Η «Tesis», του ταλαντούχου Αλεχάντρο Αμενάμπαρ (Η Θάλασσα Μέσα μας), παρ' όλα τα προβλήματά της, είναι μια πολύ καλή ταινία. Πρόκειται για ένα θρίλερ, που προσπαθεί να μιλήσει σοβαρά. Η «Επιστροφή στο Παρίσι», του Κριστόφ Ονορέ, είναι μια «προσωπική κατάθεση» για την πεθαμένη, πια, σήμερα Νουβέλ Βανγκ. Νεανικοί έρωτες και «χαριτωμένη» απελπισία! Από κοντά, με την ίδια κινηματογραφική φόρμα, και η «παιχνιδιάρικη» αγγλική ταινία του Μπρους Ρόμπινσον, «Ο Φίλος μου και Εγώ». Μικρά «χαριτωμένα» στιγμιότυπα από τη ζωή δυο άνεργων δευτεροκλασάτων ηθοποιών.

Ο Κύπριος Πανίκος Χρυσάνθου, στην ταινία του «Akamas», με ξεπερασμένο νατουραλιστικό τρόπο, σκορπάει ευχολόγια για την ενότητα των δυο κοινοτήτων του νησιού. Οι «Αλεξίσφαιροι Ντετέκτιβ 3», του Μπρετ Ράτνερ, κάνουν διάφορες ανώδυνες πλακίτσες για να μας διασκεδάσουν και για να μας αποσπάσουν το εισιτήριο.

Και η κινηματογραφική βδομάδα κλείνει με δυο αιματοβαμμένα θρίλερ. Το μαλακότερο «Zodiac», του Ντέιβιντ Φίτνερ και το αγριότερο «Planet Terror», του Ρόμπερτ Ροντρίγκες.

Καλές και μυαλωμένες εκλογές! Οι τετραετίες δεν είναι για να πηγαίνουν χαμένες!

Ο 37χρονος Γάλλος σκηνοθέτης Κριστόφ Ονορέ με την τρίτη ταινία του, «Επιστροφή στο Παρίσι», μας πιάνει από το μανίκι και μας μεταφέρει αρκετά χρόνια πίσω, στην εποχή της περίφημης Νουβέλ Βανγκ. Τότε που οι Γάλλοι δημιουργοί δεν ήθελαν να δούνε την πραγματικότητα κατάματα και παρίσταναν ότι έπαιρναν τη ζωή από την «ελαφριά» της μεριά. Τότε που απαρνήθηκαν τον ρεαλισμό και τα πολιτικά (ταξικά) θέματα! Τότε που έδωσαν βάρος στο απλό (στην επιφάνεια). Τότε που τα πράγματα, και τα θέματα που έθιγαν, ήταν όλα «χαριτωμένα» και «γοητευτικά». Ερωτες, απιστίες. Και ξανά έρωτες, και ξανά απιστίες! Δίπλα τους, βέβαια, έβραζε η κοινωνία. Και από το βράσιμο πετάχτηκε ο Μάης του '68, για να σταματήσουμε μόνο στη Γαλλία...

Και σήμερα η γαλλική κοινωνία βράζει. Και όλο και κάποιος καινούριος Μάης, ποιο ταξικός και πιο ολοκληρωμένος, θα σκάσει. Εστω και αν ο Κριστόφ Ονορέ, και άλλοι καλλιτέχνες, επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο, τη σημερινή Γαλλία, με τα μάτια της... Νουβέλ Βανγκ. «Χαριτωμένα» και «γοητευτικά».

Ο Πολ και η Αννα χωρίζουν! Ο Πολ πέφτει του θανατά! Παθαίνει κατάθλιψη. Επιστρέφει κοντά στον χωρισμένο πατέρα του. Εκεί συναντά τον μικρότερο αδερφό του. Το ακριβώς αντίθετο του ερωτοχτυπημένου Πολ. Ο Τζόναθαν παίρνει τη ζωή του, όπως επέτασσε η Νουβέλ Βανγκ. Επιφανειακά!

Με τα «συναισθήματα» των δυο αγοριών και του πατέρα που παρακολουθεί και ανησυχεί, με τα σκαμπανεβάσματά τους καταπιάνεται και αναλώνεται η ταινία. Ακόμα και την απόπειρα αυτοκτονίας (και των δυο νεαρών) εφευρίσκει για να συγκινήσει. Ακόμα και το «παιχνίδι». Ο Τζόναθαν βάζει στοίχημα με τον αδερφό του, σε χρόνο ρεκόρ, να διασχίσει μια διαδρομή στο γιορταστικό Παρίσι. Αν τα καταφέρει, ο Πολ πρέπει να βγει από τη μελαγχολία!

