Το ζήτημα των κυρώσεων που επέβαλαν οι ΗΠΑ στη Ρωσία (επικυρώθηκαν από τον Πρόεδρο Ντ. Τραμπ στις 2 Αυγούστου) και οι οποίες έχουν προκαλέσει αντιδράσεις στις αστικές τάξεις πολλών χωρών - μελών της ΕΕ, γιατί θίγονται τα συμφέροντά τους, επανέρχεται με νέες δηλώσεις υψηλόβαθμων αξιωματούχων της Γερμανίας. Συγκεκριμένα, σε συνέντευξη του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ, υπουργού Εξωτερικών της χώρας, που δημοσίευσε χτες η εφημερίδα «Βεστφαλικά Νέα», δηλώνει ότι «ο νόμος επιβολής κυρώσεων είναι επιβλαβής», ενώ «οι κυρώσεις εναντίον ευρωπαϊκών εταιρειών είναι εντελώς απαράδεκτες».

Επιχειρηματολογεί επίσης ότι υποσκάπτουν την «ενότητα της Δύσης και τη στενή συνεργασία που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα στους εταίρους». Σημειώνει επίσης ότι «η Ευρώπη θα χάσει από την κρίση των σχέσεων ΗΠΑ - Ρωσίας» και ότι «η συνεργασία των χωρών αυτών είναι απαραίτητη στη Συρία, τη Λιβύη, την Ουκρανία, στον αγώνα κατά του "Ισλαμικού Κράτους" και σε πολλά άλλα θέματα».

Τάσσεται υπέρ «του διαλόγου και της προσφοράς συνεργασίας» για να «μείνει ενωμένη η δυτική συμμαχία».

Στο φόντο της κριτικής των αστικών κυβερνήσεων της Γερμανίας, της Αυστρίας και της Ιταλίας κατά των αμερικανικών κυρώσεων, είναι βασικό στοιχείο η διαπάλη που γίνεται για το μεγάλο θέμα της Ενέργειας και της ενεργειακής τροφοδοσίας της ΕΕ, που εξακολουθεί να εξαρτάται κατά 30% από το ρωσικό φυσικό αέριο και πετρέλαιο. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο «Βόρειος Αγωγός 2» («Nord Stream 2»), που έχει σχεδιαστεί να πηγαίνει παράλληλα με τον ομώνυμο αγωγό «1», οποίος θα πολλαπλασιάσει τις ποσότητες του ρωσικού φυσικού αερίου μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Σε αυτό το σχέδιο συμμετέχουν οι γερμανικές εταιρείες «Wintershall» και «Uniper», η βρετανο-ολλανδική «Shell», η αυστριακή OMV και η γαλλική «Engie», και βέβαια η ρωσική «Gazprom». Οι ΗΠΑ έχουν κάθε συμφέρον να πλήξουν αυτό το έργο και οι Γερμανοί και άλλοι να αντιδρούν στα μέτρα που το ακυρώνουν. Οι μεν πρώτες θέλουν να αποτρέψουν την έλευση της ρωσικής Ενέργειας, χρησιμοποιώντας μάλιστα και επιχειρήματα που ακούγονται στην ΕΕ για «απεξάρτηση από τη Ρωσία», και φυσικά απώτερος στόχος είναι να προωθήσουν το δικό τους σχιστολιθικό αέριο, που έχει αλλάξει τα ενεργειακά δεδομένα. Θέλουν να το μεταφέρουν σε υγροποιημένη μορφή LNG με πλοία στην Ευρώπη και ήδη προχωράνε στη δημιουργία τερματικών σταθμών στα Βαλκάνια. Οι Γερμανοί, Γάλλοι, Ιταλοί καπιταλιστές από την άλλη, βλέπουν ότι είναι πολύ φτηνότερη επιλογή οι ρωσικοί αγωγοί, και γι' αυτό αντιδρούν.

Εναλλαγές έχουν οι σχέσεις Τουρκίας - Γερμανίας, που ουσιαστικά μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον περσινό Ιούλη έχουν ψυχρανθεί. Πιο «φωναχτό» παράδειγμα η άρνηση της Αγκυρας να επιτρέψει σε Γερμανούς βουλευτές να επισκεφτούν Γερμανούς στρατιώτες στη αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ, μια βάση που έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη της απόπειρας πραξικοπήματος. Μέσα στον Ιούλη, μάλιστα, η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε και πραγματοποιεί την μετεγκατάσταση των γερμανικών στρατευμάτων από τη βάση του Ιντσιρλίκ (τμήμα της χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ) στην Ιορδανία, σε απάντηση της στάσης της Τουρκίας.

Χτες, πάντως, έγινε γνωστό ότι η Τουρκία έχει συμφωνήσει να επιτρέψει σε Γερμανούς βουλευτές να επισκεφτούν τους στρατιώτες που υπηρετούν σε μια αεροπορική βάση στο Ικόνιο, απαντώντας θετικά σε επιστολή του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, μετά την άρνηση της Αγκυρας να δεχτεί ανάλογη επίσκεψη εκεί τον Ιούλη. Σε επιστολή του ο Γερμανός ΥΠΕΞ Ζίγκμαρ Γκάμπριελ προς τον πρόεδρο της Επιτροπής Αμυνας του γερμανικού Κοινοβουλίου αναφέρει πως η Τουρκία έχει συμφωνήσει με πρόταση του ΝΑΤΟ για επίσκεψη στη συγκεκριμένη αεροπορική βάση στις 8 Σεπτέμβρη.

Σύμφωνα με την πρόταση, η αντιπροσωπεία του γερμανικού Κοινοβουλίου (που με βάση το Σύνταγμα πρέπει να ελέγχει τα στρατεύματα) θα συνοδεύεται από την αναπληρώτρια γενική γραμματέα του ΝΑΤΟ, Ρόουζ Γκοτεμέλερ. Ωστόσο, η κυβέρνηση Ερντογάν θα ζητήσει να ελέγξει τη λίστα των συμμετεχόντων βουλευτών και ενδεχομένως να εκφράσει και πάλι αντιρρήσεις για τη σύνθεσή της. Αλλωστε, «νωπά» είναι τα παράπονα που έκανε προχτές ο Ερντογάν, ότι η γερμανική κυβέρνηση προστατεύει «τρομοκράτες», όπως θεωρεί μέλη του λεγόμενου κινήματος του Φετουλάχ Γκιουλέν και Κούρδους του PKK.