«Πρόκειται για έναν πραγματικό άθλο - θα μας πει ο Διαμαντής Μαυροδόγλου, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνταξιούχων του ΙΚΑ - όταν άνθρωποι 70 και 75 ετών θα διανύσουν 1.000 και 1.500 χιλιόμετρα, και μάλιστα χωρίς ανάπαυση, για να έρθουν στο συλλαλητήριο. Ομως, όπως φάνηκε και στις περιφερειακές συσκέψεις των σωματείων, που έγιναν στις μεγάλες πόλεις της χώρας, σε όλες τις περιφέρειες, οι συνταξιούχοι δέχτηκαν με ενθουσιασμό την απόφαση των 7 Ομοσπονδιών για την πανελλαδική συγκέντρωση».

Τι είναι όμως αυτό που κάνει τους συνταξιούχους να μπαίνουν σε μια τόση μεγάλη ταλαιπωρία και κάθε τόσο να βγαίνουν στους δρόμους; «Είναι η πολύχρονη λιτότητα - μας απάντησε ο Διαμαντής Μαυροδόγλου. Τα τελευταία χρόνια, οι συνταξιούχοι απώλεσαν πάνω από το 30% των συντάξεών τους. Είναι γιατί ο πρωθυπουργός, αν και προεκλογικά ξεγέλασε τους συνταξιούχους με τις 152.000 δρχ. κατώτερη σύνταξη, σήμερα η κυβέρνησή του δεν πραγματοποιεί την υπόσχεση. Είναι το γεγονός, ότι ακόμα και σήμερα δεν ξέρουμε τι αύξηση θα πάρουμε για το 2001.

Είναι ότι το πετρέλαιο το πληρώνουμε 50% παραπάνω από πέρσι. Η ακρίβεια που καλπάζει. Και μόνο από τα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, και κύρια του ΟΤΕ, θα χάσουμε 2% από την αύξηση που θα πάρουμε.

Είναι η αντιασφαλιστική πολιτική, που οδηγεί τα Ταμεία μας στην πλήρη κατάρρευση, και η δέσμευση του πρωθυπουργού στη Νίκαια, ότι θα ισοπεδώσει την κοινωνική ασφάλιση. Είναι η κατάργηση του ΕΣΥ και τα μέτρα κατά της υγείας που αποφάσισε η κυβέρνηση, που για τους συνταξιούχους, την πιο ευπαθή ομάδα του πληθυσμού, θα έχει σοβαρές συνέπειες.

Ολα αυτά - υπογράμμισε ο αγωνιστής συνταξιούχος - μας οδήγησαν και πάλι στους δρόμους. Γι' αυτό οι συνταξιούχοι συγκρούονται με το σύνολο της απάνθρωπης κυβερνητικής πολιτικής. Και όπως δείχνει και η συνεργασία όλων των συνταξιουχικών οργανώσεων, η πλατιά αυτή συμμετοχή στην κινητοποίηση, επιδιώκουν να δημιουργήσουν το δικό τους μέτωπο».

Με την πανελλαδική τους κινητοποίηση οι συνταξιούχοι απαιτούν, επίσης, τη διαμόρφωση της κατώτερης σύνταξης στις 152.000 δραχμές, την ενσωμάτωση του ΕΚΑΣ στις συντάξεις, έκτακτη οικονομική ενίσχυση 150.000 δρχ., πραγματική προστασία του εισοδήματός τους με αύξηση 10%, φτηνό και αφορολόγητο πετρέλαιο κλπ.

Κινητοποίηση στο «Βίλατζ» την περασμένη Παρασκευή

Περισσότεροι από δέκα εργαζόμενοι απολύθηκαν τμηματικά τον περασμένο Δεκέμβρη από τον εργοδότη, με δικαιολογία την ...«άρνηση να μεταβεί σε συγκεκριμένο χώρο εργασίας». Στην πραγματικότητα ήταν αυτοί οι εργαζόμενοι που πρώτοι απαίτησαν τα δικαιώματά τους και αντέδρασαν στις παρανομίες του Ι. Βαμβούκη. Την περασμένη Παρασκευή συντόνισαν τον αγώνα τους με άλλους φορείς και πραγματοποίησαν πορεία μέσα στο «Βίλατζ Παρκ», «σπάζοντας» την εργοδοτική τρομοκρατία και καταδικάζοντας όλα τα παραπάνω. Ο αγώνας τους θα συνεχιστεί για την επαναπρόσληψη όλων των εργαζομένων, όπως δηλώνουν οι ίδιοι.

Ο «Ρ» μίλησε με απολυμένους, αλλά και εργαζόμενους του συνεργείου. Κατήγγειλαν την τρομοκρατία που ασκείται, την ασφάλιση έξι ωρών αντί για οκτώ, τη μη πληρωμή αργιών και νυχτερινών, όπως ορίζει ο νόμος, αλλά και την αναγκαιότητα ύπαρξης σωματείου που θα έβαζε φραγμό στην εργοδοτική ασυδοσία.

