Ο,τι δεν μπόρεσε να κάνει η ΝΔ το 1990 στις αστικές συγκοινωνίες, επιχειρεί τώρα να κάνει με "κομψό" τρόπο η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, έχοντας ουσιαστικά τη στήριξη της πράσινης ηγεσίας του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ. Με το νομοσχέδιο που κατέθεσε, ανοίγει διάπλατα το δρόμο στους ιδιώτες και μάλιστα με πιο "έξυπνο" τρόπο απ' αυτό της ΝΔ, που ιδιωτικοποίησε τις αστικές συγκοινωνίες από τη μια μέρα στην άλλη.

Το... 4ο κατά σειρά νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για τις αστικές συγκοινωνίες, προβλέπει τη σύσταση ανωνύμων εταιριών από τον ΟΑΣΑ, για να "κάνουν συγκοινωνιακές υπηρεσίες" ή έργο "παρεμφερές με τους σκοπούς και τις αρμοδιότητες του ΟΑΣΑ και των εποπτευομένων από αυτόν φορέων"!

Υπάρχει, όμως και άλλη "κερκόπορτα" ιδιωτικοποίησης μέσα από τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, κατά το πρότυπο των ιδιωτικών παρκόμετρων. Το νομοσχέδιο επιτρέπει στους ΟΤΑ να κάνουν δημοτική ή διαδημοτική συγκοινωνία, κάτι που σημαίνει ότι θα το εκμεταλλευτούν αμέσως οι ιδιώτες, όπως έκαναν και με τα παρκόμετρα.

Ολα αυτά δε θα τα ελέγχει ο υπουργός Μεταφορών με ένα... προσωπικό "Γνωμοδοτικό Συμβούλιο Συγκοινωνιακής Πολιτικής", το οποίο θα μπορεί να συγκαλεί μόνο ο ίδιος για "διαμόρφωση γενικών κατευθύνσεων στις συγκοινωνίες". Αυτό, όμως, είναι στην ουσία το μοναδικό και κύριο έργο του ΟΑΣΑ, που προγραμματίζει και εποπτεύει τις συγκοινωνίες. Για να λειτουργεί μάλιστα "ανενόχλητα" το Συμβούλιο, στο οποίο, σημειωτέον, συμμετέχουν και εκπρόσωποι των ιδιωτικών συγκοινωνιακών φορέων (ΚΤΕΛ, ταξί, κλπ.), υπάρχει διάταξη στο νομοσχέδιο με την οποία:

Ο υπουργός Μεταφορών μπορεί, με μια απλή απόφασή του, να διαμορφώνει κατά το δοκούν τη "γεωγραφική περιοχή αρμοδιότητας του ΟΑΣΑ"!

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, εκτός από την ιδιωτικοποίηση των αστικών συγκοινωνιών, επιχειρεί με το νομοσχέδιο αυτό να σαρώσει και τις εργασιακές κατακτήσεις και δικαιώματα των εργαζομένων, καταργώντας τις ΣΣΕ και το ωράριο, καθιερώνοντας το εποχικό προσωπικό κλπ. Προβλέπει, μάλιστα και 700 μετατάξεις εργαζομένων, όταν σήμερα το προσωπικό της ΕΘΕΛ φτάνει δε φτάνει 5.000, έναντι 8.500 που ήταν πριν τη διάλυση της ΕΑΣ. Είναι αυταπόδεικτο, συνεπώς, ότι ξεκάθαρος στόχος της κυβέρνησης είναι πριν το ξεπούλημα των συγκοινωνιών να εξασφαλίσει στους ιδιώτες τις "ιδανικές" συνθήκες (λίγο προσωπικό και πολλή δουλιά χωρίς δικαιώματα).

Ολα τα παραπάνω συμπληρώνονται και από το χαράτσι στα εισιτήρια που επιβάλλει η κυβέρνηση από την 1η Ιούλη 1997 (από 75 σε 100 δρχ.), ενώ στο νομοσχέδιο προβλέπεται και αναπροσαρμογή των κομίστρων των αστικών συγκοινωνιών κάθε χρόνο!

