-- Του απεσταλμένου μας, Δημήτρη ΜΑΒΙΔΗ

Κατά τη διάρκεια της αποστολής στο Παρίσι, την περασμένη βδομάδα, ο «Ριζοσπάστης» είχε την ευκαιρία να συζητήσει με συνδικαλιστές, μέλη της διοίκησης του Εργατικού Κέντρου του Ιβρί-Σιρ-Σεν, ενώ επισκέφτηκε στην ίδια περιοχή και ένα εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων της «Σουέζ», το οποίο βρισκόταν την Παρασκευή 24 Μάρτη στη 19η μέρα συνεχόμενης απεργίας, όπου συζήτησε με τους απεργούς.

Στο μεγαλύτερο εργοστάσιο καύσης απορριμμάτων, στο Ιβρί του Παρισιού, οι δύο καμινάδες παρέμεναν σβηστές το πρωί της Παρασκευής για δέκατη ένατη συνεχόμενη μέρα. Οι περίπου 85 απεργοί βρίσκονταν στον προαύλιο χώρο, πίσω από την κλειδωμένη πύλη στην οποία είχαν τοποθετήσει τα πανό του συνδικάτου τους. Οπως και σε κάθε δρόμο της γαλλικής πρωτεύουσας, υπήρχαν δεξιά και αριστερά στοίβες με σακούλες σκουπιδιών, που παραμένουν εκεί λόγω της απεργίας στα απορριμματοφόρα.

Η αποστολή του «Ριζοσπάστη» βρέθηκε εκεί κατά τις 12 το μεσημέρι, λίγο πριν ξεκινήσει επίσημα η επιστράτευση των απεργών. Οπως μας ενημέρωσε εκ μέρους της διοίκησης του Συνδικάτου ο Stephane Martin, οι εργάτες είχαν ήδη λάβει από την προηγούμενη μέρα τα χαρτιά της επιστράτευσης, η οποία είχε ώρα έναρξης στις 2 το μεσημέρι και θα διαρκούσε μέχρι την Κυριακή. Παρ' όλα αυτά, οι εργάτες είχαν ήδη αποφασίσει τη συμμετοχή τους στην επόμενη πανεθνική απεργία, που πραγματοποιείται σήμερα, Τρίτη 28 Μάρτη, διεκδικώντας την απόσυρση της αντεργατικής ασφαλιστικής μεταρρύθμισης της κυβέρνησης, αλλά και αυξήσεις στους μισθούς και μέτρα υγιεινής και ασφάλειας στη δουλειά τους.

Εκεί, καθώς οι απεργοί ανέμεναν την αστυνομία που θα επιχειρούσε να επιβάλει την επιστράτευση, με τον Stephane συζητήσαμε για τη σημασία που έχει η ταξική αλληλεγγύη για τον αγώνα τους. Μας εξήγησε ότι κάθε μέρα, εργάτες περνούν από την πύλη του εργοστασίου το πρωί, προσφέροντας χρήματα, φαγητό στους απεργούς, στηρίζοντας τον αγώνα τους. Ακόμα, πρόσθεσε ότι είναι πολύ σημαντικό γι' αυτούς να λαμβάνουν την αλληλεγγύη των εργατών από άλλες χώρες. «Ξέρουμε τι γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια», είπε. «Ξέρουμε για τους αγώνες που έχουν δώσει τα συνδικάτα, ο λαός της Ελλάδας, και γι' αυτό μας συγκινεί που οι Ελληνες εργάτες βρίσκονται στο πλευρό μας.

(...) Ο αγώνας που δίνουμε σήμερα, είναι αποτέλεσμα όλων όσα συμβαίνουν στην ΕΕ τα τελευταία χρόνια. Της πολιτικής της ΕΕ που στηρίζει το κεφάλαιο, και αυτή η πολιτική προωθείται ανεξάρτητα από το τι κυβερνήσεις υπάρχουν σε κάθε χώρα.