«Η τρομοκρατία είναι καθημερινή. Δε μας επιτρέπουν ούτε τσιγάρο να καπνίσουμε» μας λέει ο Γ. Λιοτσάκης, εργαζόμενος της εταιρίας αυτή τη στιγμή, αλλά με... υποχρεωτική άδεια από την αρχή του χρόνου! «Μέσα στο χώρο δεν επιτρέπεται να μιλάει ο ένας στον άλλο και το χειρότερο είναι ότι δεν επιτρέπουν τις φιλίες! Με τους συναδέλφους μιλάμε μόνο την ώρα του διαλείμματος» σημειώνει.

Ο Θεολόγος Πατερέλης, είναι ο πρώτος που απέλυσε ο εργοδότης, αφού πρώτα τον συκοφάντησε στους συναδέλφους του ως «τρομοκράτη». «Σε εμένα δεν έπιανε η τρομοκρατία, όταν όμως κατήγγειλα ότι δεν εφαρμόζει τη συλλογική σύμβαση μου απαγόρευσαν να μπαίνω στο χώρο εργασίας. Εβαλαν τους φύλακες να με τρομοκρατήσουν, λέγοντάς μου ότι θα μου σπάσουν τα πόδια. Διέδωσαν στη συνέχεια στους συναδέλφους μου διάφορα, χαρακτηρίζοντάς με τρομοκράτη. Δεν ήταν τυχαίο καθώς έβλεπαν τον τελευταίο καιρό ότι υπήρχε μια αρχή συντονισμένης πάλης και προσπάθησαν να τη σπάσουν με την τρομοκρατία. Εμένα μετά μου έταξαν και χρήματα για να φύγω, αλλά εγώ θέλησα να συνεχίσω τον αγώνα που ξεκίνησα με τους συναδέλφους», μας είπε χαρακτηριστικά.

Η Θ. Δημητριάδη, απολυμένη κι αυτή, «κόβει» την κουβέντα για να επαληθεύσει τα όσα καταγγέλλει ο συνάδελφός της. «Πήγα στη βάρδια και όταν είδα τον Θεολόγο, πήγα να του μιλήσω. Αμέσως ήρθε η επόπτρια και μου είπε ότι υπάρχει εντολή να μην του μιλάμε και ότι είναι τρομοκράτης».

Μια άλλη απολυμένη - θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της - επεμβαίνει: «Υπήρχε μεγάλη ψυχολογική πίεση στο χώρο. Μας θέλανε στρατιωτάκια, ενώ παράλληλα μας έβαζαν έντεχνα να ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας για να γίνουμε πιο γρήγοροι. Μάλιστα, μια μέρα με έστειλαν να καθαρίσω τις τουαλέτες και μου είπαν ακόμα κι αν τελειώσω να μείνω εκεί για να μη συναντηθώ με συγκεκριμένο συνάδελφο».

Η Ηλ. Σιώκα, απολυμένη, παίρνει το λόγο «δε φτάνει που ασκούσαν τρομοκρατία, αλλά άλλαζαν και τις καταστάσεις όταν θέλανε να πετύχουν κάτι. Ετσι έκαναν και με τον Πατερέλη».

Η Ι. Κόντου, εργαζόμενη στη «ΣΙΛΒΕΡ ΚΛΙΝ» σημειώνει: «Σε κάποια φάση εντόπισαν ότι κάποιες από τις καθαρίστριες ήμασταν γρήγορες και κάποιες αργές. Μας έκαναν σεμινάριο μια μέρα 15 λεπτά πριν ξεκινήσουμε να δουλεύουμε. Αφού μας είπαν διάφορα δε ρώτησαν κανέναν να του πει αν έχουμε κάποιο πρόβλημα. Δεν τους ενδιέφερε!».

Οσον αφορά τα εργατικά δικαιώματα και την εφαρμογή της συλλογικής σύμβασης εργασίας, οι καταγγελίες ήρθαν ίδιες από απολυμένους και εργαζόμενους. Η παραβίαση της συλλογικής σύμβασης εργασίας είναι δεδομένη. Εργασία 48 ωρών την εβδομάδα και αντί να πληρώνονται με έξι ημερομίσθια, παίρνουν μόνο πέντε, χάνοντας τέσσερα ημερομίσθια το μήνα. Στο μισθό ούτε οι αργίες ούτε τα βραδινά υπολογίζονταν σωστά με 100% και 75% αντίστοιχα αυξημένα ημερομίσθια. Το ίδιο γίνεται και με αρκετά επιδόματα. Είναι χαρακτηριστικό ότι όσοι δουλέψανε την Πρωτοχρονιά, 11 το βράδυ με 7 το πρωί, δεν πήραν ούτε μία δραχμή παραπάνω από ένα απλό ημερομίσθιο.