ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Κυριακή 13 Ιούλη 2014
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Θέατρο, μουσική, χορός στο Θέατρο Πέτρας

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Συνεχίζεται με επιτυχία το Φεστιβάλ Πέτρας στην Πετρούπολη. Τη Δευτέρα, η Πανηπειρωτική Συνομοσπονδία Ελλάδας, ο κορυφαίος φορέας της Ηπειρώτικης Αποδημίας στον κόσμο, μας προσκαλεί στο μεγαλύτερο ηπειρώτικο αντάμωμα αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα. Με τον ανθό της ηπειρώτικης μουσικής και χορευτικής παράδοσης, με μια πλειάδα δεξιοτεχνών και ερμηνευτών, με τα πιο όμορφα και εμβληματικά ηπειρώτικα τραγούδια και χορούς, το Θέατρο Πέτρας καλωσορίζει την Ηπειρο και τη ζώσα παράδοση σε μια μονάκριβη βραδιά. Με μεγάλους κυκλωτικούς χορούς και με τους θεατές της βραδιάς να γίνονται πρωταγωνιστές της, πέμποντας μηνύματα ανάτασης και έγερσης, πολύτιμα σήμερα. Με εισιτήριο μόλις 5 ευρώ, συμβολική ενίσχυση στο έργο και τη δράση της Πανηπειρωτικής.

Την Τρίτη, το θέατρο «Αιχμή» παρουσιάζει την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή. Μετάφραση: Κώστας Πολιτόπουλος. Σκηνοθεσία: Γιάννης Νικολαΐδης. Μουσική: Σταμάτης Παπαδάκης. Σκηνικά: Μιχάλης Αγγελάκης. Κοστούμια: Ολγα Σχοινά. Φωτισμοί: Στέφανος Κομιανός. Παίζουν: Φωτεινή Φιλοσόφου, Γιάννης Νικολαΐδης, Τάσος Πολιτόπουλος, Γιώργος Γεωργίου, Μαριέτα Αντιβάση, Βασίλης Ασημακόπουλος, Κοραλία Ροδίτη, Ιωακείμ Κάσδαγλης κ.ά.

Την Τετάρτη, συναυλία με τους Διονύση Σαββόπουλο, Λαυρέντη Μαχαιρίτσα και Πάνο Μουζουράκη. Μαζί τους οι μουσικοί: Γιώτης Κιουρτσόγλου, Καλλίστρατος Δρακόπουλος, Στάθης Αννινος, Steve Tesser, Θοδωρής Σούκερας, Γιάννης Ιωαννίδης. Επιμέλεια ήχου: Γιάννης Τούντας και Γιώργος Καραγιαννίδης. Σχεδιασμός φώτων: Περικλής Μαθιέλης.

Την Πέμπτη η Αννα Βαγενά παρουσιάζει το εξαιρετικό έργο «Η ζωή μπροστά σου» του Ρομάν Γκαρί. Το έργο είναι η ιστορία μίας ηλικιωμένης γυναίκας της μαντάμ Ρόζας (η Αννα Βαγενά), που μεγαλώνει ένα ορφανό παιδί (Ιμπραήμ Χασάν), που της το έχουν εγκαταλείψει οι γονείς του. Παρακολουθούμε την ιστορία αυτών των δύο μοναχικών πλασμάτων που ζουν ο ένας μόνο για τον άλλο. Μια αγάπη δίχως όρια. Μια σχέση απέραντης στοργής και αφοσίωσης. Μια παράσταση όπου το κωμικό εναλλάσσεται με το δραματικό. Διασκευή: Ξαβιέ Ζαγιάρ. Σκηνοθεσία: Αννα Βαγενά. Μετάφραση: Ελένη Χριστοδούλου. Επεξεργασία κειμένου: Βασίλης Κατσικονούρης. Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα. Παίζουν επίσης: Κώστας Λάσκος, Χρήστος Ροδάμης.

«Η ζωή μπροστά σου»
«Η ζωή μπροστά σου»
Την Παρασκευή, «Ωχ... ΗΛΕΚΤΡΑ». Ο Αλέξης Καλλίτσης, βασιζόμενος στις γνωστές τραγωδίες του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, έγραψε μια παρωδία σε έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο, με κεντρική ηρωίδα την Ηλέκτρα, η οποία μη μπορώντας ν' αντέξει τα δεινά της οικογενείας της, δηλαδή τις συμφορές του οίκου των Ατρειδών, καταφεύγει στη βοήθεια ειδικού: Απευθύνεται δηλαδή σε ψυχολόγο! Σκηνοθεσία: Πέτρος Φιλιππίδης, Αννα Παναγιωτοπούλου. Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας. Σκηνικά: Γιώργος Γαβαλάς. Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκορού. Χορογραφίες: Ελπίδα Νίνου, Θανάσης Γιαννακόπουλος. Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος. Μουσική διδασκαλία: Παναγιώτης Τσεβάς. Παίζουν: Πέτρος Φιλιππίδης, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Δημήτρης Μαυρόπουλος, Κρατερός Κατσούλης, Πάνος Σταθακόπουλος, Αλμπέρτο Φάις, Μάνος Ιωάννου, Χρήστος Σπανός, Σταύρος Καραγιάννης, Κυριάκος Μαρκάτος.

