ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 19 Ιούλη 2025 - Κυριακή 20 Ιούλη 2025
Σελ. /40
ΠΟΛΙΤΙΚΗ
ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ ΑΣΤΙΚΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ
Διεκδικώντας τη θέση του «τιμονιέρη» για τα συμφέροντα του κεφαλαίου

Eurokinissi

Η παρουσίαση του Πολυετούς Δημοσιονομικού Πλαισίου της ΕΕ 2028 - 2034 δίνει μια πρόγευση για το τι επακολουθεί όσον αφορά την κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, την περαιτέρω στροφή στην πολεμική οικονομία και στους εξοπλισμούς, την άγρια επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα για τη θωράκιση της καπιταλιστικής κερδοφορίας από τις επερχόμενες οικονομικές και άλλες κρίσεις. Αυτό είναι το πραγματικό φόντο στο οποίο εξελίσσονται και οι διεργασίες για την αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού στην Ελλάδα (και όχι μόνο). Επίδικο είναι το «σταθερό τιμόνι» στις επικείμενες φουρτούνες για λογαριασμό του κεφαλαίου και επομένως το ποιο πρόσωπο, κόμμα, σχηματισμός είναι ο καταλληλότερος «τιμονιέρης».

Σε ένα τέτοιο φόντο, η ΝΔ επιστρατεύει το χαρτί της «σταθερότητας», ειδικά μπροστά στις εξελίξεις με τον ΟΠΕΚΕΠΕ. «Στο σημερινό διεθνές περιβάλλον η χώρα στέκεται ισχυρή, σταθερή και με αυτοπεποίθηση», τόνισε χαρακτηριστικά από το Καρπενήσι ο Κυρ. Μητσοτάκης, ενώ έριξε την μπηχτή του προς ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ κ.ά. λέγοντας ότι «σε ένα περιβάλλον αστάθειας δεν χρειαζόμαστε πόλωση, λογικές εξολόθρευσης του αντιπάλου και ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής».

Η «σταθερότητα» εκτός από τους εκβιασμούς περιλαμβάνει και τα κηρύγματα συμβιβασμού με τα «ελάχιστα επιτρεπόμενα», τα οποία πλασάρονται ως «καλές ειδήσεις» από την κυβέρνηση, παραπέμποντας στη ΔΕΘ, όπου θα πετάξει κάνα ψίχουλο από το αιματοβαμμένο πρωτογενές πλεόνασμα.

Σε αυτόν τον διαγωνισμό «καταλληλότητας» για το κεφάλαιο και μιζέριας για τον λαό, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να κάψουν τα παραπάνω «χαρτιά» της ΝΔ, με αιχμή ότι τάχα η Ελλάδα έχει γίνει «εξαίρεση στον κανόνα της ΕΕ». Εδώ εντάσσουν τα σκάνδαλα και την υπεράσπιση του «κράτους δικαίου», προβάλλοντας ότι υπάρχει και δίκαιη μοιρασιά του πλούτου που ρουφάνε από τον λαό οι επιχειρηματικοί όμιλοι.

Το ότι αυτά επιστρατεύονται σε μια περίοδο που έχει αρχίσει ο καβγάς ανάμεσα σε τμήματα του κεφαλαίου σε όλη την ΕΕ, αφού «μυρίζονται» τις επόμενες χρηματοδοτήσεις και τα πακέτα, φανερώνει ότι πρόκειται για έναν ακόμα καβγά ξένο για τα λαϊκά συμφέροντα.

Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ν. Ανδρουλάκης υπογράμμισε ότι «δεν αξίζει στη χώρα μας και στον ελληνικό λαό ένας αδύναμος πρωθυπουργός, εκβιαζόμενος από τους υπουργούς του».

«Δεν πάει άλλο με την κυβέρνηση των σκανδάλων, της διαπλοκής, των ρουσφετιών και των ανισοτήτων», τονίστηκε στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ προτάσσεται η «πολιτική αλλαγή», που είναι «επιτακτική ανάγκη, και η ισχυροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ είναι βασική προϋπόθεση».

Το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ βέβαια έχουν και τον μεταξύ τους διαγωνισμό, ο όποιος αφορά την ανάδειξη βασικού πυλώνα στον «εναλλακτικό πόλο» διακυβέρνησης που αναζητεί το αστικό πολιτικό σύστημα προκειμένου να λειτουργήσει το δίπολο εγκλωβισμού των εργατικών - λαϊκών συνειδήσεων. Ετσι, δεν λείπουν ούτε τα καλέσματα ούτε οι κατηγορίες εκατέρωθεν.

