- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Η άποψή μας
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Σύσκεψη για τη δραστηριότητα μπροστά στην Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας πραγματοποιήθηκε χτες στην Αθήνα | Συγκέντρωση στις 8 Μάρτη στο Σύνταγμα
«Εκμετάλλευση, εκβιασμοί και βία, ασπίδα προστασίας η πάλη για χειραφέτηση και γυναικεία ισοτιμία»: Με το σύνθημα αυτό η ΟΓΕ, σωματεία και φορείς προετοιμάζουν τις πρωτοβουλίες τους μπροστά στην 8η Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας. Στην Αττική έχει ήδη ανακοινωθεί πως η συγκέντρωση θα γίνει την Τρίτη 8 Μάρτη, στις 6 μ.μ., στο Σύνταγμα.
«Την προηγούμενη περίοδο συναντηθήκαμε στις λαϊκές κινητοποιήσεις διεκδικώντας μέτρα προστασίας της υγείας, των εργασιακών μας δικαιωμάτων, των μορφωτικών δικαιωμάτων των παιδιών μας», ανέφερε ανοίγοντας τη συζήτηση η πρόεδρος της ΟΓΕ, Χριστίνα Σκαλούμπακα. Μπροστά στην 8η Μάρτη κάλεσε τα σωματεία και τους φορείς να ξεδιπλώσουν κοινή δράση με εξορμήσεις, συζητήσεις, εκδηλώσεις στους χώρους δουλειάς, στις σχολές, στις γειτονιές, με πρωτοβουλίες «που θα έχουν συνέχεια και κλιμάκωση και θα συμβάλουν στην κινητοποίηση και ένταξη περισσότερων γυναικών στη συλλογική δράση των σωματείων, του ριζοσπαστικού γυναικείου κινήματος».
«Δεν εξαντλούμε την αγωνιστικότητα και τη διαμαρτυρία μας μία μέρα τον χρόνο», ξεκαθάρισε, αντιθέτως ο στόχος είναι να σχεδιαστούν «αλλεπάλληλες πολύμορφες δράσεις» με την προβολή «και των ιδιαίτερων διεκδικήσεων για τις γυναίκες». Στην κατεύθυνση αυτή, όπως υπογράμμισε, πρώτος αγωνιστικός σταθμός είναι το συλλαλητήριο που οργανώνεται το Σάββατο 26 Φλεβάρη για τη διεκδίκηση μέτρων για την προστασία της υγείας, των εργασιακών δικαιωμάτων, για την ανακούφιση του λαού από την ακρίβεια.
Στη συνέχεια, τον λόγο πήραν εργαζόμενες, αυτοαπασχολούμενες, φοιτήτριες. Τους εκβιασμούς και την τρομοκρατία της εργοδοσίας ενάντια στο νεοσύστατο Σωματείο Εργαζομένων στην επιχείρηση «Γευσήνους» μετέφερε η Ελένη Κατωπόδη, υπογραμμίζοντας την αλληλεγγύη που εκφράστηκε και από τους Συλλόγους και τις Ομάδες της ΟΓΕ. Στη θετική πείρα από τον κοινό βηματισμό του σωματείου με την ΟΓΕ αναφέρθηκε η πρόεδρος του Συλλόγου Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας, Ντίνα Γκογκάκη, επισημαίνοντας τη δυνατότητα οι πρωτοβουλίες να πολλαπλασιαστούν και να τραβήξουν περισσότερες εργαζόμενες στη δράση.
Στη μάχη που δίνουν συμβασιούχοι, μεταξύ των οποίων πολλές γυναίκες, για το δικαίωμα στη δουλειά, εστίασε η Αγγελική Ντάγκα, από τον Σύλλογο Εργαζομένων δήμου Χαϊδαρίου. Στο έδαφος της αγωνιστικής διάθεσης που έχουν δείξει οι εργαζόμενες ο Σύλλογος σχεδιάζει μια πρωτότυπη εκδήλωση - παρέμβαση για τις ίδιες και τα παιδιά τους με τίτλο «Με τα παιδιά μας για τη δουλειά μας».
