«Τσακίζουν τις ζωές μας» ήταν ένα από τα συνθήματα που κυριάρχησαν την περασμένη Παρασκευή στη μεγάλη κινητοποίηση των εκπαιδευτικών ενάντια στην πολιτική της αδιοριστίας, στις απολύσεις επί χρόνια εργαζομένων στην Εκπαίδευση με ελαστικές εργασιακές σχέσεις. Οι μαζικοί μόνιμοι διορισμοί με βάση τις ανάγκες, ώστε όλα τα παιδιά να έχουν εκπαιδευτικούς στα σχολεία από την αρχή της σχολικής χρονιάς και να μπει τέλος στην ελαστική εργασία, είναι ζήτημα με διαστάσεις μεγαλύτερες από τον κλάδο των εκπαιδευτικών. Συνδέεται άμεσα με τις ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Είναι ζήτημα πολιτικών επιλογών της τωρινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων, που σήμερα παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις, με χιλιάδες εκπαιδευτικούς με τη βαλίτσα στο χέρι να περιμένουν πρόσληψη το Σεπτέμβρη αλλά και πολύ αργότερα, για να απολυθούν τον Ιούνη και ...πάλι από την αρχή.

Η τελευταία διάταξη για την πρόσληψη αναπληρωτών για το έτος 2016 - '17 εντείνει τα αδιέξοδα και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν χιλιάδες ελαστικά εργαζόμενοι εκπαιδευτικοί. Το υπουργείο Παιδείας εναρμονίζει με τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας τα κριτήρια πρόσληψης και θέτει ως ελάχιστη προϋπόθεση τη συμμετοχή στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ. Αυτό έχει αποτέλεσμα να έρχονται τα πάνω κάτω στις λίστες των αναπληρωτών. Ετσι, εκπαιδευτικοί που έχουν «οργώσει» την Ελλάδα ως αναπληρωτές για πολλά χρόνια, σε δυσπρόσιτα σχολεία, σε συνθήκες πραγματικά εργασιακής περιπλάνησης, αλλά και όσοι αποφοίτησαν μετά τον τελευταίο διαγωνισμό ΑΣΕΠ, να βρίσκονται εκτός λίστας πρόσληψης για την επόμενη σχολική χρονιά. Υποκριτικά, το υπουργείο Παιδείας ζητά να μην υπάρξει «εμφύλιος» μεταξύ αναπληρωτών αφού η πολιτική του είναι αυτή που εντείνει τα αδιέξοδα, που συνεχίζει αυτή των προηγούμενων κυβερνήσεων. Γίνεται φανερό πως οι προτάσεις που εισάγουν τη λογική των κριτηρίων αποκλείουν κάποιους εκπαιδευτικούς σε σχέση με άλλους, πολυκατηγοριοποιούν τους συμβασιούχους.

Η Εκπαίδευση τους χωρά όλους. Κανένας εκπαιδευτικός δεν περισσεύει αφού η πολιτική αδιοριστίας που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα έχει συσσωρεύσει τεράστια κενά στη δημόσια Εκπαίδευση. Ενώ στις 30.000 ανήλθαν οι αποχωρήσεις εκπαιδευτικών τα τελευταία 5 χρόνια, λιγότεροι από 500 ήταν οι μόνιμοι διορισμοί το αντίστοιχο διάστημα. Η μείωση αριθμού μαθητών ανά τάξη, η δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική Αγωγή, για Ειδική Αγωγή στο ύψος των σύγχρονων αναγκών και απαιτήσεων είναι μέτρα που απαιτούν ακόμα περισσότερους εκπαιδευτικούς. Είναι ενδεικτικό ότι σε 60.000 υπολογίζονται τα προνήπια που είναι έξω από το νηπιαγωγείο και 180.000 τα παιδιά με ειδικές ανάγκες έξω από τις δομές της Ειδικής Αγωγής.

Ακόμα και από τα στοιχεία των ίδιων των υπηρεσιών του υπουργείου αποδεικνύεται ότι το αίτημα για μόνιμη, σταθερή δουλειά για όλους είναι πιο αναγκαίο και επίκαιρο από ποτέ. Γιατί το αίτημα να γίνουν τώρα 25.000 μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη όλων των κενών απαντά στην ανάγκη για μόνιμη, σταθερή δουλειά για όλους. Σύμφωνα με στοιχεία της Πρωτοβουλίας Αναπληρωτών, Ωρομισθίων, Ελαστικά Εργαζομένων στην Εκπαίδευση, στην τελευταία συνεδρίαση του Κεντρικού Υπηρεσιακού Συμβουλίου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης διαπιστώθηκαν 94.813 θεσμοθετημένες οργανικές θέσεις μετά την αύξηση ωραρίου και μετά τις συγχωνεύσεις στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν σήμερα είναι 67.601, με αντίστοιχη εικόνα στην Πρωτοβάθμια. Το ποσοστό αναπληρωτών ανάμεσα στους εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν τα σχολεία από 8% το 2009, έφτασε στο 16% το 2016. Μόνο για τη φετινή χρονιά έγιναν πάνω από 22.000 προσλήψεις αναπληρωτών και πάνω από 3.700 είναι τα κενά που δεν καλύφθηκαν για φέτος.

Η κυβέρνηση υπόσχεται εδώ και μήνες μόνιμους διορισμούς, υπό την αίρεση του αποτελέσματος της «αξιολόγησης» και των δημοσιονομικών. Βέβαια, τη στιγμή που επικαλείται τους δημοσιονομικούς περιορισμούς σε ό,τι αφορά την Παιδεία αλλά και την Υγεία, δεν διστάζει για άλλη μια φορά να υπογράφει φοροαπαλλαγές για τους βιομήχανους. Παράλληλα, όπως φάνηκε τους τελευταίους μήνες, δεν διστάζει να φέρνει και νέα μέτρα στην Εκπαίδευση που συρρικνώνουν το δικαίωμα των παιδιών στη μόρφωση. Ηρθε προς ψήφιση στη Βουλή ρύθμιση η οποία αυξάνει από 7 σε 14 τον απαιτούμενο αριθμό μαθητών προκειμένου να λειτουργήσει νηπιαγωγείο. Παρά τις διαβεβαιώσεις του υπουργείου Παιδείας ότι αυτό δεν θα οδηγήσει σε κλείσιμο νηπιαγωγείων, η αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει το συγκεκριμένο άρθρο άλλα μαρτυρεί αφού μιλά για «ορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού και εξοικονόμηση δαπανών». Είχε προηγηθεί η οδηγία για κλείσιμο ουσιαστικά των τμημάτων ένταξης. Με τον «εξορθολογισμό» στην Εκπαίδευση να γίνεται συνώνυμο με την επίθεση στο μορφωτικό δικαίωμα των παιδιών της λαϊκής οικογένειας.

Η κυβέρνηση δεν παύει να θυμίζει ότι είναι σε συνεννόηση με τον ΟΟΣΑ για νέα αντιδραστικά μέτρα στην Παιδεία. Οι υποσχέσεις τους ακούγονται πια περισσότερο ως εμπαιγμός στα αυτιά χιλιάδων εκπαιδευτικών αλλά και των γονιών και μαθητών που περίμεναν φέτος το Νοέμβρη να λειτουργήσουν τα σχολεία. Είναι ώρα αγώνα, ο οποίος δεν αφορά μόνο τους χιλιάδες αναπληρωτές, αλλά και τους μόνιμους εκπαιδευτικούς και τους γονείς.