Εύσημα για τη μέχρι τώρα πορεία και «προτροπές» στη συγκυβέρνηση για την παραπέρα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου, δίνει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο μέσω της έκθεσης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας.

Να «σπάσει το ταμπού για τις απολύσεις στο Δημόσιο», να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις, η «ανακεφαλαιοποίηση» των τραπεζών, οι απελευθερώσεις των λεγόμενων «κλειστών επαγγελμάτων» συγκαταλέγονται στα «διαρθρωτικά μέτρα» που έχουν συναποφασίσει η συγκυβέρνηση και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και στα οποία εστιάζει η έκθεση του ΔΝΤ.

Ειδικότερα:

«Ανταγωνιστικότητα»: Διαπιστώνουν «πρόοδο στην αντιμετώπιση βαθιά ριζωμένων προβλημάτων» και ομολογούν ότι η «ύφεση», δηλαδή η όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης, ήταν «πολύ βαθύτερη» από αυτήν που οι ίδιοι περίμεναν. Αποδίδουν εύσημα στη συγκυβέρνηση για τις «ριζικές μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας», που έχουν «βοηθήσει στον επαναπροσδιορισμό των ονομαστικών μισθών και της παραγωγικότητας σε επίπεδο επιχείρησης». Εκτιμούν ότι ο βαθμός χαμένης «ανταγωνιστικότητας» των μεγαλοεπιχειρηματιών, όπως μετράται σε κόστος εργασίας ανά μονάδα παραγωγής, έχει ανακτηθεί κατά τα 2/3 από το 2010.

Δημόσια διοίκηση: Τα «ταμπού ενάντια στις υποχρεωτικές απολύσεις πρέπει να ξεπεραστούν», σύμφωνα με το ΔΝΤ που σημειώνει ότι η επίτευξη του αντιλαϊκού στόχου για τη συρρίκνωση του αριθμού των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, «δεν είναι αξιόπιστη χωρίς τις περιορισμένες υποχρεωτικές απολύσεις».

«Φοροδιαφυγή»: Στο στόχαστρο μπαίνουν οι αυτοαπασχολούμενοι, τους οποίους και τσουβαλιάζουν μαζί με τους «πλούσιους», επιχειρώντας να τους αποδώσουν τα φαινόμενα της φοροδιαφυγής και την αναγκαιότητα για τα μέτρα διάλυσης μισθών, συντάξεων, κρατικών κονδυλίων και της διόγκωσης των φόρων.

«Απελευθερώσεις επαγγελμάτων»: Κάνουν λόγο για «αποτυχία» και για καθυστερήσεις στην «απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων και γενικότερα για το άνοιγμα του ανταγωνισμού».

Τράπεζες: Τη φάση της «ανακεφαλαιοποίησης» από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα πρέπει να ακολουθήσουν πολιτικές για την «πολύ γρήγορη εκ νέου ιδιωτικοποίηση» που αποτελεί «κρίσιμο στόχο της στρατηγικής για τον τραπεζικό τομέα». Ανησυχίες εκφράζονται για τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια» και για το ενδεχόμενο παραπέρα διόγκωσης. Σε αυτό το πλαίσιο εκφράζουν τη συμφωνία τους με την προωθούμενη από τη συγκυβέρνηση ρύθμιση τάχα για τη διευκόλυνση λαϊκών νοικοκυριών που βρίσκονται σε πλήρη αδυναμία αποπληρωμής. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ρύθμιση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα και τις ανάγκες των τραπεζών.

«Διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις»: Η καπιταλιστική «ανάκαμψη θα πρέπει να οικοδομηθεί πρώτα και κύρια στην εμβάθυνση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων». Σε αυτό το πλαίσιο διαπιστώνουν ότι «πολλά περιουσιακά στοιχεία παραμένουν στο κράτος». Επιπρόσθετα, «καλωσορίζουν τη δέσμευση της κυβέρνησης για τη βελτίωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος» για τυχόν πρόσθετα μέτρα, με πρόσχημα τη «μείωση του κρατικού χρέους» στο 110% του ΑΕΠ μέχρι το 2022.

