ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Μπροστά τα δύσκολα

Η πρόβλεψη των όσων θα πάθει η εργατική τάξη, η καταγραφή όσων παθαίνει ήδη η εργατική τάξη είναι καταπληκτική στον αστικό Τύπο. Δίπλα στα άρθρα που απαιτούν να τσακιστεί το «χτες», δηλαδή, τα εργατικά δικαιώματα, άλλα άρθρα καταγγέλλουν, δήθεν, τη βαρβαρότητα. Δεν την καταγγέλλουν. Την καταγράφουν για να γίνει συνήθειο. Γνωρίζουν καλά αυτό το παιχνίδι. Είναι σαν τις καταγγελίες για τη Χρυσή Αυγή που την ενισχύουν τελικά, καθώς δε συνοδεύονται από συγκεκριμένα μέτρα οργάνωσης του λαού ενάντια στη μήτρα που γεννά το φασισμό και τους ναζί.

***

Κάθε καταγραφή της δυστυχίας συνοδεύεται από αναλύσεις γι' αυτό ή το άλλο μείγμα πολιτικής που μπορεί να μας βγάλει από την κρίση με τελική αναφορά σχεδόν όλων στο μοντέλο του Κέινς. Οχι ευθέως, αλλά πάντα εκεί: Να αυξηθεί η ζήτηση και λύθηκε το πρόβλημα.

Το θέμα είναι ότι οι ίδιοι οι καπιταλιστές δεν αφήνουν περιθώρια για αυταπάτες. Δηλώνουν ευθέως ότι το πρόβλημα είναι τα κέρδη. Τα συσσωρευμένα που δεν μπορούν να βρουν τρόπο να συνεχίζουν να αυγατίζουν. Και οδηγούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στη λύση: καταστροφή κεφαλαίων και εργατικής δύναμης ώστε να πάρει ξανά μπρος η μηχανή.

Σ' αυτήν την κατεύθυνση σπρώχνουν η μία μετά την άλλη διάφορες μελέτες όπως αυτή που ισχυρίζεται ότι φταίει η ιδιοκατοίκηση για την ανεργία. Φαντάζει παρανοϊκή, έχει όμως συνοχή. Βλέπει απέναντι τον εργάτη που πατάει στα πόδια του και αντιστέκεται. Δεν γίνεται εύκολα λάστιχο. Η μελέτη δεν απευθύνεται στους εργάτες αλλά στις κυβερνήσεις ως πίεση να αφαιρέσουν όσα περισσότερα στοιχεία μπορούν από εκείνα που κάνουν ισχυρό τον εργάτη.

***

Απέναντι στην καλπάζουσα επίθεση του κεφαλαίου, όσοι έχουν ταυτίσει την ύπαρξή τους με τη μακροημέρευση των καπιταλιστών ετοιμάζουν ήδη βαλίτσες για διακοπές. Πρώτοι και καλύτεροι οι εργατοπατέρες, παλιού και νέου εργοδοτικού συνδικαλισμού που ήδη έχουν γίνει άφαντοι.

Δεν συμβαίνει το ίδιο με τα τμήματα της εργατικής τάξης που βρίσκονται στη φωτιά. Οι εργάτες των «Αμυντικών Συστημάτων», παρά κι ενάντια σ' όσους για χρόνια τους κράτησαν καθηλωμένους, βρίσκουν το βήμα τους και βγαίνουν στο δρόμο.

Σε μια σειρά χώρους γίνεται προσπάθεια να οργανωθεί ο κόσμος κι ας χαλάει αυτή η προσπάθεια τη σούπα όσων ψάχνουν μόνο για εκλογική πελατεία. Σ' αντίθεση και με τσιράκια σαν αυτά του «Μάνεση» που χτες έσπρωξαν για μια ακόμα φορά τους εργάτες στην υποταγή.

Οπου κι όπως περνά απ' το χέρι τους οι ταξικές δυνάμεις οργανώνουν την αντίσταση. Οπως σήμερα στο Μενίδι, που η κοινωνική συμμαχία απλώνει ασπίδα προστασίας για τους εργάτες του «Κατσέλη». Οπως χτες στην «Πολυκλινική» και στη ΔΕΗ και προχτές στην Εφορία.

Δύσκολος ξεδύσκολος, αυτός είναι ο δρόμος!

ΜΟΝΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΤΟ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΕΡΔΟΣ

ΣΧΕΔΙΑΣΜΕΝΑ: «Εάν επί μήνες κυκλοφορεί η φήμη ότι θα υπάρξουν νομίμως μισθοί κάτω από τον κατώτερο, χωρίς ένσημα, χωρίς φόρους, ο κόσμος συνηθίζει την ιδέα (...) Λέγεται ότι στις επόμενες συναντήσεις των δανειστών με την κυβέρνηση, θα διατυπωθούν προτάσεις για νέες μειώσεις του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό τομέα. Λέγεται ότι θα επιμείνουν στην ευελιξία. Και στην ελαστικότητα. Να γίνουν οι σχέσεις εργασίας ελαστικές και οι εργαζόμενοι λάστιχα. Λέγεται ότι θα προταθούν αποδοχές ύψους 340 ευρώ (...) Υπουλα ύπουλα ρίχνουν την ιδέα, για να την διαψεύσουν και να την περάσουν με έναν μουλωχτό τρόπο (...) Είμαστε μάρτυρες μιας απόπειρας να καταστούν δούλοι οι πιο αδύναμοι (...) Τι λέει για όλα αυτά ο υπουργός Εργασίας; (...) Δεσμεύεται ότι ο κατώτατος μισθός θα παραμείνει στα 586 ευρώ. Ποιος τον πιστεύει;» (στο ΒΗΜΑ).

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΟΞΟ; «"Ρευστοποιήστε το εργατικό δυναμικό, ρευστοποιήστε τις κρατικές μετοχές, ρευστοποιήστε τους αγρότες, ρευστοποιήστε την ακίνητη περιουσία" (...) Διατυπώνονται ερωτήματα σχετικά με το εάν όντως ο Αντριου Μέλον είπε αυτά ακριβώς, γιατί το μόνο που έχει διασωθεί είναι η εκδοχή του Χούβερ (...) Η Ελλάδα βλέπει να στοιχειώνει στον εναέριο χώρο της το φάντασμα του Ιρβινγκ Φίσερ (...) όταν αποκάλυπτε "το μεγάλο παράδοξο", "το κύριο μυστικό των μεγάλων υφέσεων": "όσο περισσότερα πληρώνουν οι οφειλέτες, τόσο περισσότερα χρωστούν" (...) Οσο περισσότερο μειώνονται οι μισθοί για να γίνουμε πιο ανταγωνιστικοί, τόσο περισσότερο αυξάνεται το πραγματικό χρέος (...) Για τους πιστωτές αυξάνει την αξία των χρημάτων τους και τους επιτρέπει να αγοράσουν πολύ φθηνά οτιδήποτε απαξιώνεται (ανθρώπους, επιχειρήσεις, γη)» (στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΕΝΑ ΕΜΠΟΔΙΟ: «Μετά από έναν αιώνα οικονομικής έρευνας οι καθοριστικοί παράγοντες της ανεργίας δεν έχουν ακόμη κατανοηθεί πλήρως (...) Κλειδί στην κατανόηση (...) είναι να σκεφτεί κανείς τις "δυσκαμψίες" της αγοράς εργασίας και τη γενναιοδωρία των επιδομάτων ανεργίας (...) Το υψηλό ποσοστό ιδιοκατοίκησης ίσως είναι ένας σημαντικός λόγος για την υψηλή ανεργία (...) Η Ελβετία έχει 3% ανεργία και 30% ιδιοκατοίκηση, ενώ η Ισπανία έχει 25% ανεργία και 80% ποσοστό ιδιοκατοίκησης (...) Η υψηλότερη ιδιοκατοίκηση οδηγεί σε χαμηλότερη κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, μεγαλύτερους χρόνους μετακίνησης προς την εργασία, και έναν χαμηλότερο ρυθμό σχηματισμού των επιχειρήσεων» (από άρθρο του Andrew J Oswald που δημοσιεύθηκε στο VoxEU.org / capital).