Τις επιπτώσεις της πανδημίας και της εγκληματικής πολιτικής διαχείρισής της στα σχολεία και τους μαθητές, ως πεδίο για τη ανάπτυξη της κοινής πάλης, αναφέρθηκε η Χρυσούλα Μεραμβελιωτάκη, εκπρόσωπος του Συλλόγου Εκπαιδευτικών ΠΕ Ηλιούπολης. Τον στόχο για κοινές πρωτοβουλίες με την ΟΓΕ, προκειμένου να αγγίξει ο αγώνας ενάντια στην τηλεργασία, στην «ευέλικτη» δουλειά, στην επίθεση της εργοδοσίας περισσότερες γυναίκες, έθεσε η πρόεδρος της Ενωσης Λογιστών - Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής, Αλεξάνδρα Καπαρού.
Το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι αυτοαπασχολούμενες που νοσούν οι ίδιες ή τα παιδιά τους από κορονοϊό, καθώς δεν υπάρχει κανένα μέτρο για την αναπλήρωση του εισοδήματός τους, σκιαγράφησε η Ανθή Πατσιώτη, γραμματέας της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων Αττικής.
Το «παρών» του Συνδικάτου Επισιτισμού - Τουρισμού - Ξενοδοχείων Αττικής στη συγκέντρωση στις 8 Μάρτη μετέφερε η Αντιγόνη Μαυρομμάτη. Μπροστά στην «τουριστική έκρηξη» που περιμένουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, υπογράμμισε την ανάγκη το κάλεσμα για οργάνωση στα σωματεία να φτάσει από σήμερα σε κάθε εργαζόμενη και πρακτικά ασκούμενη στον κλάδο. «Ολο και περισσότεροι φοιτητικοί σύλλογοι μπαίνουμε μπροστά και προετοιμάζουμε τη συμμετοχή μας στο συλλαλητήριο στις 26 Φλεβάρη», τόνισε η Χρύσα Λεμπέση - Πάκου, από το Μέτωπο Αγώνα Σπουδαστών, προσθέτοντας πως στην ημερήσια διάταξη μπαίνει η συζήτηση για την 8η Μάρτη και τη συμμετοχή στη συγκέντρωση. Την απόφαση που έχει πάρει το Σωματείο Μισθωτών Δικηγόρων για την 8η Μάρτη μετέφερε η Μαρία Χατζηδημητρίου, μαζί με σκέψεις για την οργάνωση κοινών πρωτοβουλιών που να απευθύνονται στις εργαζόμενες στον χώρο των δικαστηρίων.
Στη Θεσσαλονίκη Σύλλογοι και Ομάδες της ΟΓΕ, εργατικά σωματεία, φοιτητικοί σύλλογοι, ενώσεις αυτοαπασχολούμενων και άλλοι φορείς οργανώνουν κινητοποίηση την Τρίτη 8 Μάρτη, στις 7 μ.μ., στην πλατεία Αγίας Σοφίας. Μετά από σύσκεψη έχει αποφασιστεί κοινό πρόγραμμα δράσης με συσκέψεις, περιοδείες, συζητήσεις σε χώρους δουλειάς. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα περιλαμβάνει διήμερο δράσεων στη ΒΙΠΕ Σίνδου, κοινή περιοδεία - παρέμβαση στο εμπορικό κέντρο «Cosmos», σύσκεψη με θέμα την υγεία και ασφάλεια των εργαζόμενων γυναικών στους χώρους δουλειάς.
Στην Πάτρα, σε σύσκεψη φορέων αποφασίστηκε η οργάνωση συλλαλητηρίου την Τρίτη 8 Μάρτη, στις 7 μ.μ., έξω από το Εργατικό Κέντρο. Η σύσκεψη έγινε την περασμένη Δευτέρα, μετά από κάλεσμα του Συλλόγου Δημοκρατικών Γυναικών Πάτρας, με τη συμμετοχή εκπροσώπων σωματείων, φορέων και του Εργατικού Κέντρου της πόλης.