Μην φανταστείτε, ωστόσο, ότι θα παρακολουθήσετε μια σαχλή ταινία. Οχι! Το «Επιστροφή στο Παρίσι», έχει αφομοιώσει απόλυτα τη Νουβέλ Βανγκ. Είναι ειλικρινής, είναι αξιοπρεπής, είναι τρυφερή, είναι ερωτική, είναι στοχαστική, είναι ανθρώπινη. Είναι αγαπησιάρα ταινία. Μακριά, βέβαια, από τα προβλήματα. Αυτό, βέβαια, είναι ένα γενικότερο πρόβλημα για την τέχνη της εποχής μας. Η οποία τέχνη φαίνεται να κοιτάζει αλλού, για να μην πονέσει, για να μη ματώσει!

Παίζουν: Ρομέν Ντουρί, Λουί Γκαρέλ, Γκέι Μαρσάντ, Τζοάνα Πράις, Αλίς Μπουτού.

Αλλη μια «χαριτωμένη» ταινία! Αλλη μια, αγγλική βερσιόν αυτή τη φορά, νουβελβαγκική ταινία. Δυο δευτεροκλασάτοι άνεργοι ηθοποιοί, δυο καλοκάγαθοι κλοσάρ, δυο τύποι που λύνουν τα προβλήματά τους καταναλώνοντας αλκοόλ και «ουσίες», απασχολούν την οθόνη μας! Ο θεατής, με «ανάλαφρο» τρόπο, εισπράττει τον τρόπο ζωής αυτών των δυο «γοητευτικών» τύπων. Οι οποίοι, ακριβώς γιατί είναι «γοητευτικοί», με ευκολία, όταν συντρέχουν και λόγοι ανωριμότητας, γίνονται πρότυπα. Ιδιαίτερα για την (ανώριμη) νεολαία...

Τι μας λέει η ταινία; Για την ακρίβεια τίποτα! Καταναλώνεται στην αφήγηση κάποιων εξεζητημένων στιγμιοτύπων από τη ζωή των δυο αυτών άνεργων ηθοποιών. Οι οποίοι, έχοντας πάρει τη ζωή τελείως επιφανειακά, καμία αγωνία για την τέχνη τους και τον κόσμο, και αυτό δεν είναι φυσιολογικό, προσπαθούν να τη «βγάλουν». Στην προσπάθειά τους αυτή κάνουν κάποιες «έξυπνες» υπερβάσεις, κάποιες μικροκομπίνες, με άλλα λόγια. Και ύστερα, ο ένας από αυτούς μπαίνει στο «λούκι», ενώ ο άλλος, ο πιο κλοσάρ, τραβάει το μοναχικό δρόμο του. Ετσι ικανοποιούνται και οι δυο «τάσεις» των θεατών!

Αυτό το τίποτα, λοιπόν, αυτή η επιφανειακή ταινία, για να είμαστε αντικειμενικοί, τελικά, έχει «πλάκα»! Διαθέτει λεπτό και «βαθύ» χιούμορ. Κινείται μέσα σε εκφραστικά ντεκόρ. Εχει θαυμάσια κοστούμια. Με εκλεκτό τρόπο μας μεταφέρει στην εποχή του '60. Υστερα ερμηνεύεται από θαυμάσιους ηθοποιούς, με πρώτο και καλύτερο τον ένα από τους δυο φίλους (Ρίτσαρντ Ε. Γκραντ). Να πούμε, επίσης, πως είναι καλοφωτογραφημένη και ακούγονται και καλά μουσικά κομμάτια.

Να μην παραβλέψουμε, πάντως, ότι (και) οι δευτεροκλασάτοι ηθοποιοί έχουν αγωνίες. Επιθυμούν να εκφραστούν και δεν τους δίνεται η ευκαιρία. Και εκεί είναι το πρόβλημα. Ομως, το είπαμε: οι ήρωες το έριξαν στο ποτό και στις «ουσίες». Επόμενο είναι να προτείνουν και σε εμάς τα ανάλογα...

Παίζουν: Ρίτσαρντ Ε. Ρόμπινσον, Πολ Μαγκνάν, Ρίτσαρντ Γκρίφιθς.

Κοιτάς στην οθόνη και βλέπεις κάποιες γνωστές «φάτσες» και τρίβεις τα μάτια σου. Μαξ Σίντοβ, Ρομάν Πολάνσκι, ναι ο πασίγνωστος σκηνοθέτης, ηθοποιός!(επιθεωρητής της γαλλικής αστυνομίας), ο επίσης γνωστός σκηνοθέτης Ιβάν Ατάλ, ηθοποιός και αυτός (ταξιτζής). Αμέσως σου μπαίνει το ερώτημα: τι θέλουν όλες ετούτες οι αλεπούδες στο παζάρι; Money, money, money!

