Το σεμινάριο εντάσσεται στο πλαίσιο της πρόσκλησης για δημιουργία πρωτότυπου καλλιτεχνικού έργου με τίτλο «Στους καιρούς των αποφάσεων και η Τέχνη πρέπει ν' αποφασίσει». Εισηγήτρια θα είναι η Ελένη Μηλιαρονικολάκη, υπεύθυνη του Τμήματος Πολιτισμού της ΚΕ του ΚΚΕ.
Είναι το πρώτο από μία σειρά σεμιναρίων που απευθύνονται σε όσους ανταποκριθούν στην πρόσκληση για δημιουργία πρωτότυπου έργου. Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να παρακινηθούν οι νέοι καλλιτέχνες να δημιουργήσουν έργο - ή να αξιοποιήσουν έργο από τα συρτάρια τους - με θέμα την καπιταλιστική κρίση, τις συνέπειες και τη διέξοδο από αυτήν.
Η πρόσκληση αφορά καλλιτέχνες κάθε ηλικίας και σε όλα τα είδη Τέχνης, που μπορεί να απευθύνονται είτε σε μεγάλους είτε σε παιδιά: Μουσική - τραγούδι, εικαστικά - σκίτσο - animation, λογοτεχνία - ποίηση, ταινίες μικρού μήκους (μυθοπλασία - ντοκιμαντέρ), συγγραφή θεατρικού έργου, χορός. Τα έργα μπορούν να κατατεθούν όλη την περίοδο μέχρι το 40ό Φεστιβάλ ΚΝΕ - «Οδηγητή».
Για περισσότερες πληροφορίες και για τη διακήρυξη, οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να επισκέπτονται την ιστοσελίδα «efestival.kne.gr».
Με άξονα τα τραγούδια που οδηγούν στην ατομική και κοινωνική απελευθέρωση, οι KollektivA (Θανάσης Χουλιαράς: φωνή, Φάνης Μαργαρώνης: κιθάρες, φωνή, Γιώργος Θεοφάνους: κιθάρες, πλήκτρα, Μάκης Κρέτσης: κρουστά, φωνή, Γιώργος Παύλου: μπάσο, Δημήτρης Γιαννούχος: τύμπανα), προσεγγίζουν αγαπημένους Ελληνες συνθέτες (Μικρούτσικος, Θεοδωράκης, Λοΐζος, Ασιμος), υιοθετώντας απρόβλεπτες και ίσως αντισυμβατικές ενορχηστρώσεις, ενώ παράλληλα χαρίζουν τραγούδια από τα αγαπημένα τους συγκροτήματα (Rage Against the Machine, Massive Attack, U2, System of a Down...) τα οποία παρουσιάζουν μέσα από το δικό τους σκληρό και ταυτόχρονα ευαίσθητο ηχητικό πρίσμα. Εξυπακούεται ότι από το πρόγραμμα δε θα μπορούσαν να λείψουν δικά τους γνωστά κομμάτια σαν το «Ο Δρόμος που τραβάω», αλλά και νέα, από τη συλλογή «Μπαλάντα της Φυλακής». Τη συναυλία στο CLUB ΜΥΛΟΣ (Ανδρέου Γεωργίου 56, Θεσσαλονίκη) θα ανοίξει το συγκρότημα από τη Θεσσαλονίκη «Χρονίρ».
Από αυτή την άποψη διαμορφώνει μία σειρά προτάσεις που στόχο έχουν την προσέλκυση κεφαλαίων.
- «Αύξηση του συνολικά επενδυόμενου ποσού στον κινηματογράφο για να επιτευχθούν οι επιζητούμενες από τη διεθνή αγορά production values (συμπαραγωγές)». Ας σημειωθεί εδώ ότι η ίδια η ΕΕ στο Πρόγραμμά της «Δημιουργική Ευρώπη 2014-2020» βάζει ως στόχο ειδικά για τον οπτικοακουστικό τομέα την προσέλκυση κεφαλαίων από άλλους κλάδους και τομείς της βιομηχανίας καθώς και τη διακρατική συνεργασία - συμπαραγωγές - για να μπορέσουν οι μεγάλες μονοπωλιακές επιχειρήσεις να επιτύχουν την «κινητικότητα των προϊόντων του οπτικοακουστικού τομέα».
- «Αυτόματη, χωρίς μεσολάβηση, χρηματοδότηση του παραγωγού που έχει συγκεντρώσει το ήμισυ του προϋπολογισμού, του σχεδίου παραγωγής της νέας του ταινίας από το ΕΚΚ». Στη βιομηχανία του οπτικοακουστικού, με βάση ανακοίνωση της ΕΕ, μπαίνει πλαφόν στα ποσά που κάθε κράτος θα ενισχύει κάθε παραγωγή. Αυτό το πλαφόν είναι ίσο με το 50% για αμιγώς εθνικές παραγωγές. Ετσι, από τη μία θα χρηματοδοτούνται μόνο οι μεγάλοι παραγωγοί, αυτοί που από μόνοι τους δηλαδή θα μπορούν να καλύπτουν το υπόλοιπο 50% και όσοι δεν μπορούν να το εξασφαλίσουν προκειμένου να χρηματοδοτηθούν θα στρέφονται είτε σε χορηγούς, είτε στις τράπεζες οι οποίες θα αναλαμβάνουν το ρίσκο μίας τέτοιας χρηματοδότησης αφού η ίδια η ΕΕ τους εγγυάται ότι θα αποζημιωθούν από το ταμείο της.
- «Φοροαπαλλαγές των ποσών που επενδύονται σε παραγωγή ελληνικών ταινιών». Τη στιγμή δηλαδή που οι δημιουργοί του οπτικοακουστικού έργου θα σπρώχνονται στο δανεισμό ή την καταστροφή, την ίδια στιγμή το κράτος θα δίνει επιπλέον φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματίες που επενδύουν για ελληνικές ταινίες. Με αυτό τον τρόπο άλλωστε επιδιώκουν να προσελκύσουν κεφάλαια και από άλλους κλάδους της οικονομίας.
- Τέλος για την καλλιτεχνική εκπαίδευση αναφέρουν: «Η Παιδεία θα πρέπει να παρέχεται σε ανώτατο επίπεδο σε σχολή παραστατικών Τεχνών που θα προβλέπει επίσης μία διαρκή εκπαίδευση των επαγγελματιών του χώρου. Μια τέτοια σχολή θα υπηρετεί τις ανάγκες του ελληνικού κινηματογράφου σε αριθμό εισακτέων, κριτήρια εισαγωγής, συγκεκριμένη ύλη εκπαίδευσης». Φυσικά, πουθενά δεν αναφέρεται ότι η σχολή αυτή πρέπει να είναι κρατική και δωρεάν. Κάλλιστα αυτό που περιγράφουν μπορούν να το υλοποιήσουν οι διάφορες ιδιωτικές σχολές κινηματογράφου που μπορούν να αναγνωριστούν ως ανώτατες, αν και εφόσον πληρούν τα παραπάνω κριτήρια όπως τα θέτει ο ΣΥΡΙΖΑ.