Στο μεταξύ, είναι αξιοσημείωτο ότι αν και είναι ολοφάνερο πως επιχειρείται η διάλυση των αστικών συγκοινωνιών και η πλήρης ανατροπή των εργασιακών σχέσεων, εντούτοις η πλειοψηφία του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ "χαιρετίζει την κατάθεση του νομοσχεδίου", διατηρεί επιφυλάξεις για τις "ασάφειες" που περιέχει και ζητά από την κυβέρνηση διευκρινίσεις! Στα λόγια"διαφωνεί κάθετα" με τις επιχειρούμενες αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις και περιμένει να περάσουν οι γιορτές, για να καταθέσει τις προτάσεις της. Ούτε, λόγος, βέβαια, για τη σύγκληση γενικής συνέλευσης για ένα τόσο σημαντικό θέμα, που αφορά τους πάντες.

Επίσης, οι ηγεσίες των σωματείων εργαζομένων ΗΛΠΑΠ και ΗΣΑΠ διοργάνωσαν χτες έκτακτη σύσκεψη (χωρίς βέβαια να "σκεφτούν" ότι σε αυτήν έπρεπε να συμμετάσχει και το Συνδικάτο Εργαζομένων ΟΑΣΑ) και εξέδωσαν ανακοίνωση, με την οποία "καλούν τον αρμόδιο υπουργό να σταματήσει άμεσα κάθε διαδικασία για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο" και "να προχωρήσει σε ουσιαστικό και εποικοδομητικό διάλογο με τους εργαζόμενους". Το ενδιαφέρον στην ανακοίνωση είναι ότι η "αγανάκτηση" και η "κατηγορηματική αντίθεσή" τους εστιάζεται στην "αιφνιδιαστική και απαράδεκτη κατάθεση του νομοσχεδίου". Σημειώνουν απλά ότι αυτό "ουσιαστικά διαλύει τους συγκοινωνιακούς φορείς". Τα περί ιδιωτικοποίησης, εργασιακών σχέσεων κλπ. είναι φαίνεται ψιλά γράμματα...

Αντίθετα, το σχέδιο αυτό έχει αποτυπωμένη με τον καλύτερο τρόπο την πολιτική της κυβέρνησης:

α) Την ιδιωτικοποίηση άμεσα ή έμμεσα καθετί δημόσιου.

β) Το χτύπημα των εργαζομένων, των δικαιωμάτων τους, των κατακτήσεών τους.

γ) Το πέρασμα ελαστικού ωραρίου και κατάργησης των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.

Καλό είναι να θυμίσουμε ότι στόχος των αγώνων και των εργαζομένων (οι κομμουνιστές ποτέ δεν έπαψαν να παλεύουν γι' αυτό) ήταν και είναι ο Ενιαίος Δημόσιος Φορέας Συγκοινωνιών (ΗΣΑΠ - ΗΛΠΑΠ - ΕΘΕΛ - ΜΕΤΡΟ - ΤΡΑΜ) και η διασφάλιση του κοινωνικού ρόλου και χαρακτήρα των συγκοινωνιών. Στόχος που, όταν η ΝΔ προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει τις συγκοινωνίες και απέλυσε 8.000 εργαζομένους, το ΠΑΣΟΚ τον έκανε "σημαία" του και όντας τότε στην αντιπολίτευση, κατέθετε στη Βουλή προτάσεις νόμου. Και με άξονα το στόχο αυτό, πλειοδοτούσε σε κορόνες για τις συγκοινωνίες, εκμεταλλεύτηκε το πρόβλημα και τον αγώνα των εργαζομένων, εξυπηρετώντας τις πολιτικές του σκοπιμότητες.

****

Μεθοδικά το ΠΑΣΟΚ τρία και πλέον χρόνια - έχοντας αβανταδόρο τις ηγεσίες του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ, αλλά και των άλλων συγκοινωνιακών φορέων που έχουν αδρανοποιήσει πλήρως τους εργαζόμενους και απονευρώσει τα σωματεία τους - προχωρά στη διάλυση των συγκοινωνιών. Τα τρία χρόνια (1994 - 1996) τα ελλείμματά τους έφθασαν τα 150 δισ. και πλέον, νέο λεωφορείο δεν ήρθε, προσλήψεις οδηγών δεν έγιναν, οι φιέστες των συγκοινωνιακών σχεδιασμών αποδείχτηκαν κάρβουνο, ο επιβάτης ταλαιπωρείται και ξεσπά στους εργαζομένους, επιδοτήσεις κρατικές μειώθηκαν, προγράμματα επενδύσεων δεν υπήρξαν, τα δικαιώματα και οι κατακτήσεις των εργαζομένων άρχισαν να φθείρονται και πάει λέγοντας, φτάνοντας σήμερα στο σχέδιο νόμου - το 4ο κατά σειρά του ΠΑΣΟΚ - που κυριολεκτικά είναι ο επικήδειος για τις συγκοινωνίες και τους εργαζόμενους σε αυτές.

