Δύο εκδηλώσεις έχουν προγραμματίσει, από κοινού, για τη Δευτέρα 21 Απρίλη ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών (ΔΣΑ), ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων Αντιστασιακών 1967 - 1974 (ΣΦΕΑ) και η Κίνηση για την Εθνική Αμυνα, με αφορμή τη συμπλήρωση 41 χρόνων από το πραξικόπημα του 1967. Οι εκδηλώσεις που ως θέμα έχουν τις «Παρακαταθήκες Αντιδικτατορικού Αγώνα και Σημερινές Πολιτικές Εξελίξεις», θα ξεκινήσουν στις 11.30 π.μ. με προσέλευση στο Μουσείο Αντιδικτατορικής Δημοκρατικής Αντίστασης στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην ΕΑΤ - ΕΣΑ), ενώ θα ακολουθήσει στις 12 το μεσημέρι κατάθεση στεφάνων στην προτομή του Σπ. Μουστακλή.

Στις 6 το απόγευμα, στην αίθουσα Πανηπειρωτικής (Κλεισθένους 15 πίσω απ' το Δημαρχείο της Αθήνας) θα γίνει η κεντρική εκδήλωση όπου θα μιλήσουν ο Δ. Αλευρομάγειρος, αντιστράτηγος ε.α., η Δώρα Μόσχου, ιστορικός, ο Θεοφάνης Πάκος, καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών και ο Νικόλαος Παπαναστάσης, συνταγματάρχης ε.ά. Την εκδήλωση παρουσιάζει και συντονίζει η δημοσιογράφος Αγλαΐα Κυρίτση, ενώ χαιρετισμό θα απευθύνουν ο πρόεδρος του ΣΦΕΑ, Δημήτρης Πρωτοψάλτης και ο πρόεδρος του ΔΣΑ, Δημήτρης Παξινός.

Εκδήλωση για τα θύματα της αμερικανοκίνητης φασιστικής χούντας διοργανώνει τη Δευτέρα 21 Απρίλη η ΚΟΘ του ΚΚΕ. Στις 11 το πρωί, θα ξεκινήσει πορεία από τα γραφεία της, η οποία θα καταλήξει στο παλιό κτίριο της Ασφάλειας στο Βαρδάρη, όπου μαρτύρησαν πολλοί κομμουνιστές και άλλοι δημοκράτες αγωνιστές της Θεσσαλονίκης.

Εκδήλωση τιμής και μνήμης διοργανώνει την ίδια μέρα και ο Σύνδεσμος Φυλακισθέντων Εξορισθέντων Αντιστασιακών (ΣΦΕΑ) 1967 - 1974. Στις 7 μ.μ., μέσα στις φυλακές του Επταπυργίου, θα γίνει συναυλία με τραγούδια των φυλακών και της εξορίας.

1) Την εξέλιξη του ελληνικού καπιταλισμού ως μια ανερχόμενη ιμπεριαλιστική δύναμη με το δόγμα της διείσδυσης στα Βαλκάνια μετά την πτώση των Λαϊκών Δημοκρατιών.

2) Η θέση του αυτή χαρακτηρίζεται από την αντιφατικότητα του ιμπεριαλιστή από τη μια και του εντολοδόχου των ισχυρών εταίρων από την άλλη.

3) Προσπαθεί να πλασαριστεί στο εταιρικό ιμπεριαλιστικό σύστημα με επαμφοτερίζουσες ενδοκαπιταλιστικές συμπράξεις με τη μία ή την άλλη πλευρά.

4) Ταυτόχρονα εξυπηρετεί τις αμερικανικές κυρίως μιλιταριστικές επεμβάσεις και ενισχύει το ρόλο του ως μεσολαβητή της προμήθειας ενέργειας ρωσικού πετρελαίου κι αερίου στην Ευρωπαϊκή Ενωση με συμφωνίες με το ρωσικό καπιταλισμό.

5) Προσπαθεί να αναλάβει ρόλο μεσολαβητή και εγγυητή των βαλκανικών κυρίως αλλά και άλλων χωρών στη σύνδεσή τους με την Ευρωπαϊκή Ενωση.

6) Οι προσπάθειες αυτές όπως και άλλες παρόμοιες τον βοηθούν να ζητά την ουσιαστική αναγνώρισή του ως ισότιμου εταίρου στην ευρύτερη ευρωατλαντική συμμαχία ΕΕ - ΝΑΤΟ με επιπρόσθετη συμμετοχή στα συμμαχικά εκστρατευτικά σώματα εκτός των συνόρων.

