Associated Press

Ο Ε. Σεβαρντνάτζε εξαντλεί κάθε δυνατότητα να «δέσει» τη Γεωργία στο ΝΑΤΟ

Οι σχέσεις με τη Γεωργία, η κατάσταση στην περιοχή της γεωργιανής - αμπχαζιανής σύγκρουσης, η τύχη των ειρηνευτικών δυνάμεων, αρχίζοντας από την περασμένη χρονιά, προκαλεί στους Ρώσους μεγάλη ανησυχία. Ο Πρόεδρος της Γεωργίας, Εντουαρντ Σεβαρντνάτζε, χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να αναγκάσει τη Ρωσία να αποσύρει την ειρηνευτική δύναμη από την Αμπχαζία, αφήνοντάς τη στο έλεος των γεωργιανών συμμορίτικων ομάδων. Ετσι, κάθε μέρα, μυρίζει όλο και περισσότερο στον αέρα πολεμική καταιγίδα. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών πρόσθεσαν μια δεματιά ξύλα στη ρωσογεωργιανή «φωτιά» που κουφοκαίει. Στις 14 Μάρτη, στην περιοχή Γκάλι της Αμπχαζίας, τα «αδέλφια του δάσους» επιτέθηκαν σε φυλάκιο της ρωσικής ειρηνευτικής δύναμης. Οι Ρώσοι στρατιώτες συνέλαβαν δυο κατοίκους της περιοχής ως υπόπτους για τη συμμετοχή σ' αυτήν την πράξη. Τότε, ως απάντηση, οι Γεωργιανοί «παρτιζάνοι» απήγαγαν τέσσερις Ρώσους στρατιωτικούς.

Associated Press

Ειδικές δυνάμεις του στρατού της Γεωργίας, που εκπαιδεύονται από στρατιωτικούς των ΗΠΑ

Στην ουσία, τους απαγωγείς των Ρώσων στρατιωτικών δικαιολόγησε και ο Σεβαρντνάτζε. Από τις Βρυξέλλες, όπου ήταν σε επίσημη επίσκεψη, δήλωσε ότι, τάχα, οι Ρώσοι στρατιωτικοί που απήχθησαν «συμμετείχαν στην απαγωγή δυο νεαρών Γεωργιανών». Πρόσθεσε, μάλιστα, ότι τάχα η ανταλλαγή ήταν μοναδική δυνατότητα να ελευθερωθούν αυτοί οι όμηροι, γι' αυτό και είχε γίνει η επίθεση στους Ρώσους στρατιωτικούς. Στις 20 Μάρτη, στο γεωργιανό Κοινοβούλιο, ακούστηκε πάλι η απαίτηση να αποσυρθούν από την περιοχή της σύγκρουσης «οι εχθρικές ένοπλες δυνάμεις». Ετσι αποκαλούν τώρα στη Γεωργία την ειρηνευτική δύναμη της ΚΑΚ. Το τι, όμως, κρύβεται πίσω απ' αυτές τις απαιτήσεις, από καιρό δεν είναι μυστικό. Δεν το κρύβουν αυτό και οι Γεωργιανοί βουλευτές. Οι Κοινοβουλευτικές Ομάδες της αντιπολίτευσης πήραν απόφαση «να εντείνουν την πίεση στην ηγεσία της χώρας για να ξεκινήσει τη διαδικασία αποχώρησης της Γεωργίας από την ΚΑΚ. Ο ηγέτης του Κόμματος Εθνικής Ανεξαρτησίας, Ιρακλί Τσερετέλι, δήλωσε ότι «στο φόντο της στρατηγικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, η συμμετοχή της Γεωργίας στην ΚΑΚ φαίνεται αρκετά παράξενη». Επομένως, στη σημερινή ηγετική ελίτ της Γεωργίας, επικρατούν οι έντονες αντιρωσικές διαθέσεις και η επιδίωξη να ενταχθεί όσο πιο γρήγορα στο ΝΑΤΟ, υπό τη σκέπη των ΗΠΑ. Στην ουσία, η Γεωργία προδίδει τη μακραίωνη φιλία και συνεργασία με τη Ρωσία και τους δυο σχεδόν αιώνες ζωής στο ενιαίο κράτος - τη ρωσική αυτοκρατορία και τη Σοβιετική Ενωση.

