Την επανέκδοση του περιοδικού «Νέα Γενιά» - Οργανο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ -ανήγγειλε η πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ Ελένη Μωραΐτου σε πρόσφατη εκδήλωση της Οργάνωσης που έγινε στα γραφεία της Ενωσης Λογιστών. Ο πρώτος τόμος, ήδη, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Η έκδοση είναι αφιερωμένη στα 90χρονα του ΚΚΕ. Μια έκδοση πολύτιμη, ιδιαίτερα για τη νεολαία μας, που χρειάζεται να γνωρίσει την πραγματική ιστορία της Εθνικής Αντίστασης.

Στη διάρκεια της εκδήλωσης, τιμήθηκαν για την προσφορά τους στην ΠΕΑΦΕ ο Διονύσης και η Ειρήνη Χριστακοπούλου, μέλη του ΔΣ της ΠΕΑΦΕ. Για την πολύτιμη προσφορά του Διονύση και της Ειρήνης Χριστακοπούλου στις πολιτιστικές εκδηλώσεις της ΠΕΑΦΕ, μίλησε η αντιπρόεδρος της ΠΕΑΦΕ Φρόσω Κοττορού. Το ντουέτο τους, υπογράμμισε, είναι από τους σημαντικότερους συντελεστές των πετυχημένων εκδηλώσεών μας και είναι πάντα έτοιμοι να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους. Χάρη στον Διονύση και την Ρένα μπορούμε να παρουσιάσουμε ολοκληρωμένο πρόγραμμα... Ο Διονύσης, μαέστρος της χορωδίας, γεννήθηκε στην Καλαμάτα. Ο πατέρας του Δημήτρης Χριστακόπουλος ήταν ένας από τους διακόσιους εκτελεσμένους της Καισαριανής, το Μάη του 1944. Οταν σκότωσαν τον πατέρα του, ο Διονύσης ήταν έντεκα χρόνων. Η μητέρα του, Ευδοκία Καρακατσάνη, είχε να μεγαλώσει τέσσερα παιδιά. Επρεπε να φροντίσει πρώτα - πρώτα για το ψωμί τους. Κι όμως, η ηρωική αυτή μάνα είχε την τόλμη και το κουράγιο να πάρει δραστήριο μέρος και στην Αντίσταση, βοηθώντας με κάθε τρόπο, ακόμα και στη μεταφορά πολεμικού υλικού για τους αντάρτες.

Η οικογένεια του Διονύση βρέθηκε στο στόχαστρο της αντίδρασης και των κατακτητών. Η Ασφάλεια έπιασε τον αδελφό του Διονύση - μόλις εννέα χρόνων - και τον βασάνισε - μέχρι και φάλαγγα τού έκαναν! Ο ίδιος ο Διονύσης μετά την εκτέλεση του πατέρα του έφυγε για το Μαυρομμάτι Μεσσηνίας να φυλάει σαν ψυχογιός τα πρόβατα στο σπίτι του Παναγιώτη Πετρόπουλου, που ήταν υπαρχηγός του ΕΛΑΣ. Γρήγορα έγινε αετόπουλο και σύνδεσμος ανάμεσα στους αγωνιστές του ΕΛΑΣ και του χωριού. (Ο ίδιος για να αποφύγει τον κίνδυνο από τον έλεγχο στο δρόμο έκρυψε κάποτε καλά διπλωμένο το σημείωμα που έπρεπε να μεταβιβάσει στο ...αυτί του γαϊδάρου που μετέφερε κολοκύθες).

Το τραύμα που τον άφησε ανάπηρο σ' όλη του τη ζωή έγινε σε συμπλοκή ανταρτών με Γερμανούς. Το 1950 ήρθε στην Αθήνα. Συνδέθηκε με το Παράρτημα Εθνικής Αντίστασης της Καισαριανής. Βοήθησε στη συγκρότηση της χορωδίας της ΠΕΑΕΑ και σήμερα είναι μέλος του ΔΣ της ΠΕΑΦΕ.