Επίσης, η ομάδα γυναικών φοιτητριών σε ΑΠΘ και ΠΑΜΑΚ «Ειρήνη Γκίνη» πραγματοποιεί εκδήλωση - συναυλία την Κυριακή 27 Φλεβάρη, στις 7 μ.μ. στον χώρο του ΑΠΘ, με τίτλο «Τιμάμε την 8η Μάρτη! Παλεύουμε για τη γυναικεία ισοτιμία και χειραφέτηση» (τηλ. επικοινωνίας για συμμετοχή: 6947.760.171 και 6978.093.649).
Τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», για τους μισθούς και την απασχόληση των μισθωτών του ιδιωτικού τομέα τη χρονιά που πέρασε, είναι αποκαλυπτικά. Ερχονται να επιβεβαιώσουν με δραματικό τρόπο τη διαχρονική επίθεση στους μισθούς και τις εργασιακές σχέσεις, από την εργοδοσία και όλες τις κυβερνήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι σύμφωνα με αυτά, ένας στους τρεις μισθωτούς στον ιδιωτικό τομέα είχε μισθό μικρότερο των 700 ευρώ μεικτά και σχεδόν ένας στους πέντε κάτω από 500 ευρώ μεικτά.
Συγκεκριμένα, σε σύνολο 2.163.610 μισθωτών, οι 742.372 (33,85%) είχαν μεικτές αποδοχές μέχρι 700 ευρώ μεικτά. Απ' αυτούς, οι 395.115 (18,26%) είχαν μηνιαίο μισθό λιγότερο ή ίσο με 500 ευρώ μεικτά! Κάτω από τα 1.000 ευρώ μεικτά λαμβάνει η πλειοψηφία των μισθωτών, με τον αριθμό τους να ανέρχεται στους 1.376.032 εργαζόμενους (63,59% του συνόλου). Πάνω από 1.500 ευρώ μεικτά λαμβάνει το 15,79%, ενώ αποδοχές πάνω από 2.000 ευρώ μεικτά μόλις το 8% των μισθωτών!
Γίνεται επίσης φανερό ότι οι μισθοί αυτοί αντανακλούν και τη μεγάλη διάδοση της μερικής και εκ περιτροπής εργασίας, αλλά και το χαμηλό επίπεδο του κατώτερου μισθού. Από τα στοιχεία του «Εργάνη» επιβεβαιώνεται η μεγάλη διάδοση της υποαπασχόλησης, η οποία βέβαια συνυπάρχει με το καθεστώς της υπερεργασίας σε ένα σημαντικό τμήμα των εργαζομένων. Συγκεκριμένα, πάνω από 35 ώρες τη βδομάδα, δηλαδή με πλήρες ωράριο, εργάζεται μόνο το 71,81% των μισθωτών, ενώ το υπόλοιπο 28,19% απασχολείται από λίγες ώρες μέχρι 35 ώρες. Ειδικότερα, μέχρι 10 ώρες δουλεύει το 4,92%, από 10,1 μέχρι 20 ώρες τη βδομάδα το 11,15% και από 20,1 έως 35 ώρες το 12,12% των μισθωτών.
Η ανυπαρξία Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας για το σύνολο σχεδόν της εργατικής τάξης έρχεται να επιβαρύνει κι άλλο την κατάσταση, ενώ το παζλ της ζούγκλας στην αγορά εργασίας συμπληρώνουν τα στοιχεία του ΟΑΕΔ, όπου τον πρώτο μήνα του έτους καταγράφονται 1.112.551 άνεργοι. Και αυτό, παρά την πληθώρα προγραμμάτων που βρίσκονται σε εξέλιξη, εξασφαλίζοντας φθηνό εργατικό δυναμικό στις επιχειρήσεις, ανακυκλώνοντας τους χιλιάδες ανέργους.
Ολα τα παραπάνω προκύπτουν σε συνθήκες ανάπτυξης και όχι σε κρίση της οικονομίας, επιβεβαιώνοντας ότι αυτή στηρίζεται στην ένταση της εργασιακής εκμετάλλευσης, με τους νόμους της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Είναι η άλλη όψη των παχυλών επιδοτήσεων στους επιχειρηματικούς ομίλους, των εκατοντάδων νόμων που στηρίζουν τις επενδύσεις τους με διευκολύνσεις, φοροαπαλλαγές, τζάμπα εργασία.
