«ΑΠΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ 250.000 ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ: Να φύγουν οι εργατοκάπηλοι από την Ομοσπονδία!

Οχι στον κυβερνητικό συνδικαλισμό! Εξω από τα συνδικάτα οι χουντικοί εργατοκάπηλοι! Εμπρός για ενωμένο ταξικό μαζικό συνδικαλιστικό κίνημα! Ζήτω η αγωνιστική ενότητα και η πάλη των οικοδόμων και όλης της εργατικής τάξης! Αγώνας για μια καλύτερη ζωή!»

Ετσι ξεκινά το ρεπορτάζ του «Ριζοσπάστη» στις 8 Αυγούστου 1976, μέρα έναρξης του 9ο Συνεδρίου της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας. Αν και στις εκλογές που έχουν ολοκληρωθεί στα σωματεία η συντριπτική επικράτηση των ταξικών δυνάμεων της ΕΣΑΚ (που στο συνέδριο στηρίζει το ψηφοδέλτιο του Πανοικοδομικού Ενωτικού Δημοκρατικού Συνδυασμού - ΠΕΔΣ) είναι γεγονός, οι μεθοδεύσεις των δυνάμεων του χουντικού Λυκιαρδόπουλου (που βρέθηκε στη διοίκηση μετά τη διαγραφή των μαζικών συνδικάτων του κλάδου και την «εμφάνιση» σωματείων - σφραγίδων) αλλά και η στάση διαφόρων διασπαστών (οπορτουνιστών, σοσιαλδημοκρατών κτλ.) δεν αφήνουν περιθώρια για υποχώρηση της επαγρύπνησης. Οι «παραιτήσεις» μελών της Εφορευτικής Επιτροπής στην αρχή της χρονιάς, οι προτάσεις για ψήφιση διά αντιπροσώπων, το καταστατικό που έχει συνταχθεί επί χούντας, ο κρατικός αυταρχισμός (την ίδια τη μέρα του συνεδρίου ήταν έντονες οι φήμες για επέμβαση της αστυνομίας), οι απανωτές νοθείες, επιβάλλουν την επιφυλακή κάθε οικοδόμου.

«Αμα τα μαλλιά σου είναι ψαρά πας για θάνατο... Δε σε παίρνουν στη δουλιά...» «Αμα γυρνάς σπίτι σου θέλεις πρέσα να ισιώσεις το κορμί σου... Κι όταν περάσουν τα χρόνια σε κοιτούν και στα δόντια...» ⁽¹⁾Στο πολυήμερο αφιέρωμα που δημοσιεύει ο «Ρ» απ' τις 30/7/1976, καταγράφονται οι συνθήκες ζωής και δουλιάς μέσα στις οποίες οι οικοδόμοι φτάνουν στο πρώτο συνέδριο μετά τη χούντα. «Κτίζουν παλάτια και μένουν σε τρώγλες... Δουλεύουν πάνω στη σκαλωσιά κόντρα στον άνεμο, στη βροχή, στις θύελλες, στο λιοπύρι...»

Χιλιάδες εργάτες στις κατασκευές σκοτώνονται και σακατεύονται κάθε χρόνο σε «ατυχήματα». Μόνο το 1972, από τα 48.000 «ατυχήματα» που καταγράφονται για όλους τους κλάδους, τα 10.000 αφορούν οικοδόμους. Υπερδιπλάσια δηλαδή από τα αντίστοιχα του 1967, όταν ήταν 4.500 σε σύνολο 46.093 ⁽²⁾_.

«Η ανεργία... παραμένει το πρόβλημα που μαστίζει τους οικοδόμους για 7-8 μήνες το χρόνο... Δεκάδες χρόνια τώρα, κυβέρνηση και εργοδότες εμπαίζουν τους εργατοτεχνίτες του κλάδου αυτού, πάνω στο ζήτημα της άμεσης επικόλλησης των ενσήμων και των δωροσήμων.... Η επέκταση του ΙΚΑ σε ορισμένες περιοχές δεν έγινε παρά την απαίτηση των οικοδόμων και των άλλων εργαζομένων...» ⁽³⁾