Τα τελευταία γεγονότα δικαιολογούν το συμπέρασμα της δήλωσης του υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας ότι η Γεωργία έχει υιοθετήσει τη γραμμή να ετοιμάσει τη γεωργιανή και τη διεθνή κοινή γνώμη για νέες προσπάθειες δυναμικής λύσης του αμπχαζιανού προβλήματος. Ανάλογη γνώμη υποστηρίζει και το Σουχούμι. Το υπουργείο Εξωτερικών της Αμπχαζίας απεύθυνε έκκληση στην Κρατική Δούμα της Ρωσίας, με την οποία καλεί τη Ρωσία και τον ΟΗΕ να μην επιτρέψουν την επανάληψη των εχθροπραξιών στην περιοχή της γεωργιανής - αμπχαζιανής διένεξης. Η έκκληση βρήκε τη θετική ανταπόκριση της πλειοψηφίας των βουλευτών της Δούμας. Ετσι, ο πρόεδρος της Επιτροπής της Κρατικής Δούμας για τις Διεθνείς Υποθέσεις, Ντμίτρι Ρογκόζιν, δήλωσε στους δημοσιογράφους: «Για ποιο λόγο θα πρέπει τώρα να εφοδιάζουμε τη Γεωργία, τη γεωργιανή ηγεσία με πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άλλα με προνομιακές τιμές; Είναι εντελώς ακατανόητο. Δηλαδή, αν δε θέσουμε σε κίνηση το μοχλό της οικονομικής, τουλάχιστον, πίεσης και διατύπωσης της άποψής μας, αύριο θα έχουμε την επέκταση των εχθροπραξιών στον Καύκασο, στο Νότιο Καύκασο, φυσικά, θα παρασυρθεί εκεί και ο Βόρειος Καύκασος». Για την περίπτωση να ξεσπάσει πολεμική σύγκρουση στο έδαφος της Αμπχαζίας και να περάσει σε πολλές περιοχές του Βόρειου Καυκάσου, προειδοποίησε στις 21 Μάρτη, σε συνέντευξη στο πρακτορείο ΙΝΤΕΡΦΑΞ, και ο πρωθυπουργός της Αμπχαζίας Ανρί Τζεργκένια, τονίζοντας ότι οι γεωργιανές αρχές ωθούν την ιδέα της δυναμικής λύσης της περιφερειακής σύγκρουσης. «Πρόκειται για το γεγονός ότι με τέτοιες ενέργειες θα προκληθεί η αρχή ένοπλης σύγκρουσης και μετά πλέον, ανάλογα με το ποια θα είναι η εξέλιξη των γεγονότων, θα ενεργήσουν παραπέρα. Το ίδιο συνέβη πέρσι τον Οκτώβρη. Εγινε απόπειρα εισβολής στο έδαφος της Αμπχαζίας με τη βοήθεια ένοπλων τμημάτων από Βορειοκαυκάσιους με επικεφαλής τον Γκελάγεφ. Ε, είναι πασίγνωστο ποιος το έκανε αυτό. Ενας τέτοιος ανοιχτός προσανατολισμός της ηγεσίας της Γεωργίας για στρατιωτική λύση των αμοιβαίων σχέσεων Αμπχαζίας και Γεωργίας σε τίποτα το καλό δε θα οδηγήσει», είπε ο Αμπχάζιος πρωθυπουργός. Και πρόσθεσε: «Δε γίνεται γενικά καμιά ενέργεια στο φαράγγι Πανκίσι κατά των τρομοκρατών κι αν θα γίνει, επίσης, είναι άγνωστο. Εχουμε την πληροφορία ότι κάποιος αριθμός - γνωρίζουμε το συγκεκριμένο αριθμό - τρομοκρατών έχει, ήδη, μεταφερθεί στο φαράγγι Κοντόρ». Ο Τζεργκάνια δήλωσε, επίσης, ότι στη Γεωργία γίνεται ανεπίσημη κρυφή επιστράτευση. Δεν απέκλεισε την πιθανότητα να αρχίσουν οποιαδήποτε στιγμή ευρείας κλίμακας πολεμικές επιχειρήσεις στο έδαφος της Αμπχαζίας. «Εκπρόσωποι των "αδελφών του δάσους" και της "λευκής λεγεώνας" γυρίζουν ανάμεσα στον ειρηνικό πληθυσμό και από τη μια και την άλλη όχθη του ποταμού Ινγκούρι και καλούν τους ανθρώπους να συμμετάσχουν, αν ξεσπάσουν πολεμικές επιχειρήσεις», σημείωσε. Προειδοποίησε ότι «η διένεξη παίρνει όλο και περισσότερο διεθνή χροιά και άθελα παρασύρονται σ' αυτή μεγάλες χώρες.

