Η φοροαφαίμαξη της λαϊκής οικογένειας, που επιβεβαιώνουν τα στοιχεία στον σημερινό «Ριζοσπάστη», δεν προέκυψε με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Είναι στον πυρήνα της πολιτικής του αστικού κράτους και όλων των κυβερνήσεων του κεφαλαίου, προκειμένου και μ' αυτόν τον τρόπο να υπηρετούνται τα συμφέροντα και η κερδοφορία του («δημοσιονομική σταθερότητα», φοροαπαλλαγές και μειώσεις φόρων για τους επιχειρηματικούς ομίλους, κρατικές επενδύσεις στην υπηρεσία της καπιταλιστικής ανάκαμψης κ.ά.). Γι' αυτό άλλωστε είναι μεγάλη η δυσκολία της ΝΔ και μερίδας του Τύπου να ασκήσουν ουσιαστική κριτική στην κυβέρνηση, παρά τους πηχυαίους τίτλους που είδαμε με αφορμή τα στοιχεία για τις κατασχέσεις λογαριασμών εξαιτίας χρεών προς το Δημόσιο. Το «αφήγημα» που προέκυψε τελευταία είναι ότι ο λαός πληρώνει με την υπερφορολόγηση και τις κατασχέσεις τις «καθυστερήσεις» του ΣΥΡΙΖΑ στο κλείσιμο της 2ης «αξιολόγησης», που διεύρυνε τις δημοσιονομικές ανάγκες του κράτους.
Το «επιχείρημα» αυτό, όμως, δεν απευθύνεται τόσο στην κυβέρνηση, όσο στο λαό, στον οποίο υποδεικνύουν να γίνει πιο δεκτικός στα μέτρα που τον τσακίζουν, για να μη χρειαστεί μετά να τα πληρώσει με «καπέλο». Κι ένα τέτοιο επιχείρημα δεν απέχει καθόλου από τη λογική με την οποία η κυβέρνηση προσπάθησε πριν από μερικές βδομάδες να δικαιολογήσει τα αντιλαϊκά μέτρα της 2ης «αξιολόγησης», ή από τη σημερινή προπαγάνδα της ότι η 3η «αξιολόγηση» πρέπει να ολοκληρωθεί έγκαιρα, για να μην υπάρχουν «περιπέτειες». Οσο για το λαό, ακόμα και όταν ο ίδιος αδυνατεί να βάλει το χέρι στην τσέπη για τα χρέη του, το κράτος βρίσκει τρόπο να του τα πάρει, με νόμους της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Νέες λεπτομέρειες, που αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας, συνεχίζουν να βλέπουν το φως της δημοσιότητας, συντηρώντας τον (αποπροσανατολιστικό για το λαό, άρα βολικό για τους ίδιους) καβγά ανάμεσα στην κυβέρνηση και τη ΝΔ. Βλέποντας τον ΣΥΡΙΖΑ να εφαρμόζει την πολιτική της και να αποσπά τα εύσημα της πλουτοκρατίας και των Αμερικανο-ευρωπαίων «συμμάχων», η ΝΔ αισθάνεται ότι «της παίρνει την μπουκιά από το στόμα» και επιμένει να θυμίζει το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ, για να δημιουργήσει την εικόνα ότι η ίδια είναι το μόνο «πούρο» ευρωπαϊκό κόμμα και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα είχε «κρυφή ατζέντα» σε σχέση με την ΕΕ. Από την άλλη, ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση αξιοποιούν τις αποκαλύψεις ως επαλήθευση της «διόρθωσης» της πολιτικής τους μετά το πρώτο εξάμηνο του 2015 και των προσαρμογών που έκαναν σε ό,τι αφορά τα γενικά συμφέροντα του κεφαλαίου, τα οποία με συνέπεια υπηρετεί η κυβέρνηση και σήμερα. Από την άλλη, ταυτίζοντας τον Βαρουφάκη με την προπαγανδιστική ρητορική της ΝΔ, προσπαθεί να απαξιώσει αμφότερους στο παιχνίδι των εντυπώσεων που παίζουν από κοινού πάνω στις πλάτες του λαού. Επομένως, όλοι ευχαριστημένοι και όλοι βολεμένοι με τη «Βαρουφακειάδα», στο βαθμό μάλιστα που ξεπλένεται και η προσπάθεια διαχείρισης της κρίσης με όλα τα πρόσφορα αντιλαϊκά μέσα και σχέδια, πράγμα που υπήρξε διαχρονικός στόχος της αστικής τάξης και των κομμάτων της, ανεξάρτητα από συνταγή διαχείρισης.