Δεν μπορώ να βρω κανέναν άλλον λόγο άνθρωποι τόσο σοβαροί να τρέξουν να υποστηρίξουν με την ιστορία τους, με την παρουσία τους και το υποκριτικό τους ταλέντο, μια ταινία από αυτές που λέμε χαβαλέ. Εντάξει, καλού έστω χαβαλέ, δεν παύει όμως να είναι χαβαλέ. Μια υποτυπώδης ιστορία (μια νεαρή γυναίκα απαγάγεται από μια συμμορία και οι αλεξίσφαιροι ντετέκτιβ τρέχουν και τη σώνουν), η οποία δίνει την ευκαιρία στο γνωστό Κινέζο ακροβάτη ηθοποιό Τζάκι Τσαν να κάνει τις «ακροβασίες» του και στον έγχρωμο κινηματογραφικό συνεταίρο του Κρις Τάκερ, να κάνει τις βούτες του.

Ακροβασίες, μπουνιές, κλοτσιές, πλάκα! Η τρίτη ταινία της σειράς!

Παίζουν: Τζάκι Τσαν, Κρις Τάκερ, Χιρογιούκι Σανάντα, Γιούκι Κούντο, Μαξ Σίντοβ, Ρονάν Πολάνσκι, Ιβάν Ατάλ.

Μια αληθινή αιματοβαμμένη ιστορία, που συνέβη στο Σαν Φραντσίσκο της Αμερικής και ταλαιπώρησε τον πληθυσμό της πόλης για δεκαετίες (1969 - 1995), ένας κατά συρροήν δολοφόνος (πάνω από 30 τα θύματα, σύμφωνα με δική του δήλωση) που ποτέ δεν πιάστηκε και ποτέ δε μαθεύτηκε ποιος είναι, στάθηκε η αφορμή για ένα ακόμα επιφανειακό θρίλερ.

Οι δημιουργοί της ταινίας ανακάλυψαν μια πηγή και έτρεξαν να αντλήσουν οφέλη. Αντί να αναζητήσουν τις αιτίες, να μελετήσουν το περιβάλλον, να βοηθήσουν για να βγούνε συμπεράσματα, πώς και γιατί ένας άνθρωπος κακοποιεί, βιάζει και σκοτώνει γυναίκες, έφτιαξαν μια επιφανειακή περιπετειώδη ταινία. Μια ταινία που στοχεύει καθαρά στο εισιτήριο.

Ενα τέτοιο προϊόν, όμως, πέρα από το καλλιτεχνικά αδιάφορο της υπόθεσης, κάτω από κάποιες προϋποθέσεις, μπορεί να γίνει και επικίνδυνο. Αφού στην ταινία ο δολοφόνος περιβάλλεται από ένα γοητευτικό μυστήριο. Αφού βγαίνει νικητής με την αστυνομία. Αφού δεν ξέρουμε ποιος είναι και αυτό μας εξιτάρει!..

Παίζουν: Τζέικ Τζίλενχαλ, Μαρκ Ραφάλο, Ρόμπερτ Ντάουνι Τζ, Αντονι Εντουαρντς, Μπράιαν Κοξ, Ελίας Κοτέας.

Περίληψη: Ενα ζευγάρι γιατρών βλέπουν τη βραδινή τους βάρδια να πλημμυρίζει με ανθρώπους γεμάτους γαγγραινώδη έλκη και άδειο βλέμμα στα μάτια. Ανάμεσά τους είναι η Τσέρι, μια στριπτιζέζ που έχασε το πόδι της από επίθεση στο δρόμο, και ο Ρέι. Καθώς οι ασθενείς μετατρέπονται γρήγορα σε επιτιθέμενους, η Τσέρι και ο Ρέι ηγούνται μιας ομάδας πολεμιστών ορμώντας προς ένα «πεπρωμένο» που θα αφήσει πίσω του εκατομμύρια μολυσμένους.

Θα πήγαινα ποτέ να δω μια τέτοια ή μια παρόμοια ταινία αν δεν ήμουν υποχρεωμένος να το κάνω (για να γράψω για την εφημερίδα); Οχι, βέβαια! Τότε δε βλέπω το λόγο, γιατί να πάτε εσείς. Που και νου διαθέτετε και υποχρεώσεις δεν έχετε! Και για να σας αποτρέψω οριστικά, θα σας πω πως στη θέση του κομμένου ποδιού της η στριπτιζέζ έβαλε ένα οπλοπολυβόλο, αλήθεια το λέω, κάρφωσε ένα οπλοπολυβόλο, και με αυτό σκορπάει τον όλεθρο! Γελοία και κακόγουστα πράγματα, δηλαδή. Μακριά!..

Παίζουν: Ρόουζ Μαγκόουαν, Φρέντι Ροντρίγκες, Τζος Μπρόλιν, Μάικλ Μπιν. Ναβίν Αντριους.