Την επόμενη Κυριακή, 20 του Ιούλη, παρουσιάζεται η παράσταση «Αγαπημένη μου Ελλάς». Επιμέλεια κίνησης: Αυγουστίνος Κούμουλος. Κείμενα: Ελευθερίου Λευτέρης. Παίζουν: Κωνσταντίνα Κλαψινού, Σοφία Μανολάκου, Μάριος Ντερντές, Γιάννης Φραγκίσκος.

Ενώ, τη Δευτέρα 21 του Ιούλη, ο Σταύρος Ξαρχάκος θα παρουσιάσει μία συναυλία με τίτλο «Μάνα μου Ελλάς». Τραγούδια από την αρχή της σταδιοδρομίας του μέχρι σήμερα, τραγούδια από τον κινηματογράφο, το θέατρο, που όλοι αγαπήσαμε, τραγουδήσαμε και μελωδίες που μας συντρόφευσαν! Συνταξιδιώτες του σε αυτή την περιοδεία θα είναι η Ηρώ Σαΐα, ο Ζαχαρίας Καρούνης, ο Νεοκλής Νεοφυτίδης, καθώς και μια 10μελής ορχήστρα καταξιωμένων μουσικών - σολίστ, την οποία θα διευθύνει ο Σταύρος Ξαρχάκος. Νεοφυτίδης Νεοκλής (πιάνο). Καλαντζής Δημήτρης (πιάνο). Σαμπαζιώτης Νίκος (κιθάρα). Σιάμπος Δημήτρης (κιθάρα κλασική - ηλεκτρική). Σιδερίδης Διαμαντής (μπαγλαμάς μπουζούκι - τζουράς). Ζάκκας Ηρακλής (μαντολίνο - μπουζούκι - τόμπρα). Δρογκάρης Βασίλης (ακορντεόν). Κακουλίδου Σοφία (ντραμς - νταούλι - μπεντίρ - ζίλια - κουρτίνες). Τσεμπερούλης Φίλιππας (κλαρίνο - σαξόφωνο - φλάουτο). Μέρμηγκας Χάρης (κοντραμπάσο).

Στις 22 του Ιούλη, παρουσιάζονται «Τα παραμύθια των αδελφών Γκριμ» του Φώτη Σπύρου. Μια πρωτότυπη παράσταση που διαδραματίζεται στο νερό, καθώς στο κέντρο του σκηνικού υπάρχει μια λίμνη, όπου εκεί εξελίσσεται πολλές φορές η δράση του έργου, μέσα στο νερό της λίμνης. Ποιος δεν ξέρει τους Αδελφούς Γκριμ; Τους συγγραφείς και συλλέκτες παραδοσιακών παραμυθιών. Ποιος δεν ξέρει τα παραμύθια τους; «Κοκκινοσκουφίτσα», «Ωραία Κοιμωμένη», «Χιονάτη», «Χάνσελ και Γκρέτελ», «Σταχτοπούτα» και πολλά πολλά άλλα. Παραμύθια που άντεξαν στο χρόνο και ανέθρεψαν ολόκληρες γενιές. Κείμενο - Σκηνοθεσία: Φώτης Σπύρος. Μουσική: Ελένη Καραΐνδρου. Κοστούμια: Ελένη Ψύρρα. Φωτισμοί: Τρύφων Κεχαγιάς. Παίζουν: Φώτης Σπύρος, Αλκμήνη Κουλουμπή, Αλέξανδρος Μιχαήλ, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Βασιλική Συρανίδου.


ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ ΡΟΔΟ
Αξέχαστη αθλιότητα

1. Η γενικευμένη απάθεια είναι το σημείο σήμα των καιρών. Ο πολίτης έχει λησμονήσει την κύρια δύναμη της φύσης του, που είναι ο ένστικτο. Κάποτε υπήρξε γαλήνιος και σκληρός και τα κατάφερνε μ' αυτόν τον τρόπο απέναντι σε ανήκουστες δυσκολίες. Τώρα, η δύναμη της μίμησης τον έχει αρπάξει και συμπεριφέρεται αντιγράφοντας ό,τι κάνουν οι γύρω του, και εκείνοι με τη σειρά τους ό,τι κάνει αυτός. Μέσα στη δουλεία των πραγμάτων, η ασάφεια και ο δισταγμός το μόνο που κατορθώνουν είναι να αποκτηνώνουν την κυβέρνηση. Τονίζουν τη φυσική της κλίση στη βαρβαρότητα.