Ξέρουμε ότι είναι μια πάλη ταξική. Είναι σε κάθε χώρα ένας αγώνας της εργατικής τάξης ενάντια στην αστική της τάξη. Αυτό συμβαίνει πιο έντονα από τις αρχές της δεκαετίας του '90, από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ και μετά, σε όλη την Ευρώπη και δεν μας επιτρέπει εμάς τους εργάτες να καρπωνόμαστε τους κόπους της δουλειάς μας».

Αναφερόμενος στην αντιασφαλιστική επίθεση της κυβέρνησης Μακρόν, ο Stephane είπε ότι οι εργαζόμενοι είναι αποφασισμένοι να παλέψουν μέχρι τη νίκη, για την απόσυρσή της. «Εμείς εδώ, τώρα, έχουμε να αντιμετωπίσουμε μια "κοινοβουλευτική μοναρχία"», είπε χαριτολογώντας, και πρόσθεσε: «Και τη μοναρχία ο γαλλικός λαός ξέρει να την αντιμετωπίζει με τους αγώνες...».

Νωρίτερα, στην πλατεία Gerard Philipe, μας υποδέχθηκαν θερμά στο Εργατικό Κέντρο του Ιβρί, όπου συζητήσαμε με την Caroline Viau, τον Ali Riza Algul και τον Marc Boulkeroua. Στη συζήτηση ακούστηκαν οι προβληματισμοί που υπάρχουν σήμερα στη Γαλλία για την κατεύθυνση του συνδικαλιστικού κινήματος, ενώ σημειώθηκε ότι το τελευταίο διάστημα έχει οξυνθεί η διαπάλη για τον προσανατολισμό της πάλης των συνδικάτων, μεταξύ των δύο γραμμών, αυτή της ταξικής πάλης και αυτής του συμβιβασμού, ιδιαίτερα μπροστά στο συνέδριο της CGT, της Συνομοσπονδίας όπου συμμετέχουν αγωνιστικά συνδικάτα, μέλη της ΠΣΟ.

Η Caroline επισήμανε ότι τα τελευταία χρόνια, αν και η συνδικαλιστική δράση γίνεται όλο και πιο δύσκολη στους χώρους δουλειάς, όλο και περισσότεροι εργαζόμενοι αναγνωρίζουν και απευθύνονται στα συνδικάτα που δεν ακολουθούν τη γραμμή του ταξικού συμβιβασμού.

Οσον αφορά τη μεγαλειώδη απεργία της 23ης Μάρτη, ο Marc σημείωσε ότι η τεράστια συμμετοχή απεργών «δεν μας προκάλεσε έκπληξη, δεδομένων του πολιτικού κλίματος, της καταστολής της κυβέρνησης Μακρόν ενάντια στα συνδικάτα, της στάσης της που ρίχνει λάδι στη φωτιά».

Ακόμα, αναφέρθηκε ότι η συμμετοχή ήταν καθολική σε μια σειρά από τομείς. Εργαζόμενοι στην Ενέργεια, στη συλλογή και επεξεργασία απορριμμάτων, σιδηροδρομικοί και πλέον εκπαιδευτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι απέργησαν καθολικά και θα συνεχίσουν δυναμικά, πράγμα που, όπως σημείωσε η Caroline, μεγαλώνει τις ευθύνες για τα συνδικάτα, για τη συνέχιση και τη μαζικοποίηση του αγώνα.