Οι όροι επιβίωσης της εργατικής τάξης και των άλλων βιοπαλαιστών γίνονται αφόρητοι σε συνθήκες παρατεταμένης ακρίβειας, που κατατρώει το ήδη τσακισμένο λαϊκό εισόδημα. Με τέτοιους μισθούς και με τις τιμές καυσίμων και βασικών αγαθών «στο ταβάνι», τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση ως «στήριξη» τάχα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας είναι μια τρύπα στο νερό και δεν μπορούν να προσφέρουν ανάσα στα νοικοκυριά που υποφέρουν. Ούτε το 300άρι που διαρρέει ότι θα δώσει το Πάσχα η κυβέρνηση στα πιο φτωχά λαϊκά στρώματα θα φτάσει στην τσέπη τους, αφού τα έξοδα και τα χρέη τρέχουν με ιλιγγιώδη ταχύτητα.
Το ίδιο ισχύει και για τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ και των άλλων αστικών κομμάτων, που έχουν ως προαπαιτούμενο να μην θιχτούν οι «αντοχές της οικονομίας» και να μην παραβιάζονται οι δημοσιονομικοί όροι που θέτει η ΕΕ. Είναι με άλλα λόγια από χέρι αδύνατο να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της ακρίβειας, που αναπαράγεται στο πλαίσιο της ίδιας αντιλαϊκής πολιτικής, η οποία από τη μια κρατάει τους μισθούς καθηλωμένους και μειωμένους και από την άλλη «μπουκώνει» το κεφάλαιο με κρατικό χρήμα και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις, για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του.
Οσο για τις εξαγγελίες του ΣΥΡΙΖΑ για τον κατώτερο μισθό, και μόνο ότι αυτός θα συνεχίσει να καθορίζεται με τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, είτε με ΝΔ είτε με ΣΥΡΙΖΑ, δείχνει ότι κοινή τους πολιτική είναι η καθήλωση και παραπέρα μείωση του μέσου μισθού, που παραμένει σε άθλια επίπεδα, ειδικά μετά τις τεράστιες απώλειες των εργαζομένων από την περίοδο της περασμένης κρίσης.
«Ως εδώ!» λοιπόν με την πολιτική που για τα κέρδη τσακίζει τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες. Ο κόμπος έφτασε στο χτένι! Για να πάρει ανάσα ο λαός απέναντι στην ακρίβεια, πρέπει να καταργηθούν εδώ και τώρα ο ΦΠΑ και οι άλλοι φόροι στα καύσιμα και σε βασικά αγαθά, να καταργηθούν τα χαράτσια που πνίγουν τα λαϊκά σπίτια. Για να ζήσει ο λαός καλύτερα χρειάζεται να αυξηθούν οι μισθοί, να αποκατασταθούν οι συλλογικές συμβάσεις, να καταργηθούν οι αντεργατικοί νόμοι.
Ολα αυτά τα απορρίπτουν η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, επειδή προϋποθέτουν να πληρώσει το κεφάλαιο και όχι ο λαός. Γι' αυτό δεν χωράνε στο κοινό κυβερνητικό τους πρόγραμμα, που είναι το Ταμείο Ανάκαμψης και τα αντιλαϊκά του προαπαιτούμενα. Για όλα αυτά, όπως και για την προστασία της υγείας του λαού, εκατοντάδες συνδικάτα και φορείς βγαίνουν το Σάββατο στο δρόμο, στα μεγάλα παλλαϊκά συλλαλητήρια στο Σύνταγμα, στη Θεσσαλονίκη και σε άλλες πόλεις. Παλιοί και νέοι «σωτήρες» δεν έχουν τίποτα να πουν. Τώρα είναι η ώρα να μιλήσουν οι εργαζόμενοι, να ακουστούν δυνατά οι διεκδικήσεις του λαού!