Η Ειρήνη Χριστακοπούλου - Σταματελάτου, η συντρόφισσά του, γεννήθηκε στην Πάτρα, από πατέρα Κεφαλονίτη. Η μητέρα της πέθανε στη γέννα, ο πατέρας ξαναπαντρεύτηκε και η Ρένα βρέθηκε στα τρία της χρόνια σε ορφανοτροφείο. Στα δέκα της χρόνια, ήρθε ο πατέρας της και την πήρε, αλλά την άφησε στο νονό του αδελφού της. Ετσι αρχίζει μια ακόμα πιο σκληρή ζωή για το κορίτσι. Δούλεψε σαν εργάτρια στην Πάτρα - όπου έβρισκε μεροκάματο - και αργότερα στην Αθήνα. «Στην ουσία μεγάλωσε μόνη της», παρατήρησε η Φρόσω Κοττορού, «παλεύοντας μ' όλα τα φαντάσματα της εποχής - κι όμως κατάφερε να τα νικήσει, να σταθεί στα πόδια της, να κρατήσει την αξιοπρέπειά της, να προσανατολιστεί προς το αριστερό κόμμα, να ψηφίζει πάντα ΚΚΕ και να μην απουσιάζει με τον Διονύση από καμιά εκδήλωση ή διαδήλωση, ακόμα κι όταν πέρασε βαριά αρρώστια...». Εκτός από την ΠΕΑΦΕ, η Ρένα συμμετέχει και στη χορωδία του «Εύγερου» της Κεφαλονιάς.

...«Ευγνωμοσύνη και τιμή χρωστάει η ΠΕΑΦΕ / στο διαλεχτό "ντουέτο" μας, Ρένας και Διονύση/

...Ψυχή της χορωδίας μας, είναι ο Διονύσης / χωρίς την παρουσία του, κάθε γιορτή είν' λειψή,

... Κι η σύντροφός του στη ζωή Σταματελάτου Ρένα, / έχει κι αυτή γλυκιά φωνή και τραγουδούν μαζί,/ τραγούδια από τ' αντάρτικο, τραγούδια πονεμένα, κάποια σε στίχους Αγγουλέ, μες από τη φυλακή».

Αυτοί ήταν μερικοί από τους στίχους που απήγγειλε ο γγ της ΠΕΑΦΕ Γιώργης Μαντάς, αφιερωμένους στους τιμώμενους. Αλλά και ο ίδιος ο Διονύσης Χριστακόπουλος, συγκινημένος, τραγούδησε ένα δικό του τραγούδι αφιερωμένο στον ήρωα πατέρα του:

«Αγκαλιάζω τη γη και ματώνουν τα χέρια μου... Ψηλά κοιτάζω κι οι ψυχές των παιδιών λαβωμένα πουλιά - που τον ύπνο τους ψάχνουν μες από τα μαύρα σύννεφα...».

Κι ακόμα:

«Μπαίνουν στα σίδερα και στη φωτιά / κουβεντιάζουν με τα λιθάρια / κερνούν ρακί το θάνατο...».

Εκ μέρους της ΠΕΑΦΕ, ο ειρηνιστής, αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης Βαγγέλης Μαχαίρας, πρόεδρος της ΕΕΔΥΕ, έδωσε τιμητική πλακέτα στον Διονύση και την Ρένα Χριστακοπούλου, ενώ η Μάχη Κούκουρα, μέλος του ΔΣ, προσέφερε μια όμορφη γλάστρα με λουλούδια...

Στη διάρκεια της εκδήλωσης, ανακοινώθηκε ότι η καλλιτεχνική εκδήλωση για την επέτειο των 65 χρόνων της ΕΠΟΝ θα γίνει στις 25 Φλεβάρη στο ξενοδοχείο «Τιτάνια».

