Η επίσκεψη Τσίπρα στην Ιταλία και η προβολή της περιλάλητης «Λίστας Τσίπρα» ανέδειξε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο το κατάντημα του κομμουνιστικού και εργατικού κινήματος και νυν οπορτουνιστικού ρεύματος στη γείτονα χώρα. Αυτήν τη λίστα θα στηρίξουν τελικά το «Κόμμα της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης», μέλος του ΚΕΑ και το κόμμα «Αριστερά, Οικολογία και Ελευθερία» του Νίκι Βέντολα (πρώην γραμματέας της Επανίδρυσης) που έχει διακριθεί για τα κατά καιρούς παντρολογήματά του με τη σοσιαλδημοκρατία. Αναμένεται, επίσης, να στηριχτεί από τους «Πράσινους», ενώ με τη λίστα φλερτάρει και το κόμμα - παρατηρητής του ΚΕΑ, το «Κόμμα των Ιταλών Κομμουνιστών». Πρόκειται για μια επιχείρηση να ξανασερβιριστούν στην αστική πολιτική σκηνή τα ναυάγια της ταξικής πάλης στην Ιταλία, αυτοί που, αφού πρώτα μετάλλαξαν το ΚΚ Ιταλίας, στη συνέχεια τα τελευταία 20 χρόνια φτιάξανε άλλα κόμματα, συμμάχησαν εκλογικά με τη σοσιαλδημοκρατία και συμμετείχαν σε κυβερνήσεις, ψηφίζοντας μερικά από τα πιο σκληρά αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα που πέρασαν ποτέ στην Ιταλία, «ευλογώντας» μέχρι και βομβαρδισμούς.

Με σημαία τους τον ευρωκομμουνισμό, με γνωστή την προθυμία τους για την αστική διαχείριση, με τη στήριξή τους στον ευρωμονόδρομο, έχοντας ενεργό συμμετοχή σε κυβερνήσεις υλοποίησης της αντεργατικής πολιτικής στο όνομα πάντα του «καινούργιου» και της «ανανέωσης», είχαν εύλογη κατάληξη... Οδηγήθηκαν στην πλήρη απαξίωση, στη φθορά και την αναξιοπιστία τους στους εργάτες, στο λαό, χάνοντας κάθε δεσμό μαζί τους. Σήμερα επιχειρείται, με τη συνδρομή του ΣΥΡΙΖΑ, να μαζέψουν το σκορποχώρι στο οποίο τους έφερε ο οπορτουνιστικός τους κατήφορος. Τα συντρίμμια των μεταλλαγμένων κομμουνιστών και της «νεοαριστεράς» της Ιταλίας καμώνονται πως θα ξεπλυθούν τώρα με το ίδιο βρώμικο νερό που λερώθηκαν. Τα επί χρόνια δεκανίκια της σοσιαλδημοκρατίας, μάταια αναζητούν τρύπια σωσίβια για να διασωθούν από το ναυάγιό τους. Γιατί, πώς αλλιώς να περιγράψει κανείς το ότι διαφημίζουν πως όλοι μαζί στηρίζουν την υποψηφιότητα Τσίπρα για πρόεδρο της Κομισιόν, η οποία ελέγχει, επικυρώνει και προωθεί την αντεργατική πολιτική της ΕΕ που πλήττει και την εργατική τάξη της Ιταλίας.

Κατά την επίσκεψη Τσίπρα, δε λείψανε μάλιστα και οι αναφορές στην Ιστορία του Κομμουνιστικού Κινήματος στην Ιταλία και τον ευρωκομμουνισμό, αλλά και σε πρόσωπα όπως στον Γραμματέα του Ιταλικού ΚΚ τη δεκαετία του 70, τον Ενρίκο Μπερλίνγκουερ. Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Στις ράγες της Ιστορίας, η δική σας Αριστερά, η Ιταλική Αριστερά ήταν πάντοτε το εργαστήρι των εμπνευσμένων αναλύσεων και των τολμηρών πρωτοβουλιών. Και θέλω να σας πω ότι παρακολουθούσαμε πάντοτε εμείς στην Ελλάδα, με μεγάλο ενδιαφέρον, τις πρωτοπόρες ιδεολογικές σας επεξεργασίες. Τουλάχιστον εμείς, το διακριτό ιστορικό ρεύμα της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής Αριστεράς, που συνέθεσε προγραμματικά και ένωσε πολιτικά ο ΣΥΡΙΖΑ». Πράγματι έτσι είναι, η Ιταλία και το ΚΚ εκεί υπήρξε το προπύργιο του ευρωκομμουνισμού, του αναθεωρητισμού από τη μεταπολεμική περίοδο μέχρι να φτάσει στη διάλυσή του. Οσο για τον Μπερλίνγκουερ αρκεί να θυμηθεί κάποιος ότι έμεινε στην Ιστορία ως ο ηγέτης του ιστορικού συμβιβασμού και την περιβόητη δήλωση πως νιώθει «πιο ασφαλής κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ»...

Σε όλες τις συναντήσεις του, ο Α. Τσίπρας, ανάμεσά τους και με τον Ιταλό πρωθυπουργό Ε. Λέτα, έδωσε τα διαπιστευτήριά του για τη φιλοευρωενωσιακή πολιτική του και επανέλαβε τα περί επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, ποντάροντας στη χίμαιρα της λεγόμενης «συμμαχίας του Νότου» ενάντια στη Γερμανία, αποκρύπτοντας ότι εκτός από τη μεγάλη κερδισμένη Γερμανία από τη λυκοσυμμαχία βγαίνουν ωφελημένες και οι αστικές τάξεις των χωρών του Νότου. Γι' αυτό προφανώς και οι πανηγυρισμοί του πρώην πρωθυπουργού Μόντι το Σαββατοκύριακο, ότι κατάφερε να επιβάλει την ίδια την αντεργατική πολιτική χωρίς «ΔΝΤ και μνημόνιο».... απλά εντός της ΕΕ και βασισμένοι στον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης θα προσθέταμε εμείς.

Οσο για τις δηλώσεις του επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ στην Ιταλία... σκέτο περιβόλι. Αφού χρέωσε την καπιταλιστική κρίση «στην υπερκατανάλωση με δανεικά», δηλαδή απευθείας στο λαό, χτυπώντας το σαμάρι και όχι το γάιδαρο, κατήγγειλε το νεοφιλελευθερισμό, αφήνοντας έτσι στο απυρόβλητο το καπιταλιστικό σύστημα και εξέφρασε την ανησυχία του, γιατί «καταστρατηγείται το θεσμικό πλαίσιο της ΕΕ» λες και η ΕΕ, ή ακόμα πριν η ΕΟΚ, δεν ήταν από την ίδρυσή τους ιμπεριαλιστικές ενώσεις που υπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Οι Ιταλοί εργαζόμενοι μπορούν και πρέπει να απορρίψουν τη «Λίστα Τσίπρα» μαζί και τους εισαγόμενους και εγχώριους ευρωλάγνους υποστηρικτές της που προσφέρουν υπηρεσίες στην ΕΕ ότι αυτή μπορεί να γίνει φιλολαϊκή. Με την ίδια τους την πείρα ως όπλο, μπορούν να στηρίξουν τις προσπάθειες του ΚΚ Ιταλίας που σε δύσκολες συνθήκες αναπτύσσει δράση και παλεύει ενάντια στην ΕΕ και τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.