Το ΔΝΤ εμφανίζεται αντίθετο με τις προσπάθειες «τεχνικής ανάκαμψης», όπως με τη δημιουργία ελεύθερων φορολογικών ζωνών, λεγόμενες «αναπτυξιακές τράπεζες» και κρατικές επιδοτήσεις που στοχεύουν σε συγκεκριμένους τομείς.

Συνολικά κέρδη ύψους 10,6 εκατ. ευρώ (από ζημίες 15,2 εκατ. ευρώ) κατέγραψαν 762 μεγάλες επιχειρήσεις την περίοδο Ιούλη 2011 - Ιούνη 2012 σε σύγκριση με την προηγούμενη αντίστοιχη περίοδο, σύμφωνα με τους δημοσιευμένους ισολογισμούς τους που επεξεργάστηκε η ICAP. Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, εάν εξαιρεθεί το μονοπώλιο των «Jumbo» και τις δύο χρονιές, έχοντας καταγράψει πέρσι κέρδη 97 εκατ. ευρώ, επηρεάζοντας το συνολικό αποτέλεσμα, τότε, το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν ζημιογόνο κατά 117,3 εκατ. ευρώ το 2011 και κατά 86,3 εκατ. ευρώ το 2012. Ακόμα και έτσι, πάντως, γίνεται φανερό ότι σε περίοδο βαθέματος της καπιταλιστικής κρίσης και κλιμάκωσης της ολομέτωπης επίθεσης σε βάρος της πλειοψηφίας του λαού, που βουλιάζει ολοένα και περισσότερο σε συνθήκες φτώχειας, που εκατοντάδες χιλιάδες μικρών επιχειρήσεων καταστρέφονται μαζικά, μερικές εκατοντάδες μονοπώλια καταφέρνουν, αν όχι να μετρούν κέρδη -καπιταλιστική κρίση είναι άλλωστε- να περιορίζουν τις ζημιές τους.

Οι ισολογισμοί που επεξεργάστηκε η ICAP προέρχονται από 208 βιομηχανικές επιχειρήσεις, 202 εμπορικές και 352 επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών. Ειδικότερα, όσον αφορά στη βιομηχανία οι πωλήσεις τους κατέγραψαν πτώση μόλις κατά 2,7% το 2012, λόγω, όμως, των «λοιπών λειτουργικών εξόδων» που θεωρούνται υψηλά και των χρηματοοικονομικών τους εξόδων, είχαν τελικά ζημιές της τάξης των 8,4 εκατ. ευρώ, την τρίτη χρονιά της κρίσης, καθώς το 2011 είχαν κέρδη 4,3 εκατ. ευρώ. Οι 202 εμπορικές επιχειρήσεις κατέγραψαν μείωση των πωλήσεων κατά 11,6%, παρέμειναν όμως κερδοφόρες στο σύνολό τους, ωστόσο θα εμφάνιζαν ζημιές (μετά το κερδοφόρο 2011) εξαιρουμένων των «Jumbo». Τέλος, στάσιμος παρέμεινε ο τζίρος των επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών που βελτίωσαν το περιθώριο κέρδους τους κατά 86,7% το 2012, περιορίζοντας τελικά τις ζημιές τους στο μισό περίπου απ' ό,τι το 2011.

Σε σχόλιό του, το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την έκθεση του ΔΝΤ:

«Τόσο τα συγχαρητήρια του ΔΝΤ προς την κυβερνητική πολιτική που χρεοκοπεί το λαό, για να θωρακίσει την ανταγωνιστικότητα των μονοπωλίων, όσο και οι υποδείξεις για κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης υπογραμμίζουν την ανάγκη να προχωρήσει γρήγορα η ανασύνταξη του λαϊκού κινήματος. Καμιά πολιτική δύναμη, που υπηρετεί το στόχο της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων, δεν μπορεί να διασφαλίσει φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Μόνο η ριζική αλλαγή πορείας, η κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, η μονομερής διαγραφή του χρέους και η αποδέσμευση απ' την ΕΕ της κρίσης, της ανεργίας, της ανασφάλειας και του πολέμου μπορεί να διασφαλίσει τη λαϊκή ευημερία».