Με αφορμή την κατάθεση ξεχωριστών προτάσεων για Προανακριτική Επιτροπή για τον ΟΠΕΚΕΠΕ από ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ - Νέα Αριστερά, ο Σ. Φάμελλος δεν παρέλειψε να στήσει και το παιχνίδι της «συμπόρευσης» της σοσιαλδημοκρατίας απέναντι δήθεν στην κυβερνητική πολιτική, λέγοντας ότι «ο κ. Ανδρουλάκης επέλεξε μοναχική πορεία και στο θέμα του ΟΠΕΚΕΠΕ, μια προσπάθεια κομματικής καταγραφής, να καταθέσει μια κομματική πρόταση Προκαταρκτικής». Και ξεχωρίζει ως «απάντηση στη δεξιά» το παράδειγμα του κοινού κειμένου ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς για σύσταση Προανακριτικής.

Μάλιστα ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να κολλήσει «προοδευτικά» παράσημα συγκρινόμενος με το ΠΑΣΟΚ, που ψήφισε «παρών» επί της απαράδεκτης τροπολογίας της κυβέρνησης για την αναστολή των διαδικασιών αίτησης ασύλου από μετανάστες και πρόσφυγες. Αυτή η στάση - αναφέρουν δημοσιεύματα - αναθερμαίνει και κόντρες εντός του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, π.χ. ανάμεσα στον Ν. Ανδρουλάκη και στον Χ. Δούκα. Από την πλευρά του ο Ν. Ανδρουλάκης αποδίδει ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ για την υπόθεση του ΟΠΕΚΕΠΕ, αφού επί ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησαν οι επιδοτήσεις χωρίς ζώα.

Σε κάθε περίπτωση, κοινό σημείο ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ αλλά και άλλων κομμάτων, όπως η Νέα Αριστερά, είναι το ξέπλυμα της ΕΕ. Στα παραπάνω ζητήματα, για παράδειγμα, την αφήνουν εκτός «κάδρου», όπως για τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ενώ η ΚΑΠ και ευρύτερα η πολιτική της ΕΕ σπέρνει το έδαφος για να φυτρώσουν τέτοια φαινόμενα διαφθοράς. Αντίστοιχα στο Προσφυγικό, όπου ΕΕ - ΝΑΤΟ με συνένοχες τις ελληνικές κυβερνήσεις προκαλούν κύματα ξεριζωμένων, οι οποίοι στη συνέχεια αντιμετωπίζονται με τον πιο βάρβαρο τρόπο, με βάση τα κατάπτυστα Σύμφωνα.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ
Εκτεθειμένοι για μια ακόμα φορά για τον σιδηρόδρομο

Κατά την πάγια τακτική της κυβέρνησης, την Πέμπτη στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Μεταφορών Κ. Κυρανάκης επιχειρούσε να πετάξει από πάνω του τις ευθύνες για τα ζητήματα ασφάλειας στις ισόπεδες διαβάσεις του σιδηρόδρομου. Με αφορμή μάλιστα τη σύγκρουση προαστιακού με ΙΧ στην Πάτρα, το θράσος του έφτασε στο σημείο να ρίχνει τις ευθύνες στον κομμουνιστή δήμαρχο Κ. Πελετίδη και να κουνά το δάχτυλο στο ΚΚΕ, επειδή τάχα ο δήμαρχος δεν κάνει τη ...δουλειά του.

Ομως η μνήμη του αποδείχθηκε ...ρηχή. Κι αυτό γιατί μόλις δύο μήνες πριν, και συγκεκριμένα στις 9 Μάη, συζητήθηκε στη Βουλή Ερώτηση βουλευτών του ΚΚΕ προς τον υπουργό Μεταφορών«Για τη φύλαξη των ισόπεδων διαβάσεων στο σιδηροδρομικό δίκτυο της Ελλάδας». Εκ μέρους του ΚΚΕ τοποθετήθηκε ο βουλευτής του Κόμματος Χρήστος Κατσώτης, εκ μέρους της κυβέρνησης και του υπουργείου ο αν. υπουργός Κ. Κυρανάκης.