2. Ξεπέφτουμε σε κοινότοπες συγκινήσεις, ελπίζοντας σ' έναν αόριστο ανθρωπισμό, ενώ εισπράττουμε χυδαίες μεθόδους απόκρυψης της αλήθειας και ευφάνταστες πρωτοβουλίες για λευκά κελιά και φυλακές υψίστης ασφαλείας, συμβάλλοντας έτσι με κάθε τρόπο σε μια διαρκή μεταμόρφωση της πραγματικότητας σε μια αθλιότητα άνευ προηγουμένου.

3. Και οι νέοι; Ενα μέρος τους αντιστέκεται σθεναρά. Το άλλο μέρος αποτίει ύστατο φόρο τιμής στον πιο ζωντανό χρόνο του και μένει αδιάφορο για το καθετί ελπίζοντας πως η σιωπή του θα αποδειχθεί χρυσός. Η υποτίμηση της νεότητας από την ίδια την καθιστά ένα λαμπρό λείψανο, του οποίου την περιφορά και εκμετάλλευση αναλαμβάνει το κράτος.

4. Κακά τα ψέματα. Η σοβαρή ανατροπή δεν έχει δώσει ακόμη τα σημάδια της. Μάταια γυρίζουμε μες στη ρηχότητα των ημερών παραμυθιασμένοι ότι κάτι κάνουμε. Και η πιο γενναιόδωρη ανάλυση θα πληροφορούσε τον πολίτη πως εδώ πατάει κι εκεί βρίσκεται. Ημιμαθής και ψυχικά χλιαρός, διαψεύδει καθημερινά τον εαυτό του, παίζοντας σ' ένα φτηνό ρομάντζο, ενώ είναι καταδικασμένος σε μια ζωή δίχως ύπαρξη.

5. Μετρώντας και ξαναμετρώντας την απόσταση από την αντίσταση στην οποία όφειλε να πρωτοστατεί, ο πολίτης ξεπέφτει στην υποκρισία και στα μισόλογα. Αναβάλλει το καθετί και δε θ' αργήσει να έχει πρόβλημα όχι μόνο με τη οργάνωση της ζωής του αλλά και με την οργάνωση των λέξεων στο στόμα του.

6. Παράξενο, ενώ η ζωή παρέρχεται δεν ανανεώνεται. Οι αβυσσαλέες αντιφάσεις της κοινωνίας δημιούργησαν ένα σχιζοειδές πολιτικό σκηνικό που μπόρεσε να σηκώσει πολιτικούς σχηματισμούς από το Ποτάμι έως τους Χρυσαυγίτες. Αποπνευματωμένη, η πολιτεία δεν ευνοεί καμία στάση ενάντια στην αλλοτρίωση και τον εξοστρακισμό. Οι αυθεντίες της εξουσίας έδωσαν τα ρέστα τους να στήσουν αυτό το πανηγύρι της αχρειότητας στο οποίο ζούμε και προσπαθούμε να αναπνεύσουμε.

7. Το χειρότερο απ' όλα είναι ότι ο πολίτης βρέθηκε ανυποψίαστος στο κέντρο της συμφοράς. Οι Ευρωπαίοι, γνωρίζοντας καλύτερα από τον καθένα τις αρετές του Νεοέλληνα, διάλεξαν αυτές πρώτες να θέσουν σε δοκιμασία. Εκτοτε μας αντιμετωπίζουν σαν ασθενείς με αυτοκαταστροφικές τάσεις. Οι πολυμαθέστατοι εταίροι, έχοντας χάσει εντελώς το ακριβές νόημα της περιβόητης ένωσης και με εμφανή τα σημάδια απώλειας συντονισμού, τολμούν έναν βαθύ και βίαιο εκβιασμό σε βάρος μας.

8. Ενας κίνδυνος που τείνει να γίνει μόνιμος στη ζωή μας είναι αυτός της παράνοιας, που είχε επισημάνει ο γερο-Καντ για όποιον διατείνεται ότι μπορεί να δει πέρα από τα όρια της πραγματικότητας. Υπάρχουν πολλοί που παραμιλάνε ότι το ένδοξο μέλλον μας βρίσκεται στα χέρια των Ευρωπαίων εταίρων. Αν δεν λύσουμε το θέμα της σχέσης μας με την Ευρώπη -θέμα εξόχως πνευματικό-, δεν θα μπορέσουμε να αναμετρηθούμε με το κέντρο της Ευρώπης, που είναι το ζητούμενο. Πιστεύω πως έφτασε η ώρα να διαλέξουμε τις πιο κοφτερές, δηλαδή τις πιο άξιες λεπίδες μέσα από το κίνημα και να προχωρήσουμε. Παραφράζοντας τους Πατέρες της Εκκλησίας, λέω πως η αντίσταση δεν γνωρίζει εμπάθειες, δεν θεολογεί, συχνά λόγω αγάπης πενθεί, και μονίμως αυτοσχεδιάζει. Αντίσταση είναι το βρεφοπρεπές σκίρτημα της καρδιάς.


Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