1) Η μια πλευρά είναι ότι δεν μπόρεσε μαζί με την οικονομική διείσδυση στις βαλκανικές χώρες, να επιβάλει την πολιτική διείσδυση και τον έλεγχο. Αυτό φάνηκε ιδιαίτερα έντονα με το ζήτημα της FYROM. Η έλλειψη αυτή καθιστά ευάλωτη τη μέχρι τώρα οικονομική του δραστηριότητα σε μια ενδεχόμενη αλλαγή συγκυριών κι εξελίξεων στον ενδοσυμμαχικό ανταγωνισμό και στην εσωτερική καπιταλιστική ενδυνάμωση των βαλκανικών χωρών.

Το ενδεχόμενο αυτό προσπαθεί να ξεπεράσει με την αναγνώρισή του ως ηγέτιδα δύναμη σε ΝΑΤΟικά Βαλκάνια. Απ' εδώ προκύπτει τόσο η εμμονή του για την εισδοχή όλων των βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ενωση, όσο και η αντίδρασή του με το έμμεσο βέτο στην επιχειρούμενη αμφισβήτησή του από την αμερικανόπνευστη ηγεσία της FYROM.

2) Η άλλη πλευρά είναι ότι στην προσπάθειά του για οικονομικές διεισδύσεις με ταυτόχρονη συμμετοχή σε στρατιωτικές συμμαχικές εκστρατείες, απομυζά και την τελευταία ικμάδα της ελληνικής οικονομίας με έκδηλη την αρπαγή λαϊκών αποταμιεύσεων που καθιστά τα εργατολαϊκά στρώματα παρίες και πένητες μιας αναξιοπρεπούς κοινωνικής συμβίωσης. Η άθλια παράδοση στρατηγικών τομέων της οικονομίας στο πολυεθνικό κεφάλαιο και στους ξυπόλυτους εσωτερικούς επιχειρηματίες, για να εξασφαλίσει την ανοχή έως και συγκατάβασή τους εσωτερικά κι εξωτερικά, αποτελεί στρατηγική πολιτική του ελληνικού καπιταλισμού. Κι οι δύο αυτές πλευρές καθιστούν την ελληνική αστική τάξη εθνικά και κοινωνικά επικίνδυνη και σημαδεύουν την αντικατάστασή της στην εξουσία της κοινωνίας ως εθνική και ιστορική αναγκαιότητα.

Η σύμπλεξή τους αναδεικνύει την εργατική τάξη ως τη νέα εθνικά ιθύνουσα τάξη της κοινωνίας κι ως καταλύτη των ιστορικών αντιφάσεων της αστικής τάξης. Απ' εδώ αρχίζουν οι ιστορικές ευθύνες και υποχρεώσεις της εργατικής τάξης και του πολιτικού κόμματος που εκφράζει την ιστορική της συνείδηση.

Δολοφονική επίθεση από ακραία εθνικιστικά στοιχεία δέχτηκαν απρόκλητα ένας μαθητής του Λυκείου Ωραιοκάστρου κι ένας φίλος του, το περασμένο Σάββατο, 12 Απρίλη, στα Λαδάδικα στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Την επίθεση καταδικάζουν η Κομματική Οργάνωση Ωραιοκάστρου του ΚΚΕ και η Οργάνωση Ωραιοκάστρου της ΚΝΕ, καλώντας τη μαθητική κοινότητα να καταδικάσει την ενέργεια.

Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, καθώς τα δύο παιδιά βγήκαν από ένα μαγαζί στα Λαδάδικα, τους επιτέθηκε ομάδα 4 με 5 ατόμων και τους χτύπησαν. Κάποιοι από αυτήν την ομάδα βγάλανε μαχαίρια και μαχαίρωσαν τα δύο παιδιά. Τον έναν τον τραυμάτισαν ελαφρά στο μπράτσο, ενώ τον μαθητή από το Ωραιόκαστρο τον μαχαίρωσαν τρεις με τέσσερις φορές σε ζωτικά όργανα του σώματός του φωνάζοντας «... για την Ελλάδα». Ο μαθητής αιμόφυρτος μεταφέρθηκε με ταξί στο Νοσοκομείο «Γεννηματάς», όπου και νοσηλεύεται μέχρι σήμερα.

Στην ανακοίνωσή τους, η Κομματική Οργάνωση και η νεολαία του Ωραιοκάστρου σημειώνουν πως μοναδική απάντηση στον εθνικισμό μπορεί να είναι η μαζικοποίηση των αγώνων και η συμμετοχή του λαού και της νεολαίας του τόπου μας στο λαϊκό κίνημα.