Ο βουλευτής του ΚΚΕ σημείωνε τότε χαρακτηριστικά ότι «υπάρχουν σοβαρά ζητήματα σε σχέση με αυτές τις μπάρες ημιπλάτους που υπάρχουν και γίνεται μια συζήτηση αν θα πρέπει να αξιολογηθούν ξανά αυτές οι μπάρες, αν προσφέρουν ασφάλεια ή αν θα πρέπει να αλλάξουν για τη μέγιστη ασφάλεια συνολικά στις διαβάσεις».

Πρόκειται ακριβώς για μπάρες (τις «κοντές μπάρες», όπως τις περιγράφουν και οι κάτοικοι στην περιοχή) όπως αυτές που έχουν τοποθετηθεί στο σημείο της προχθεσινής σύγκρουσης τρένου - ΙΧ στην Πάτρα.

Φυσικά, την πολύ συγκεκριμένη επισήμανση του βουλευτή του ΚΚΕ ο Κ. Κυρανάκης επέλεξε τότε να την καταπιεί αμάσητη, προφανώς μη έχοντας τι να απαντήσει, μέχρι που έγινε η σύγκρουση στην Πάτρα, που τον οδήγησε στις αντιΚΚΕ αρλούμπες.

Για κακή του τύχη, λοιπόν, η πραγματικότητα είναι ότι το ΚΚΕ έχει αναδείξει στη Βουλή πάμπολλες φορές τα ζητήματα ασφαλείας στο σιδηροδρομικό δίκτυο και συγκεκριμένα για τις διαβάσεις. Βέβαια, θυμίζει τους προκατόχους του, αφού έτσι αντιμετώπιζαν τις επισημάνσεις του ΚΚΕ και πριν τα Τέμπη, με τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα.

Πατριδογνωμόνιο
Αποφορά

Νομίζω ότι εμείς εδώ στο ΚΚΕ αλλά και οι φίλοι μας, οι συμπαθούντες, οι δημοκράτες, πρέπει να κηρύξουμε τα λεγόμενα ή φερόμενα, ανάλογα με το ...αδίκημα, μικρά και αναγκαία για τη ζωή πράγματα, σε κατάσταση ανάγκης. Είναι τέτοια η υλική και συμπεριφορική τους έλλειψη, που μεγάλες μάζες πληθυσμού τείνουν στην πνευματική και κοινωνική βίαιη ερημοποίηση. Η αντίσταση στην ασχήμια απαιτεί και γνώσεις και τεράστιες ψυχικές δυνάμεις. Που πρέπει να ξοδευτούν για να σωθεί το όλον της κουλτούρας, που συνδέει το παρελθόν με το μέλλον, και κάνει το παρόν κατ' ελάχιστο υποφερτό, και στην ιδανική περίπτωση ωραίο.

Δεν μπαίνεις, την ώρα μάλιστα που διαμαρτύρεσαι για έλλειψη κλιματισμού, στο λεωφορείο ή στο τρένο άπλυτος και να ζέχνεις. Από σεβασμό στον διπλανό, στον άλλον. Εχει σημασία η ιεράρχηση αξιών. Ακόμα περισσότερο σε συνθήκες στενότητας ή φτώχειας. Λίγο νερό να σου πέφτει στο μερίδιό σου, το χρησιμοποιείς για να διδάσκεις και τους άλλους δίπλα σου πως έχουν υπαρξιακή σημασία για σένα. Βλέπεις τον εργάτη να πλένει τα χέρια του πριν πιάσει το ψωμί με το λάστιχο στην οικοδομή. Δεν μπορεί να μπαίνει ο πουκαμισάτος στο λεωφορείο ή στο ασανσέρ και να ...λιποθυμάς από τη βρώμα. Η ανθρώπινη αποφορά είναι πρωτίστως κακή συμπεριφορά. Και ο λειτουργικός συμπεριφερικός αναλφαβητισμός φτιάχνει τέρατα. Θα μου μείνει οσφραντικά αξέχαστη εκείνη η μέρα στο δικαστήριο για την επίθεση του Κασιδιάρη εναντίον μου. Μπήκαμε νωρίτερα στη μικρή αίθουσα, όπου όμως συναντήσαμε μια απίστευτη μυρωδιά, αποτρεπτική και απεχθή από ιδρώτα, απλυσιά σωμάτων και ρούχων. Το σκηνικό είχε στηθεί από την όζουσα χρυσαυγή που προγέμισε την αίθουσα, έτσι και όπως δεν θα άντεχε κανείς να τη μοιραστεί. Και προχωρήσαμε με ένα αίσθημα αναγούλας και φάτσες τσαλακωμένες από την αηδία...

