλιστές ώστε να είναι κερδοφόρες οι γραμμές τους στα νησιά.

Εγγυημένα κέρδη επίσης δίνει η κυβέρνηση και η ΕΕ, όταν μέσα σε μία μέρα δίνουν 100 εκατ. ευρώ για «σταθεροποίηση» του κόστους στο ρεύμα που πληρώνουν οι μεγαλοβιομήχανοι, όπως και άλλα 300 εκατ. ευρώ «δωράκι» στους εφοπλιστές για το πρασίνισμα του στόλου τους, ενώ τους παραχωρείται και αφορολόγητο πετρέλαιο. Την ίδια στιγμή τα αιτήματα των βιοπαλαιστών για φθηνό ρεύμα και αφορολόγητο πετρέλαιο στην αντλία είναι «παράλογα».

Με αυτά και άλλα δεδομένα, τα επιχειρήματα περί «μαξιμαλιστικών» αιτημάτων δεν έχουν πείσει ούτε έναν αγρότη στα μπλόκα, που βλέπει πολύ πιο καθαρά για τα συμφέροντα ποιων «μεροληπτεί» η κυβέρνηση, με τελευταίο απάγκιο για εκείνη να είναι η προσπάθεια να σπείρει το δηλητήριο του «κοινωνικού αυτοματισμού».

Την εβδομάδα που πέρασε, επιδόθηκε σε μια σειρά από αθλιότητες από κοινού με την Αστυνομία και τις διαχειρίστριες εταιρείες, οι οποίες έκλειναν τους δρόμους που οι ίδιοι οι αγρότες άφησαν ανοιχτούς. Εφτασαν κυβέρνηση και παραχωρησιούχοι των εθνικών δρόμων να ρίχνουν χιλιάδες οδηγούς σε επικίνδυνους παράδρομους, αφού βέβαια πρώτα τους είχαν βάλει να πληρώσουν διόδια, για να μη χάσουν τα εγγυημένα κέρδη.

Η κυβέρνηση εκτέθηκε ακόμη μία φορά, αφού κάτω από την πίεση που άσκησαν οι αγρότες, αποκαλύπτοντας ότι οι δρόμοι είναι ορθάνοιχτοι και κλείνουν από την κυβέρνηση, επιτράπηκε η διέλευση των οχημάτων στην Εθνική Οδό Αθηνών - Θεσσαλονίκης μέσα από τα μπλόκα των αγροτών, τα οποία «ξεσηκώθηκαν» από τις κόρνες και τις επευφημίες των διερχόμενων.

Απέναντι, λοιπόν, στην ανελέητη προσπάθεια της κυβέρνησης να διχάσει τους αγρότες με τον υπόλοιπο λαό, η εργατική - λαϊκή αλληλεγγύη όχι μόνο ακυρώνει και αυτήν την προσπάθεια υπονόμευσης, αλλά επιβεβαιώνει ότι η συμπόρευση με την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα είναι αυτή που δίνει δύναμη και προοπτική στον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών.

Οχι μόνο αυτές τις ημέρες, αλλά από την πρώτη στιγμή οι αγρότες έχουν αποσπάσει τη στήριξη και την αλληλεγγύη των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων, με απεργιακές συγκεντρώσεις αλληλεγγύης, επισκέψεις στα μπλόκα, παράδοση ειδών πρώτης ανάγκης, αναδεικνύοντας ότι τα αιτήματά τους αφορούν όλο τον λαό. Αλλωστε, την ίδια ώρα που οι αγροτοκτηνοτρόφοι αναγκάζονται να δώσουν την παραγωγή τους για ψίχουλα, οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι έρχονται αντιμέτωποι με πανάκριβες τιμές στα ράφια των σούπερ μάρκετ.

Οι αντοχές και η αποφασιστικότητα που δείχνουν εδώ και έναν μήνα οι βιοπαλαιστές στα μπλόκα, δεν θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς τον συντονισμό τους σε πανελλαδικό επίπεδο, μέσα από την Πανελλαδική Επιτροπή των Μπλόκων, μέσα από την ενότητά τους σε κοινό πλαίσιο πάλης δίκαιων αιτημάτων, που «φωτίζουν» πως για να κερδίσουν οι αγροτοκτηνοτρόφοι πρέπει να χάσουν οι λίγοι που κλέβουν τον ιδρώτα της δουλειάς τους.

Οσο ενισχύεται αυτή η μεγάλη κατάκτηση, τόσο θα «στριμώχνονται» περισσότερο η κυβέρνηση και η πολιτική της.

Η ανυποχώρητη στάση τους στηρίζεται στο δίκιο των αιτημάτων τους, αφού - όπως λένε και οι ίδιοι - «δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε»! Ενισχύεται όμως μέρα με τη μέρα μέσα από τις μαζικές συλλογικές διαδικασίες, τις Γενικές Συνελεύσεις των μπλόκων, όπου μέσα από τη συζήτηση μεγαλύτεροι και νέοι αγρότες παίρνουν τον λόγο και την ευθύνη να συμβάλουν στην ενίσχυση της πάλης και στο ζωντάνεμα του μπλόκου, παίρνουν στα χέρια τους την υπόθεση της επιβίωσής τους.

Σε σύγκρουση με τη «λογική» ότι «ο αγώνας δεν έχει αποτέλεσμα», το αποφασιστικό μήνυμα που στέλνουν οι αγρότες παραμένοντας ακλόνητοι στα μπλόκα και σχεδιάζοντας νέες μορφές κλιμάκωσης, έχει πολύ μεγάλη σημασία και για τον αγώνα των εργαζομένων, δίνει κουράγιο σε όλο τον λαό, δείχνει τη μόνη διέξοδο, αυτή της οργανωμένης συλλογικής διεκδίκησης. Δείχνει ότι πολλά μπορούν να κερδηθούν, αρκεί ο λαός να πιστέψει στη δύναμή του, να βγει στον αγώνα παίρνοντας την υπόθεση στα δικά του χέρια, μακριά από «σωτήρες» που αποδεικνύονται πρωταγωνιστές στο τσάκισμά του.

Ακόμη, μέσα από αυτόν τον μεγαλειώδη αγώνα των αγροτών συνειδητοποιείται πλέον πιο καθαρά ότι πίσω από τα κοινά εργατικά - λαϊκά προβλήματα βρίσκεται ο κοινός αντίπαλος, η πολιτική στήριξης της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας μιας χούφτας μονοπωλιακών ομίλων. Ο αγώνας τους διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για να βαθύνει η συμμαχία των εργαζομένων με τα λαϊκά στρώματα του χωριού και της πόλης, να κλιμακωθεί η κοινή τους πάλη απέναντι σε αυτήν την πολιτική, να στεριώσει ακόμα καλύτερα ο κοινός βηματισμός σε κατεύθυνση σύγκρουσης, για την ανατροπή του σημερινού βάρβαρου συστήματος της εκμετάλλευσης.