Το σενάριο που κυκλοφορεί στους πολιτικούς κύκλους της Ρωσίας είναι ότι οι Γεωργιανοί «παρτιζάνοι», με την ανεπίσημη υποστήριξη της Τιφλίδας, σκοπεύουν να προκαλέσουν αστάθεια στην περιοχή και να δείξουν ότι η ρωσική ειρηνευτική δύναμη δεν είναι ικανή να διευθετήσει την κατάσταση στην Αμπχαζία. Ο Σεβαρντνάτζε έχει πολλές φορές δηλώσει την πρόθεσή του να διεθνοποιήσει την επίλυση του προβλήματος της Αμπχαζίας. Θέλει η καταπολέμηση των τρομοκρατών στην Αμπχαζία να γίνει, όχι από την ειρηνευτική δύναμη της ΚΑΚ, αλλά από δυνάμεις του ΟΗΕ ή του ΝΑΤΟ, περίπου σύμφωνα με το σενάριο στο Κόσσοβο και την ΠΓΔΜ.

Τους φόβους της ηγεσίας της Αμπχαζίας συμμερίζεται και η Κρατική Δούμα. Οι βουλευτές θεωρούν ότι η απαγωγή των τεσσάρων στρατιωτικών την περασμένη βδομάδα είναι το πρώτο και πολύ ανησυχητικό σινιάλο και τάσσονται κατά της απόσυρσης της ειρηνευτικής δύναμης από την Αμπχαζία, μιας και αυτό μπορεί να περιπλέξει την κατάσταση στην περιοχή. Ο βουλευτής του ΚΚΡΟ Ανατόλι Τσεχόγεφ δήλωσε στη συνεδρίαση της Δούμας ότι «η κατάσταση στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία οξύνεται απότομα και ήδη το Μάη - Ιούνη μπορεί εκεί να χυθεί αίμα».

Στις 11 Μάρτη συμπληρώθηκαν έξι μήνες από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον. Ολα τα ρωσικά ΜΜΕ αφιέρωσαν σ' αυτό το γεγονός τηλεοπτικές εκπομπές και αναλυτικά άρθρα γνωστών πολιτικών και πολιτειολόγων. Είναι αξιοσημείωτο ότι κύριο ζήτημα των συζητήσεων ήταν κατά πόσο άλλαξε η γεωπολιτική θέση της Ρωσίας στον κόσμο, η οποία πρώτη αποκρίθηκε στην τραγωδία των ΗΠΑ και εντάχθηκε στην πάλη κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Η βοήθεια της Ρωσίας ήταν πρωτοφανής. Ο Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε την κατηγορηματική υποστήριξη στην αντιτρομοκρατική επιχείρηση των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, η Ρωσία παραχώρησε στις ΗΠΑ τον εναέριο χώρο της για τις πτήσεις αμερικανικών αεροπλάνων και έκλεισε στην ουσία τα μάτια στην εγκατάσταση αμερικανικών αεροπλάνων στα αεροδρόμια του Ουζμπεκιστάν, του Τατζικιστάν, της Κιργισίας. Η Ρωσία αντάλλαξε με τους Αμερικανούς απόρρητες πληροφορίες της αντικατασκοπίας. Τι πήρε όμως σε αντάλλαγμα; Στην ουσία, νέες κατηγορίες και απειλές. Ας δούμε πώς σχολιάζει αυτό το γεγονός ο «δημοκρατικός» ρωσικός Τύπος.

«Μετά τις 11 Σεπτέμβρη ο κόσμος έγινε διαφορετικός, τώρα οι ΗΠΑ και η Ρωσία είναι εταίροι», έγραφε τότε όλος ο ρωσικός Τύπος. Υστερα από μισό χρόνο απ' αυτά τα γεγονότα ο τόνος των δημοσιευμάτων είναι διαφορετικός. Ετσι, η εφημερίδα «Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα» (11/3/2002) δημοσίευσε φωτογραφία του πρακτορείου «Ρόιτερς» με την εύγλωττη λεζάντα: «Το συρματόπλεγμα με την αμερικανική σημαιούλα κατά την περίμετρο των ρωσικών συνόρων». «Τελικός σκοπός της αντιτρομοκρατικής επιχείρησης των ΗΠΑ είναι ο έλεγχος των ενεργειακών πόρων της Κασπίας, του Ιράκ και του Ιράν», υποστηρίζει η εφημερίδα σε άρθρο με τον τίτλο: «Η πρώην ΕΣΣΔ μοιράστηκε "οριζοντίως". Η διάλυση της Ρωσίας θα γίνει "καθέτως"».