Μυρίζουν οι λέξεις; Βρωμοκοπάνε; Μοσχοβολάνε; Δεν μπορεί παρά ναι. Αλλιώς, πώς ξεφύτρωσαν τόσα επίθετα για τον λόγο απ' τον άχαρο και αφασικό έως το μελίρρυτο και ωραίο. Αυτή η καταπτωτική αδιαφορία για τον διπλανό, για τον άλλον, έχει κατακλύσει και τα ΜΜΕ, και το κοινοβούλιο, και σαφώς γενικότερα αυτό που λέμε τον δημόσιο λόγο. Και είναι εδώ που δεν αρκούν οι γνώσεις για αποσμητικό, και δεν περνάνε η άγνοια και ο ωχαδερφισμός ως καθαριστικό. Για την ακρίβεια, ο πολιτικός ειδικά λόγος έχει αρχίσει και ζέχνει διαδικτίλα, φεϊσμπουκίλα και διαρροϊκή σχολιαστίλα. Οι πολιτικές έννοιες, οι ιδεολογικές συντεταγμένες, οι επισημάνσεις, οι προτάσεις, ακόμα και οι προσφορές... επιδοματικού χαρακτήρα είναι πακτωμένες με φανφαρονισμούς, τσαμπουκάδες, φτηνά κλισέ του δρόμου, ξεχαρβαλωμένα τριτόκλιτα. Οχι, δεν είναι στόχος να νικήσεις κάποιον αντίπαλο, να κατισχύσει η άποψή σου. Είναι να βρίσεις, να φασκελώσεις λεκτικά, να σηκώσεις το μεσαίο δάχτυλο χωρίς την κίνηση, όπως λένε στις λαϊκίστικες απειλές «να τα κάνεις μπορδέλο».

Κακά τα ψέματα, αυτή είναι μια «νίκη» του χρυσαυγιτισμού, ειδικά εντός κοινοβουλίου, που τράμπισε αλά ελληνικά μια ολόκληρη εφταετία. Ετσι, το σύστημα που μαθαίνει να γαβγίζει όπως τα σκυλιά του, άμα είναι ψηφοθηρικά προσοδοφόρο, έχει εκλεγμένους που πετάνε τη λέξη φασίστας - φασίστες ως βρισιά, και για ασήμαντη αφορμή. Τόσο συχνά και τόσο αποϊδεολογικοποιημένα, αλλά και τόσο αδιοράτως σκόπιμα, ώστε ο όρος φασισμός να αποφορτίζεται. Στο τέλος θα επιβάλλεται, νομίζουν, ευκολότερα έτσι, μέσω πολιτικής ουσιαστικής αφασίας. Οπότε αναρωτιέται κανείς πώς νέοι και παιδιά, πριν μάθουν το νερό και το σαπούνι και στο σώμα και στη γλώσσα, θα καταφέρουν να ξεχωρίσουν, να μυρίσουν, να απολαύσουν και κυρίως να απαιτήσουν την καθαριότητα, κάτω από τόνους πανάκριβα «καλλυντικά». Μπορεί, αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγα χρόνια να κλείνουμε τριήμερα στη Ριβιέρα - Γάζα, με ρουθούνια πνιγμένα από την αποφορά του ανασκαμμένου γενοκτονικού νεκροταφείου...


Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

45 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Την Τετάρτη η εκδήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο

Οι Τομεακές Οργανώσεις Μεταποίησης, Πανεπιστημίων - Ερευνας της ΚΟ Αττικής του ΚΚΕ και η ΠΟ Σπουδάζουσας Αθήνας της ΚΝΕ πραγματοποιούν εκδήλωση την Τετάρτη 23 Ιουλίου, στις 20.00, στον κήπο του Παντείου Πανεπιστημίου, για τη συμπλήρωση 45 χρόνων από τη δολοφονία της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου, μέλους της ΚΝΕ και φοιτήτριας της Παντείου, που δολοφονήθηκε έξω από την πύλη του εργοστασίου της ΕΤΜΑ, με θέμα: «Μαζί με το ΚΚΕ στην οργάνωση της λαϊκής πάλης για την ανατροπή, απέναντι στο σύστημα των πολέμων, της καταστολής, του εργασιακού μεσαίωνα». Θα μιλήσει ο Γιάννης Τασιούλας, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ. Θα ακολουθήσει μουσικό αφιέρωμα στο εργατικό τραγούδι.



Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ για τη συμπλήρωση 80 χρόνων από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