Οπως μας είπαν στο Εργατικό Κέντρο του Ιβρί, ο λαός της Γαλλίας βρίσκεται απέναντι στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση του Μακρόν, πράγμα που αποτυπώνεται και σε δημοσκοπήσεις που καταγράφουν ποσοστά απόρριψης 70% έως και 80%. «Η εργασία γίνεται όλο και πιο δύσκολη, σωματικά και ψυχικά, λόγω της εντατικοποίησης», είπε η Caroline. «Μπορεί να πεθαίνουμε αργότερα, αλλά πότε εμφανίζονται πλέον οι ασθένειες; Θέλουν να καταλήξουμε από τη δουλειά στα νοσοκομεία και ύστερα στον θάνατο. Δεν την θέλουμε αυτήν τη ζωή (...) Από την άλλη, αυτή η μεταρρύθμιση απλά θα μεγαλώσει την περίοδο της ανεργίας, για τους πάρα πολλούς άνεργους στις μεγαλύτερες ηλικίες. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση δίνει μεγάλες επιδοτήσεις στις επιχειρήσεις, και ο πλούτος που παράγουμε δουλεύοντας μέχρι τα γεράματα δεν αξιοποιείται για τις ανάγκες μας. Απέναντι σε αυτήν την πολιτική το σημαντικό είναι η εργατική τάξη να έχει τη δική της ατζέντα, οι εργάτες, άσχετα από την κυβέρνηση και τα κόμματα της αστικής τάξης, να παλεύουν για τα δικά τους συμφέροντα».

Συζητώντας στη συνέχεια για τη διεθνή αλληλεγγύη στον αγώνα της εργατικής τάξης της Γαλλίας, ο Ali σημείωσε ότι «χρειαζόμαστε σήμερα την υποστήριξη των εργατών από όλο τον κόσμο, και την έχουμε. Από τις ταξικές δυνάμεις, όχι από τους συμβιβασμένους της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων. Αυτοί φαίνεται πως έχουν αυτό το διάστημα άλλα πράγματα να ασχολούνται και να ανησυχούν...».

Αναφερόμενος στον χαιρετισμό που απηύθυνε κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης των συνδικάτων στην πλατεία της Βαστίλης ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο Αλί είπε ότι «ήταν συγκινητική στιγμή, ο κόσμος εκεί συγκινήθηκε, ειδικά όταν τραγουδήσαμε μαζί τη Διεθνή», με την Caroline να προσθέτει: «Το νιώσαμε ειδικά εκεί. Εχουμε πιο ισχυρή την υποστήριξη του ΚΚΕ παρά του Γαλλικού ΚΚ».

Τη συμπαράσταση του ΚΚΕ και της εργατικής τάξης της Ελλάδας στον μεγάλο αγώνα που δίνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός της Γαλλίας ενάντια στην αντιασφαλιστική μεταρρύθμιση της γαλλικής κυβέρνησης μετέφερε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ο οποίος συμμετείχε στην απεργιακή συγκέντρωση των γαλλικών συνδικάτων την Πέμπτη 23 Μάρτη στο Παρίσι.

Ο Δημήτρης Κουτσούμπας, μαζί με αντιπροσωπεία του ΚΚΕ στην οποία συμμετείχαν και τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής και υποψήφιοι βουλευτές Χριστίνα Παναγιωτακοπούλου και Γιώργος Πέρρος, κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στη γαλλική πρωτεύουσα, χαιρέτισε στη μεγαλειώδη απεργιακή συγκέντρωση στην Πλατεία της Βαστίλης, ενώ παρευρέθηκε και χαιρέτισε σε απεργιακή συγκέντρωση σιδηροδρομικών στον σιδηροδρομικό σταθμό του Μον Παρνάς και συναντήθηκε με Γάλλους συνδικαλιστές.

Μεταφέροντας τις συγκλονιστικές αυτές εικόνες σε δήλωσή του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ Σαββατοκύριακο», ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας σημείωσε:

«Βρισκόμαστε στο Παρίσι μεταφέροντας την αλληλεγγύη του ΚΚΕ, των εργαζομένων της χώρας μας στην εργατική τάξη, τον λαό και τη νεολαία της Γαλλίας που δίνουν εδώ και βδομάδες έναν εμβληματικό αγώνα ενάντια στη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης Μακρόν.

