Το σάλπισμα για μαζική συμμετοχή στην αυριανή απεργία έφτασε χτες πλατιά σε φοιτητές και σπουδαστές, στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ της Αθήνας και του Πειραιά. Συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ, περιόδευσαν στις σχολές, όργωσαν αμφιθέατρα και διαδρόμους μαζί με τους φοιτητές και σπουδαστές της ΠΚΣ, εξήγησαν στους νέους τι ακριβώς προβλέπει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο και τους κάλεσαν να δώσουν μαζικό «παρών» στην αυριανή συγκέντρωση του ΠΑΜΕ, αλλά και νωρίτερα στη μάχη της περιφρούρησης της απεργίας. Φοιτητές και σπουδαστές της ΠΚΣ κάλεσαν τους συμφοιτητές τους να συμμετέχουν μαζικά στις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων και να πάρουν αγωνιστικές αποφάσεις για το θέμα της Κοινωνικής Ασφάλισης.

«Το νομοσχέδιο για την Κοινωνική Ασφάλιση περισσότερο σ' εσάς στοχεύει, στη νέα γενιά και το μέλλον σας». Με αυτά τα λόγια και με παραστατική εξήγηση για το τι προβλέπει το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, ο Δήμος Θεοδώρου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων στην Κλωστοϋφαντουργία, τον Ιματισμό και το Δέρμα, κάλεσε τους φοιτητές και τις φοιτήτριες της Νομικής Σχολής να συμμετάσχουν στην αυριανή απεργία και τη συγκέντρωση του ΠΑΜΕ.

Είπε ότι οι αλλαγές που προβλέπει το νομοσχέδιο είναι σαρωτικές και εξήγησε ότι στόχος τους είναι «να μειώσουν την τιμή της εργατικής δύναμης. Να αυξήσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου». Υπογράμμισε ότι «τα νέα αντεργατικά μέτρα πατάνε στους προηγούμενους νόμους Σιούφα και Ρέππα», τονίζοντας ότι «ο αγώνας ενάντια στην αντιασφαλιστική επίθεση δε θα είναι πετυχημένος αν δε βάζει την απαίτηση να καταργηθούν οι μέχρι τώρα αντιασφαλιστικοί νόμοι». Αλλωστε, όπως επισήμανε, μαζί μ' αυτά τα μέτρα πάνε και οι ελαστικές σχέσεις, τα «stage», η ανασφάλιστη εργασία. Κανείς νέος δε θα μπορέσει να πάρει σύνταξη γιατί δε θα έχει ασφάλιση, εξήγησε ο Δ. Θεοδώρου και έθεσε στους φοιτητές προς προβληματισμό το ερώτημα: «Ποιος νέος που θα πιάσει δουλιά σε ένα - δυο - πέντε - επτά χρόνια θέλει για προοπτική τη συνταξιοδότηση στα 68 με επίδομα πτωχοκομείου;».

Ο Δ. Θεοδώρου κάλεσε τους φοιτητές να συμπορευτούν με το εργατικό κίνημα, με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, με τα αιτήματα του ΠΑΜΕ που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες της νεολαίας και των εργαζομένων και να δώσουν δυναμικό «παρών» από το πρωί, «στις πύλες των εργοστασίων, των πολυκαταστημάτων, εκεί που οργιάζει η εργοδοτική τρομοκρατία, εκεί που οι εργαζόμενοι εκβιάζονται να μην απεργήσουν. Εκεί θα δώσουμε τη μεγάλη μάχη».

Περιοδείες πραγματοποιήθηκαν χτες και σε σχολές των ΤΕΙ Αθήνας και Πειραιά. Στη ΣΤΕΦ Αθήνας και Πειραιά, στη ΣΔΟ Αθήνας και Πειραιά, στη ΣΕΥΠ και ΣΤΕΤΡΟΔ Αθήνας και στην ΑΣΠΑΙΤΕ περιόδευσαν στελέχη του ΠΑΜΕ από αντίστοιχους προς τις ειδικότητες των σχολών επαγγελματικούς κλάδους και συζήτησαν με τους σπουδαστές το κάλεσμα αντεπίθεσης του ΠΑΜΕ. Οι σπουδαστές άκουσαν με ενδιαφέρον τις θέσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος και εξέφρασαν δυσφορία για τη νέα αντιασφαλιστική επίθεση, αλλά και διάθεση για αγώνα, για ανατροπή της αντιασφαλιστικής επίθεσης.

Τα ΕΑΑΚ αποκαλύπτονται. Καθώς όλο το προηγούμενο διάστημα πάσχιζαν να πείσουν τους φοιτητές ότι πρέπει να γίνουν ακροατήριο για τη ΓΣΕΕ, φαίνεται, οι «κακές παρέες» τούς έκαναν να αποκαλυφθούν και να δείξουν γιατί καλούν τους φοιτητές να παλέψουν: Για όσα προτείνει η ΕΕ και η κυβέρνηση!

Είναι χαρακτηριστικό το πλαίσιο της ΑΡ.ΑΓ.Ε (ΕΑΑΚ) στο Σύλλογο Μηχανολόγων - Ηλεκτρολόγων του ΑΠΘ. Ανάμεσα σε άλλα, ζητούν υπολογισμό της σύνταξης με βάση τον καταληκτικό μισθό ή τις αποδοχές της τελευταίας 5ετίας. Ο υπολογισμός όμως με βάση την τελευταία 5ετία... δεν είναι άλλο από το νόμο Ρέππα. Δηλαδή, μια διαπραγμάτευση για το πού θα σταματήσει η αντιασφαλιστική κατρακύλα... Παρακάτω εξηγούν μόνοι τους υπέρ τίνος ακριβώς παλεύουν: «Οχι στις νέες προτάσεις για το Ασφαλιστικό»! Οι αντιδραστικοί νόμοι Σιούφα και Ρέππα, στους οποίους πατάει άλλωστε η νέα αντιασφαλιστική επίθεση, δεν προβληματίζουν καθόλου τα ΕΑΑΚ, τους θεωρούν δεδομένους, δε ζητούν την κατάργησή τους και απλά παλεύουν, η νέα επίθεση να μην προχωρήσει πέρα από αυτούς.

Αλλά πώς να τους προβληματίσουν οι αντιασφαλιστικοί νόμοι που εφαρμόζονται ήδη, όταν βλέπουν ότι «το ΠΑΣΟΚ με τα εσωτερικά του προβλήματα και την έλλειψη ταυτότητας, προς το παρόν απουσιάζει. Το πολιτικό μας σύστημα βρίσκεται σε μια σχετική κρίση». Μήπως θα σταματούσε η επίθεση του κεφαλαίου στους εργαζομένους, αν το ΠΑΣΟΚ δεν «απουσίαζε»; Πέρα από το γεγονός ότι έτσι κι αλλιώς δεν απουσιάζει καθόλου, παίζει το ρόλο και το παιχνίδι του αποπροσανατολισμού των εργαζομένων και της νεολαίας, καλώντας τους εργαζόμενους να αγωνιστούν αγκαζέ με τον Παναγόπουλο για αντιδραστικές «σοσιαλδημοκρατικές» αλλαγές...