Απέναντι σ' όλ' αυτά, οι οικοδόμοι παίρνουν καθαρή θέση. Το συνέδριο αναδεικνύει τον ΠΕΔΣ σε πρώτη δύναμη, συγκεντρώνοντας το 44% των ψήφων. «Δευτέρα 9 Αυγούστου 1976. Απόγευμα, στο Εργατικό Κέντρο Πειραιά... παρατεταμένα χειροκροτήματα και η κραυγή: "Νικήσαμε, ΕΣΑΚ, ΕΣΑΚ!" μας κάνουν να τρέξουμε στο διάδρομο... Ολοι χορεύουν, χειροκροτούν, αγκαλιάζονται, φιλιούνται και ζητωκραυγάζουν. Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός δέχτηκε μεγάλο πλήγμα... Η εργατιά αλληλοσυγχαίρεται για τη νίκη και πηγαίνει προς την έξοδο με τάξη...

Ενας εβδομηντάρης μας λέει: "40 χρόνια παλεύαμε. 40 χρόνια περιμέναμε αυτήν τη στιγμή..." Ρωτάμε τους συνδικαλιστές της ΕΣΑΚ που ήταν δίπλα μας πώς αισθάνονται μετά τη νίκη και η απάντηση έρχεται από πολλές πλευρές: "Δε νίκησε η ΕΣΑΚ, νίκησε η εργατική τάξη. Τώρα ξανοίγονται οι προοπτικές για μια Ομοσπονδία που θα προχωρήσει στην εξέταση και λύση των προβλημάτων μας σε βάση ταξική. Ο κυβερνητικός συνδικαλισμός συντρίφτηκε από τον ταξικό συνδικαλισμό» ⁽⁴⁾.

Για τα μέτωπα και τους στόχους πάλης της Ομοσπονδίας μπροστά και στο Συνέδριο, για το ρόλο που καλείται να παίξει η ταξική Οργάνωση συνολικά στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, αλλά και για τα συμπεράσματα από τη μακρόχρονη αγωνιστική πείρα, μιλάει στον «Ρ» ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων Ελλάδας Γιάννης Πάσουλας.

-- Ποια σημασία είχε η επικράτηση των ταξικών δυνάμεων στο 9ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας;

-- Το ότι η Ομοσπονδία πέρασε στα ταξικά χέρια ήταν ένα σοβαρό βήμα εκείνη την εποχή για το οικοδομικό κίνημα, αλλά και γενικότερα για την εργατική τάξη. Η Ομοσπονδία πλέον έγινε σοβαρό εργαλείο για την προώθηση και λύση των προβλημάτων των οικοδόμων. Το οικοδομικό κίνημα έπαιξε σοβαρό ρόλο στη γενικότερη ανάπτυξη και τον προσανατολισμό του κινήματος όλα αυτά τα χρόνια, από το 1976 μέχρι σήμερα. Η Ομοσπονδία δεν ασχολήθηκε απλά με τα προβλήματα των οικοδόμων. Στήριξε τους αγώνες μιας σειράς κλάδων που πάλευαν, διεκδικούσαν, βρίσκονταν αντιμέτωποι με την εργοδοσία, την κυβερνητική βία, τον αυταρχισμό κτλ. Ανέπτυξε σοβαρή διεθνιστική δράση, στήριξε κινήματα που πάλευαν κάτω από δύσκολες συνθήκες ενάντια στον ιμπεριαλισμό, όπως στη Νικαράγουα, στην Κούβα.

Πρέπει να πούμε ότι τα χρόνια αυτά, οι οικοδόμοι, με την Ομοσπονδία μπροστά, είχαν σοβαρές κατακτήσεις, οι οποίες βέβαια έχουν να κάνουν με το συσχετισμό δύναμης που υπήρχε αυτό το διάστημα, τόσο σε πολιτικό όσο και σε συνδικαλιστικό επίπεδο, διεθνώς αλλά και στη χώρα μας. Σ' αυτό το πλαίσιο, ο κλάδος είχε κατακτήσεις όπως το 7ωρο, το 5ήμερο, η μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης στα 58 χρόνια και άλλες.