Η εφημερίδα αναφέρει σχετικά: «Η πρώην ρωσική αεροπορική βάση Μαριεούλι κοντά στην Τιφλίδα εκσυγχρονίζεται από την Τουρκία: Στη Γεωργία δεν είναι πλέον για κανέναν μυστικό ότι αυτή η βάση θα χρησιμοποιηθεί σύντομα από την αεροπορία του ΝΑΤΟ για βομβαρδισμούς κατά του Ιράκ και του Ναγκόρνο Καραμπάχ. Η αντικατασκοπία της Αμπχαζίας πληροφορεί για τα σχέδια της Τιφλίδας να επεκτείνει την αντιτρομοκρατική επιχείρηση στο φαράγγι Πανκίσι και στο έδαφος αυτής της Δημοκρατίας με τη βοήθεια αμερικανικής ειδικής δύναμης. Η αποτυχία των διαπραγματεύσεων ανάμεσα στο Κισνιόφ και την Τιράσπολ, που συνοδεύτηκε από την απότομη εξασθένηση των θέσεων του προέδρου Βορόνιν και η φανερή αδυναμία της Ρωσίας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, κάνουν πρακτικά αναπόφευκτη τη γρήγορη εισαγωγή στην περιοχή διεθνών ειρηνευτικών δυνάμεων και Αμερικανών στρατιωτικών συμβούλων. Οι Αμερικανοί "Τζι-άι" έχουν βάλει γερό πόδι στη μετασοβιετική Κεντρική Ασία. Οξύνθηκαν πάλι οι σχέσεις της Ουάσιγκτον με το Μινσκ. Ο Λευκός Οίκος κατηγορεί το λευκορωσικό καθεστώς για πώληση όπλων σε χώρες - απόκληρες. Πράγμα που εξισώνει τη Λευκορωσία με τα κράτη του περιβόητου "άξονα του κακού" και δημιουργεί σκεπτικιστικές προβλέψεις για την πολιτική τύχη του Αλεξάντρ Λουκασένκο».

Στο ίδιο φύλλο της εφημερίδας «Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα» αφιερώνεται ακόμα ένα άρθρο στις ρωσοαμερικανικές σχέσεις: «Πώς θα απαντήσει ο Πούτιν στον εκβιασμό της Ουάσιγκτον;» και με τον υπότιτλο: «Είναι πάρα πολλές οι απώλειες στην εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου, ώστε να συμβιβαστεί με τα γεγονότα της ολοκληρωτικής παράδοσης των θέσεών του στους Αμερικανούς». Στο άρθρο αναφέρεται ευθέως: «Η πολυδιαφημισμένη ρωσοαμερικανική φιλία κλονίζεται συθέμελα. Ωστόσο, η αποχώρηση των ΗΠΑ από το Σύμφωνο ΑΒΜ, η άρνηση να υπογράψουν τη συμφωνία για τον περιορισμό των στρατηγικών εξοπλισμών και μάλιστα η ξαφνική εμφάνιση Αμερικανών στρατιωτικών στη Γεωργία φαίνεται σήμερα ως λεπτομέρεια σε σύγκριση με τη "διένεξη για τα κοτόπουλα" και τον "πόλεμο του χάλυβα" που ξέσπασε... Οι κατηγορίες, που ανταλλάσσουν σήμερα η Ρωσία και η Αμερική, δεν είναι απλώς εμπορική διαμάχη, αλλά μια πολύ σκληρή γεωπολιτική αντιπαράθεση».