Εξυπνα το ΠΑΣΟΚ δεν έρχεται να ιδιωτικοποιήσει μια και έξω τις συγκοινωνίες ή και να κτυπηθεί μετωπικά με τους εργαζόμενους, αν και αυτό μπορεί να το κάνει "με αβαντάζ έδρας", μια και η τρίχρονη αγωνιστική αδράνεια του συνδικάτου μας πάνω στα προβλήματα, στέρησε από τους εργαζόμενους τον πιο πιστό τους σύμμαχο, το επιβατικό κοινό. Η κυβέρνηση με την πολιτική της έχει προκαλέσει την αγανάκτηση των επιβατών και έρχεται τώρα αυτή την αγανάκτηση να την καρπωθεί, ποντάροντας σε αυτό που λένε πολλοί "δεν πάει να κάνει ό,τι θέλει, έτσι και αλλιώς ταλαιπωρούμαι"...

**********

• Κρατά τις ταμπέλες ΟΑΣΑ, ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ, αλλά είναι στη διακριτική ευχέρεια του κάθε υπουργού να μειώνει τα όρια δράσης τους, αλλά και μέσω του ΟΑΣΑ να ιδρύει όσες θέλει εταιρίες συγκοινωνιακού έργου ή στήριξης του συγκοινωνιακού έργου ή να αναθέτει σε τρίτους.
• Αφήνει το μετρό απ' έξω, καθώς έτσι ή αλλιώς έχουν ήδη πατήσει γερά πόδι σε αυτό οι ιδιώτες.
• Επιτρέπει στους δήμους - ανεξάρτητα αν πάρουν μετοχές του ΟΑΣΑ - να ιδρύσουν δημοτικές εταιρίες. Αλλά, ως γνωστό, χρήματα οι δήμοι δεν έχουν και συνεπώς θα κρατήσουν την "ταμπέλα", αναθέτοντας το συγκοινωνιακό έργο σε ιδιώτες, όπως κάνουν ήδη με άλλες δραστηριότητές τους.
• Μετατρέπει τον ΟΑΣΑ σε εργολάβο που, αν θέλει, ιδρύει θυγατρικές εταιρίες και τους δίνει έργο (ήδη ΕΘΕΛ, ΗΛΠΑΠ, ΗΣΑΠ τις κάνει θυγατρικές) και αν δε θέλει το δίνει σε τρίτους, δηλαδή ιδιώτες. Ο ΟΑΣΑ κρατά το σχεδιασμό ή την εποπτεία του σχεδιασμού και το ΕΡΓΟ το μοιράζει εδώ κι εκεί.
• Φτιάχνει συγκοινωνία τριών ταχυτήτων: α) Το ΜΕΤΡΟ ανεξάρτητο και στους ιδιώτες. β) Τις γραμμές κορμού (από κέντρο Αθήνας ή Πειραιά προς κέντρο προαστίων) τις κρατά κατ' αρχήν σε μια ερμαφρόδιτη κρατικής ιδιοκτησίας κατάσταση. γ) Τις ενδοδημοτικές γραμμές τις προωθεί στους δήμους για ίδρυση δημοτικών εταιριών.
• Την ευρύτερη περιφέρεια Αττικής την "απαλλάσσει" από την παρουσία της ΕΘΕΛ και αφήνει το χώρο αυτό για ιδιώτες. Αλλωστε, δεν είναι τυχαία η επιλογή ΣΑΤΑ, ΚΤΕΛ στα συμβούλια δήθεν συγκοινωνιακής πολιτικής, ούτε είναι τυχαίος ο ορισμός στο άρθρο 2 ότι τα όρια δράσης του ΟΑΣΑ τα καθορίζει ο υπουργός.
• Μια σειρά δραστηριότητες στήριξης του συγκοινωνιακού έργου (τεχνική υποδομή - διακίνηση εισιτηρίων κλπ.) τα δίνει απλόχερα σε ιδιώτες.
• Η ΝΔ ήθελε να απολύσει 1.000 από την ΕΑΣ, γιατί το έργο της ήθελε 7.000 υπαλλήλους και όχι 8.000 που είμαστε. Τότε το ΠΑΣΟΚ δέχτηκε ως σωστές τις θέσεις των εργαζομένων ότι το έργο απαιτούσε 8.000 προσωπικό - άλλωστε έτσι ήταν - σήμερα, χωρίς να έχει αλλάξει τίποτα, ή να έχουν μειωθεί οι ανάγκες μετακινήσεων, ισχυρίζεται ότι το έργο βγαίνει με 5.000 υπαλλήλους και 700 εργαζόμενοι πρέπει να μεταταχθούν. Και το ισχυρίζεται αυτό γιατί απλά μια σειρά συγκοινωνιακούς τομείς τους εκχωρεί σε ιδιώτες.