-- Ποιος είναι ο ρόλος που σήμερα παίζει η Ομοσπονδία για την ενίσχυση του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος;

-- Παίρνοντας υπόψη τα σημερινά δεδομένα, την επίθεση του κεφαλαίου και το πώς εκφράζεται, τη δράση του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού, η Ομοσπονδία έχει σήμερα να παίξει ουσιαστικό ρόλο στη συσπείρωση των οικοδόμων, αλλά και γενικότερα της εργατικής τάξης πάνω σε προβλήματα και αιτήματα που έρχονται σε ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Βεβαίως, εμείς παλεύουμε συνολικά η εργατική τάξη να απεγκλωβίζεται απ' τα κόμματα του δικομματισμού, ν' αγωνίζεται στην κατεύθυνση της αλλαγής του συσχετισμού στο εργατικό κίνημα και παράλληλα να διαμορφώνονται προϋποθέσεις για γενικότερες ανατροπές στο πολιτικό επίπεδο.

Σ' αυτή την κατεύθυνση, η Ομοσπονδία έπαιξε ένα σοβαρό ρόλο στην ενίσχυση του ταξικού κινήματος, την ίδρυση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, τη στήριξη των αγώνων της εργατικής τάξης. Εχει σημασία να ξεκαθαρίσουμε κάτι, επειδή σήμερα γίνεται σπέκουλα για τον προσανατολισμό της Ομοσπονδίας. Το οικοδομικό κίνημα, με μπροστάρη την Ομοσπονδία, παλεύει και προωθεί ένα συνολικό πλαίσιο διεκδικήσεων που έρχεται σε ευθεία σύγκρουση με τα συμφέροντα του κεφαλαίου και βελτιώνει τις συνθήκες ζωής της οικογένειας του οικοδόμου. Σ' αυτό το πλαίσιο επιδιώκουμε τη συσπείρωση και την ενότητα του κλάδου. Και όχι την ενότητα που μας πλασάρουν οι υπηρέτες του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού που φτιασιδώνει το σύστημα και εξασφαλίζει τη διαιώνιση του κεφαλαίου.

-- Βαδίζοντας προς το 21ο Συνέδριο, ποια ζητήματα ιεραρχεί η Ομοσπονδία;

-- Το ζήτημα της κλαδικής σύμβασης αποτελεί μια απ' τις άμεσες προτεραιότητες. Κουβεντιάσαμε ήδη στη Διοίκηση της Ομοσπονδίας και γίνεται προσπάθεια ν' ανοίξει η κουβέντα και στα συνδικάτα, να συμμετέχουν οι ίδιοι οι οικοδόμοι σ' αυτήν τη διαδικασία. Το ζήτημα της Συλλογικής Σύμβασης δεν είναι πρόβλημα οικονομίστικο, ούτε για επετειακούς λόγους παλεύουμε κάθε χρόνο ένα ποσοστό αύξησης. Για μας αποτελεί ζήτημα ζύμωσης γενικότερα του πλαισίου δράσης που έχει η Ομοσπονδία το οποίο θέλουμε να δουλευτεί μέσα στους οικοδόμους. Μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία θέλουμε να αναδείξουμε και τα ζητήματα της Κοινωνικής Ασφάλισης, της Παιδείας, της Υγείας, των μέτρων Υγιεινής και Ασφάλειας, αλλά και ό,τι αφορά τις συντάξεις, τους μισθούς, τα προβλήματα των ανέργων κτλ.

-- Ποια είναι τα βασικά σημεία στα οποία επικεντρώνεται το 9ο Συνέδριο της Ομοσπονδίας;

-- Κάθε συνέδριο έχει τη δική του βαρύτητα, ανάλογα με την περίοδο μέσα στην οποία διεξάγεται. Το 21ο Συνέδριο, εκτός από τα ειδικά προβλήματα, θα ασχοληθεί με τα γενικότερα προβλήματα που απασχολούν την εργατική τάξη. Θεωρούμε ότι ένα καθοριστικό ζήτημα που πρέπει να αναδείξουμε πιο συγκεκριμένα είναι το ζήτημα της ενιαίας πάλης της εργατικής τάξης. Εχει μεγάλη σημασία να λύσουμε ζητήματα που έχουν να κάνουν με τη λειτουργία των σωματείων μας και της Ομοσπονδίας. Την επαφή με τους εργαζόμενους, την παρέμβαση στους χώρους δουλιάς, το πώς η κάθε διοίκηση σχεδιάζει τη δράσης της. Εξίσου σημαντικό είναι το θέμα της επαφής και δράσης της νεολαίας, που συνδέεται και με την ανανέωση των Διοικητικών Συμβουλίων.