Επομένως, ο «δημοκρατικός, ελεύθερος» Τύπος της Ρωσίας γράφει τώρα αυτά για τα οποία η κομμουνιστική αντιπολίτευση προειδοποιούσε εξαρχής το καθεστώς και το λαό: Δεν μπορεί να υπάρχει φιλία με τις ΗΠΑ, που έχουν σφετεριστεί το δικαίωμα να αποφασίζουν για τις τύχες του κόσμου, να κατατάσσουν τις ανεπιθύμητες γι' αυτές χώρες στην κατηγορία των απόκληρων, να επεμβαίνουν στις εσωτερικές υποθέσεις τους. Ο Πρόεδρος Πούτιν έδωσε στους Αμερικανούς τους τελευταίους έξι μήνες τα πάντα που μπορούσε να δώσει. Σε απάντηση οι ΗΠΑ, καταπολεμώντας δήθεν την τρομοκρατία και ρίχνοντας στο Αφγανιστάν άγνωστες μέχρι σήμερα ιδιαίτερα ισχυρές βόμβες, πιέζουν, όπως και πριν τη Ρωσία, ότι χρησιμοποιεί τάχα στην Τσετσενία «ακατάλληλα μέτρα». Κάτι παραπάνω, κατέταξαν τη Ρωσία στις χώρες εναντίον των οποίων οι Αμερικανοί μπορούν να χρησιμοποιήσουν πυρηνικά όπλα.

Στις παραμονές της επίσκεψης στις ΗΠΑ του υπουργού Αμυνας της Ρωσίας Σεργκέι Ιβανόφ η εφημερίδα «Λος Αντζελες Τάιμς» δημοσίευσε μυστική έκθεση του Πενταγώνου των ΗΠΑ που κατατέθηκε για εξέταση στο αμερικανικό Κογκρέσο. «... Κατ' απαίτηση του Λευκού Οίκου, το Πεντάγωνο συνέταξε κατάλογο χωρών εναντίον των οποίων οι ΗΠΑ οφείλουν "να επεξεργαστούν εφεδρικές εκδοχές χρήσης πυρηνικών όπλων". Σ' αυτόν συμπεριλήφθηκαν το Ιράκ, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα (χώρες του "άξονα του κακού"), η Λιβύη και η Συρία, καθώς και η Ρωσία και η Κίνα. Οι συντάκτες της έκθεσης εξετάζουν τρεις καταστάσεις, κατά τις οποίες είναι πιθανή η χρήση από την Αμερική πυρηνικών όπλων στις σύγχρονες συνθήκες: Η ύπαρξη στο έδαφος εχθρικών χωρών οπλοστασίου πυρηνικών, βιολογικών ή χημικών όπλων, ως απάντηση στη χρήση αυτών των όπλων ενάντια στις ΗΠΑ και, τέλος, σε περίπτωση "έκτακτης πολεμικής ανάπτυξης σε μια από τις προαπαριθμημένες χώρες"», έγραφε στις 11 Μάρτη η εφημερίδα «Ιζβέστια».

«Η εξήγηση απ' αφορμή ένα πιθανό "προληπτική χτύπημα", δηλαδή επίθεση κατά της χώρας μας, είναι αρκετά απλή: η Ρωσία δεν είναι πλέον εχθρός των ΗΠΑ, ωστόσο η κατοχή απ' αυτή μεγάλων πυρηνικών αποθεμάτων αποτελεί υπαρκτή απειλή για την Αμερική. Ετσι ακριβώς οι υπερπόντιοι "μάρτυρες της διεθνούς τρομοκρατίας" προτίθενται να εφαρμόσουν στη ζωή τη νέα τους πολιτική σωτηρίας του πολιτισμού και εδραίωσης της παγκόσμιας κυριαρχίας», σχολίασε τη μυστική έκθεση του Πενταγώνου η εφημερίδα «Νεζαβίσιμαγια Γκαζέτα».

Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ δεν είναι φίλος της Ρωσίας, αλλά πραγματικός λύκος με προβιά αρνιού, είναι πασίγνωστό από καιρό. Το γεγονός ότι στη δεκαετία της διοίκησής του ο Μπορίς Γιέλτσιν πρόδωσε όλους τους συμμάχους της Ρωσίας είναι επίσης πασίγνωστο. Ωστόσο, κρίνοντας από τον τελευταίο χρόνο, ο διάδοχός του με όχι λιγότερο ζήλο συνεχίζει την ίδια πολιτική. Ενεργεί αποκλειστικά από θέσεις συμφερόντων των ΗΠΑ, παραχωρώντας βήμα προς βήμα τις θέσεις της Ρωσίας και ξεχνώντας (ή προδίνοντας;) τα γεωπολιτικά συμφέροντά της. Αθελα έρχονται στη μνήμη τα λόγια ενός μαθητή από το πασίγνωστο φιλμ «Θα περιμένουμε ως τη Δευτέρα»: «Και γενικά η Ρωσία μετά τον Πέτρο Α` δεν ήταν πολύ τυχερή με τους τσάρους». Μπορούμε να προσθέσουμε: Δυστυχώς, ούτε με τους Προέδρους...