Ανάμεσά τους και οι Ελληνες μετανάστες που ζουν στη Γαλλία, εργαζόμενοι και φοιτητές, που βλέπουν από πρώτο χέρι ότι τα προβλήματα είναι κοινά και η πολιτική υπέρ του κεφαλαίου δεν αφήνει κανέναν λαό απέξω. Στον βωμό αυτής της πολιτικής θυσιάζονται κοινωνικά δικαιώματα, εργασιακές σχέσεις, ακόμη κι ανθρώπινες ζωές, όπως συνέβη στη χώρα μας με την πρόσφατη τραγωδία στα Τέμπη.

Σε μια εποχή που η τεράστια άνοδος της παραγωγικότητας επιτρέπει να δουλεύουμε όλο και λιγότερο, η μεταρρύθμιση Μακρόν προβλέπει δουλειά μέχρι τα 64 με 43 χρόνια εργασίας, που στην πράξη σημαίνει δουλειά μέχρι τα γεράματα, πολύ πάνω κι από αυτά τα 64. Στην Ελλάδα είχαμε τον αντίστοιχο νόμο, που ψήφισε το 2016 η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως συνέχεια των προηγούμενων και ενίσχυσε η κυβέρνηση της ΝΔ, για δουλειά μέχρι τα 67 με 40 χρόνια εργασίας, εναντίον του οποίου υπήρχαν και στη χώρα μας τότε πολύ μεγάλες κινητοποιήσεις. Πρόκειται για τους αντιασφαλιστικούς νόμους που προωθούνται με βάση τις κατευθύνσεις της ΕΕ σε όλα τα κράτη - μέλη.

Στη Γαλλία καταρρέει με πάταγο η επιζήμια λογική του "μικρότερου κακού" που έγινε σημαία αλλεπάλληλων αντιλαϊκών κυβερνήσεων σε αυτή τη χώρα, για να εγκλωβίσει και εργατικές - λαϊκές δυνάμεις. Δεν ξεχνάμε ότι πριν μόλις 11 μήνες ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ πανηγύριζαν στη χώρα μας για τη νίκη του "κεντρώου", του "μεταρρυθμιστή", του "προοδευτικού" Μακρόν, χαρακτηρίζοντάς τη "νίκη της δημοκρατίας έναντι της ακροδεξιάς". Η κυβέρνηση Μακρόν απέδειξε ότι κανέναν ενδοιασμό δεν έχει να απαγορεύσει συγκεντρώσεις, να καταστέλλει άγρια διαδηλωτές, να αξιοποιεί όλο το αντιδραστικό θεσμικό οπλοστάσιο για να νομοθετήσει κόντρα στη λαϊκή θέληση. Αυτή η πολιτική είναι που ρίχνει νερό στον μύλο της ακροδεξιάς, όπως πολλές φορές έχει τονίσει το ΚΚΕ.

Είναι διδακτικές αυτές οι μέρες στη Γαλλία. Οπου και αν κοιτάξει κανείς, βλέπει την αστείρευτη δύναμη που έχει η εργατική τάξη. Οταν σταματά να δουλεύει, δεν κινείται τίποτα. Οταν οι εργάτες και οι εργάτριες στα διυλιστήρια και σε άλλους χώρους δουλειάς πιάνονται χέρι με χέρι και προχωρούν, οι πάνοπλοι αστυνομικοί κάνουν πίσω. Οι εικόνες είναι συγκλονιστικές. Οταν ξεχύνονται στους δρόμους και βαδίζουν προς τη Βαστίλη τραγουδώντας τη "Διεθνή", το Παρίσι ζωντανεύει και θυμάται. Οταν το αποφασίσουν, με ένα πανίσχυρο κι αναγεννημένο εργατικό και κομμουνιστικό κίνημα, θα φέρουν τα πάνω κάτω. Είμαστε στο πλευρό τους!».