Η χορωδία, αλλά και όλοι οι παριστάμενοι στην εκδήλωση τραγούδησαν αντάρτικα τραγούδια και δημοτικούς σκοπούς, καθώς και τραγούδια του '40. «Παιδιά της Ελλάδας παιδιά, που σκληρά πολεμάτε πάνω στα βουνά... Μες τους δρόμους τριγυρνάνε οι μανάδες και ζητάνε ν' αντικρίσουνε / τα παιδιά τους που ορκιστήκαν στο σταθμό σα χωριστήκαν, να γυρίσουνε...».

Μεστή σε περιεχόμενο και συγκίνηση η βραδιά, με απαγγελία ποιημάτων, κειμένων λογοτεχνικών, αλλά και πρόσφατων χρονογραφημάτων από τον «Ριζοσπάστη» που δίνουν το στίγμα των νέων αγώνων, επιλογή που φανερώνει το ενδιαφέρον της ΠΕΑΦΕ, των παλιών ΕΠΟΝιτών για τα σύγχρονα προβλήματα των νέων...

Η Γεωργία, 10 χρόνων, το μικρότερο μέλος του πολιτιστικού ομίλου της ΠΕΑΦΕ, απήγγειλε ποίημα του Γιάννη Ρίτσου, που ο ποιητής είχε γράψει το Νοέμβρη του 1940.

Ο ηθοποιός Βασίλης Κολοβός διάβασε χρονογράφημα του Παύλου Ριζαργιώτη για τους αντιστασιακούς, ο δάσκαλος Θωμάς Κασσελούρης, διδάκτωρ Παιδαγωγικής, χρονογράφημα του Νίκου Καραντηνού με αναφορά στους αγώνες των σπουδαστών, «πλάι στα παιδιά μας» η διδάκτωρ Κυριακή Καμαρινού μίλησε για τα προβλήματα και τα αιτήματα των μαθητών, η δασκάλα και υποψήφια διδάκτωρ Φλώρα Σιδέρη διάβασε χρονογράφημα του Χρήστου Λαϊνά με τίτλο «Ο κ. Εισαγγελέας», ο Παντελής Μανταλόβας διάβασε κείμενο του Βασίλη Λιόγκαρη από το βιβλίο του «Γλυκοχαράζει στον Ελλήσποντο» με θέμα την εκστρατεία στο μέτωπο της Κριμαίας - επέμβαση των καπιταλιστικών χωρών ενάντια στην Οχτωβριανή Επανάσταση, όπου συμμετείχαν και Ελληνες στρατιώτες. «Σε ξένο τόπο που με έστειλαν να παλέψω ανύπαρκτο εχθρό, βρήκα τον εαυτό μου», γράφει σε κάποιο σημείο ο συγγραφέας.

Μιλώντας για τα ενενηντάχρονα από την Οχτωβριανή Επανάσταση, η πρόεδρος της ΠΕΑΦΕ, Ελένη Μωραΐτου, υπογράμμισε: «Πώς ακριβώς και σε πόσο χρονικό διάστημα, οι προλετάριοι ποιανού έθνους θα αποτελειώσουν το έργο αυτό δεν είναι τόσο ουσιαστικό. Πιο ουσιαστικό είναι ότι ο πάγος έσπασε, ότι ο δρόμος άνοιξε, ότι ο δρόμος χαράχτηκε».

Μια ζεστή ατμόσφαιρα σ' αυτή τη γιορτή, όπου όσοι αγωνίστηκαν για τη λευτεριά, την πατρίδα, τη ζωή, τον άνθρωπο, την ειρήνη και μια άλλη κοινωνία ξαναβρέθηκαν μαζί όρθιοι, αγωνιστές όπως πάντα. Γιατί, όπως τόνισε ο Μιχάλης Λιαρούτσος, ιδρυτικό μέλος της ΠΕΑΦΕ - διαβάζοντας με πόνο στίχους από το βιβλίο του «Οι νέοι της δικής μου γενιάς» - «πικράθηκα, αλλά δεν έχασα την ελπίδα».