********

Οσον αφορά τις επενδύσεις, η κοροϊδία "πάει σύννεφο". Το '95 με "θα" φέρνανε νέα λεωφορεία. Το '96 παραμονές εκλογών "θα" δίνανε 80 δισ. για αγορά στόλου. Στο σχέδιο νόμου ξαναδίνουν 80 δισ. για στόλο. Λόγια ψεύτικα γιατί, ούτε ξέρουν τι στόλο θέλουν, τι αριθμό, πόσες εταιρίες θα κάνουν, τι μερίδιο θα πάρουν οι ιδιώτες κλπ. Λόγια για χρύσωμα χαπιού και πράξη τίποτα.

************

Διακόσιοι μέτοχοι των ΣΕΠ θα επιστρέψουν στη δουλιά, άσχετα αν οι ίδιοι δεν αποδέχτηκαν την πρόσληψή τους με τον Ν. 2175/93. Τυχαία επιλογή; Οχι! Επιλογή συναλλαγών ή επιλογή διαμόρφωσης ομάδων στήριξης της ιδιωτικοποίησης που έρχεται.

Και για να είναι απόλυτα σίγουρο το ΠΑΣΟΚ για την επιτυχία του νομοσχεδίου του σχεδόν σε κάθε άρθρο αναφέρει και τον νόμο 2114/96 περί πολυμετοχικών ΔΕΚΟ. Για να έχουμε, δηλαδή, σίγουρη ιδιωτικοποίηση και ξεζουμισμένους εργαζόμενους.

*************

Τι χρειάζεται σήμερα; Αμεση κινητοποίηση των εργαζομένων - σύγκληση γενικής συνέλευσής τους - ενημέρωση των επιβατών - διαμόρφωση μετώπου δράσης, αγώνα με όλους τους εργαζομένους και απόρριψη του διαλόγου.

Μια και είναι σήμερα της μόδας κάποιοι να θεωρούν την Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση στο Σύνταγμα σαν διάσπαση,καλό θα είναι να μας πουν αφού είναι υπέρ της ενότητας,γιατί οι ΠΑΣΟΚοι - ΝΔ - ΣΥΝ στον ΗΛΠΑΠ και ΗΣΑΠ πήγαν μόνοι τους σε σύσκεψη για το νομοσχέδιο, με τους εργαζόμενους της ΕΘΕΛ στη γωνία; Και βέβαια ο εμπνευστής της ενέργειας αυτής ήταν και γενικός γραμματέας της ΟΥΠΑΕ....

Χρήστος ΣΤΑΜΟΥΛΟΣ

Μέλος του ΔΣ του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ

Σε χτεσινή ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ επισημαίνει:

"Οι νέες αυξήσεις, που εξάγγειλε η κυβέρνηση στις ΔΕΚΟ και τις συγκοινωνίες, αποτελούν ένα ακόμη χαράτσι στο καθηλωμένο και σε πολλές περιπτώσεις ήδη μειωμένο λαϊκό εισόδημα. Η κυβερνητική τακτική, από τη μια να αυξάνεται ο πλούτος των λίγων και από την άλλη η φτώχεια των πολλών, συνεχίζεται ακάθεκτα. Εξάλλου, αυτό ακριβώς εννοεί η κυβέρνηση όταν κάνει λόγο για ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Οι λίγοι να αυγαταίνουν τα κέρδη τους και οι πολλοί τη φτώχεια τους. Και γι' αυτό έχει την εύνοια και τη στήριξη της πλουτοκρατίας.

Μετά και τα νέα προετοιμαζόμενα αντιλαϊκά μέτρα της κυβέρνησης, όπως αυτά εκφράστηκαν με την ομιλία του διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, οι εργαζόμενοι πρέπει να αναμένουν νέα, πολύ μεγαλύτερη χειροτέρευση της θέσης τους, αν δεν υπάρξει μαζική αποφασιστική αντίδραση".