ΤΖΑΜΠΑ ΤΟ ΜΕΤΑΛΛΙΟ: «Αλλαγές στο τιμόνι του κινεζικού ομίλου μετά τη συνταξιοδότηση του κάπτεν Γουέι Τζιαφού, ο οποίος αποχωρεί από τη θέση του προέδρου του διοικητικού συμβουλίου της COSCO (...) Οπως επισημαίνεται σε δημοσίευμα της Wall Street Journal, οι δύο τελευταίες χρονιές (2011-2012) ήταν ζημιογόνες για την COSCO» (στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: ΝΕΕΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΕΣ ΑΝΑΤΡΟΠΕΣ από κυβέρνηση - τρόικα

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ: Δώστε απολύσεις και νέους φόρους

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Τρία θερμά μέτωπα

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Ανοιχτά όλα τα μέτωπα με την τρόικα

Η ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ: Η τρόικα βλέπει πολλά κενά και θέλει να σπάσει τη δόση

ΕΘΝΟΣ: Κλειδώνει ο φόρος για τα ακίνητα

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Τραγέλαφος με τις δηλώσεις

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Γρίφος με τη δήλωση των τόκων

Η ΒΡΑΔΥΝΗ: Δόση με... δόσεις

Η ΑΥΓΗ: Ο,τι πείτε, κ. Τόμσεν

Η ΕΛΛΑΔΑ: Τριπλός καυγάς περί όνου σκιάς

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: 4 πακέτα προσλήψεων

ΤΑ ΝΕΑ: Κατακραυγή για τον Μεγάλο Αδελφό

Το όραμά τους θέλει το λαό στο βούρκο

«Στη ρυμούλκηση εργατικών λαϊκών δυνάμεων κάτω από τις σημαίες της αστικής τάξης, να βάζουν πλάτη για το χτίσιμο της "Νέας Ελλάδας" (...) αποσκοπούσε η προβολή του λεκτικού αυτού εφευρήματος από τον Αντ. Σαμαρά, στο βήμα του συνεδρίου του κόμματός του (...) η "Ελλάδα" που οραματίζεται είναι τόσο "νέα", όσο και τα υλικά με τα οποία χτίζεται: Τα γνωστά παλιά και φθαρμένα υλικά, της ανταγωνιστικότητας, των ιδιωτικοποιήσεων, της "επιχειρηματικότητας", της συμμόρφωσης με τις κατευθύνσεις της ιμπεριαλιστικής ΕΕ (...) έχουν τώρα ανάγκη από μια νέα "αφήγηση", ένα νέο δόλωμα για να παγιδεύσουν και να χειραγωγήσουν το λαό (...) η "Νέα Ελλάδα" περιγράφει την Ελλάδα μετά την κρίση, με την αστική τάξη να έχει ορθοποδήσει και το λαό βαθύτερα στο βούρκο. Αυτή την Ελλάδα οραματίζεται η ΝΔ και όλες οι άλλες δυνάμεις του "ευρωμονόδρομου" και της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ανεξάρτητα του μείγματος διαχείρισης με το οποίο ισχυρίζονται ότι θα την επισπεύσουν. Αυτή η Ελλάδα για το λαό της είναι στασιμότητα στην καπιταλιστική βαρβαρότητα και όχι άλμα μπροστά. Είναι συντήρηση της σαπίλας και του παρασιτισμού και όχι πρόοδος, όπως ισχυρίστηκε ο Αντ. Σαμαράς».

Το καινούργιο το χτίζει η πάλη του λαού

«Η ΝΔ, όπως και η τάξη που εκπροσωπεί, ανήκουν στο χτες. Το καινούριο θα το γεννήσει η συμμαχία και η πάλη του λαού. Το άλμα μπροστά θα το κάνουν η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της, όχι τα παράσιτα οι κεφαλαιοκράτες και τα κόμματά τους. Θα είναι το άλμα προς μια άλλη κοινωνία, με έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, που στο κέντρο του θα έχει τις ανάγκες των ανθρώπων της δουλειάς, των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Αυτή θα είναι η Νέα Ελλάδα από και για το λαό της, αποδεσμευμένη από την ΕΕ, με κοινωνικοποιημένα τα μονοπώλια. Θα τη χτίσει ο λαός με ολοκαίνουργια υλικά και προπαντός δίχως καπιταλιστές ιδιοκτήτες στα μέσα παραγωγής, άρπαγες του πλούτου που μόνος του αυτός παράγει» (από το κύριο άρθρο στον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ).