Βεβαίως, το διακύβευμα είναι η δημιουργία ενός σοσιαλδημοκρατικού πόλου που θα μπορεί να παίξει ρόλο στήριξης στις επιλογές της αστικής τάξης και προοπτικά να αποτελέσει αξιόπιστη εναλλακτική στη διακυβέρνηση. Αλλωστε, ήδη από την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ στα δύο πρώτα νομοσχέδια της κυβέρνησης στη Βουλή, είναι ενδεικτικός ο ρόλος που θα παίξει. Ετσι, πέρα από τις γνωστές «κορόνες» περί «σοβαρής αντιπολίτευσης» και άλλα παρόμοια, ο ΣΥΡΙΖΑ ψήφισε «παρών» στη ρύθμιση για τη δουλειά μέχρι τα 74 χρόνια, ενώ αν και καταψήφισε επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών, υπερψήφισε τη μεγάλη πλειοψηφία των άρθρων του.

Μέχρι στιγμής τη θέση του προέδρου διεκδικούν η Εφη Αχτσιόγλου, ο Ε. Τσακαλώτος, ο Ν. Παππάς και ο Στ. Τζουμάκας, ενώ στη δημόσια συζήτηση ολοένα και συχνότερα ακούγεται το όνομα του Σ. Φάμελλου, προσωρινού επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, παρότι ο ίδιος διαψεύδει το ενδεχόμενο να διεκδικήσει την προεδρία. Πάντως, πληροφορίες αναφέρουν ότι κάποιοι εξ αυτών θα αποσυρθούν στην πορεία και θα στηρίξουν την Εφη Αχτσιόγλου. Ακόμα, δημοσιεύματα στον Τύπο κάνουν λόγο για ξεκάθαρη στήριξη από επιχειρηματικά λόμπι, κάτι που δεν θέλει και πολύ για να το καταλάβει κάποιος βλέποντας το πόσο προβάλλεται από μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ. Επιπλέον, πληροφορίες αναφέρουν ότι η στήριξη από «γερές πλάτες» (εντός και εκτός) υπήρχε πολύ πριν από τις εκλογές του Μάη, με στόχο να διεκδικήσει την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ στο μέλλον, σχέδιο που μπήκε σε πλήρη εφαρμογή μετά το αποτέλεσμα της πρώτης κάλπης.

Εξάλλου, ακόμα και η αρθρογραφία με την οποία συστήθηκαν οι υποψήφιοι για την προεδρία του κόμματος είναι ενδεικτική. Η Εφη Αχτσιόγλου δεσμεύτηκε για «δημιουργική αντιπολίτευση», ώστε «να γίνουμε αύριο η ρεαλιστική και αποτελεσματική διακυβέρνηση», υπερασπιζόμενη ταυτόχρονα την αντιλαϊκή παρακαταθήκη του ΣΥΡΙΖΑ και τα αντιλαϊκά πεπραγμένα του ως κυβέρνησης, πολλά από τα οποία άλλωστε φέρουν και τη δική της σφραγίδα, με πλέον «εμβληματικό» το τερατούργημα του νόμου Βρούτση - Αχτσιόγλου. Ανάμεσα σε διάφορα που λέει και στις συνεντεύξεις της περί «συλλογικής ευφυίας», «οράματος» και «πολυσυλλεκτικότητας», είναι σαφές ότι η αντιλαϊκή κατεύθυνση είναι δεδομένη μιας και η ίδια έχει πλούσια προϊστορία ως υπουργός της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Ε. Τσακαλώτος, από την πλευρά του, έχει ταχθεί υπέρ της μεγαλύτερης κρατικής παρέμβασης που θα ανοίγει νέους δρόμους κερδοφορίας στους επιχειρηματικούς ομίλους, ενώ και αυτός περηφανεύτηκε για τα αντιλαϊκά του πεπραγμένα ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο Ν. Παππάς το ίδιο, προκλητικά απέναντι στον λαό που τσάκισαν με την πολιτική τους, κόμπασε ότι «βγάλαμε τη χώρα από τα μνημόνια, ρυθμίσαμε το χρέος και αφήσαμε γεμάτα ταμεία». Μόνο που αυτά τα γεμάτα ταμεία προήλθαν από το τσάκισμα του λαού δημιουργώντας τα «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα.

Στο φόντο αυτών των διεργασιών φημολογείται ότι η Ρένα Δούρου, συνεπικουρούμενη από σειρά στελεχών, όπως ο πρώην γραμματέας Π. Ρήγας και ο ΠΑΣΟΚογενής Αντ. Κοτσακάς ετοιμάζουν μια νέα τάση, έναν εξισορροπητικό πόλο απέναντι στις 4 υποψηφιότητες που έχουν εκδηλωθεί, για τη συγκράτηση των απογοητευμένων μελών της ΚΕ, της βάσης, αλλά και πολλών απογοητευμένων απλών μελών του κόμματος.

Επί της διαδικασίας και εν μέσω διαφωνιών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, έχει αποφασιστεί να συγκληθεί το Διαρκές Συνέδριο (συγκροτείται απ' τους συνέδρους του τελευταίου τακτικού) στις 3 Σεπτέμβρη. Αυτή θα είναι και η καταληκτική ημερομηνία κατάθεσης υποψηφιοτήτων για τη θέση του προέδρου. Στις 10 Σεπτέμβρη θα στηθούν κάλπες για την ανάδειξη νέου προέδρου και αν χρειαστεί δεύτερος γύρος αυτός θα πραγματοποιηθεί στις 16 Σεπτέμβρη. Η αγωνία για το αν η προσέλευση θα πλησιάσει αυτήν για την εκλογή του Αλ. Τσίπρα εκφράζεται και στα σενάρια να δοθεί η δυνατότητα ψήφου και σε φίλους του κόμματος, σε όποιον δηλαδή περνάει έξω απ' τα εκλογικά τμήματα. Αργότερα, στα μέσα του φθινοπώρου θα συγκληθεί έκτακτο συνέδριο προκειμένου να αποτιμηθούν η διπλή εκλογική μάχη και τα αίτια της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ.