Με συνοδεία μουσικής, οι μουσικοί βροντοφώναξαν: «Οχι στο εμπόριο πιστοποιητικών. Ανώτατο πτυχίο μουσικών σπουδών». Την κινητοποίηση χαιρέτισαν οι Νεκτάριος Σαμαρτζής από το Σωματείο Εργαζομένων της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, Φώτης Αθανασίου από το Σωματείο της Φιλαρμονικής Ορχήστρας του Δήμου Αθηναίων, Αννα Χρονοπούλου, πρόεδρος του Συλλόγου Γονέων του Μουσικού Σχολείου Ιλίου, και ο Δημήτρης Ζήσης από το Τμήμα Μουσικολογίας. Οι συγκεντρωμένοι ανανέωσαν το ραντεβού τους για τη Δευτέρα το απόγευμα στο μεγάλο συλλαλητήριο ενάντια στο νομοσχέδιο.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Βασίλης Παρασκευόπουλος, πρόεδρος του ΠΜΣ, ο οποίος σχολιάζοντας την απόφαση του υπουργού Παιδείας να αποσύρει τις συγκεκριμένες διατάξεις από το τωρινό νομοσχέδιο και να ξανασυζητηθούν τον Ιούνη σε επόμενο νομοσχέδιο, ανέφερε: «Είναι καθαρό ότι δεν παραιτείται από τον παραπάνω σχεδιασμό. Για αυτόν το λόγο χρειάζεται ετοιμότητα, συζήτηση σε χώρους δουλειάς και διαμόρφωση αιτημάτων που θα εκφράζουν το δίκιο και τις ανάγκες μας. Σύμμαχοί μας σε αυτή την προσπάθεια είναι οι σπουδαστές και οι γονείς που έχουν τις ίδιες αγωνίες με εμάς».

Ο Β. Παρασκευόπουλος σημείωσε ότι με την αντίθεσή τους στο κρατικό πιστοποιητικό μουσικών γνώσεων δεν υπερασπίζονται το σημερινό σύστημα μουσικής εκπαίδευσης, που είναι σχεδόν ιδιωτικό. Αντίθετα, διεκδικούν ένα δημόσιο και δωρεάν σύστημα, που θα ξεκινά από τα πρώτα παιδικά χρόνια και θα φτάνει μέχρι και την πανεπιστημιακή βαθμίδα.

«Το πιο εξοργιστικό όμως είναι ότι το υπουργείο Παιδείας, που έχει την ευθύνη για τη διαμόρφωση του δημόσιου συστήματος της μουσικής εκπαίδευσης και την κατάρτιση προγράμματος σπουδών με βάση τη διεθνή πείρα και επιστημονική γνώση, με το πιστοποιητικό μάς λέει ότι αυτό είναι δική μας ευθύνη και του καθενός που θέλει να σπουδάσει μουσική.

Δηλαδή ο κάθε σπουδαστής θα μπορεί να επιλέγει ένα Ωδείο ανάλογα με την τσέπη του, ή θα επιλέγει ιδιαίτερα μαθήματα με δάσκαλο της επιλογής του, ή θα αυτομορφώνεται με τη βοήθεια του Youtube. Το ενιαίο της εκπαίδευσης θα επιτυγχάνεται με την... πιστοποίηση.

Απορρίπτουμε και θεωρούμε απαράδεκτο το πιστοποιητικό μουσικών γνώσεων. Δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό με κάποιες "βελτιώσεις" γιατί σήμερα χρειαζόμαστε δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα και όχι πιστοποιητικό επαγγελματικών προσόντων».

Τον Προμηθέα θα υποδυθεί η βραβευμένη με Olivier Award ως καλύτερη ηθοποιός, Κάθριν Χάντερ. Μαζί της μια πλειάδα σπουδαίων ηθοποιών. Τον κεντρικό ρόλο του αφηγητή κρατά ο Νικήτας Τσακίρογλου, ο οποίος έχει υποδυθεί ο ίδιος τον Προμηθέα στο παρελθόν δυο φορές. Στο ρόλο του Ηφαίστου είναι ο Δημήτρης Πιατάς, που για πρώτη φορά ερμηνεύει έναν τραγικό ρόλο στο Φεστιβάλ Επιδαύρου. Η Πέγκυ Τρικαλιώτη υποδύεται την Ιώ. Ο Γεράσιμος Γεννατάς κρατά τον ρόλο του Ωκεανού και ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης τον ρόλο του Κράτους. Τον ρόλο του Ερμή μοιράζονται τρεις ηθοποιοί της νεότερης γενιάς: Η Ηλιάνα Μαυρομάτη, η Αντιγόνη Φρυδά και ο Κωνσταντίνος Νικούλι. Ο εννεαμελής χορός έχει ως Κορυφαίο το παλαιό στέλεχος του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας Περικλή Βασιλόπουλο. Τα σκηνικά είναι του γλύπτη Κώστα Βαρώτσου και τα κοστούμια του Γιάννη Μετζικώφ. Την ευθύνη για την κίνηση έχει ο Ιταλός Marcello Magni.

«Η φωτιά που έκλεψε ο Προμηθέας είναι το φως που συνεχίζει να καίει», σημειώνει ο Στ. Τσακίρης. Ο σκηνικός χώρος είναι ένα έρημο, παγωμένο τοπίο, όπου δεσπόζει ένας κόκκινος στύλος πάνω στον οποίο είναι δεμένος ο Προμηθέας. Γύρω του ένας δεκαοχταμελής θίασος με προεξάρχοντα έναν αφηγητή, αναβιώνει τα πάθη του ήρωα με ελπίδα να κρατήσει ζωντανό το μύθο του.

Στην κορυφή του Καυκάσου, ο Ηφαιστος και οι συνοδοί του στήνουν έναν ψηλό στύλο όπου δένουν τον τιμωρημένο Προμηθέα. Μόνοι του συμπαραστάτες οι άνθρωποι που νίκησαν τον φόβο τους. Κάποια στιγμή φτάνει ο Ωκεανός. Του προτείνει να συμβιβαστεί με τον Θεό και να ζητήσει συγγνώμη. Ο Προμηθέας δεν τον εμπιστεύεται και τον διώχνει. Μόνος στα δεσμά του συνεχίζει. Μετά φτάνει η Ιώ, που φέρνει την Ανοιξη στον έρημο τόπο. Ο Προμηθέας χαίρεται, αλλά γνωρίζει ότι σύντομα η Ιώ θα χαθεί μέσα στους μεγάλους δρόμους, όπως είναι η μοίρα που της έδωσε η κατάρα της Ηρας. Καταχνιά σκεπάζει τα πάντα και πάλι. Μετά, εμφανίζεται ο Ερμής που του ανακοινώνει την τελική καταδίκη του, να χαθεί στο παντοτινό σκοτάδι.

Η Ιστορία εξελίσσεται σαν ένας παλιός λαϊκός μύθος με συνεχείς ανατροπές. Οι εποχές αλλάζουν και μόνο ο αλυσοδεμένος άνθρωπος, μέχρι και σήμερα, περιμένει τη σωτηρία του από κάθε σκλαβιά, κάθε προκατάληψη.

Οι δύο εκδόσεις του ζωγράφου Τάκη Βαρελά αποτελούν την προσωπική κατάθεση σχεδίων και σημειώσεων, που πυροδοτούσε η καθημερινότητά του. Στο έργο αποτυπώνονται οι κοινωνικές αναφορές, εν θερμώ και σε πραγματικό χρόνο, τόσο η θεματογραφία όσο και η σχεδιαστική γραφή.